Паписти во Македонија?

[Let 3]

Ако после 50 пати јасно и прецизно поставено прашање не добиеш одговор на истото макар тоа било и одговорот ,,не знам,, тогаш соговорникот или е глув или се прави глув, ти го прашуваш како се вика а он ти одговара дека ке поскапи солта. Јас не се разбирам многу во религија и само си читам и не коментирам ама почна да ме нервира тоа што по стоти пат прашуваш а не добиваш одговор на прашањето каде, кој и кога ја напишал првата библија од која после потекнуваат сите преводи и затоа и јас го поставувам истото прашање до сите кои се сметаат за упатени во религијата, да се одговори прво на тоа прашање а после да се разработи некое друго... да има ред..

Не е баш така ти мешаш христијанство со глупост, иако на прв поглед е тоа исто сепак има разлики, треба трпение со нив за да некако излезе некој јасен одговор или реченица, то е нивен начин на живот и прифаќање на работите, само како пример ќе ти кажам дека пред 2000 години Исус рекол дека одма брзо ќе се врати и донесе кралство небеско и уше го нема, така да ако на нивен бог им треба 2000 години да исполни она шо ветил за уште тогаш, ќе се стрпиме и за одговор од некој нивен верник. Тие исто така прогласија пред скоро 2000 години дека антихрист е веќе дојден и дека се последни денови и ником ништо, со нив треба само трпеливо и пополека, јас така се научив во дискусиите за хомосексуалци и тие се на слична матрица, значи полека, повторување на прашања, повторување на аргументи, упорно смирено се додека не им запали сијалицата, така бог ги створил и ни јас ни ти не можеме против тоа.

 

[121314]

Ако после 50 пати јасно и прецизно поставено прашање не добиеш одговор на истото макар тоа било и одговорот ,,не знам,, тогаш соговорникот или е глув или се прави глув, ти го прашуваш како се вика а он ти одговара дека ке поскапи солта. Јас не се разбирам многу во религија и само си читам и не коментирам ама почна да ме нервира тоа што по стоти пат прашуваш а не добиваш одговор на прашањето каде, кој и кога ја напишал првата библија од која после потекнуваат сите преводи и затоа и јас го поставувам истото прашање до сите кои се сметаат за упатени во религијата, да се одговори прво на тоа прашање а после да се разработи некое друго... да има ред..

Вопрос: Как и когда был составлен канон Библии?

Oдговор:
Историја Библии — как појавилсја Канон Библии — ч.1
Историја Библии — как појавилсја Канон Библии — ч.2


NASTANAK I INTEGRITET KANONA NOVOG ZAVETA

Istorijat kanona Novog zaveta

Hristovi apostoli su započeli s usmenim predanjem jevanđelja, da bi se kasnije ukazala potreba za pisanim oblikom poučavanja. Prve spise zasigurno je napisao apostol Pavle (1. Solunjanima ili Galatima); teško je utvrditi hronologiju svih novozavjetnih “knjiga”, no većina njih nastaje do početka sedamdesetih godina I. veka n.e, da bi se s pisanjem Novog zaveta završilo negde sredinom devedesetih godina (uz malo razmišljanje da li je posljednji spis bilo Otkrivenje ili možda Jovanovo jevanđelje). Svi nastali spisi potom slobodno kruže po crkvama i smatraju se autoritativnim: već apostol Petar poznaje i preporučuje Pavlove spise (2. Petrova. 3,15-16); Luka na početku spominje pokušaje sređivanja pripovedanja “o događajima što su se dogodili među nama”, što nas upućuje na ranija jevanđelja.Sigurno je da se Isusove izjave prenose od početka, no to ne mora značiti da je postojala neka zasebna zbirka Isusovih izreka koja služi kao izvor (njemački quelle, otud i oznaka Q) jevanđelistima. Stoji i činjenica da ima Isusovih izreka koje nisu zapisane u jevanđeljima, što zapravo eksplicitno tvrdi i Jovan 21,25. Tako nalazimo izvan četiri jevanđelja neke Isusove izreke - najpoznatija je u Djela 20,35: “Blaženije je davati nego primati".

Odluka o kanonu Novog zaveta nije došla odmah čim je završeno s pisanjem novozavetnih spisa. Nije bilo niti nekog posebnog crkvenog sabora koji je proglasio konačni kanon. Određivanjem kanona rana Crkva počinje da se bavi tek kada je bila izazvana određenim pojavama unutar Crkve:

• 
  
  
  • pojavom brojnih apokrifnih spisa, koji su se pozivali na apostolski autoritet. Među njima su najpoznatija bila Učenja (Didahe), Hermin Pastir, Varnavina poslanica i Jevanđelje po Petru. Bilo je crkava koje su i ove spise ubrajale u kanon, što je izazivalo određene pometnje. Apokrifa je bilo na desetine i većina njih su nosila pečat gnosticizma, koji je hrišćansko učenje tumačio sa stanovišta grčke mističke filozofije.
  • pojava neprihvatljivih tumačenja kanona. Posebno se to odnosi na Marciona (oko 150. g.) koji je kanonskim smatrao samo Lukino Jevanđelje, Pavlove poslanice (i to prekrojene po Marcionovoj mjeri) i svoj spis Antiteza.
  • rasprave po pitanju nekih spisa koje danas čine kanon Novog zaveta, prije svega poslanice Druga Petrova, Druga i Treća Jovanova, Judina, te Otkrivenje. Proces kanonizovanja možemo pratiti još od prvih postapostolskih otaca Ignjacija iPolikarpa, s početka II. veka n.e. Posebno je značajan tzv. Muratorijev fragment s kraja II. v.n.e. (Muratori je čovjek koji je pronašao fragment u Milanskom samostanu 1740).

Bez obzira na sva, dotada izneta razmišljanja, jasno je, prema svedočanstvima istoričara Euzebija i crkvenog oca Atanasija, da tokom IV veka Crkva poseduje upravo onaj kanon Novog zaveta kakvog ga i danas posedujemo.

Podela Novog zaveta

Ona je analogna podeli Starog (u hrišćanskom kanonu):

1.Na mestu Tore imamo Jevanđelja. Iako je o Isusu bilo napisano više desetina knjiga, Crkva je prihvatila samo Mateja, Marka, Luku i Jovana. Treba primetiti da njihov poredak nije nužno hronološki.

2.Postoji i grupa istorijskih i poučnih spisa. U istorijske ubrajamo samo Dela Apostolska, dok poučne spise čine 21 poslanica. Poslanice se pak dele na Pavlove(14 poslanica) i 7 katoličkih (odnosno, opštih): Jakov, dve Petrove, tri Jovanove i Judinu.

Poslednji deo Novog zaveta je proročki spis Otkrivenje Jovanovo.

Sve ukupno, imamo 27 spisa Novog zaveta.

 

[Let 3]

Вопрос: Как и когда был составлен канон Библии?

Oдговор:
Историја Библии — как појавилсја Канон Библии — ч.1
Историја Библии — как појавилсја Канон Библии — ч.2 .


NASTANAK I INTEGRITET KANONA NOVOG ZAVETA

Istorijat kanona Novog zaveta

Hristovi apostoli su započeli s usmenim predanjem jevanđelja, da bi se kasnije ukazala potreba za pisanim oblikom poučavanja. Prve spise zasigurno je napisao apostol Pavle (1. Solunjanima ili Galatima); teško je utvrditi hronologiju svih novozavjetnih “knjiga”, no većina njih nastaje do početka sedamdesetih godina I. veka n.e, da bi se s pisanjem Novog zaveta završilo negde sredinom devedesetih godina (uz malo razmišljanje da li je posljednji spis bilo Otkrivenje ili možda Jovanovo jevanđelje). Svi nastali spisi potom slobodno kruže po crkvama i smatraju se autoritativnim: već apostol Petar poznaje i preporučuje Pavlove spise (2. Petrova. 3,15-16); Luka na početku spominje pokušaje sređivanja pripovedanja “o događajima što su se dogodili među nama”, što nas upućuje na ranija jevanđelja.Sigurno je da se Isusove izjave prenose od početka, no to ne mora značiti da je postojala neka zasebna zbirka Isusovih izreka koja služi kao izvor (njemački quelle, otud i oznaka Q) jevanđelistima. Stoji i činjenica da ima Isusovih izreka koje nisu zapisane u jevanđeljima, što zapravo eksplicitno tvrdi i Jovan 21,25. Tako nalazimo izvan četiri jevanđelja neke Isusove izreke - najpoznatija je u Djela 20,35: “Blaženije je davati nego primati".

Odluka o kanonu Novog zaveta nije došla odmah čim je završeno s pisanjem novozavetnih spisa. Nije bilo niti nekog posebnog crkvenog sabora koji je proglasio konačni kanon. Određivanjem kanona rana Crkva počinje da se bavi tek kada je bila izazvana određenim pojavama unutar Crkve:

• 
  
  
  • pojavom brojnih apokrifnih spisa, koji su se pozivali na apostolski autoritet. Među njima su najpoznatija bila Učenja (Didahe), Hermin Pastir, Varnavina poslanica i Jevanđelje po Petru. Bilo je crkava koje su i ove spise ubrajale u kanon, što je izazivalo određene pometnje. Apokrifa je bilo na desetine i većina njih su nosila pečat gnosticizma, koji je hrišćansko učenje tumačio sa stanovišta grčke mističke filozofije.
  • pojava neprihvatljivih tumačenja kanona. Posebno se to odnosi na Marciona (oko 150. g.) koji je kanonskim smatrao samo Lukino Jevanđelje, Pavlove poslanice (i to prekrojene po Marcionovoj mjeri) i svoj spis Antiteza.
  • rasprave po pitanju nekih spisa koje danas čine kanon Novog zaveta, prije svega poslanice Druga Petrova, Druga i Treća Jovanova, Judina, te Otkrivenje. Proces kanonizovanja možemo pratiti još od prvih postapostolskih otaca Ignjacija iPolikarpa, s početka II. veka n.e. Posebno je značajan tzv. Muratorijev fragment s kraja II. v.n.e. (Muratori je čovjek koji je pronašao fragment u Milanskom samostanu 1740).

Bez obzira na sva, dotada izneta razmišljanja, jasno je, prema svedočanstvima istoričara Euzebija i crkvenog oca Atanasija, da tokom IV veka Crkva poseduje upravo onaj kanon Novog zaveta kakvog ga i danas posedujemo.

Podela Novog zaveta

Ona je analogna podeli Starog (u hrišćanskom kanonu):

1.Na mestu Tore imamo Jevanđelja. Iako je o Isusu bilo napisano više desetina knjiga, Crkva je prihvatila samo Mateja, Marka, Luku i Jovana. Treba primetiti da njihov poredak nije nužno hronološki.

2.Postoji i grupa istorijskih i poučnih spisa. U istorijske ubrajamo samo Dela Apostolska, dok poučne spise čine 21 poslanica. Poslanice se pak dele na Pavlove(14 poslanica) i 7 katoličkih (odnosno, opštih): Jakov, dve Petrove, tri Jovanove i Judinu.

Poslednji deo Novog zaveta je proročki spis Otkrivenje Jovanovo.

Sve ukupno, imamo 27 spisa Novog zaveta.

то би значело дека и католичка библија и протестантска и православна се исто, може слободно православец да си чита католичка библија и се моли во православна црква

 

[121314]

то би значело дека и католичка библија и протестантска и православна се исто, може слободно православец да си чита католичка библија и се моли во православна црква

Jaс ти ја препорачувам оваа црква, бидејќи имаат највеќе канонизирани книги - дури 81!

Но штом веќе тежнееш кон гностицизам, мислам дека треба да го исконтактираш @Ipsissimus да ти даде препораки.

 

[Let 3]

Jaс ти ја препорачувам оваа црква, бидејќи имаат највеќе канонизирани книги - дури 81!

Но штом веќе тежнееш кон гностицизам, мислам дека треба да го исконтактираш @Ipsissimus да ти даде препораки.

ce ќе инсконктатирам, и проверам, уше да ми кажеш па да проверам, кој кога и каде од сите тие десетици евангелија, посланија, откровенија и други текстови, одбрал кои се најверни, најточни па составил писмо кое е свето и кое како такво, точно верно непроменливо служи во христијанската црква, и каде може да се види, прочита таа библија?

 

[liberij]

@Let 3 одговориму жити очи , баш ме интересира дали после ке ти одговори на твоето. Досега сите до еден патат од овој синдром или како да го наречеме, неможност да се одговори на прашање без прашање. Сигурно во медицината или психологијата има израз за таквото нарушување и како се лекува.

Да ми ти објаснам и тебе шо всушност прашува.
Он ко шо го “сваќа“ христијанството: Зошто само мене, Христо неми пратил едено Библиче и то електронско у таблетче( може и медицинско), оти само мене НИШТО не Го разбирам?!

 

[121314]

ce ќе инсконктатирам, и проверам, уше да ми кажеш па да проверам, кој кога и каде од сите тие десетици евангелија, посланија, откровенија и други текстови, одбрал кои се најверни, најточни па составил писмо кое е свето и кое како такво, точно верно непроменливо служи во христијанската црква, и каде може да се види, прочита таа библија?

Читај!

NASTANAK I INTEGRITET KANONA NOVOG ZAVETA

 

[Let 3]

Читај!

NASTANAK I INTEGRITET KANONA NOVOG ZAVETA

Novi zavet nije rezultat arbitrarne odluke crkve, već je nastao na taj način što su novozavetne knjige „same sebe izabrale“ kroz neku vrstu „prirodne selekcije“
Еволуција на свето писмо, нема креатор туку сами по пат на природен одабир исто како шо настана човекот од приматите по пат на природна селекција.
Значи немаме одлука на црква за кои книги се или не се дел од библијата, имаме десетици различни библии и сите се настанати по еволутивен пат немаме ни од црква одбран текст туку самите книги како самите се прилагодувале и корегирале и усовршувале.
Е сега еволуцијата нема крај, тоа значи дека и понатаму треба да се случуваат промени измени и усовршувањата на библијата или сепак постои кај библијата завршена еволуција па ако може да кажеш кога каде се оформи по пат на еволуција конечната верзија на библијата после која нема повеќе селекции ни промени ни корекции и каде може да се види таа конечна верзија

 

[121314]

Novi zavet nije rezultat arbitrarne odluke crkve, već je nastao na taj način što su novozavetne knjige „same sebe izabrale“ kroz neku vrstu „prirodne selekcije“

Одлично! Веќе во следните реченици пишува:

Crkve u različitim delovima sveta same su prepoznale jedinstven karakter
novozavetnih knjiga, koje su se izdvojile od ostale literature svojom posebnošću.
Stoga, kanon Novog zaveta nisu stvorili ni pojedinci, ni sabori, „već su oni samo
prepoznali i priznali samopotvrđujući kvalitet ovih spisa, koji su se nametnuli
kao kanonični crkvi“. U svetlu ove činjenice ispravnije je da se govori o utvrđivanju
kanona nego o njegovom stvaranju.

 

[Let 3]

Одлично! Веќе во следните реченици пишува:

Crkve u različitim delovima sveta same su prepoznale jedinstven karakter
novozavetnih knjiga, koje su se izdvojile od ostale literature svojom posebnošću.
Stoga, kanon Novog zaveta nisu stvorili ni pojedinci, ni sabori, „već su oni samo
prepoznali i priznali samopotvrđujući kvalitet ovih spisa, koji su se nametnuli
kao kanonični crkvi“. U svetlu ove činjenice ispravnije je da se govori o utvrđivanju
kanona nego o njegovom stvaranju.

и која е таа самоопределена и самоизбрана света книга непроменлива вечна некорегирана, кога настана и каде и дали може негде да се види и прочита?

 

[121314]

ce ќе инсконктатирам, и проверам, уше да ми кажеш па да проверам, кој кога и каде од сите тие десетици евангелија, посланија, откровенија и други текстови, одбрал кои се најверни, најточни па составил писмо кое е свето и кое како такво, точно верно непроменливо служи во христијанската црква, и каде може да се види, прочита таа библија?

Претешко е тоа за тебе, миличок!

Дали во текстот од д-р Ласло Галус ти падна в очи Мураториевиот канон? Aвторот за него кажува дека е најстариот преглед на канонските книги, кој потекнува од доцниот втор век.

Си го видел Мураториевиот канон?

Ако не си, еве го:

Eве ти и сегмент од него:

Потруди се да го прочиташ и тука ќе ги најдеш повеќето книги што влегле во Канонот на Новиот Завет.

 

[Let 3]

Претешко е тоа за тебе, миличок!

Дали во текстот од д-р Ласло Галус ти падна в очи Мураториевиот канон? Aвторот за него кажува дека е најстариот преглед на канонските книги, кој потекнува од доцниот втор век.

Си го видел Мураториевиот канон?

Ако не си, еве го:

Eве ти и сегмент од него:

Потруди се да го прочиташ и тука ќе ги најдеш повеќето книги што влегле во Канонот на Новиот Завет.

Дали е тој Муратов канон таа вистинска непогрешива автентична и неменлива света книга на христијанството?

 

[121314]

Дали е тој Муратов канон таа вистинска непогрешива автентична и неменлива света книга на христијанството?

Провери. Тоа е само првиот чекор од патешествието кое ќе треба да го направиш во истражувањата.

P.S.: Не е Муратов, туку Мураториев, по италијанскиот историчар Лудовико Антонио Муратори, кој го открил овој фрагмент во миланската библиотека Амброзијана.

 

[Let 3]

Провери. Тоа е само првиот чекор од патешествието кое ќе треба да го направиш во истражувањата.

P.S.: Не е Муратов, туку Мураториев, по италијанскиот историчар Лудовико Антонио Муратори, кој го открил овој фрагмент во миланската библиотека Амброзијана.

He e тоа, ова е некомплетен фрагмент велат дека е превод од грчки не е сигурно ни каде ни кога настанал, и фалат делови, не е ова библија, значи прашање е кој кога и каде ги одбрал текстовите кои се точни непогрешиви и непроменливи и каде може таа библија да се види.
Ова не е библија

 

[121314]

He e тоа, ова е некомплетен фрагмент велат дека е превод од грчки не е сигурно ни каде ни кога настанал, и фалат делови, не е ова библија, значи прашање е кој кога и каде ги одбрал текстовите кои се точни непогрешиви и непроменливи и каде може таа библија да се види.
Ова не е библија

Веќе ти напишав:

Kanon Novog zaveta nisu stvorili ni pojedinci, ni sabori, „već su oni samo
prepoznali i priznali samopotvrđujući kvalitet ovih spisa, koji su se nametnuli
kao kanonični crkvi“. U svetlu ove činjenice ispravnije je da se govori o utvrđivanju
kanona nego o njegovom stvaranju.

Kaнонот на Новиот Завет не го создале ни поединци, ни собори, „туку тие само го препознале и признале самопотврдниот квалитет на овие списи, кои самите се наметнале како канонски на Црквата“. Со оглед на овој факт, поисправно е да се говори за утврдување на канонот отколку за неговото создавање.

Да не треба и на санскрит да ти напишам за да разбереш?