Можам да сфатам зошто науката, која се бави само со изучување на материјалниот свет, би изгледала бескорисна за некој кој животот во материјалниот свет го гледа како подготовка за друг вечен живот. Но за сите нас останатите „неверници“, науката има големо значење како главна алатка за осознавање на материјалниот свет и за подобрување на нашите животи во истиот.
Ако науката им служи на „неверниците„ само (???) за осознавање на матријалниот свет, а појќе е од јасно дека науката не ни дава ниту едне конечен и „голем„ одговор, која е смислата и целта од следењето само на „најновите„ научни достигнувања, кои, освен што се „нови„, не се суштински ништо ново под Сонцето?
И, како науката го „подобрува„ нашите животи, која е појќе од јасно дека научните достигнувања пред се‘ се насочени кон:
- дозбогатување на веќе богатите,
- воено-индустрстискиот комплекс,
- масовното замајување на човечките умови,
- невидените можности од контрола врз „пучанството„?[DOUBLEPOST=1433695668][/DOUBLEPOST]
Токму тоа и ми беше целта, сакав да ти покажам дека повеќето научници се само луѓе кои се љубопитни и сакаат (мисловни) предизвици. Тие само сфатиле дека има начин истовремено да ја задоволат својата љубопитност/да бидат предизвикани и да заработат доволно пари за удобен живот, и се избориле за да го реализираат тој начин на живот. Факт е дека човекот со време се менува, и некои од нив можеби подоцна се залажани од парите, но и тие таквите научници не можат да објавуваат било што, затоа што се што тие ќе објават е подложено на критика од многу други научници од тоа поле.
Не ја спорам човековата љубопитност, но како веќе напишав, улогата од денешните генијалци е битно поинаква а често и злоупотребена, споредена со улогата од ликовите од „векот од гениите„, на кои верата во Бога не им недостигаше.[DOUBLEPOST=1433695818][/DOUBLEPOST]
Иако капитализмот е далеку од совршен економски систем, тој е далеку подобар од робовладателството. Во капитализмот „робот“ сам го избира својот „господар“ и може да го смени истиот кога ќе посака, но најголемата разлика е во тоа што и самиот „роб“ со малку памет, многу работа и многу среќа може да стане „робовладател“, ако тоа е нешто што тој го посакува.
Капитализмот е само поразвиена фаза од робовладетелстото. Нема суштинска разлика.
Во капитализмот, робот е роб во секоја смисла, почнувајќи од економска, преку политичка па се‘ до идеолошка и морално-етичка.[DOUBLEPOST=1433696108][/DOUBLEPOST]
Па и ден денеска има многу такви „генијалци“ кои веруваат во некој Бог, затоа што науката и религијата по правило немаат пресечни точки, така да немаат потреба да бидат во конфликт. Конфликтот започнува кога религијата пробува да промовира некои неиздржани тврдења како вистини и закони за материјалниот свет (на пример Евангелистите во Америка и нивното тврдење дека Земјата е настаната пред 6000 години), или пак кога некој научник си дава дозвола со сигурност да тврди дека нема апсолутно никаков духовен свет или Бог, иако тој самиот нема никаков начин да тоа да го тестира или осознае.
Религијата и науката имаат многу пресечни точки: разликата е „само„ во начинот на кој се толкуваат едни и исти нешта.
Религијата рисјанска промовира вистинини засновани на веќе објавените вистини, а науката промовира вистини „по својот ум„.
Црквата ја цени староста од Вселената на некои 7500 г., проценето според Христовиот родослов, а науката ја мери староста од Вселената во Маркс-Дарвиновиот светоглед, во стилот „што појќе години, тоа поголема веројатност за случување на најневеројатниот настан„, како што е појавата на животот од нежива материја.[DOUBLEPOST=1433696250][/DOUBLEPOST]
Освен од љубопитност и профит, науката во основа е водена од желбата да се подобри животот на човекот. Повеќето научници се стремат да го почитуваат овој основен морален принцип на науката. Така да, целите на науката се осознавање на светот, профит, и подобрување на човечкиот живот, се во зависност од за каков тип на наука се работи.
.
„Основен морален принцип на науката„?...
Ај наведи ми три морални (?) принципи од науката, а да не бидат проста природна емотивност или есапење, туку да бидат духовно возвишени.[DOUBLEPOST=1433696529][/DOUBLEPOST]
Точно и дека државата гледа профитабилност во тие фундаментални истражувања, но битниот момент е дека тие истражувања не се на никој начин ограничени или насочени од страна на државата, затоа што никој не знае кое од тие истражувања ќе произведе нешто корисно за државата во иднина (за разлика од применетата наука која е ограничена од потребата за брза профитабилност). Значи држава има интерес и не го прави финансирањето од чиста добродушност, но самите научници се оставени да истражуваат што сакаат, и овие истражувања се ограничени единствено од буџетот на институтот. Буџетот се дели релативно рамномерно според големината на институтот, и со мала предност на оние институти кои во скоро време произвеле подобри резултати (вака е барем во Макс Планк Институтот).
Веќе напишав: насоката од истражувањата може да ја постави и државата, во некои нејзини, а најчесто потчинувачки цели, или крупниот капитал, за да „намлати„ уште појќе материјално богатство.
Да не ја заборавиме и спрегата помеѓу капиталот и државата, каде државата се става во функција на капиталот па оттаму го имаме и поимот „корпоративна влада„, која владее не ради служење на народот, туку раду служење на најкрупниот капиталистички естаблишмент.[DOUBLEPOST=1433696730][/DOUBLEPOST]
Напротив, кај Њунтновите закони нема простор за подобрување и луфта, проблемот е кај човекот и компјутерите, што се уште не се доволно моќни да ги земат во предвид сите вмешани сили во своите пресметки.
Хммм, а кога комјутерите ќе станат доволно моќни, а сирурен сум дека тоа ќе се случи во „светлата и среќна будуќност„, тогаш ќе ја снема луфтата помеѓу математичките равенки и реално измерливите физички појави, не?...
Или ова е уште еден начин на изразување на сциентистички оптимизам, на кого, исто како и на еволуцијата, секогаш му фали уште некоја миљарда години.[DOUBLEPOST=1433696981][/DOUBLEPOST]
Точно, затоа и јас самиот не сум толку убеден во оваа теорија. Се додека не ги проучиме подобро законите кои владеат на квантно ниво под високи енергии, можеме само да нагаѓаме што се случило на почетокот на Универзумот. Но јас сепак верувам во фактот дека нашиот Универзум порано бил многу помал и погуст, за потоа нагло да се прошири (но не дека се почнало од една единствена точка, тоа е преголемо поедноставување на целиот универзум). Според мене, Универзумот нема почеток и нема почеток и нема да има крај, а науката за почеток едноставно го зема оној момент од кој се појавува материја која може да се набљудува и за која можат да се прават претпоставки.
Безумна храброт па и дрскост е да се коментира и „научно„ толкува настан, кон нема свој очевидец. За разлика од науките, кои се‘ повеќе се впуштаат во шпекулации и амбалажирање на веќе познати митови, Црквата го има Боговидецот Мојсеј, кој е еден и еднинствен очевидец на создавањето на Светов.
Што мислиш, зашто би требало да им верувам на научните и недокажливи шпекулации, а не на самите очевидци?[DOUBLEPOST=1433697703][/DOUBLEPOST]
Па самата Вселена е само еден затворен термодинамички систем, без разлика колку тој систем е сложен. Знаејќи дека Универзумот се проширува и растојанијата помеѓу големите структури во Вселената се побрзо се зголемуваат, оваа теорија е доста добро поткрепена од досегашните набљудувања. Но ти спомнуваш дека набљудувањате не оставаат таков впечаток, па можеби има и некои сознанија кои мене не ми се познати (не сум некој голем експерт во оваа област). Ако можеш да ми ги посочиш во овие набљудувања кои ја побиваат термичката смрт на Универзумот?
И точно е дека таа е само една можна теорија, до е далеку поверојатна и подобро издржана од сите други конкурентни теории.
Дека Вселенета е затворен (?) систем, е само шпекулација. Славниот Ајштајн би рекол дека „...Вселената е ограничена, без цврсти граници...„. За да биде Вселената „затворена„, ќе мораш да ја видиш истата „од надвор„, што, не верувам дека ќе ти успее.
Дека Вселената се „шири„, тоа е само т.н „инфлаторен модел„ за Вселената, кој е само еден од можните (модели). Ширењето е „поткрепено„ со „црвеното поместување„, а да се тврди дека целата Вселена се шири, а тоа ширење да е „докажано„ само со наведената метода, е прилично храбар гест. Просто кажано, се работи за „докажување„ на особина од Вселената, со сета нејзина сложеност и „огромност„ со само еден (!!!) измерлив параметар.
Термичката смрт на Вселената е само теоретска можност и наликува на обидот за докажување на ширењето на Вселената со само еден (!) измерлив параметар. Набљудувањата на движењата/ротациите од галаксиите не укажуваат на нивно бавно, туку на брзо ротирање, што значи дека целата Вселена е млада, а не стара, оти да беше Вселената стара колку шпекулативните 10-20 миљ. години, кои и‘ се припушуваат, тоа би бил доволен временски периот за нејзино „оладување„.
Плус, набљудувањата на настаните од вселеснки размери, како што е создваањето нови ѕвезди, е знак дека термодинамичките процеси во Вселената не се само еднонасочно деструктивни.[DOUBLEPOST=1433697826][/DOUBLEPOST]
Во врска со што се случува после смртта, работата на науката почнува и завршува во материјалниот свет. Исто како што религијата се занимава со духовноста на човекот и не го проучува детално материјалниот свет, така и науката се интересира само за материјалниот свет и не се занимава со духовноста на човекот. Јас не би го барал одговорот за некое духовно прашање во науката исто како што не би барал одговор за некои физички појави во религијата.
Можеш да кажеш и така, а јас би рекол дека она кое науките не можат да ми го одговорат, јас ќе го побарам на некое друго место, а не да се запирам само на материјалната појавност во Светов.[DOUBLEPOST=1433698136][/DOUBLEPOST]
Теоријата на еволуцијата е според мене одлично поткрепена со разни докази, така што јас конкретно би тврдел дека еволуцијата како феномен е научен факт, теоријата се состои само во тоа точно да се објасни механизмот преку кој настанува феноменот еволуција. Впрочем, уште пред Дарвин речиси никој од биолозите не се сомневал дека постои еволуција на видовите, Дарвин само ја вовел природната селекција како досега најдобар механизам за настанувањето на оваа еволуција (механизам кој уште подобро е поткрепен подоцна со појавата на генетиката). Така да за мене воопшто нема сомнеж за тоа како настанал човекот.
Не постои еволуционистички (идоло)поклоник кој не е убеден дека еволуцијата е „докажана„ и дека е поткрепена со „докази„, а од сето тоа не видовме ништо, освен „толкување„ на материјалните наоди, на кои не е запишан никаков датум.
Да, пред Дарвин беше Ламарк, а многу пред Ламарк, беше Анаксимандер, кој тврдеше дела човекот настанал од риба (?).
Кога Дарвин би ги имал на располагање денешните истражувачки методи и средства на свое располагање, не би ни помислил дека човекот настанал од мајмун.[DOUBLEPOST=1433698339][/DOUBLEPOST]
Тоа зависи од како би изгледал овој живот. Ако таму луѓето се бессмртни, тогаш можеби некој, без потребата за преживување да го мотивира, ќе почне да безделничи и да се пијани (ако има алкохол таму), некој може ќе почне да ги изучува законите на тој свет...Сето ова под претпоставка дека постои било каков друг живот.
.
Не се работи за претпоставка туку за реалност, а се чини дека имаш погрешна претстава за животот после животов.
Целта од животот по животот не е конечна, а се состои од бесконечното заедничарење на творението со својот Творец и во бесконечното уподобување на творението кон Творецот. Како што можеш да видиш, нема ни трага ни глас за пиење и пијанчење.[DOUBLEPOST=1433698570][/DOUBLEPOST]
Не е така, затоа што таа особа ќе согледа дека треба да соработува со другите за да ги постигне своите цели полесно, исто како што и животните живеат во заедници. И ние луѓето сме многу послични еден на друг отколку што мислиме, па затоа сум сигурен дека најбитните цели во животот им се поклопуваат на голем дел на луѓето (фамилија, деца, просперитет на својата држава, нација, или друга група со која индивидуата се идентификува итн).
Ако поединецот соработува со другите само за да ги постигне „..своите цели...„, тоа е акт на себичност, на која се заснова целиот капитализам.
Во верата, соработката со другите се чини не (само) ради лична корист, туку ради постигнување на една од целите заради која сме створени, а тоа е битисување во заедница со други ликови, а не практикување атомизиран иднивидуализам.[DOUBLEPOST=1433698638][/DOUBLEPOST]
Не знам, можеби нешто грешно интерпретирам, но оваа моја дефиниција за интелигенција е само слободен превод од англиски на една од најгенералните дефиниции:
"Intelligence is the ability to acquire and apply knowledge and skills."
Нека е така, иако е појќе од јасно дека ниту една одредница не е доволно (се)опфатна, но и доволно ограничувачка.
