Се омажив за човек што го знаев само неколку месеци, го запознав сакајќи да го преболам бившиот со кој раскинав од
глупава причина.
- Во мојот град ова се дешава на секоја втора девојка, во врска е со некого по 5-6 па и 8 години, се караат ради некоја банална (само тие ја знаат точната) причина и после неколку месеци - опа стапиле во брак со некого за кого не сме ни знаеле дека биле во врска. Тоа ме буни највеќе - зошто? Страв ти е дека ќе останиш стара мома? Не си навикната да си сама? Не сфакам? Зошто во брак? Што ќе ти реши тоа? Пари дадени за џабе. Двајца будали и 300 гладни работава.
Двајцата знаевме дека сме еден за друг,
дека ќе останеме заедно засекогаш, знаев дека нема да погледне никоја после мене, но не можев да го трпам секое негово раскинување поради
глупава причина.
- Да, да, да само што не живееме во бајките, не си ти Снежана, нити пак Пепелашка - не постои принц на бел коњ. Животот е суров. Денес времето е стасано до тоа ниво да е тешко да си веруваш сам на себе. И мажите и жените вараат, тоа е факт. Не сите но поголемиот процент ДА. Е секој со среќата - за некои ќе се научи, за некои не!! Секое негово раскинување - штом раскинале повеќе од неколку пати - нешто тука не е како што треба!! Нешто не е во ред, а кого е виновен? Тоа само тие си знаат!!
Сакав да си докажам дека без секој се може, сакав да си докажам дека не сум зависна од неговата љубов која можеби ја чувствував, но никогаш не слушнав „Те сакам" од неговата уста.
Сакав врска во која некој што ќе ме осипува со внимание, ќе ми кажува дека ме сака и ќе ми ја бакнува раката како во филмовите.
- Ете доказ за тоа што го кажав погоре. Девоја која живее во филм. Излези од филм, животот не е филм. Животот не е 120 минути романса со среќен крај. НЕ е !! Оти и премногу внимание не е на арно, после тоа ќе рече дека е љубоморен и посесивен. Дека не ја остава да диши.
Решив да му ставам крај на тоа нашето, што и да беше и започнав да излегувам со друг човек. Беше
повнимателен, подобар, ми кажуваше дека ме сака постојано, не се срамеше да ме фати за рака, сакаше да се гледаме често, ме запозна со неговите пријатели, роднини, родители. Правеше сè што овој претходниот кој го сакав повеќе од животот никогаш немаше направено. Се обидував да го преболам и да се убедам дека може да го засакам мојот нов партнер, едноставно беше совршен, без мaана, како скроен за мене, но не и јас за него.
-
Но?? Ете тоа што го бараше и го најде, ама пак нешто ти фали - женска логика. Сакам ама нејќам, море сакам, ама не..
Беше ден на жалост наместо ден на радост кога ме запроси,
а јас не можев да кажам не. Немаше причина, врската беше супер, „ние” бевме супер, само што не можев да го засакам иако проклето се трудев, лојалноста во мене победи.
-
Напротив, да беше девојкава од third world countries би ја сфатил, таму ти го планираат сопругот уште пред да се роди детето, посебно ако е девојче оди зуцни нешто да те видам. Има ќотек да јадиш и пак по нивно да е. Таа е од либерална земја (макар така мислам) каде што има право на збор, нели феминизам и такви ствари и пак НЕ МОЖЕВ ДА КАЖАМ НЕ ?? Оти ма? Да не ти застана свекрва ти со нож на грклан? Не сфакам? Оти ??
Прифатив и стапивме во брак,
беше убаво, секој ден беше исполнет со интересни изненадувања, немаше нервози, љубоморни испади и слично.Ми веруваше бескрајно, а и јас него, знаев дека ме сака, повеќе од животот како што јас го сакав бившиот.
Не можев да го оставам, би се чувствувала ужасно си реков.
- Како и секоја врска така и првите неколку недели во брак. Се е мед и млеко. Се е како на сон. Додека еден ден несакајки ќе се разбудиш и ќе сфатиш дека не е секој ден Велигден. Ако е со план да го остави или не е сигурна дека сака да биде со него, што курац влага во брак. Нека биди модерна, нека биди engaged, ко и секој втор пар што е.
You know marriage doesn't guarantee a happy ending, just an ending.
Еден ден добив повик од мојот бивши, сакаше да се најдеме на кафе и да позборуваме.
Прифатив кога сопругот беше на работа, заминавме во кафуле надвор од градот и не знам како
завршивме во неговиот стан, под чаршафите кои ми беа добро познати.
Се вратив дома пред да се врати мојот сопруг од работа, ги спакував куферите и го оставив со писмо во кое пишуваше сè што никогаш не би успеала да му кажам во лице, причината поради која заминувам. Сè беше убаво објаснето, завршуваше со реченицата - „Прости ми, знам дека згрешив што дозволив да заминеме толку далеку."
-Не сфакам, замина што замина со дечко и што мисли сега? Се се смени? Нема да биде како порано? Прво за тоа што реков погоре повеќето вараат: испадна дека е така!! Кукавица - барем да се соочиш со фактите како возрасна личност!! Колку и кучка да се покажа, кутриот заслужива барем едно објаснување. Заслужува едно It's not you, it's me срање.
Можеби направив страшна грешка што заминав со друг,
но на грешките се учи нели, научив дека не е важно дали некој ти кажува дека те сака, важно е дали ти го чувствуваш тоа без зборови. Не е важно дали некој ти ја држи раката постојано пред сите, важно е никогаш да не ти ја пушти кога паѓаш во самотија. Не е важно дали некој ќе ти ја бакнува раката, се додека го чувствуваш како ти ја бакнува душата секој ден, никогаш нема да престане. Не е важно дали некој не те сака на начинот на кој што сакаш да те сака, бидејќи тоа не значи дека не те сака воопшто. Јас можеби погрешив, но не правете го вие истото, не го оставајте тој што го чувствувате, во потрага по некој совршен, бидејќи таков не постои. Оваа грешка ме чинеше живот, мојот живот кој успеав да го спасам од погрешна љубов осудена на вечност потпишана на хартија.
- Многу и неписмени останале, мислејки дека научиле нежто, па ќе ги видиш на 50 години со уште едно 2-3 другарки, слични, немажени - разведени, стари моми на кафе!! Така и ти!! И пак тоа што го наведив погоре - Сакам да се ебам, не сакам да ми влезе работава. Прво го остави оти не и вели Те сакам, сега сфати дека и не е толку важно тоа. Работава испаѓа девојкава влезена во ПМС и заглави некаде, никако да излезе. Туку сака несака ке излезе за неколку години - климакс матер ќе и еба.
П.С. Од се срце ти посакувам тој што го зеде на душа никогаш развод да не ти даде !!
@leandra да не ти е во мисла де !!