Глупаво беше од мене што го поставив прашањето зошто моево куче не е спремно за парење, свесен сум за тоа и нема да го парам, не би го стерилизирал, зошто во иднина се надевам дека ќе можам да му пружам соодветни услови. Јас не гледам ништо лошо во тоа доаѓање до парични средства преку домашните миленичиња, или пак преку одгледувачници, но при тоа на кучето или мачката да му се овозможат сите услови во кој што ќе можи нормално да живее, да биди среќно и да не се чувствува загрозено, не е тоа ни суровост ни безчувствителност спрема животното, зошто за возврат тоа добива нега и љубов. Доколку гледаме така на работите ние луѓето сме многу позагрозени, но кој да мисли на нас? За среќа имаме блиски што ни помагаат, но за некои работи и тие не можат, како што е случај со мојте родители. Пред да ми се влоши здравствената состојба работев 5 години во фабрика за авто делови, во загаден воздух со различни хемикалии, плин, сето тоа го дишев секој ден, работата ми беше на нозе, на лето во погонот температурата достигнуваше и до 50 степени на кои што моравме да носиме заштитно палто, дома си одев со побелена мајца од пот, со 3та смена, и работа во сабота и недела и државни празници, од претпоставените многу често бевме третирани како да сме стоки, со дерење, казнување и закани за отказ. Земав 250 евра плата, од кои пола ги давав за сметки и рата за кредит. Од цел тој психо-физички напор, еден месец лежев по болници и добив "
Синдром на хроничен замор". Да не бидам сватен погрешно не ми е намерата да кукам или да наидам на сожалување, тоа е живот и има луѓе што многу полошо живеат од мене.
Еве ќе постирам и некоја слика од кучето, ја викам Лара.
Овде има 3 месеци.
На овие две слики има 5 месеци.
Овде е сликана пред неколку дена.
Многу сака луѓе, и уништува се од дрво и пластика.