Анксиозност

Член од
1 декември 2015
Мислења
6
Поени од реакции
3
Ќе пишују сг малко на македонски за боље разбирање. Мислам дека трајно решение без разговор сам со себе и расчистување на некои работи нема. Психолог ќе ти помогне можеби, да, на некое време, но едноставно психата е нешто што се лекува само ако си поработиш сама со себе, не е воопшто лесно, но пробај да го најдеш проблемот таму каде што навистина лежи, погледни во себе. The hard way, јебига, ама тоа ти е најдобриот начин. Барај го изворот на тие мисли, не се откажувај, ќе ти треба време, можеби и многу време но верувај дека со упорност ќе има и резултати. Не бегај од мислите, соочи се со нив и немој да се чувствуваш одговорна пред никој друг освен себе, бидејќи најдобриот другар што го имаш си ти, самата на себе. Ти посакувам се најдобро. :)
Пишуј си слободно на кумановски, мене ич не ми смета,скроз се разбрасмо :P
Има различни карактери со различни црти на личност и различни темпераменти, не може секој да реагира исто во слични или исти ситуации. На некого му е потребен некој да го води до зацртаната цел, некој може сам да се извлече од тоа. Ако ти сам си успеал, браво, јас веќе со години си патам од проблемот и најубаво сум се чувствувала кога сум одела на психолог, но како што споменав погоре сега не сум во можност. Знам дека не е лесно како што кажа ти и не бегам од мислите, сакам да знам од кај потекнуваат ама не доаѓам до одговор, само повеќе ме збунуваат. Работам на себе и не можам да кажам дека секој ден е толку многу лош, но вчера ми беше денот кога паниката ми кулминира па решив да споделам. Поздрав :)
 

Keepitreal

И сега ?....
Член од
18 септември 2012
Мислења
386
Поени од реакции
371
Пишуј си слободно на кумановски, мене ич не ми смета,скроз се разбрасмо :P
Има различни карактери со различни црти на личност и различни темпераменти, не може секој да реагира исто во слични или исти ситуации. На некого му е потребен некој да го води до зацртаната цел, некој може сам да се извлече од тоа. Ако ти сам си успеал, браво, јас веќе со години си патам од проблемот и најубаво сум се чувствувала кога сум одела на психолог, но како што споменав погоре сега не сум во можност. Знам дека не е лесно како што кажа ти и не бегам од мислите, сакам да знам од кај потекнуваат ама не доаѓам до одговор, само повеќе ме збунуваат. Работам на себе и не можам да кажам дека секој ден е толку многу лош, но вчера ми беше денот кога паниката ми кулминира па решив да споделам. Поздрав :)
И јас пред некој ден искрено се испострав од страв али помина. Ситуацијата беше хитен случај во кој јас требаше да реагирам и ме навалија мисли што ако не успеам и ако се онесвестам али стегнав заби и отидов у frontline па работата се среди и помина се океј . Мене оваа ствар ми се случи или како велиш ти изворот на оваа аннкси ми е од марихуана.
Се натраскав така добро па ми се деси badfilm и од тогаш создравие да си го носам. Али ете почнав дауспевам така што одам контран на пусто анкси ;)
 
Член од
1 декември 2015
Мислења
6
Поени од реакции
3
И јас пред некој ден искрено се испострав од страв али помина. Ситуацијата беше хитен случај во кој јас требаше да реагирам и ме навалија мисли што ако не успеам и ако се онесвестам али стегнав заби и отидов у frontline па работата се среди и помина се океј . Мене оваа ствар ми се случи или како велиш ти изворот на оваа аннкси ми е од марихуана.
Се натраскав така добро па ми се деси badfilm и од тогаш создравие да си го носам. Али ете почнав дауспевам така што одам контран на пусто анкси ;)
Колку време се дружите со анксот ?
 

Keepitreal

И сега ?....
Член од
18 септември 2012
Мислења
386
Поени од реакции
371
Колку време се дружите со анксот ?
Скоро 3 та година активно. Пред тоа ми се дешаваа разни ствари али појма немав за што се работи. Па ете сега решив јас да ставам крај.
Како и да е ако не се случува нешто нема да е интересен животот ;)
 
Член од
12 февруари 2014
Мислења
7.930
Поени од реакции
25.363
Баш ме интересира дали кога пример некој ќе добие паничен напад како резултат на анксиозност, може да се онесвести или ред др работи кој ги чуствуваме. Како што јас успеав сегде да прочитам, анксиозноста и паничните напади се само симулација.
Прашањето ми е дали сепак може нешто да се деси ?
Не можеш да се онесвестиш затоа што кога чувствуваш голем страв крвниот притисок благо се покачува, а онесвестување доаѓа при нагло паѓање на притисокот. Може негативно да ти делува на организмот како што делува стресот на долг рок, на пример, ама не мора да значи.
 
D

Daedalus

Гостин
Не можеш да се онесвестиш затоа што кога чувствуваш голем страв крвниот притисок благо се покачува, а онесвестување доаѓа при нагло паѓање на притисокот. Може негативно да ти делува на организмот како што делува стресот на долг рок, на пример, ама не мора да значи.
Можеш да се онесвестиш. Кога осеќаш голем страв хипервентилираш, брзо исфрлаш јаглерод диоксид, се качуе pH у крв, тоа резултира со вазоконстрикција и помалце крв у мозокот. Се онесвестуваш, ритамот на дишењето потоа се стабилизира, а со тоа се враќа балансот измеѓу јаглерод диоксид и кислород у нормала.
Тоа е една од најопштопознатите ствари за панични напади.
 
Член од
1 декември 2015
Мислења
6
Поени од реакции
3
Можеш да се онесвестиш. Кога осеќаш голем страв хипервентилираш, брзо исфрлаш јаглерод диоксид, се качуе pH у крв, тоа резултира со вазоконстрикција и помалце крв у мозокот. Се онесвестуваш, ритамот на дишењето потоа се стабилизира, а со тоа се враќа балансот измеѓу јаглерод диоксид и кислород у нормала.
Тоа е една од најопштопознатите ствари за панични напади.
Јас колку што сум информирана со хипервентилацијата всушност се зголемува количество на кислород во мозокот, и аналогно на тоа не е возможно онесвестување. Еве што најдов

So it's extremely difficult to faint during a panic attack. In order to faint during a panic attack, you need to have some other physical circumstance or condition which lowers your blood pressure to such a degree that it overcomes the increase. It's not impossible, but extremely rare. Some people have a condition, called a syncope, which can result in a faint during panic. If you have such a condition, you would probably have a history of actual faints (not "almost fainting", actual faints) by the time you're in your thirties.

Превземено од http://www.anxietycoach.com/what-panic-attacks-can-do-to-you.html
 
D

Daedalus

Гостин
Јас колку што сум информирана со хипервентилацијата всушност се зголемува количество на кислород во мозокот, и аналогно на тоа не е возможно онесвестување.
Ајде во дискусијава да вклучиме еден експеримент кој се базира на стриктна имагинација!
Замисли сега, ти одминува секојдневното пладне. Наеднаш како по обичај, ти доаѓа некоја интрузивна мисла која те плаши, не знам, се плашиш дека ќе повредиш некој којшто ти значи. Почнува да те мава паника, добиваш паничен напад, ово оно и...Вдишуваш и издишуваш брзо.
Што вдишуваш, а што издишуваш? Што имаш одвишок, а што мањак?
Ти имај и повише кислород у крв, ако имаш вазоконстрикција, заебано е пер, не поминуе кислородот на граница. Исто така како друг фактор кој влијае на онесвестувањето е тоа што при екстремен страв, мозокот троши енергија ко луд пошто си у фајт ор флајт, срцето не може да ги задоволи потребите на мозокот, па се онесвестуваш, си паѓаш на земја у хоризонтална положба и срцето не мора да врши огромна работа за да ти испумпа крв у мозок поради промената на притисокот што ја добиваш у хоризонтална положба, промена која е благопријатна за тебе, твоето срце и твоето здравје!
Дури пожелно е тоа иначе ако останеш у исправена состојба дур си онесвестен, можеш да добиеш и мозочен напад, се дешава тоа често! Ако ти текнуе на оние што се онесвестуваат од страв кога ги боцкаат, се вика вазовагална синкопа.
Али нема ништо страшно у тоа да се онесвестиш у такви ситуации, тоа е одбрамбен механизам на организмот. Глеј сеа да не добиеш страв од помислата на онесвестување при паничен напад па тоа да ти предизвикува анксиозност и панични напади што иронично е честа појава кај тие што патат од анксиозност.
Види, различни луѓе лажат за различни ствари за да смират други луѓе, мојата морална вредност е дека вистината понекогаш е побитна од „белите лаги“.
 
Член од
1 декември 2015
Мислења
6
Поени од реакции
3
Ајде во дискусијава да вклучиме еден експеримент кој се базира на стриктна имагинација!
Замисли сега, ти одминува секојдневното пладне. Наеднаш како по обичај, ти доаѓа некоја интрузивна мисла која те плаши, не знам, се плашиш дека ќе повредиш некој којшто ти значи. Почнува да те мава паника, добиваш паничен напад, ово оно и...Вдишуваш и издишуваш брзо.
Што вдишуваш, а што издишуваш? Што имаш одвишок, а што мањак?
Ти имај и повише кислород у крв, ако имаш вазоконстрикција, заебано е пер, не поминуе кислородот на граница. Исто така како друг фактор кој влијае на онесвестувањето е тоа што при екстремен страв, мозокот троши енергија ко луд пошто си у фајт ор флајт, срцето не може да ги задоволи потребите на мозокот, па се онесвестуваш, си паѓаш на земја у хоризонтална положба и срцето не мора да врши огромна работа за да ти испумпа крв у мозок поради промената на притисокот што ја добиваш у хоризонтална положба, промена која е благопријатна за тебе, твоето срце и твоето здравје!
Дури пожелно е тоа иначе ако останеш у исправена состојба дур си онесвестен, можеш да добиеш и мозочен напад, се дешава тоа често! Ако ти текнуе на оние што се онесвестуваат од страв кога ги боцкаат, се вика вазовагална синкопа.
Али нема ништо страшно у тоа да се онесвестиш у такви ситуации, тоа е одбрамбен механизам на организмот. Глеј сеа да не добиеш страв од помислата на онесвестување при паничен напад па тоа да ти предизвикува анксиозност и панични напади што иронично е честа појава кај тие што патат од анксиозност.
Види, различни луѓе лажат за различни ствари за да смират други луѓе, мојата морална вредност е дека вистината понекогаш е побитна од „белите лаги“.
Нема да добијам страв само ради фактот дека за овие години имам доживеано 15+ панични напади и X пати ми се има случено да ПОМИСЛАМ дека ќе се онесвестам ама никогаш во моето искуство ми се нема случено тоа. Еве нека кажат и другите од лично искуство дали се имаат онесвестено. А за мозочен удар шанси нема, барем не од напад на паника. И не зборам на памет, стручно лице ми го има објаснето процесот на нападот на паника.(+ искуство како што реков погоре).
 
Член од
29 октомври 2015
Мислења
6
Поени од реакции
2
Дрaги пријaтели гледaм темaвa е oд 2010 гoд не би билo лoшo дa ни пишaт стaрешините кaкo им е нa нив дaли се избoриле сo тoa дa не утешaт нaс нoвoпечените пoзд.
 
Член од
29 октомври 2015
Мислења
6
Поени од реакции
2
aјде мoјoт случaј дa гo oпишaм мoждa некoј ќе се прoнaјде.пред 4-5 гoд имaв дoживеaнo стрaшни вртoглaвици меѓутoa се билo oд нaглo пaѓaње нa притисoк еднo oтру тoчнo пред еднa гoдинa се рaзбудив убaвo свежo нo кoгa стaнaв oд кревет не беше тaкa кaкo дa лебдев кoгa прaев чекoри се исплaшив oдмa oтидoв нa дoктoр измеријa притисoк се беше oк и пoчнa oд тoгaш крв oдлилчнa мoкрaчa oдличнa екг 3 пaти супер врaтнa кичмa oдличнa увo oдличнo еег нa мoзoкoт супер меѓутoa мене ми беше мнoгу чoшo гушење aритмијa вртoглaвицa секoјa неделa oсеќaв.oтидoв нa пaијијaтaр ми дaде aнти депресиви пoслен првaтa терaпијa дoбрo се oсеќaв aли ме е тoa тoa кaкoв живoт имaв сегa е нулa немaм силa дo веце дa oтидaм изгубив пoверење и у дoктoри и у се еднoстaвнo се пoгребaв и чекaв кoгa ке умрaм другo oбјaснувaње немaв.еден ден седaв дoмa и рaзмислувaв кaкo штo ме снaјде ги врaтив филмoт кoгa некoјa рaбoтa мoрaв дa јa зaвршaм ништo не ми беше знaчи тoa е све дo мoзoкoт тешкo се кoнтрoлирa aли мoрaме.имa еднa убaвa техникa кoј прaеел еег ке знaе дишење длaбoкo и oпуштaње мнoги ми пoмoгнa инaче сум несррливa и нервизнa oсoбa
 
Член од
9 декември 2015
Мислења
1
Поени од реакции
0
Долго време ги следам вашите дискусии и барам утеха. Па и јас сакам да споделам со вас некое лично искуство.Имам 22 години и веке со право можам да кажам дека со години се борам со ова нешто, Се започна од нигде никаде кога патував со автубус од Штип накај Скопје а 2 дена немав спиено како што треба поради испити и грижи за факултет и во еден момент размислував и се осетив чудно како никогаш до тогаш со чуден страв дека сум сама и дека доколку нешто лошо ми се случи тука нема никој да ми помогне и доколку некој ми помогнеше јас не би знаела да му објаснам што ми се случува и зошто ми е лошо тоа беше силно срце биење ладна пот забрзнао дишење,вртоглавица,сува уста итн. да не должам веке јасно ви е.После неколку минути се смирив и се беше океј до наредното влегување во автобус :) Наредното патување беше пекол... Почнав да ги посматрам сите луѓе во автобусот на чуден начин што тие прават на пример :зошто таа ѓ-ѓа носи такви чизми и , зошто тој човек има брчки на лицето и флека на палтото,зошто ова девојче до мене патува до Скопје итн итн .едноставно почнаа многу непотребни работи да ме вознемируваат и да ми привлекуваат внимание сакав само да побегнам од таа ситуација ми доаѓаше на моменти што би рекле да излезам со си врата. Јас веке не можев да замислам да патувам ни на најмала релација со превозно средство полно со непознати луѓе затоа што знаев дека можам пак да се вознемирам од ништо. Заврши тоа и за празниците посетив психиајтар. он ми рече ок е стресот го прави своето ако сакаш можеш да пробаш да пиеш некои лекови некое време. Ако сакам ? ха ха ок реков може, Па земав некој месец- два Асентра во комбинација со Хелекс ми се чини и толку беше не ни отидов пак на доктор од тогаш а не можам ни да кажам со сигурност дека осетив подобрување. Поминуваше времето и често пати имав такво чудно чувство но веке не обрнував внимание се до пред некој месец кога го добив ПРВИОТ ВИСТИНСКИ НАПАД. Е ова луѓе беше хорор. Крај за мене. Тоа се случи патувајки на одмор со автомобил доцна навечер заедно со моето семејство. Силен страв од нигде никаде, темница, смртта доаѓа спас нема за мене овие зборови ми се вртеа во главата некои 10тина минути крвта ми се замрзна што ке се прави ? далеку од дома "in the middle of nowhere".. ако тука нешто лошо ми се случи што ке биде со мене а и со моите родители и настапија веке познатите симптоми. Ок се смирив помина ама од тогаш за жал веке се зачестија тие напади се до денес. Грижи за се нешто секој втор ден напади легнуваш исцрпен стануваш уште по лошо се чувствуваш како не способен за ништо , што ке ми е животот.. никаква корист од мене не знаеш што со себе...намалени способности за се и згора на тоа уште лекови фалат си викаш и тие да те доздробат. Читам по интернетов и не верувам зошто мене да ми се случува ова фала богу сум имала одлично детство без никакви здравствени,семејни проблеми ( бурен пибертет можеби) но никаква причини за да ми се случува ова нешто а најмалце генетска.Луѓе!!!! Спас дали има не знам од овај затвор без решетки. Но бидете храбри и само позитивно додека се може.Како што гледам не има прилично но затоа заедно сме посилни! Исто имам слушнато дека хипнозата може да помогне во вакви случаи. Ваше мислење за ова? Поздрав до сите и Stay positive ->>>>Какве су ти мисли такав ти је живот :brlav:
 
Член од
13 јануари 2015
Мислења
7
Поени од реакции
16
Здраво другари/другарки

Еве ме и мене нов во овој клуб на 19 години веќе 3 месеца се борам со анксиозноста (поточно страв од смрт),се започна со страшна болка во задниот дел на главата и помислив дека имам мозочен удар и за прв пат искусив паничен напад тресење на раци,ладни раци,тахикардија,болка во гради во грб,снемување на воздух,свирење на уши,заматување на видот и од тогаш си зацртав во главата дека ја сум сериозно болен и дека нема спас за мене, мерење на пулс(веќе навика ми стана) на притисок итн.5 пати во брзата помош ЕКГ,целосна проверка на крв,снимање на глава,штитна жлезда проверка и ехо,ехо на абдомен,ехо на срце и ред други работи ми беше страв да станам од креветот до другата соба изгубив другари се затворив во една соба ми беше страв од се да пешачам,да вежбам(иако цел живот спортувам),да излевам да се забавувам(леле готов сум срцев удар,ке се онесвестам и оп паничен напад) ослабев 14 кг не можев да јадам коските на лицето ми се познаваат како да немав месо на мене се влечкав по болници заробен под влијание на црните мисли не можев да спијам со денови страшни болки во абдоменот иако докторите ме убедуваа дека нема ништо не можев да се помирам и неможев да престанам да мислам на смрта и ете стасав на психијатар помина се добро ми препиша хелекс 0.25 и пароксетин не го зедов пароксетинот заради неговите дејства почнав да користам хелекс само пред спиење првите денови спиев ногу цврсто тенк не ме будеше се будев со енергија али сепак црните мисли ме спречуваа да функционирам правилно ми се разви толку голем сензор за чуство што чуствував како крвта ми оди по вените на секое мало деталче биење на срцето на главата крцкање стегање и така една недела беше се подобро и подобро и отидов да играм фудбал заборавив на се кога завршив добив паничен напад неможев да си дојдам при себе пола саат ајде пак до брзата помош ЕКГ ми кажаа дека имам аритмии на срцето ми бапнаа инекција и дома заспав другиот ден ме остави девојката заради ова бев во шок цела недела ни хелекс ни ништо не ми помагаше и тогаш отидов на кардиолог ги погледна прво ЕКГ-то и ми кажа дека сум немал аритмии ни ништо(погрешиле во брзата помош) направивме пак ЕКГ притисок ехо испадна се океј продолжив со хелексот се додека не се освестив дека тоа е на краток план дека се е до мојата глава до СТРАВОТ и прекинав со секаква хемија.Зедов чаеви за смирувањ, б комплекс(неуробион),магнезиум директ,цинк,ацерола Ц,лук,кромид,праз и се живо и диво на природна база итн кога имав паничен напад знаев како да се смирам почнав со правилно дишење и без паника и станаа ретки почнав да функционирам нормално исполнет со енергија единствен проблем ми беше да заспиам се тресев внатрешно ми свиреа ушите и ми одеше нешто по главата крцкање внатрешно(ми се враќаа мислите мозочен удар и одма паничен напад пред спиење) со голема волја некако успеав да спијам пред 2 дена почнав тежински тренинг се тресев целиот страв али си реков ке завршам со тренингот и ете заврши и тоа сабајлево се чуствував како нов човек и еве со насмевка го пишувам ова проблемот е во главата намалите ги границите на големо очекувања мислите на позитивни работи нешто со што ке се занимавате ке ви се одвлечи вниманието Life is a бич, слободно ме контактирајте ПП тука сум да помогнам и тражам помош како да го намалам свирењето(зуење) на уши пошто го имам цело време и крцкање во главата пред спиење ме вади од такт чат пат проследено со паничен напад иако на томографијата не покажа ништо фала многу поздрав.
 
Последно уредено:
Член од
16 август 2013
Мислења
11
Поени од реакции
1
Некој искуство со др. Александар Марцикиќ или препорака со друг добар психијатар, хитно ми треба ?
 

Kajgana Shop

На врв Bottom