згоди и незгоди на чичевскиот манастир

  • Креатор на темата Креатор на темата antikmakedon
  • Време на започнување Време на започнување

antikmakedon

КАЈГАНА
Член од
24 декември 2015
Мислења
16
Поени од реакции
13
Локација
Кавадарци
Веб-сајт
www.facebook.com
Манастир „Св. Архангел Михаил”. На четири часа одење јужно од Велес, односно на 16 км., помеѓу селата Горно и Долно Чичево, во месноста Клепа, се наоѓа манастирот Св. Архангел Михаил. Спрема неговиот летопис тој е подигнат како мала црквичка во периодот од 1695 до 1705 година од калуѓерот Михаил со помош и заштита на велешкиот Агобег. Годината на подигањето на манастирот се потврдува и од бронзениот печат на манастирот (Орле) кој како таков манастир никаде не постои, а во неговата содржина е вградено името на Св. Архангел и сликата на Архангел Михаил. Околу рачката на печатот е гравирана и годината 1705. Мајстор на печатот бил Симон Костадинов, кој е и пишувач на натписот. Од овој податок произлегува дека првобитната црква не ќе е подигната порано од почетокот на XVIII век. Во втората половина на XIX век, старата манастирска црква била обновена, реновирана и зографисана од зографот Хаџи Крсте во 1861 година, и така го добила денешниот облик и изглед. Тогаш манастирот добил нова куполна црква, светла и голема висока камбанарија крај неа.
http://www.povardarska-eparhija.org.mk/pe//index.php?option=com_content&task=view&id=167&Itemid=55
Има податоци дека манастирот е изграден многу порано , пред 1500 год. Од третиот Зогравски помник (1527-1528), кој содржи имиња на дарители за изградба на Зогравскиот манастирво Света Гора, се наоѓаат и имињата на чичевчаните Петко, Неделка и монахињата од чичевскиот манастир Јанка.


12246635_1109887379044857_485505019904718438_n.jpg
  1. Панорама на Чичевскиот манастир Св.Архангел Михаил

    Чичевскиот манастир , почнувајќи од 1945 година е оставен на милост и немилост на атмосверски влијанија, човечка негрижа и вандализмот од жителите ос соседното село Водоврати.
    Всушност, од конституирањето на македонската држава до денес манастирот постојано е руиниран од времето и луѓето. За воља на вистината ,во неговата историја бележиме издигнувања и падови , но никогаш не претрпел толку силен пад како во независна Р Македонија.
    Во периодот кога Р Македонија е во федерални рамки на СФРЈугпославија, падот и пропаѓањето е најсилно. Што всушност се случувало?
    Познато е дека во Тивешијата зиме е привлечна за сточарите од постудените креви на Македонија ( Западна Македонија) . И пасиштата под Клепа, во атарите на селата Долно и Горно Чичево , особено на пасиштата околу чичевскиот манастир Св.Архангел поради изворите со вода во манастирот и неговата близина.
    Манастирските конаци на чобаните им служат како заштита од дожд и с
 
продолжение на #1

  1. Манастирските конаци на чобаните им служат како заштита од дожд и силни ветрови. Од нивниот вандализам настрадале најпрвин конаците. За огрев се почнало од убавите огради на чардаците, потоа на ред дошле рамките на прозорците, вратите, кофчези, амбари , јасли...Наскоро продолжиле со покривите, подпорните диреци и греди. Некој ,кој ќе го чита овој техст ,ќе рече: измислици, секој се плаши од Бог и тоа не го направиле луѓе. А јас ќе одговорам: да, тоа немало така да се случи доклолку наместо манастир на оваа локација се наоѓала џамија.

    1915784_1132389886794606_2303116161135869537_n.jpg
Руини од конак на манастирот Св.Архангел Михаил ( лево - доле : САМАР!)

Дојденците сточари со стадата овци од Бистра и Шар Планина биле 100% со муслиманска вероисповест. Негрижата на МПЦ , државата и локалното православно население го ослободиле вандализмот и дивјаштвото во овие луѓе. Гледајќи што направиле тука ,не можеме да се отргнеме од помислата дека тие во овој храм гледале свој непријател.
Несреќниот ,заборавен и оставен манастир имал лош касмет зошто во неговата близина е лоцирано селото Водоврати, населено со муслимани -босанци (всушност доселеници). Нивниот крупен и ситен добиток се напасува околу во близината на манастирот . Манастирската локација е привлечна за сточари поради манастирските чешми и извори . Момчиња и моми секојдневно се во близина на манастирот, а следејќи ја историјата , и тие дале свој огромен придонес во рушење на конаците и другите објекти.

1959478_1132391136794481_427444163233789299_n.jpg

Остаток од некогашниот сјај на ѕидовите: Фрески

Продолжува
 
http://www.sec.mk/arhiva/2009_prets...ovi/kandidati/sovetnici/Gradsko_sovetnici.pdf
Индикативен е потписот на колонистите од #Водоврати . Иако дивиеењето над незаштитените конаци помина неказнето, младите од Водоврати при крајот на пролетта 2001 гоина, на 2,5 метри на ѕидот над влезната врата на црковниот храм оставија провокативен потпис - нацртаа полумесечина. И овој вандализам помина несанкциониран. За да биде трагедијата поголема, плумесечината го красеше храмот околу три години. Локалниот свештеник и христианите не реагираа соодветно: барем да го одстранат тој грд потпис вметнат во срцето на Македонија од една мала ,во Македонија одвај препознатлива етничка група, која се обидува со вандализам да го покаже своето постоење на штета на домородното и државотворно етничко македонско население, кое после колонизацијата, се согласило да биде полноправно и еднакво со правата на домаќинот.

1914071_1132389616794633_218229288308070442_n.jpg

Црквениот храм Св. Архангел Михаил на Чичевскиот манастир беше нгрден со полумесец на колонизаторите-муслимани од Босна

Проблем не се само сточарите и водовратачани за долгодецениското рушење и нагрдување на манстирот. Македонците од овој крај се чудна раса.
Дел од имотот на манастирот е пренесен и во нивните домови. Врати, рамки на прозорци,грдежен материјал ( талпи ,штици, подпорни диреци, столици,клупи, маси и др.) завршил во нивните домови.
Откако конаците на жалниот манастир беа срушени и ограбени од ''кој ќе стигне“, настапи извесно отрезнување . Со средства на исселениците од блиските македонски села, заедно со гостите на манастирот, најповеќе на традиционалната христијанска верска прослава Голема Богородица на 28 август, изградија повеќенаменски објект кој е неуспешна имитација на конакот врз чии темели беше изграден. Каков -таков, новиот конак , невкусно и кампањски направен од многу ''мајстори'' е обид да прекине деструкцијата.
Кога видовме повеќе аспекти од несреќата на Чичевскиот манастир , се наметнува прашањето : каде се институциите кои се задолжени за чување на историското и уметничко културно наследство ? Каде е местото на МПЦ во заштита на нејзиниот имот создаден од народот низ вековите ? Особено имот изложен на перманенто уништување каков што овој пример. Можеби МПЦ ја сменила нејзината улога во опшеството и наместо духовната ја пренасочила кон материалната и сопствените објекти(поклонети и првично создадени од народот) ги перцепира како економски исплатливи или неисплатливи . Бидејќи ниедна надлежна институција не ги контролира големите приходи (како подароци) а кои не се ставени во институционални рамки и не се опорезени, тогаш црквата за одржување на своите “економски'' извори на приходи нема право да бара помош од буџетот на државата.
продолжува:
 
Поповите го посетуваат манастирот на народниот собир во чест на Голема Богородица на 28 август. Да го соберат кајмакот во црквата и нивниот траг се губи до следното чествување на Св. Богородица. И нивната улога во животот на манастирот завршува тука.
Чичевскиот манастир низ својата историја бележи постојан подем .Бил богат манастир со бројно монаштво , поседи а имал и богат сточен фонд . Разрушените конаци се неми сведоци на едно убаво .од сите аспекти исполнето минато на манастирот.
Падот започнува оној миг кога ова парче на независна Македонија ја стекнува независноста во рамките на Југославија. Речиси сиот имот на манастирот е конфискуван и сите извори за опстанок на монаштвото одеднаш секнале. Монасите постепено го напуштаат манастирот, некои ги пристигнува смртта а простанатите, до крајот на својот живот ,во придружба на магаренце се во потрага за милостиња: храна!
За многу кратко време монаштвото од разни причини го снемува во манастирот и тој останува осамен и незаштитен.
Рековме дека во втората половина на XIX век, старата манастирска црква била обновена, реновирана и зографисана од зографот Хаџи Крсте во 1861 година, и така го добила денешниот облик и изглед. Тогаш манастирот добил нова куполна црква, светла и голема висока камбанарија .
Тоа се последните интервенции околу црквата и после тоа ,рповеќе од век и половина-молк. Додека има монашка грижа , црквата е во одлична кондиција. Манастирот самиот ги финансирал поправките од различна природа. За жал, околу манастирот никогаш не е изграден заштитен ѕид, па ако човек фрли поглед од околните височинки, се добива впечаток дека е гол.
Така , со заминување на монасите од животот на манастирот, неговото одржување паднало на нула. И црквата ја има истата судбина . Покривот прокиснува на повеќе места .Од внатрешноста моше да се види сонцето и облаците.

10374885_1132388213461440_6477548310454617572_n.jpg

Забот на атмосверските влијанија ја нагризува манастирската црква одвнатре

Очигледното не може да се демантира. Онаму каде човечка рака не стигнала да вандализира, таа работа ја превзема временското влијание. Секој дожд го лока малтерот од ѕидовите заедно со фреските кои и не се бројни во црквата. Дождот ги прокиснува потпорните дрвени столбови, дрвените греди ,иконостасот,иконите и другите пропратни делови кои се во функција за обавување на верските обреди.

734547_1132388893461372_8062368414036426506_n.jpg

Дрвената граѓа оставена во немилост на влагата и негрижата[DOUBLEPOST=1451731787][/DOUBLEPOST]
969092_1132384480128480_6102541616627206873_n.jpg

Траги на влага на иконостасот - Дел од амбиентот на 28 август при чествувањето на Голема Богородица

941065_1132389000128028_7725984036222123843_n.jpg

Пзлатениот крст над иконостасот - уништен

Намерник, кој доаѓа во посета на Чичевскиот манастир најпрво што ќе забележи е недостаток на грижа, рамнодушност и апатија за чување на народното културно творештво и наследство. Институциите на државата и МПЦ во целост се запознати со овие катастрофални состоби на Чичевскиот манастир и ако веднаш и сега ништо не се направи, на повидок е незапамтен срам за Македонија.

10363361_1132395763460685_482500648309235136_n.jpg

На 16.09.2013 год.министерката Елизабета Канчевска-Милевска го посети Чичевскиот манастир.Нивните погледи се вперени во манастирската црква Св. Архангел Михаил

- Црквата е многу оштетена од експлозиите од честите минирања што се правеа овде кога се проверуваше дали наоколу има адекватни суровини за потребите на „Фени“ кога комбинатот беше отворен. Иако не е целосно завршена, камбанаријата е зацврстена и пополнети се големите пукнатини. Останува потешкиот дел заштита на црквата, чии ѕидови на повеќе места се исто така многу испукани

Линкови:
http://vecer.mk/kultura/kje-se-restavrira-hramot-na-najgolemiot-balkanski-graditel
http://www.maticanaiselenici.com/?p=14325
http://www.heritagebg.net/drugata-b...ishta-i-oblasti-posocheni-kato-balgarski-zemi
 
Последно уредено:
13680545_979737865470750_2652148976261004864_n.jpg

Изглед на манстирот во 1915 год и денес! Ќе се согласите дека разликата е очигледна


Манастирскиот комплекс не постои. Во 1915 година во близина на манастирот се воделе жестоки битки помеѓу француската армија против бугарската армија, поточно против 11 пешадиска дивизија на Борис Дрангов.

Во 2013 година, министерството за култура ветило дека ќе помогне во реставрацијата на црквите кои се дело на еден од најголемите градители на цркви на Балаканот Андреја Дамјанов, но ветувањето до денес не е остварено.

НО ЗАТОА, во 2007 година, со согласност на македонската влада и здружението “Бугарија - Македонија“ од Кавадарци, обновени се гробиштата на 245-те загинати “бугарски“ војници и доброволци и поставен е бугарски воен паметник, со свечен говор на бугарскиот македономразец Божидар Димитров.
(Сепак не е на одмет да се спомене дека 11 ,, бугарска’’ пешадиска дивизија била составена од Македонци!)
Сликата е превземена од книгата : Jean Saison, D'Alsace à la Cerna, Plon, 1918. Henri Libermann, Face aux Bulgares, Beger-Levrault, 1917
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom