Генералот Попдимитров во Скопје се сретнна со германскиот генерал Шојерленум, и со него договоараа повлекување на бугарската армија од македонија, Попдимитров кажа дека објавата на војна од бугарија кон Германија е симболична и дека бугарските единици нема да превземаат никакви дејствија против германците. Веднаш после тоа дојде до разорожување на бугарските единици и тоа на патот Скопје Куманово разоружана е 14 дивизија, во реонот на Куманово разоружана е 29 дивизија, во Битола разоружани се 53 и 55 пешадиски полк Инжинерискиот батаљон и неколку помали единици од тие полкови во Кавадарци ги разоружуваат партизаните. Само 56 полк успева да со оружје се повлечи во Бугарија. После сите тие настани бугарскиот генерал Кецкаров во Пехчево на состанок со членовите на главниот штаб за Македонија заклучува дека 5 армија е во расуло дека е воено неефикасна освен прилепскиот гарнизон кој под пратња на партизански одреди се повлече кон Бугарија а цела 5 армија е расформирана
Инаку за цело време на окупацијата владееше расуло во бугарските редови вкупно во партизански одреди пребегнаа 3000 бугарски војници и офицери, тој број нарочно се зголеми после поразот на германија кај стаљинград кога им стана јасно дека се наоѓаат на страна на окупатори и од поединечни пребегнувања почнаа цели единици и групи на војници да се приклучуваат на партизанските одреди, во јужноморавскиот партизански одред имаше 40 бугарски пребегнати војници, во Македонија при напад на караула Шаренка и Порта на партизаните им се приклучи еден бугарски војник и еден подофицер, при напдна караула Лукар, 4 бугарски војници пребагнаа во партизаните, 8 бугарски војници се приклучија на партизански единици во регион на Тиквеш, многумина од нив животот го дадоа во борба против фашистичките окупатори, Трнскиот партизански одред броеше 44 бугари, многу пред капитулација на Бугарија во реонот на Црна Трава беа организирани големи партизански единици составени од пребегани бугарски војници и бугари - илегалци дојдени од Бугарија (Бригада Цавдар), вооружени и опремени од страна на српски партизански одреди, по директива на главниот штаб пребегани бугарски војници влегуваат во македонскиот одред Јордан Николов, во 1943 формиран е бугарски батаљон Христо Ботев, кај Ѓевѓелија и тој батаљон заедно со македонските партизани ги напаѓаат бугарските воени единиц кај Коњско и две бугарски караули на Кожуф, при напад на кааули Брце и Коњски Гроб заробени се 61 војник и еден офицер со комплетно вооружување (цела чета) и сите освен 15 бугарски војници се приклучија на партизаните, (после тоа бугарскиот воен суд ги осуди и офицерот и војниците) од бугарски војници пребегани од кратово создаден е партизански одред од 180 војници) кој подоцна се приклучува на бугарската Трновска партизанска бригада , цел бугарски батаљон од лебане со се официи и војници со вооружување (230 души), му се предадоа на партизаните до нив е формиран бугарски партизански батаљон Георги Димитров кој брзо прераснува во бригада под команда на поранешни бугарски офицери пребегани во партизани (Атанас Русев, Кирил Игњатов), исто од пребегани Бугарски војници (150) формиран е партизански одред Раковски, од 200 бугарски војници кои му се предадоа на партизаните кај куршумлија формиран е партизански одред вооружан од страна на српските партизани, кај Прешево е формиран Бугарски партизански одред Васил Коларов, во состав на 41 партизанска дивизија се наоѓаше и батаљон на бугари, во Југославија, кај Добро поље е формирана и бугарска дивизија (софијска) која после е пратена во бугарија да учествува во востанието. Речиси сите партизански одреди составени од бугари во Југопславија опремени и вооружени од македонски и српски партизани, пратени се во Бугарија да учесвуваат во востанието кое ја свргна фашистичката власт.[DOUBLEPOST=1440872651][/DOUBLEPOST]
Македонците се нестандардни, 35000 Македонци ја поразија 550.000 персиска војска, али да се вратиме во втора светска војна во 1941, 1942, 1943, 1944, 1945, речиси цело време сами без сериозна помош без тешко вооружување, југословенски партизани се борат против тогаш најголемите светски сили, германија, италија, како и нивни слуги, и домашни предавнци. Ни Германци ни Италијани ни Бугари ни четници ни усташи ни балисти ни недиќевци ни домобрани не успееа да спречат голорак народ. Кога цела европа беше под германска чизма а СССР до пола прегазен и Црвена Армија во расуло додека во Софија им ги четкавте чизмите на германските офицери и викавте ХАЈЛ ХИТЛЕР, во Југославија се крена народот во борба, се ослободуваа територии, се ослободуваа градови се пробиваа од обрачи се формираа одреди батаљони бригади дивизии корпуси армии....
Ни магацини ни тенкови ни касарни често без храна лекови со малце муниција врзуваа овде 26 дивизии неприателски. 4-6 дивизии формираа армија, така да вкупно еквивален на 6-7 армии беа зафатени овде во борба со партизани, некогаш и 20:1 беше сооднодот и пак губеа.
Не можеш ти да го сфатиш и разбереш тоа пошто си друга нација друга традиција друг менталитет. Овде бугарите дојдоа како окупатори и имаа каде да заминат назат, Македонецот немаше каде или да умре или да се бори
Затоа изгубивте.