Имам се одрекол од исламот и станал христијанин
16 август 2015 лето Господово
Тофик пораснал посетувајќи ги муслиманските училишта и се издигнал до позиција на имам во источно-африканско село од каде што потекнувал.
Неколку длабоки, лични откровенија го довеле до христијанската вера, по ризик на неговиот живот.
За да стане имам, Тофик се обучувал цели 24 години во Медреса (исламско училиште за муслимански свештеници), Африка. „На училиште, учев само за исламот. Одредени делови од предавањата се однесуваа на уништувањето на христијанството. Па така го правевме она што нѐ учеа: ги напаѓавме христијаните веднаш по завршувањето на нашата обука. Штом ќе се изградеше нова црква во градот, нашите учители веднаш нѐ известуваа за тоа и ни велеа да одиме да ги нападнеме луѓето и да ја уништиме црквата. И тоа е токму она што ние го правевме. Ги тепавме, ја демолиравме црквата и ги палевме нивните Библии“.
Подоцна Тофик од страна на локалната џамија бил избран да присуствува на обука во Саудиска Арабија за понатамошни исламски студии. По завршување на неговото образование во Саудиска Арабија, тој се вратил во неговото село и ја добил титулата имам. Ја предводел изградбата на 16 џамии во областа под негово водство, а исто така наметнал и правило – ниту селските водачи, ниту пак посетителите не смеат да го проповедаат христијанството во неговиот град.
Една вечер, токму во екот на неговата силна ревност за исламот, неочекувано започнало неговото патување кон христијанството. „Тоа се случи во 2002 година. Утрото околу 3 часот имав видение во кое многу јасно Го видов Христос како ми вели да Го следам. Мојата жена ме праша што ми се случило, бидејќи се разбудив преплашен. Кога ѝ објаснив што видов, таа се уплаши и рече: ’Ќе станеме безбожници, мораме веднаш да започнеме да се молиме’“. Тогаш Тофик ѝ ги посочил стиховите од Куранот кои Христос му рекол да ги чита, уверувајќи ја дека секој од нив го упатува читателот да Го следи Христос и да верува во Него.
Веднаш потоа Тофик имал уште едно видение, во кое Христос му рекол дека ако Го следи ќе плати цена за тоа, но дека на крајот ќе победи.
Неговите жена и деца не ја прифатиле идејата да Го следат Христос, но Тофик не можел да ги игнорира виденијата. Токму затоа започнал да оди во црква. По присуството на првата Богослужба, Тофик замолил да се сретне со некој од свештениците. Познавајќи ја неговата репутација како еден од највлијателните исламски водачи во околината, тие најпрвин изразиле сомнеж околу неговите мотиви.
„Им кажав за моите виденија и сѐ останато; тие ме прифатија и почнаа да се молат за мене. Сакав да ја изразам мојата промена надворешно, па затоа престанав да ја носам традиционалната муслиманска облека. Веста дека започнав да одам во црква се рашири навистина брзо. Многу луѓе почнаа да ме оплакуваат, помислувајќи на тоа дека јас ќе бидам ’мртов’, бидејќи според исламското учење, кога муслиман ќе се одрече од исламот и ќе ја смени верата, луѓето го сметаат за мртов“.
Неговото племе било особено гневно поради неговата одлука да Го следи Христос. „Реагираа на тој начин што доаѓаа кај мене дома велејќи ми: ’Овој брат е мртов’. Во нашата култура, кога некој умира неговиот имот се дели. Па така припадниците на моето племе ја запалија мојата куќа, го зедоа мојот добиток и остатокот од имотот кој беше во моја сопственост. Потоа лажно ме обвинија дека сум запалил друга куќа. Поради тоа бев приведен во затвор и бев изведен пред суд. Но за време на судскиот процес се покажа неискреноста на сведоците поради нивните контрадикторни изјави“.
По ослободувањето од затвор Тофик привлече повеќе од 200 луѓе кон Христовата вера. „Библијата стана мое оружје. Патував на многу места за да ја проповедам христијанската вера и да ги учам луѓето за неа... изградив црква во регионот во којшто живеам и многу луѓе се одлучија да Го следат Христос. Како резултат на тоа локалните селани се вознемирија, па исто како и претходно, ме нападнаа физички и ми ја запалија куќата. Напаѓачите мислеа дека сум мртов, па ме фрлија во околината. Рекоа дека го убија главниот виновник и сега нивната област е чиста, ослободена од неговите активности и дејствувања. Започнаа да викаат и да пејат“.
Тофик најпрвин сакал да им се одмазди; но неговите виденија го убедиле во спротивното. „Гласот на Христос во моите виденија ми зборуваше за гонењето на христијаните, па затоа знаев дека тоа ќе дојде и бев спремен. На почетокот поведов судска постапка против оние кои го уништија мојот дом, но подоцна реков ’не’; одбрав да им простам и сето тоа да го препуштам во Божји раце. Така луѓето беа ослободени“.
„На крајот на краиштата гонењето не е лошо: тоа со себе носи и добри нешта. Треба да почнеме со тоа што ќе ги засакаме луѓето. Мора да ги љубиме и да им покажеме љубов. Треба да бидеме трпеливи и полека - полека тие ќе ја прегрнат христијанската вера“, истакнува Тофик.
http://www.bigorski.org.mk/index.ph...d_pravoslavieto&action=details&record_id=2014
[DOUBLEPOST=1439040521][/DOUBLEPOST]
