Во времето на СФРЈ подобро се живееше... Мит или вистина?

  • Креатор на темата Креатор на темата onak
  • Време на започнување Време на започнување
гледаш како појма немаш, прво никогаш не течело вино од чешмите, ниту сме се бањале во млеко ниту молеле американци за СФРЈ државјанство.
Она што СФРЈ го имала е подобар живот за народот, тоа значи дека СФРЈ успеа за 2-3 децении да премини од феудална земјоделска земја во индустриска земја, прва земја со која Европската економска заедница склучила договор за слободна трговија, земја каде се склопуваа и правеа Фиат, Пежо, Ситроен, Опел, Волксваген, камиони и автобуси Мерцедес... земја која произведуваше авиони подморници бродови челик земјоделие неметали имаше развиен туризам, институти за атомска енергија, патишта пруги струја школовано и образовано население, мир и безбедност бесплатно здравство за секого отворени граници.
Работникот во СФРЈ имаше многу поголеми права од работникот денес во МК, имаше и поголем раст и помала невработеност и повеќе се градеше инфраструктура од колку денес. Немаше големи социјални разлики наместо сега кога има богати и сиромашни додека средна класа речиси и нема. Денес живееме во многу попроблематично понесигурно понетолерантно посиромашно општество.
Копук за работнички права ќе збори, чорбаџија за пари и дуќани. Тоа ти е тоа. Половина фабрики во СФРЈ беа одземени после војната од сопствениците кои биле газди. Другата половина се изгради со помош од САД и Германија кои всушност и беа најголемите трговски партнери на СФРЈ, веднаш по нив доаѓаше СССР. И тие фабрики опстојуваа благодарение на немањето слободен пазар. Кога дојде Анте Марковиќ на власт и воспостави пазарна економија и слободен увоз, целиот тој систем се сруши како кула од карти. И ќе ми кажуваш за квалитет и конкурентност на индустриските производи во СФРЈ? Ако беа добри и конкурентни фабриките не ќе пропаднеа. Ја спомнуваше некој Скопската Железара...пополитичка фабрика мислам дека во свет нема. Топилница за железо да градиш срде град, а суровина никаде во близина немаш, е повеќе од глупост. Ама, течеа дотации од буџетот за загубари така да не се осеќаше многу исто како и за МЗТ и ФАС. Е сега како им било на работниците...веројатно имале нешто подобро место во општеството заради партиската едноумна филозофија која јас не ја прифаќам и сметам дека секој треба да си знае каде му е местото во општеството. Во ниедна нормална земја не можат работниците да управуваат со капиталот туку неговиот приватен сопственик. Фабриките почнаа да пропаѓаат и поради превработеност зашто ако за едно работно место требаа двајца, на работа се примаа десетмина. Имаше и тогаш стопански криминал, чести беа случаи на проневера на пари на претпријатијата, земање провизии за обезбедување зделка (за ова можам да потврдам зашто го имам на своја кожа осетено) и куп разни неправилности кои некој од вас југоносталгичарите не сака да спомне иако добро му се познати. Аферата со Агрокомерц и Фикрет Абдиќ беше измама на столетиото со мениците без покритие, не може да не се сеќавате барем на тоа. Арно ама, бадијала е да се збори, за вас живеењето во СФРЈ е најголемото достигнување во вашите животи, врвот на можностите и желбите. Јас бидејки уште тогаш видов поарно од тоа во СФРЈ, а и сега живеам поарно од тогаш, ќе ве остаавам да си плачете и извинете ме што нема да ви се придружам ниту пак да ве тешам...неутешни сте и безнадежни!
 
Копук за работнички права ќе збори, чорбаџија за пари и дуќани. Тоа ти е тоа.

велиш копук...

Никогаш во компанија која е сопственост на македонец или купена од некоја странска компанија. Единствено што според мене вреди е да се ртаботи во државна институција зашто единствено таму сеуште се почитуваат до некаде правата на вработените.


Аха! И никој ништо не му прави! Што е глупак, глупак е, ама заштитен. -Ај сурфај како него да те видам од работа во приватна компанија? Не дај боже да треба на лекар да отидеш, 100 проблеми ќе ти направат. А Сотир гарант излегува од работа кога ќе му дувне на патлакот. Е па сега ти види, треба да имаат права вработените во оваа држава или не. Ако по некој случај работиш во приватна фирма во Македонија, гарант ти се нарушени правата од законот за работни односи барем 20%, ако не и повеќе. Ќе се обесам јавно на плоштад ако постои приватен работодавец кој барем за малку не го изигрува овој закон во Македонија. За жал, сепак иако е сосема спротивна крајност, во државните институции вработените уживаат далеку поголеми права.
 
Копук за работнички права ќе збори, чорбаџија за пари и дуќани. Тоа ти е тоа. Половина фабрики во СФРЈ беа одземени после војната од сопствениците кои биле газди. Другата половина се изгради со помош од САД и Германија кои всушност и беа најголемите трговски партнери на СФРЈ, веднаш по нив доаѓаше СССР. И тие фабрики опстојуваа благодарение на немањето слободен пазар. Кога дојде Анте Марковиќ на власт и воспостави пазарна економија и слободен увоз, целиот тој систем се сруши како кула од карти. И ќе ми кажуваш за квалитет и конкурентност на индустриските производи во СФРЈ? Ако беа добри и конкурентни фабриките не ќе пропаднеа. Ја спомнуваше некој Скопската Железара...пополитичка фабрика мислам дека во свет нема. Топилница за железо да градиш срде град, а суровина никаде во близина немаш, е повеќе од глупост. Ама, течеа дотации од буџетот за загубари така да не се осеќаше многу исто како и за МЗТ и ФАС. Е сега како им било на работниците...веројатно имале нешто подобро место во општеството заради партиската едноумна филозофија која јас не ја прифаќам и сметам дека секој треба да си знае каде му е местото во општеството. Во ниедна нормална земја не можат работниците да управуваат со капиталот туку неговиот приватен сопственик. Фабриките почнаа да пропаѓаат и поради превработеност зашто ако за едно работно место требаа двајца, на работа се примаа десетмина. Имаше и тогаш стопански криминал, чести беа случаи на проневера на пари на претпријатијата, земање провизии за обезбедување зделка (за ова можам да потврдам зашто го имам на своја кожа осетено) и куп разни неправилности кои некој од вас југоносталгичарите не сака да спомне иако добро му се познати. Аферата со Агрокомерц и Фикрет Абдиќ беше измама на столетиото со мениците без покритие, не може да не се сеќавате барем на тоа. Арно ама, бадијала е да се збори, за вас живеењето во СФРЈ е најголемото достигнување во вашите животи, врвот на можностите и желбите. Јас бидејки уште тогаш видов поарно од тоа во СФРЈ, а и сега живеам поарно од тогаш, ќе ве остаавам да си плачете и извинете ме што нема да ви се придружам ниту пак да ве тешам...неутешни сте и безнадежни!
шо имаш ти против твојата држава да има јаки трговски партнери и да остварува размени нон стоп со нив ?

абе до кога ќе трескате апсурди,оладете малце
 
велиш копук...
Токму така! И точно е тоа што сум го напишал и така треба да биде за тоа што приватниот капитал мора да се заштити како потенцијален намалувач на невработеноста. Какови што се најчесто вработените во државава, дај им прст, цела рака ќе ти откинат. Права не се за секого!
-Во СФРЈ имаше „Суд за Здружен Труд“ кко специјален суд од областа на работните односи, ама ретко кој работник успеа да го добие спорот. Предметите со години се влечкаа по судот за на крај да се одлучи по партиска директива одозгора. Е сега, ако случајно се десеше некој со црвена книшка да тужи, тогаш имаше изгледи и да го добие предметот. Сега е многу понаку, судовите се поефикасни, одлучуваат максимално коректно кога преметот ќе стаса кај нив. Ова со сигурност го тврдам бидејки добив таков спор со поранешен работодавец кој лошо советуван од правниот советник направи грешки кои мојот адвокат ги искористи и употреби против него.
Основно работничко право според мене е да се почитува договорот за вработување, односно засновање работен однос. Тој ги определува односите меѓу работодавецот и вработениот, не законот. Ако тој не биде испочитуван, тогаш има закон и суд и за едниот и за другиот. Арно ама, како во СФРЈ нема више, умре тоа време кога можеше да се заебаваш и по цел месец да не одиш на работа без да те казнат или избркаат од работа. За тоа и пропадна СФРЈ. Работникот беше ставен над се во државата а работник како работник, знаеме колкава и каква може да му е свеста.[DOUBLEPOST=1437953841][/DOUBLEPOST]
шо имаш ти против твојата држава да има јаки трговски партнери и да остварува размени нон стоп со нив ?

абе до кога ќе трескате апсурди,оладете малце
Мојата држава има јаки трговски партнери и остварува трговска размена со нив. Погледни ги извештаите и ќе видиш. САД и Германија се пак најголемите трговски партнери з Македонија. По нив следат Кина, Русија, Тѕрција... Трговските партнери се тие за целиот Балкан. Како што можеш да забележиш,
Некој спомна инфраструктура. Во СФРЈ, цела една огромна во споредба со Македонија земја, за 50 години постоење се изгради само еден автопат кој не беше никогаш довршен! Го нарекуваа „Автопат Братство-Единство“ ама далеку беше од автопат. Имаше еден мал дел помеѓу Скопје и Куманово и малку од после Ниш до Белград и толку беше од автопат во СФРЈ! Ниту во Хрватска, ниту во Словенија, Ниту во Босна ниту во Црна гора се направи макар метар автопат. Е да, ние бевме в предност, имавме 35км автопат, па по 15 години се направија уште 40 до Велес и тука заврши приказната. Денес во Македонија имаме 2 автопати, наскоро ќе биди готов и третиот кој иако нема да биде типичен автопат, многу ќе е подобар од патиштата во некогашна СФРЈ. За водоводи по селата да не муабетам, имаше по самиот распад на СФРЈ и села во планинските делови кои немаа струја. Патишта секогаш биле проблем, ама во СФРЈ тој проблем беше многу поголем. И нормално, на кого му беше гајле што државни камиони и автобуси сее кршат по патиштата? Ќе се амортизираат, ќе се купат други од трудот на народот. За возовите да не муабетам поарно. Ако влезеш во воз се мразиш после тоа самиот себе уште еден месец. Авионскиот сообраќај за никаде. Од Скопје имаше авион само за Главните градови на СФРЈ републиките. Ако сакаш да леташ надвор, тогаш мораш од Белград, Загреб или Љубљана. Ретко слетуваа и полетуваа повремени чартери од и во Охрид, претежно заради она малку холанѓани кои доаѓаа на умирачка по пензионирање и тоа главно во Мај и Септември по 2-3 лета.
 
Последно уредено:
Токму така! И точно е тоа што сум го напишал и така треба да биде за тоа што приватниот капитал мора да се заштити како потенцијален намалувач на невработеноста. Какови што се најчесто вработените во државава, дај им прст, цела рака ќе ти откинат. Права не се за секого!
-Во СФРЈ имаше „Суд за Здружен Труд“ кко специјален суд од областа на работните односи, ама ретко кој работник успеа да го добие спорот. Предметите со години се влечкаа по судот за на крај да се одлучи по партиска директива одозгора. Е сега, ако случајно се десеше некој со црвена книшка да тужи, тогаш имаше изгледи и да го добие предметот. Сега е многу понаку, судовите се поефикасни, одлучуваат максимално коректно кога преметот ќе стаса кај нив. Ова со сигурност го тврдам бидејки добив таков спор со поранешен работодавец кој лошо советуван од правниот советник направи грешки кои мојот адвокат ги искористи и употреби против него.
Основно работничко право според мене е да се почитува договорот за вработување, односно засновање работен однос. Тој ги определува односите меѓу работодавецот и вработениот, не законот. Ако тој не биде испочитуван, тогаш има закон и суд и за едниот и за другиот. Арно ама, како во СФРЈ нема више, умре тоа време кога можеше да се заебаваш и по цел месец да не одиш на работа без да те казнат или избркаат од работа. За тоа и пропадна СФРЈ. Работникот беше ставен над се во државата а работник како работник, знаеме колкава и каква може да му е свеста.

Нема тема на форум каде не си уклучен лично, ако се основала Македонија, твоите биле основачи, ако се протерани Македонци од солун, твоите претци биле протерани, ако УДБА некого гонела твоите ги гонела, ако некој се судел против газдите и добил, ти си бил, не смее чоек веќе ни да спомене некој пример, одма ќе најдеш некоја фамилијарна врска твоја.
Јас да имам таква машта би станал успешен писател на сценарија и романи
 
Последно уредено:
имаше период кога со бонови се точеше гориво,имало гужви ради недостиг итн

дали знаете која цена беше на горивата и покрај рестрикциите,колку пари беше литрото тогаш а колку е денес во такозваната демократија,дали ви е јасно колку % е поскапо него одтогаш,дека со тоа всушност вашите пари ви остануваа во вашиот џеб и никој не ги гибаше,денес имаш бензиски колку сакаш не можеш да дозволиш полнење на резервоарот во вашиот автомобил
Цената на бензинот беше околу 30-тина денари и мислам дека се задржа 2-3 години после осамостојувањето. После тоа и удрија акција 100% и рипна на 60
 
се изгради само еден автопат кој не беше никогаш довршен! Го нарекуваа „Автопат Братство-Единство“ ама далеку беше од автопат. Имаше еден мал дел помеѓу Скопје и Куманово и малку од после Ниш до Белград и толку беше од автопат во СФРЈ!
Добро бе мислиш дека овде имаш работа со деца како тебе кои можеш да ги лажеш за се?
не се праи на Ево XII
https://sr.wikipedia.org/sr/Auto-put_Bratstvo_i_jedinstvo

“Godine 1962. započinju poslednji radovi na auto-putu da bi sledeće 1963. godine mladi završili poslednju deonicu auto-puta između Osipaonice i Beograda. Tako je 251.737 brigadira za šest godina povezalo Ljubljanu s Đevđelijom.“[DOUBLEPOST=1437979872][/DOUBLEPOST]
Авионскиот сообраќај за никаде. Од Скопје имаше авион само за Главните градови на СФРЈ републиките. Ако сакаш да леташ надвор, тогаш мораш од Белград, Загреб или Љубљана.

The first commercial flights in Skopje were introduced in 1929 when the Yugoslav carrier Aeroput introduced a route linking the city with the capital, Belgrade.[5] A year later the route was extended to Thessalonika in Greece, and further extended to Greek capitalAthens in 1933.

In 1935 Aeroput linked Skopje with Bitola and Niš, and also operated a longer international route linking Vienna and Thessalonika trough Zagreb, Belgrade and Skopje.[5]


Уште во кралевина Југославија скопје авионски беше поврзан со странски градови а во СФРЈ од Скопје се леташе на сите континенти, a и денес во Македонија се само тие 2 аеродроми направени благодарение на СФРЈ и Тито. Во 30 години независнот не е направен ни еден друг аеродром ни во Битола ни во Велес ни во Гевгелија. Се користи уште добрата инфраструктура на СФРЈ, единствена разлика е што им го дадовме на Турците да го управуваат пошто изгледа сами не можеме.
 
Последно уредено:
Цената на бензинот беше околу 30-тина денари и мислам дека се задржа 2-3 години после осамостојувањето. После тоа и удрија акција 100% и рипна на 60

Цената на бензинот рипна по 11 септември 2001,
најди по интернетов да видиш колку била цената на светските берзи за барел нафта во 80-десетите,
или еден барел тогаш, едно шише сега.
 
1963 бил завршен автопатот од љубљана до гевгелија. Хмммммм сега се гради демир капија смоквица автопат а во 90ти смоквица граничен премин богородица. Што се случи со стариот автопат наведен на википедија? Да не го откорна ЈНА и да не го однесе у београду?
 
1963 бил завршен автопатот од љубљана до гевгелија. Хмммммм сега се гради демир капија смоквица автопат а во 90ти смоквица граничен премин богородица. Што се случи со стариот автопат наведен на википедија? Да не го откорна ЈНА и да не го однесе у београду?
....некаде го поклопи новиот автопат, Белград - Загреб сигурно, во голема мера и до Јесенице,исто и во Македонија..., но...некаде глуми паралелен -бесплатен правец. Скопје до Велес сега е десната лента, Од Демир Капија до Гевгелија останува на левата страна на Вардар и со потезот од Велес до Неготино преку Стоби ќе си функционираат како можност за носталгичен повраток во минатото...зедно со автентичната кафана у Градско каде Тома Здравковиќ , според легендата ја добил инспирацијата за : Дотако сам дно живота.... :)
 
1963 бил завршен автопатот од љубљана до гевгелија. Хмммммм сега се гради демир капија смоквица автопат а во 90ти смоквица граничен премин богородица. Што се случи со стариот автопат наведен на википедија? Да не го откорна ЈНА и да не го однесе у београду?
Aвтопатот е завршен во 1963. Пред 50+ години. Од тогаш се доправаше поправаше некогаш и менуваше
 

Kajgana Shop

Back
На врв Bottom