Кратка Приказна + Патам од депресија и анксиозност поради мојата хомосексуалност

[panta1]

Какао што забележав следејќи ја вашата статија разбирав дека сте во голема неволја, но јас не го опрвдувам вашот избор за неприродно сексуално задоволство, знаејќи или незнаејќи вие сте избрале погрешен избор за задоволство.


Затоа ти е тешко и си во голема депресија затоа што го правиш она што е неприродно, тоа што имаш љубов кон машка особа тое е непотребна љубов тое проклетство и затое ти доаѓа до самоубиство тука во тој однос со машки пол никој нема да ти рече добро правиш или да те благослови некој за добро сторено.


Мораш свесно да почнеш да размислуваш и мораш да внимаваш каде те водат чуставата т.е чуставата не треба да те водат оти гледаш како те воделе,

треба да почнеш да се соземаш за да разликуваш, што е љубов кон пријатеи и кон љубовници, затоа и немаш пријатели.


Според Божјата природа ти правиш грев и соглсувајќи се и другата особа се навела на твоите сексуални инструкции.


Барај од Бог да ти прости за гревот затоа што си го зменил природното со неприродното, за кое ги создал машко и женско, распалување маж со маж е грев.


Тоа на никој не му се допаѓа а камули и на твоите родител или било кој други, едноставно се разочарале од тебе што е нормално, па дури и од нив треба да побараш прошка за гревот што со го сторил.


Само тао е решение и да се спасиш од кризата во која што се наоѓаш, покај се за Бог да ти проси и да ти помогне за да се промениш само Тој може да ти помогне.


(читај во библијата прва глава битие ќе разбереш.) https://www.bible.com/mk/moments

 

[DanielVogel]

Имам толку многу повеќе за кажување од ова што сега го читате,ако се кажам поврзано со насловот на темата ќе ми требаат 10 страни,затоа ќе се потрудам да го направам што е можно пократко,а се да биде опфатено,па да почнеме
Здраво,имам 20г и ова ќе ми биде прв пат да зборим отворено за се.Јас за прв пат ја почувстував мојата "различност" на 6г ,кога за прв пат почувствував привлечност кон еден мој тогашен пријател,и еден ден(не памтим како дојде до тоа) имав орален секс со него(не дека тогаш знаев што праев,ниту пак знаев што значи,единствено што памтим е дека правејќи го тоа се чувствуаш убаво,просто речено уживав иако незнаев свесно што е тоа),тоа траеше околу една недала,после тоа нашите родители не фатија на дело,и го прекинаја нашето дружење плус добив добар ќутек кој што и до денес го памтим.После некое време чувствата кон истиот пол т.е пријателот прекинаја ,се до 12-та год кога истите тие чувста се вратија но сеа многу посилни,и таке некаде до 13-15 се прашуваш зошто ги имам тие чувства,зошто не сум "нормален" ,како да се сменам,и таке влегов во една депресивна состојба и се затворив во мене,плачев и се молев секоја вечер пред да заспијам утре да се разбудим нормален,но чувствата не се сменија,и таке се до мојата 16та год. кога за прв пат помислив на самоубиство(тие мисли ги имам и ден денес) ,а на 17та г. Пробав да си го Одземам животот,но безуспешно,до ден денес никој незнае за мојот обид .И така секој ден до ден денес си мислам зошто вооошто живеам,дека овој хомосексуален живот не е вреден,не е вреден бидејќи знам дека ќе ги разочарам моите и моите најблиски,знам дека секој ќе ме исмејува луѓето(и сега ме исмејуваат,претпоставуваат дека сум геј),и не е само исмејување додека одев во школо(основно и средно)секој ден добиваав физичко и психичко малтретирање,но јас никогаш не се пожалив на никого бидејќи знаев дека тоа нема да има фајде,и дека може да го направи малтретирањето полошо.Еве веќе 2г оттако завршив со школо(не продолжив на фак.),физичкото малтретирање престана ,но психичкото е сеуште присутно на пр. Кога ќе излезем надвор не помонува ден а да не слушнем некое кикотење кога ќе пројдем покрај нив,или здраво на женски глас или буљаш.И се повеќе и повеќе се затварам во себе излагам само кога морам,немам пријатели,немам со кога да зборувам и да ме разбере,секој ден се повеќе и повеќе мислам дека лекот е самоубиство.Неможам повеќе ,ја изгубив секоја надеж дека нештата ќе се сменат!

Ај најдобронамерен совет, избриши го акаунтов и не влагај на Кајгана никад повеќе, ако не сакаш да западнеш во поголема депресија. Ќе ти пишат/ти пишале најголемите хомофоби и религиозни фанатици на светот а у овој момент ти треба спротивното. Поздрав и со среќа.
ПС. Еве и @Acid ќе го пингаме да ти помогне со тоа што ти го пишав.[DOUBLEPOST=1472830831][/DOUBLEPOST]

Имам толку многу повеќе за кажување од ова што сега го читате,ако се кажам поврзано со насловот на темата ќе ми требаат 10 страни,затоа ќе се потрудам да го направам што е можно пократко,а се да биде опфатено,па да почнеме
Здраво,имам 20г и ова ќе ми биде прв пат да зборим отворено за се.Јас за прв пат ја почувстував мојата "различност" на 6г ,кога за прв пат почувствував привлечност кон еден мој тогашен пријател,и еден ден(не памтим како дојде до тоа) имав орален секс со него(не дека тогаш знаев што праев,ниту пак знаев што значи,единствено што памтим е дека правејќи го тоа се чувствуаш убаво,просто речено уживав иако незнаев свесно што е тоа),тоа траеше околу една недала,после тоа нашите родители не фатија на дело,и го прекинаја нашето дружење плус добив добар ќутек кој што и до денес го памтим.После некое време чувствата кон истиот пол т.е пријателот прекинаја ,се до 12-та год кога истите тие чувста се вратија но сеа многу посилни,и таке некаде до 13-15 се прашуваш зошто ги имам тие чувства,зошто не сум "нормален" ,како да се сменам,и таке влегов во една депресивна состојба и се затворив во мене,плачев и се молев секоја вечер пред да заспијам утре да се разбудим нормален,но чувствата не се сменија,и таке се до мојата 16та год. кога за прв пат помислив на самоубиство(тие мисли ги имам и ден денес) ,а на 17та г. Пробав да си го Одземам животот,но безуспешно,до ден денес никој незнае за мојот обид .И така секој ден до ден денес си мислам зошто вооошто живеам,дека овој хомосексуален живот не е вреден,не е вреден бидејќи знам дека ќе ги разочарам моите и моите најблиски,знам дека секој ќе ме исмејува луѓето(и сега ме исмејуваат,претпоставуваат дека сум геј),и не е само исмејување додека одев во школо(основно и средно)секој ден добиваав физичко и психичко малтретирање,но јас никогаш не се пожалив на никого бидејќи знаев дека тоа нема да има фајде,и дека може да го направи малтретирањето полошо.Еве веќе 2г оттако завршив со школо(не продолжив на фак.),физичкото малтретирање престана ,но психичкото е сеуште присутно на пр. Кога ќе излезем надвор не помонува ден а да не слушнем некое кикотење кога ќе пројдем покрај нив,или здраво на женски глас или буљаш.И се повеќе и повеќе се затварам во себе излагам само кога морам,немам пријатели,немам со кога да зборувам и да ме разбере,секој ден се повеќе и повеќе мислам дека лекот е самоубиство.Неможам повеќе ,ја изгубив секоја надеж дека нештата ќе се сменат!

Истово ова кажи го на психолог а ако треба и на психијатар, прогуглај кои се open minded и не се од стара Руска школа што ќе ти пунат мозок со гомна.

 

[Ставрогин]

Петел еден кастриран, треба да се лечат, да се обидат барем а хомосекс.е тргнат од листата на болести ама под присила, со неправилно гласање. Останаа трансОвците на листата како болесници и не ми е јасно што се топорат заедно со гејОвците. Кажи му на детето совет ако имаш а не туку ме рчкај мене.

Среќа твоја што глупоста не е болест, инаку ти смртно болна ќе беше.

 

[Ilumious]

Какао што забележав следејќи ја вашата статија разбирав дека сте во голема неволја, но јас не го опрвдувам вашот избор за неприродно сексуално задоволство, знаејќи или незнаејќи вие сте избрале погрешен избор за задоволство.


Затоа ти е тешко и си во голема депресија затоа што го правиш она што е неприродно, тоа што имаш љубов кон машка особа тое е непотребна љубов тое проклетство и затое ти доаѓа до самоубиство тука во тој однос со машки пол никој нема да ти рече добро правиш или да те благослови некој за добро сторено.


Мораш свесно да почнеш да размислуваш и мораш да внимаваш каде те водат чуставата т.е чуставата не треба да те водат оти гледаш како те воделе,

треба да почнеш да се соземаш за да разликуваш, што е љубов кон пријатеи и кон љубовници, затоа и немаш пријатели.


Според Божјата природа ти правиш грев и соглсувајќи се и другата особа се навела на твоите сексуални инструкции.


Барај од Бог да ти прости за гревот затоа што си го зменил природното со неприродното, за кое ги создал машко и женско, распалување маж со маж е грев.


Тоа на никој не му се допаѓа а камули и на твоите родител или било кој други, едноставно се разочарале од тебе што е нормално, па дури и од нив треба да побараш прошка за гревот што со го сторил.


Само тао е решение и да се спасиш од кризата во која што се наоѓаш, покај се за Бог да ти проси и да ти помогне за да се промениш само Тој може да ти помогне.


(читај во библијата прва глава битие ќе разбереш.) https://www.bible.com/mk/moments

Мајко мила [DOUBLEPOST=1472834001][/DOUBLEPOST]И мислам дека замолив убаво да прекинете со дофрлања на темава, ако имате совет, пишете го, ако не прерипајте. До толку ли може некој да нема самоконтрола? Двајца отидоа на еднонеделен одмор, Каталина последна опомена, и така беше банирана два пати месецов, да не речеш после сме те хејтале.

 

[lans]

Јас досега не сум имал секс со машко ,токму поради срам и страв дека може да се дознае,но факт е дека чуствата се тука ,и колку да сакам да ги променам едноставно неможам!

instaliraj si `grinder` i zivej si zivotot

 

[X3m]

Пред да го кажеш ова на психолог, кажи го на твоите родители, ако не на татко ти барем на мајка ти... неверувам дека некоја мајка ќе остане рамнодушна или ќе го критикува детето како ќе слушне дека посегнал по сопствениот живот. И да не помине баш најдобро разговорот на тебе ќе ти биде многу послесно, бидејќ ќе го споделиш тоа што го чувствуваш со некој лично.

Немој ти да размислуваш на самоубиство, треба да размислуваат некој кретени како овие што ти пишале дебилни мислења на темата. На форумот сум член 10 години ама никогаш не сум го читал, освен кога имам потреба да најдам некоја информација или мислење. Последниве недела дена поради слободно време ги читам поактуелните теми, какви идиоти има тука не ми е јасно како такви луѓе воопшто имаат пристап до компјутер и интернет...Почни да ги игнорираш прво online кретените, па после и тие во реалниот живот.

Пиши си и од кој град си ако не ти пречи, сигурен сум дека има луѓе кои не им смета дали некој е геј за да се дружат со него.

ПС. Според мене самоубиството е глупа и себична работа и ни на крај памет нетреба да му падне на никој, не посебно на млад човек како тебе.[DOUBLEPOST=1472858920][/DOUBLEPOST]

Какао што забележав следејќи ја вашата статија разбирав дека сте во голема неволја, но јас не го опрвдувам вашот избор за неприродно сексуално задоволство, знаејќи или незнаејќи вие сте избрале погрешен избор за задоволство.


Затоа ти е тешко и си во голема депресија затоа што го правиш она што е неприродно, тоа што имаш љубов кон машка особа тое е непотребна љубов тое проклетство и затое ти доаѓа до самоубиство тука во тој однос со машки пол никој нема да ти рече добро правиш или да те благослови некој за добро сторено.


Мораш свесно да почнеш да размислуваш и мораш да внимаваш каде те водат чуставата т.е чуставата не треба да те водат оти гледаш како те воделе,

треба да почнеш да се соземаш за да разликуваш, што е љубов кон пријатеи и кон љубовници, затоа и немаш пријатели.


Според Божјата природа ти правиш грев и соглсувајќи се и другата особа се навела на твоите сексуални инструкции.


Барај од Бог да ти прости за гревот затоа што си го зменил природното со неприродното, за кое ги создал машко и женско, распалување маж со маж е грев.


Тоа на никој не му се допаѓа а камули и на твоите родител или било кој други, едноставно се разочарале од тебе што е нормално, па дури и од нив треба да побараш прошка за гревот што со го сторил.


Само тао е решение и да се спасиш од кризата во која што се наоѓаш, покај се за Бог да ти проси и да ти помогне за да се промениш само Тој може да ти помогне.


(читај во библијата прва глава битие ќе разбереш.) https://www.bible.com/mk/moments

На тебе ти треба поголема помош одколку на дечково.

 

[sankerce]

Ја на 6 години разбрав како се викам, ти кур си попушил. Кого лажеш бе кретенчино една умоболна?!
Абе ти си само за меѓу 4 ѕида со една решетка 5 на 5 сантима колку воздух да ти влегува и да останеш едно 20-тина години да си го опраиш тоа умот болен бе! Кажи ми вака реално, твоите дома ти имаат поверувано на прикаскава? Тебе на 6 години уште те имаат у раце држено додека кењаш бе!!!
Патем, не ми смета твојата определба, пукај се у лајната ако ти е убаво, шо е до мене. Ми смета што мислиш дека ќе не убедиш со прикаскава за првото пушење на 6 години ...

 

[Шкорпион]

Самоубиството не е решение, туку кукавички излез од одредена ситуација во која оставаш во најмала рака ќе оставиш шака луѓе во црно, ако не и повеќе. На некој начин, доста себично. Ова доаѓа од некој кој бил во твоја кожа и минал низ такви срања. Суицидноста ќе помине, ти треба временска рамка да се стабилизираш и анализираш себе си, каде си со животот, како оваа карактеристика кај себе ќе ја воведеш, на кој начин, кога, кај кои луѓе, како и дали воопшто. За да продолжиш понатаму треба да преземеш чекори, а не да тапкаш во место. Макар истите биле бебешки.

Хомосексуалец со разјадена јетра ради некоја woe me лична приказна е како дводимензионален карактер од ефтин холивудски филм. Батали тоа давењето во алкохол. Најди хоби, две, дузина. Пополни го времето со тоа и наместо алкохол, пополни ги дупките со се она што одвлекува внимание или те прави да се осеќаш подобро. Ако веќе се фокусираш на истово во остатокот од времето, читај на интернет повеќе за луѓето како тебе. Да не беше интернетот, немаше да бидам таму каде што сум сега по ова прашање. Животот е грда игра и така и така, ние како хомосексуалци имаме автоматски вградена hard mode верзија и тоа е тоа. Муабетот за лимоните и остали бакрачи за животот и снаоѓањето.

Тоа низ што минуваш ти јас го минав малку порано, како тинејџер. Еве сега сум во доцните 20ти и никогаш не сум се осеќал подобро по ова прашање. 10 години од сега ќе се навраќаш на овие периоди и ќе се смееш. Со коментари од типот "е, да го знаев се ова тогаш, многу полесно ќе беше".

Јас за прв пат ја почувстував мојата "различност" на 6г ,кога за прв пат почувствував привлечност кон еден мој тогашен пријател,и еден ден(не памтим како дојде до тоа) имав орален секс со него(не дека тогаш знаев што праев,ниту пак знаев што значи,единствено што памтим е дека правејќи го тоа се чувствуаш убаво,просто речено уживав иако незнаев свесно што е тоа),тоа траеше околу една недала,

Јас досега не сум имал секс со машко ,токму поради срам и страв дека може да се дознае,но факт е дека чуствата се тука ,и колку да сакам да ги променам едноставно неможам!

Ова ми е малце чудно, а и контрадикторно. Да, повеќето хомосексуалци знаат за себе на еден начин или друг, уште од доста рана возраст (за мене беше кога имав 9), но чувствата никогаш не биле сексуални, уште помалце, да се одиграат во било каква форма со некого, се дур не настапат раните тинејџерски години (12-14). Ова е уникатна анегдота која ја немам сретнато претходно кај други хомосексуалци, и ме чуди како се случила воопшто кај тебе. 6 годишно дете да има сексуални нагони. Контрадикторноста па доаѓа со вториот цитат, каде тврдиш дека не си имал никаков секс со истополово лице, а во првиот тврдиш друго. Или имаш шашава меморија околу твоите искуства, па нешто смеша, или си стапил прерано во сексуални води, или се обидуваш да ги тролаш луѓево од форумот дека си геј, со драматичен наратив за ефект (нема да бидеш прв таков трол, ако е вистина)

 

[AngelOfLust]

Самоубиството не е решение, туку кукавички излез од одредена ситуација во која оставаш во најмала рака ќе оставиш шака луѓе во црно, ако не и повеќе. На некој начин, доста себично. Ова доаѓа од некој кој бил во твоја кожа и минал низ такви срања. Суицидноста ќе помине, ти треба временска рамка да се стабилизираш и анализираш себе си, каде си со животот, како оваа карактеристика кај себе ќе ја воведеш, на кој начин, кога, кај кои луѓе, како и дали воопшто. За да продолжиш понатаму треба да преземеш чекори, а не да тапкаш во место. Макар истите биле бебешки.

Хомосексуалец со разјадена јетра ради некоја woe me лична приказна е како дводимензионален карактер од ефтин холивудски филм. Батали тоа давењето во алкохол. Најди хоби, две, дузина. Пополни го времето со тоа и наместо алкохол, пополни ги дупките со се она што одвлекува внимание или те прави да се осеќаш подобро. Ако веќе се фокусираш на истово во остатокот од времето, читај на интернет повеќе за луѓето како тебе. Да не беше интернетот, немаше да бидам таму каде што сум сега по ова прашање. Животот е грда игра и така и така, ние како хомосексуалци имаме автоматски вградена hard mode верзија и тоа е тоа. Муабетот за лимоните и остали бакрачи за животот и снаоѓањето.

Тоа низ што минуваш ти јас го минав малку порано, како тинејџер. Еве сега сум во доцните 20ти и никогаш не сум се осеќал подобро по ова прашање. 10 години од сега ќе се навраќаш на овие периоди и ќе се смееш. Со коментари од типот "е, да го знаев се ова тогаш, многу полесно ќе беше".





Ова ми е малце чудно, а и контрадикторно. Да, повеќето хомосексуалци знаат за себе на еден начин или друг, уште од доста рана возраст (за мене беше кога имав 9), но чувствата никогаш не биле сексуални, уште помалце, да се одиграат во било каква форма со некого, се дур не настапат раните тинејџерски години (12-14). Ова е уникатна анегдота која ја немам сретнато претходно кај други хомосексуалци, и ме чуди како се случила воопшто кај тебе. 6 годишно дете да има сексуални нагони. Контрадикторноста па доаѓа со вториот цитат, каде тврдиш дека не си имал никаков секс со истополово лице, а во првиот тврдиш друго. Или имаш шашава меморија околу твоите искуства, па нешто смеша, или си стапил прерано во сексуални води, или се обидуваш да ги тролаш луѓево од форумот дека си геј, со драматичен наратив за ефект (нема да бидеш прв таков трол, ако е вистина)

Тоа што сум го проживеал на 6г повеќе го сваќам како игра/експиримент во кои се чувствував убаво,не дека знаев што значи тоа што го правев,затоа ова неможем да го сметам како вистински и свесен секс,и под секс мислев на свесен секс после пуберетска возрас.се надевам го разјаснив недоразбирањето.[DOUBLEPOST=1472875404][/DOUBLEPOST]

Ја на 6 години разбрав како се викам, ти кур си попушил. Кого лажеш бе кретенчино една умоболна?!
Абе ти си само за меѓу 4 ѕида со една решетка 5 на 5 сантима колку воздух да ти влегува и да останеш едно 20-тина години да си го опраиш тоа умот болен бе! Кажи ми вака реално, твоите дома ти имаат поверувано на прикаскава? Тебе на 6 години уште те имаат у раце држено додека кењаш бе!!!
Патем, не ми смета твојата определба, пукај се у лајната ако ти е убаво, шо е до мене. Ми смета што мислиш дека ќе не убедиш со прикаскава за првото пушење на 6 години ...

Сакаш верувај сакаш не.И ти благодарам за убавите зборови.Peace out!

 

[LordDragonII]

Не си ти крив, таков ти е сојот....

На 6 години бил заинтересиран за секси тајм.
Трол.

 

[AngelOfLust]

Не си ти крив, таков ти е сојот....

Ако имаш нешто паметно да ми кажеш како совет бујрим,ако немаш подобро прескокни !

 

[Alex1993]

Затворањето дома не ти е баш паметно, мораш да излегуваш и да запознаваш нови луѓе, не значи дека сите ќе те исмејуваат. Според мене не значи дека ако некој е геј, е глупав или не вреди ни 5 пари. И не си само ти многумина во светот сакаат мажи или се би. Значи работи на себе, на сите можни полиња. Пример најди некоја работа, ако веќе не си се запишал на факс или едноствано запиши се, ќе запознаеш згодни колешки и колеги хаха, или нешто што ќе ти го троши времето, но на тој начин што со тоа ќе бидеш повеќе инволвиран со луѓе или замини во странство некое време што знам на work & travel можеби. Можеби некаде ќе најдеш некој што ќе те разбира зошто тешко дека некој на врата ќе ти дојде за да ти каже дека те поддржува, дека сака да бидете другари иако си геј и слично. За самоубиство не сакам ни да зборувам зошто не е решение за ниедна ситуација не само за оваа твојата, затоа што на тој начин ќе излезеш само кукавица (тоа е најлесното решение), а само за миг помисли на твоите дома што би правеле по тоа, со тој чин буквално и нив ќе ги уништиш што се вика. Во животот човек треба да се бори, кој ќе се бори за тебе ако ти самиот не се избориш. Така да главата горе, целиот живот е пред тебе, не вреди да се откажеш ниту по загубена војна, а не како тебе по неколку според тебе "загубени" битки. Знам дека се ова можеби ти звучи како "лесно е да се каже", но не вреди млад на 20 год. да гниеш дома како во затвор или пак под земја скраја да е поради заостанатоста и суетите на другите луѓе. Ако си и за други совети, може да ми се обратиш не е проблем. Секое добро и среќно...

 

[Let 3]

а сигурен си дека од педерсвото ти е таква состојба? некое стручно лице те има сослушано или дадено стручно мислење?
можеби како геј си океј (има рима бе ова) али нешто друго те тишти. Зезнато е сам чоек да си поставува дијагнози, може да се зезне па цел живот да си пати на грешни основи.
Овие шо ти нудат третмани од типот “дружи се, рекреирај у природа, избегавај зачинета храна и пиј свеже цедени сокови“ не се ич стручни ни обучени, па дури и психијатар - психолог, нема да ти даде совет или дијагноза или терапија врз основ на муабети на форум или чат туку прво и основно ќе ти рече да се јавиш на преглед.

 

[Шкорпион]

Тоа што сум го проживеал на 6г повеќе го сваќам како игра/експиримент во кои се чувствував убаво,не дека знаев што значи тоа што го правев,затоа ова неможем да го сметам како вистински и свесен секс,и под секс мислев на свесен секс после пуберетска возрас.се надевам го разјаснив недоразбирањетo

Без разлика дали си знаел што правиш или не, дејството кое резултирало со другиот било сексуално по природа, што е доста чудно, затоа што сите хомосексуалци со кои што имам разговарано на оваа тематика, како и мене, немале сексуални нагони на таа возраст. Без разлика што сега имаш резон да ги опишеш како сексуални, а тогаш не си имал таков концепт, не го менува тоа што сепак си се впуштил во дејството.

Сексот е вистински, не е имагинарен. За свесност не знам на што точно мислиш, си бил свесен дека правиш нешто, само веројатно без концепт што точно е тоа, ама од задоволство, си го одиграл. А за после пубертетска возраст, имаш доста време што да правиш. Не се лути на коментарите, луѓето се збунети колку што и јас како хомосексуалец сум збунет со твојава ситуација. Нејсе, ако се консултираш со професионално лице, направи background check, како што ти рекоа. Како што се изнапикани сегде владини куропушачи, може да ти даде терапија со зјапање во Сонце и пиење на чај од алги, како професионална помош/терапија.

 

[gurman2]

Имам толку многу повеќе за кажување од ова што сега го читате,ако се кажам поврзано со насловот на темата ќе ми требаат 10 страни,затоа ќе се потрудам да го направам што е можно пократко,а се да биде опфатено,па да почнеме
Здраво,имам 20г и ова ќе ми биде прв пат да зборим отворено за се.Јас за прв пат ја почувстував мојата "различност" на 6г ,кога за прв пат почувствував привлечност кон еден мој тогашен пријател,и еден ден(не памтим како дојде до тоа) имав орален секс со него(не дека тогаш знаев што праев,ниту пак знаев што значи,единствено што памтим е дека правејќи го тоа се чувствуаш убаво,просто речено уживав иако незнаев свесно што е тоа),тоа траеше околу една недала,после тоа нашите родители не фатија на дело,и го прекинаја нашето дружење плус добив добар ќутек кој што и до денес го памтим.После некое време чувствата кон истиот пол т.е пријателот прекинаја ,се до 12-та год кога истите тие чувста се вратија но сеа многу посилни,и таке некаде до 13-15 се прашуваш зошто ги имам тие чувства,зошто не сум "нормален" ,како да се сменам,и таке влегов во една депресивна состојба и се затворив во мене,плачев и се молев секоја вечер пред да заспијам утре да се разбудим нормален,но чувствата не се сменија,и таке се до мојата 16та год. кога за прв пат помислив на самоубиство(тие мисли ги имам и ден денес) ,а на 17та г. Пробав да си го Одземам животот,но безуспешно,до ден денес никој незнае за мојот обид .И така секој ден до ден денес си мислам зошто вооошто живеам,дека овој хомосексуален живот не е вреден,не е вреден бидејќи знам дека ќе ги разочарам моите и моите најблиски,знам дека секој ќе ме исмејува луѓето(и сега ме исмејуваат,претпоставуваат дека сум геј),и не е само исмејување додека одев во школо(основно и средно)секој ден добиваав физичко и психичко малтретирање,но јас никогаш не се пожалив на никого бидејќи знаев дека тоа нема да има фајде,и дека може да го направи малтретирањето полошо.Еве веќе 2г оттако завршив со школо(не продолжив на фак.),физичкото малтретирање престана ,но психичкото е сеуште присутно на пр. Кога ќе излезем надвор не помонува ден а да не слушнем некое кикотење кога ќе пројдем покрај нив,или здраво на женски глас или буљаш.И се повеќе и повеќе се затварам во себе излагам само кога морам,немам пријатели,немам со кога да зборувам и да ме разбере,секој ден се повеќе и повеќе мислам дека лекот е самоубиство.Неможам повеќе ,ја изгубив секоја надеж дека нештата ќе се сменат!

Имам толку многу повеќе за кажување од ова што сега го читате,ако се кажам поврзано со насловот на темата ќе ми требаат 10 страни,затоа ќе се потрудам да го направам што е можно пократко,а се да биде опфатено,па да почнеме
Здраво,имам 20г и ова ќе ми биде прв пат да зборим отворено за се.Јас за прв пат ја почувстував мојата "различност" на 6г ,кога за прв пат почувствував привлечност кон еден мој тогашен пријател,и еден ден(не памтим како дојде до тоа) имав орален секс со него(не дека тогаш знаев што праев,ниту пак знаев што значи,единствено што памтим е дека правејќи го тоа се чувствуаш убаво,просто речено уживав иако незнаев свесно што е тоа),тоа траеше околу една недала,после тоа нашите родители не фатија на дело,и го прекинаја нашето дружење плус добив добар ќутек кој што и до денес го памтим.После некое време чувствата кон истиот пол т.е пријателот прекинаја ,се до 12-та год кога истите тие чувста се вратија но сеа многу посилни,и таке некаде до 13-15 се прашуваш зошто ги имам тие чувства,зошто не сум "нормален" ,како да се сменам,и таке влегов во една депресивна состојба и се затворив во мене,плачев и се молев секоја вечер пред да заспијам утре да се разбудим нормален,но чувствата не се сменија,и таке се до мојата 16та год. кога за прв пат помислив на самоубиство(тие мисли ги имам и ден денес) ,а на 17та г. Пробав да си го Одземам животот,но безуспешно,до ден денес никој незнае за мојот обид .И така секој ден до ден денес си мислам зошто вооошто живеам,дека овој хомосексуален живот не е вреден,не е вреден бидејќи знам дека ќе ги разочарам моите и моите најблиски,знам дека секој ќе ме исмејува луѓето(и сега ме исмејуваат,претпоставуваат дека сум геј),и не е само исмејување додека одев во школо(основно и средно)секој ден добиваав физичко и психичко малтретирање,но јас никогаш не се пожалив на никого бидејќи знаев дека тоа нема да има фајде,и дека може да го направи малтретирањето полошо.Еве веќе 2г оттако завршив со школо(не продолжив на фак.),физичкото малтретирање престана ,но психичкото е сеуште присутно на пр. Кога ќе излезем надвор не помонува ден а да не слушнем некое кикотење кога ќе пројдем покрај нив,или здраво на женски глас или буљаш.И се повеќе и повеќе се затварам во себе излагам само кога морам,немам пријатели,немам со кога да зборувам и да ме разбере,секој ден се повеќе и повеќе мислам дека лекот е самоубиство.Неможам повеќе ,ја изгубив секоја надеж дека нештата ќе се сменат!

Тој пријателот, што си му го попушил на 6 години, колку години имаше? И, одамна ли се знаеше со него?