Sleep paralysis (парализа во сон)

  • Креатор на темата Креатор на темата Ilievski1997
  • Време на започнување Време на започнување
ThemMaplz напиша:
Затоа нема да спиете на грб,иначе летечи курац
Кликни за повеќе...
Заспивам на стомак, се будам на грб, џабе.
И сабајлево пак имав у пи*** си матер...
Сонував како влегувам во езеро да се бањам и некој од позади ме бутка под вода. Можда пола минута не можев воздух да земам, хорор ми беше. Не можев да се помдрнам, почнав да паничам. Се будам, не можам да се мрднам ни воздух да земам. И на крај, викам ај у ку*ац, или умирам или ќе се разбудам. Некако се олабавив и конечно се разбудив целосно.
 
shumecha.tableta напиша:
Заспивам на стомак, се будам на грб, џабе.
И сабајлево пак имав у пи*** си матер...
Сонував како влегувам во езеро да се бањам и некој од позади ме бутка под вода. Можда пола минута не можев воздух да земам, хорор ми беше. Не можев да се помдрнам, почнав да паничам. Се будам, не можам да се мрднам ни воздух да земам. И на крај, викам ај у ку*ац, или умирам или ќе се разбудам. Некако се олабавив и конечно се разбудив целосно.
Кликни за повеќе...
Ma, toa deka nemozes da zemes vozduh e samo psihicko custvo. Ne e fizicki. Ne sme potpolno budni vo tie momenti. Ne sme vo son, ama ne sme ni vo jave. Ke se naviknes so tek na vreme. Jas mislam deka "paralizata" e od nedostatok na adrenalinski zivot. Barem delimicno e toa e pricina.
 
shumecha.tableta напиша:
Заспивам на стомак, се будам на грб, џабе.
И сабајлево пак имав у пи*** си матер...
Сонував како влегувам во езеро да се бањам и некој од позади ме бутка под вода. Можда пола минута не можев воздух да земам, хорор ми беше. Не можев да се помдрнам, почнав да паничам. Се будам, не можам да се мрднам ни воздух да земам. И на крај, викам ај у ку*ац, или умирам или ќе се разбудам. Некако се олабавив и конечно се разбудив целосно.
Кликни за повеќе...

Немаме ја ние таа среќа да умреме. :D
 
^^ До психа е најмногу фала Богу... Ама во моментот кога се помирив, кога престанав да паничам, многу повеќе ми олесни.

^ А бе какво умирање, седи таму. :D
 
shumecha.tableta напиша:
^^ До психа е најмногу фала Богу... Ама во моментот кога се помирив, кога престанав да паничам, многу повеќе ми олесни.

^ А бе какво умирање, седи таму. :D
Кликни за повеќе...

Јас обично се фокусирам силно ментално на некој дел од телото, пример срцето. Поради тоа што имам серија на такви напади при спиење и кога почувствувам дека се случува истото се фокусирам на срцето и го држав фокусот ментално се трудам да го почувствувам секој детал и секое чувство во градите го анализирам. И така се справувам со тоа дури и полесно е да го поднесам секој нареден напад. :)
 
Govinda напиша:
Ma, toa deka nemozes da zemes vozduh e samo psihicko custvo. Ne e fizicki. Ne sme potpolno budni vo tie momenti. Ne sme vo son, ama ne sme ni vo jave. Ke se naviknes so tek na vreme. Jas mislam deka "paralizata" e od nedostatok na adrenalinski zivot. Barem delimicno e toa e pricina.
Кликни за повеќе...
Да ти кажам право баш завчера пак ме фати тоа парализата и да сибе векот веќе ја научив и веќе у сонот предосеќам и секунди пред да се деси сфаќам дека ќе се парализирам и баш вчера си викам - Сакам да сум суперсајан (оној од драгон бол) и за 2 секунди ме фати така страшна парализа и у тие моменти се дерам у сонот аааааааа и се осеќав ко суперсајан хахахах.. Иначе ова мене ми стана навика, у неделата 2-3 пати веќе ме фаќа а богами и у една вечер 2-3 ме фаќа...
 
Сладоледџија напиша:
Да ти кажам право баш завчера пак ме фати тоа парализата и да сибе векот веќе ја научив и веќе у сонот предосеќам и секунди пред да се деси сфаќам дека ќе се парализирам и баш вчера си викам - Сакам да сум суперсајан (оној од драгон бол) и за 2 секунди ме фати така страшна парализа и у тие моменти се дерам у сонот аааааааа и се осеќав ко суперсајан хахахах.. Иначе ова мене ми стана навика, у неделата 2-3 пати веќе ме фаќа а богами и у една вечер 2-3 ме фаќа...
Кликни за повеќе...
Abe izgleda nogu jades sladoled i zatoa te fakja touku stalno. Namali malce :D
Kaj mene nogu retko se desava i tie momenti ja se napnuvam mentalno 2 sekundi i se razbudam. Posle 5-10 sek otkako pa zaspijam pak me fakja i pa se budam namerno. Toa e megju-sostojba u koja sme svesni za sebe, veke poveke pati go kazuvam istoto. Obicno prilikom spanjeto ima fazi, izmegju sonovite ima faza u koja spieme dlaboko bez nikakvi sonovi, nema nikakva vizuelna ni audiso desavka, totalna koma - nesvesno stanje koe e najveke go odmara i teloto i psihata.
E sega ocigledno prilikom prelazot od koma u son nie biduvame malce povise samosvesni nego sho trebe i zatoa gi dozivuvame ofie efekti. A seta finta e samo da se opusteme a za 2-3 sekundi utonuvame i normalen son. Ali jebi ga u tie momenti ako se opustam cine mi se kako da ke utonam u smrt, takvo e custvoto mama mu jebem :mad: A drugar mi ednas, dva pati se opustil i veke nema gajle, sekogas koa ke osete paralizi opusta se i pagja u svesni sonista i glupira se i uziva nekoe vreme dodeka se izgube u normalen nesvesen son. Da mu ibam kopileto srekjno pijanicko :D
 
Абе па тоа е работата бе друже и јас знам дека ако се опуштиш одма у сон паѓаш.. Финтата е тоа што ако се напињаш и пробуваш да се разбудиш се повеќе ќе имаш како болка и подолго трае парализата.. Иначе и јас се опуштам и си немам гајле, ама ете завчера за тоа суперсајанот така ми текна у сонот се глупирав хахах зш ти викам неколку секунди пред да ме фати парализата јас знам дека ќе ме фати
 
Поентата е што е тешко да бидеш опуштен кога знаеш дека немаш никаква контрола ни да мрднеш, ни глас ни да дишеш дури. Барем такво чуство дава и ретко кој може да се опушти у тоа.
Ми се има случено еднаш, ми имаа кажувано претходно некои луѓе за овие искуства и не ми беше јасно додека не ми се случи и на мене.
Секогаш спијам со запалено светло, и сега сонувам, се будам и скроз е темно. Лежам на грб и станувам свесна за тоа шо се случува, неможам да мрднам ни ништо како во бездна да сум падната. прва реакција, паника. И почнувам да чуствувам како некој полека се движи од едната нога и нагоре. Станав по некое време, незнам како.
 
anya.13 напиша:
Поентата е што е тешко да бидеш опуштен кога знаеш дека немаш никаква контрола ни да мрднеш, ни глас ни да дишеш дури. Барем такво чуство дава и ретко кој може да се опушти у тоа.
Ми се има случено еднаш, ми имаа кажувано претходно некои луѓе за овие искуства и не ми беше јасно додека не ми се случи и на мене.
Секогаш спијам со запалено светло, и сега сонувам, се будам и скроз е темно. Лежам на грб и станувам свесна за тоа шо се случува, неможам да мрднам ни ништо како во бездна да сум падната. прва реакција, паника. И почнувам да чуствувам како некој полека се движи од едната нога и нагоре. Станав по некое време, незнам како.
Кликни за повеќе...
Voa taa sostojba nisi budna niti si vo son. Kako nekoa megjustojba e. Malce e jezivo custvoto, ali ipak e interesno :)
 
Ми се има случено неколку пати, а последно пред 5-6 години.И то неколку пати во текот на една ноќ.
Пробувам да мислам скрос позитивно и дека е само фаза од сонот а не нешто натприродно, па пробувам да се опуштам(психички) и телото се опушта и немаш гајле.Задремуваш по 2минути и повторно телово само се вкочанува и истите халуцинации, и пак исто се опушташ и така неоклку пати во текот на ноќта.Тој период гледав многу повеќе хорори и читав такви слични мистерии и мисе случи 2-3 ноќи во 1 месец.Се е до потсвеста.
 
Дисабланс на неуро-трансмитери и генерален стрес/анксиозност. Магнезиум глицинат + таурин и б комплекс = done.
 
You must log in or register to reply here.

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom