и тоа значи право партиски е протестот нели? Стоеле неколку луѓе од СДСМ и право организатор на протестот е партијата која неможе да отвори еден обичен дуќан, а не пак да организира протест со 9000 студенти. Незнам уште колку пати ќе се објаснува се едно исто.
На секој твој пост по еден човек во Африка умира.Па добро бе мајку му свесен ли си какви канцерогени постови пишуваш?Па досега во Хашки трибунал требаше да завршиш.
I encounter forms of this attitude every day. The producers who work at the Ostankino channels might all be liberals in their private lives, holiday in Tuscany, and be completely European in their tastes. When I ask how they marry their professional and personal lives, they look at me as if I were a fool and answer: “Over the last twenty years we’ve lived through a communism we never believed in, democracy and defaults and mafia state and oligarchy, and we’ve realized they are illusions, that everything is PR.” “Everything is PR” has become the favorite phrase of the new Russia; my Moscow peers are filled with a sense that they are both cynical and enlightened. When I ask them about Soviet-era dissidents, like my parents, who fought against communism, they dismiss them as naïve dreamers and my own Western attachment to such vague notions as “human rights” and “freedom” as a blunder. “Can’t you see your own governments are just as bad as ours?” they ask me. I try to protest—but they just smile and pity me. To believe in something and stand by it in this world is derided, the ability to be a shape-shifter celebrated. Vladimir Nabokov once described a species of butterfly that at an early stage in its development had to learn how to change colors to hide from predators. The butterfly’s predators had long died off, but still it changed its colors from the sheer pleasure of transformation. Something similar has happened to the Russian elites: during the Soviet period they learned to dissimulate in order to survive; now there is no need to constantly change their colors, but they continue to do so out of a sort of dark joy, conformism raised to the level of aesthetic act.
Ме интересира кој ќе одговара за ова криминална работа ?[DOUBLEPOST=1419976867][/DOUBLEPOST]
ОК
Студентите се последното домино, единствен внатрешен фактор кој би претставувал можна закана за власта во иднина. Со ова само се уфрла еден тројански коњ во академскиот живот на земјава преку кој ќе можат да се вршат уцени и притисоци.
А каде има здрава левица? Во САД, Русија, Кина...? И за каква левица зборуваме? Револуционерна, Че Гевара, комунистичка левица или социјална правда тип на левица?Јас не сум левичар. Ама здраво општество треба да има и здрава левица. Проблемот на Европа е што моментално има елитистичка квазилиберална „левица“. Прво нека се креира вистинска социјална левица, па после ќе ги заебаваме дека се латентни паразити.
Интересна појава е Реален. Понекогаш мислењата му се противоречиви, дури и несвојствени за грк, но скоро секогаш точно дијаметрално спротивни на владата.
Левица како европската од 90тите. Значи социјална. Оваа денес е салонска и извештачена.
а каква беше таа од 90тите? шредер ја изренда германија така добро со социјалните политики што мораа широка коалиција да прават за да се вратат во нормала. тој идиотот блер почна прв со шурување со гетоизираните муслимани и од негово време се шеријатските медијатори. и италија имаше два-тројца слични ајвани. цела среќа што глобалната економија беше во раст инаку сите ќе се вратеа во камено доба.
Па левичари се. Што очекуваш сем да заебат?
Не постои практична левица, сите се сонувачи. Ок, сем Доста додека предаваше марксизам.
Левичар за што може друго да го бива, сем за креирање гласачко тело со партиски вработувања во јавен сектор, добивање избори и полнење буџет преку легален рекет.Па левичари се. Што очекуваш сем да заебат?
Али бар ги биваше за да соберат гласови и да добијат избори...
