jamajka
mode: Calm
- Член од
- 28 април 2007
- Мислења
- 19.640
- Поени од реакции
- 27.598
Не зборам јас за изборот што го имаме, туку зборам за реалната ситуација. Поентата е што Македонците го знаат изборот и можеби неволно ама еве подголтнале и го направиле тој избор, зошто другиот е војна. Но не ми се гледа дека големо мнозинство Албанци го сакаат тоа. Тоа е трагичната вистина што не опкружува. Се додека не го сватиме тоа и се додека не мавтаат дека не е така и не прават слепи при очи, поготово на онаа популација што буквално избегала од средините со доминантно Албанско население, се дотогаш не го знаеме проблемот што го имаме. А без да го знаеме проблемот, не можеме да бараме решение. Нели првиот чекор за решение на проблемот е идентификација на проблемот.Диференцијација или лажен соживот, можеби и искрен и вистински соживот, што и да е, кој ни е изборот освен тој дека сепак делиме животен простор со нив и живееме заедно? Дали кога би решиле да ги игнорираме магично ќе ги снема и ќе исчезнат? Еве, што друго би правеле освен принудната опција да живееме заедно? Што демек ќе ги решиме во војна или ќе ја делиме државата?![]()
Можеби на крај пак ќе испадне војна и пак ќе испадне да се делиме, а на крај како што тргнало, можеби ќе прекине да постои Македонската држава. Тоа е све од причина што ние Македонците се правиме слепи на проблемите што не опкружуваат. На ќотеците кои се дадени на нашите деца. На црните и зелените знамиња што се веат во Чаир, Бутел и Топаана. На децата што ни ги заклаа пред 3 години. На акцијата во Куманово. Нели за бедни дневно-политички поени тоа е се дело на власта, им ставаме во уста причина да не газат уште повеќе, да наоѓаат оправдување за нивните злостори. Еве прашај Пуно кој ги убил децата во Смилковци да ти каже.