Кајгана психолог

Член од
14 октомври 2010
Мислења
5.152
Поени од реакции
16.095
Инаку @MAJA 345 ти кога би била психолог како би го советувала? Би му кажала да се спротистави? Или да продолжи да бега?
Не сум јас психолог, затоа не ни знам што би му рекла кога би била. Како можам да го советувам за нешто од што поима си немам?
Ти пак не капираш девојче.
ТОЈ НЕ МОЖЕ САМ ДА СЕ СООЧИ СО ПРОБЛЕМОТ. Ти може можеш, јас можам, некој трет може, тој не може бре. И не е така едноставно од денес за утре јас ќе решам да се менувам.
Ти му викаш да промени ова, да промени она. Па и јас тоа му го викам, и сите овде, али нему му треба помош од било кој за да го сфати тоа.
Психата е најзаебана работа, не е толку едноставно.[DOUBLEPOST=1401193927][/DOUBLEPOST]
Дечкото што сум со него завлезе во тешка депресија .... никој жив ни другари ни братучеди не можат да го добијат на тел , а камо ли да го изнесат од дома .... Се случува и јас да не можам да го најдам по цел ден го снемува едноставно се изолира .... Мене па често ми се јавува спрема другарите кои едвај 3 пати неделно дали можат да го најдат на тел . Кога и да не се јави дента , пример утредента кога ќе го прашам зошто дали бил добар ми вика дека не му се разговарало со никого .... Се осеќал лошо , нерасположено , до ништо дека не му било .... Јас ја знам причината на сево ова ама не сум моќна да помогнам околу таа ситуација .... Не можам од дома да го извадам последен пат кога го намолив не беше излезен од дома недела ипол !И другарине многу многу веќе не се замараат со него , мислат дека ги заебава намерно дека не им се јавува , намерно ги игнорира , а знам дека не е така...

Дајте некој совет како да му помогнам , јас више памет немам што и како да правам .... а премногу ми значи како личност , не можам да гледам и да слушам дека му е таква никаква ситуацијата , едноставно и по гласот го осеќам кога е паднат кога е подобар. Немам веќе ни идеи како да му помогнам , немам веќе ни некое паметно решение
Каде се неговите во приказнава? Зборувај со нив, тие можеби ќе можат да допрат до него. Ако ти не си моќна да му помогнеш, нити другарите, можеби тие можат.
 
Член од
13 март 2014
Мислења
691
Поени од реакции
142
Дечкото што сум со него завлезе во тешка депресија .... никој жив ни другари ни братучеди не можат да го добијат на тел , а камо ли да го изнесат од дома .... Се случува и јас да не можам да го најдам по цел ден го снемува едноставно се изолира .... Мене па често ми се јавува спрема другарите кои едвај 3 пати неделно дали можат да го најдат на тел . Кога и да не се јави дента , пример утредента кога ќе го прашам зошто дали бил добар ми вика дека не му се разговарало со никого .... Се осеќал лошо , нерасположено , до ништо дека не му било .... Јас ја знам причината на сево ова ама не сум моќна да помогнам околу таа ситуација .... Не можам од дома да го извадам последен пат кога го намолив не беше излезен од дома недела ипол !И другарине многу многу веќе не се замараат со него , мислат дека ги заебава намерно дека не им се јавува , намерно ги игнорира , а знам дека не е така...

Дајте некој совет како да му помогнам , јас више памет немам што и како да правам .... а премногу ми значи како личност , не можам да гледам и да слушам дека му е таква никаква ситуацијата , едноставно и по гласот го осеќам кога е паднат кога е подобар. Немам веќе ни идеи како да му помогнам , немам веќе ни некое паметно решение
Најверојатно има некој проблем, нешто што го мачи...
 

Natural-girl

Morphine
Член од
16 октомври 2007
Мислења
3.462
Поени од реакции
5.246
Дечкото што сум со него завлезе во тешка депресија .... никој жив ни другари ни братучеди не можат да го добијат на тел , а камо ли да го изнесат од дома .... Се случува и јас да не можам да го најдам по цел ден го снемува едноставно се изолира .... Мене па често ми се јавува спрема другарите кои едвај 3 пати неделно дали можат да го најдат на тел . Кога и да не се јави дента , пример утредента кога ќе го прашам зошто дали бил добар ми вика дека не му се разговарало со никого .... Се осеќал лошо , нерасположено , до ништо дека не му било .... Јас ја знам причината на сево ова ама не сум моќна да помогнам околу таа ситуација .... Не можам од дома да го извадам последен пат кога го намолив не беше излезен од дома недела ипол !И другарине многу многу веќе не се замараат со него , мислат дека ги заебава намерно дека не им се јавува , намерно ги игнорира , а знам дека не е така...

Дајте некој совет како да му помогнам , јас више памет немам што и како да правам .... а премногу ми значи како личност , не можам да гледам и да слушам дека му е таква никаква ситуацијата , едноставно и по гласот го осеќам кога е паднат кога е подобар. Немам веќе ни идеи како да му помогнам , немам веќе ни некое паметно решение
Благодарам што го сподели ова мислење. Имав слично искуство со близок, и навистина не знам кое е / било решението. Најдобро е да не си го сфаќаш лично проблемот и да не го прашуваш за тоа, вообичаено однесувај се, сам ќе каже ако сака да сподели. И покажувај повеќе блискост и љубов (гушкање, внимателно слушање, гледање, држење за рака ...).
 
Член од
24 февруари 2012
Мислења
1.012
Поени од реакции
2.154
Не сум јас психолог, затоа не ни знам што би му рекла кога би била. Како можам да го советувам за нешто од што поима си немам?
Ти пак не капираш девојче.
ТОЈ НЕ МОЖЕ САМ ДА СЕ СООЧИ СО ПРОБЛЕМОТ. Ти може можеш, јас можам, некој трет може, тој не може бре. И не е така едноставно од денес за утре јас ќе решам да се менувам.
Ти му викаш да промени ова, да промени она. Па и јас тоа му го викам, и сите овде, али нему му треба помош од било кој за да го сфати тоа.
Психата е најзаебана работа, не е толку едноставно.[DOUBLEPOST=1401193927][/DOUBLEPOST]

Каде се неговите во приказнава? Зборувај со нив, тие можеби ќе можат да допрат до него. Ако ти не си моќна да му помогнеш, нити другарите, можеби тие можат.
Де бре ме направивте како кој знае што да го советував. :pos:
Јас капирам, ама не знам дали ти капираш ... Значи реков дека мора да се потруди да се спротистави еден ден. МОРА !
Ајде, ке отиде утре на психолог. Ке го советува можеби и таа да им се спротистави или некој сосема друг совет. Нека оди..
Што ако дојде до тоа соочување? Ке бега? До кога бре ке бега девојко? До крајот на животот?
Што ке постигне со тоа? Да им докаже дека се уште им се плаши? Верувај дека ако го покаже тоа воопшто нема ништо да постигне.. Знам јас тоа како е, многу добро знам, ама ти можеби не си го доживеала тоа ама јас да. Додека бегав се повеке ме задеваа, и то 8 години... ;) не 4 како тој, туку осум.
И кога велиш дека психата е најзаебана работа, додека тој не реши да го преброди тоа нема никој да му помогне. Од глаата си патиме.
Ама ајде јас не сум во право биди ти.
 
Член од
7 април 2012
Мислења
961
Поени од реакции
703
Де бре ме направивте како кој знае што да го советував. :pos:
Јас капирам, ама не знам дали ти капираш ... Значи реков дека мора да се потруди да се спротистави еден ден. МОРА !
Ајде, ке отиде утре на психолог. Ке го советува можеби и таа да им се спротистави или некој сосема друг совет. Нека оди..
Што ако дојде до тоа соочување? Ке бега? До кога бре ке бега девојко? До крајот на животот?
Што ке постигне со тоа? Да им докаже дека се уште им се плаши? Верувај дека ако го покаже тоа воопшто нема ништо да постигне.. Знам јас тоа како е, многу добро знам, ама ти можеби не си го доживеала тоа ама јас да. Додека бегав се повеке ме задеваа, и то 8 години... ;) не 4 како тој, туку осум.
И кога велиш дека психата е најзаебана работа, додека тој не реши да го преброди тоа нема никој да му помогне. Од глаата си патиме.
Ама ајде јас не сум во право биди ти.
И на 100 психолози да иде, мора тој да победи на натпреварот...психолозите се како тренери на фудбалските екипи, а јас тренер да дае гол сеуште немам видено...
 

Red Widow

vintage soul
Член од
17 мај 2013
Мислења
101
Поени од реакции
163
Јас го знам проблемот кој е и што е , дома мислам дека не се свесни , ама долеваат масло на огнот .... не можам да допрам до него кога ќе се намолиме да се видиме и разговарам и се со ред и после е подобар , ама незнам што да правам во такви денови кога не се ни јавува на тел , го нема по социјалниве мрежи , никој не може да го најде ....
 
Член од
14 октомври 2010
Мислења
5.152
Поени од реакции
16.095
Де бре ме направивте како кој знае што да го советував. :pos:
Јас капирам, ама не знам дали ти капираш ... Значи реков дека мора да се потруди да се спротистави еден ден. МОРА !
Ајде, ке отиде утре на психолог. Ке го советува можеби и таа да им се спротистави или некој сосема друг совет. Нека оди..
Што ако дојде до тоа соочување? Ке бега? До кога бре ке бега девојко? До крајот на животот?
Што ке постигне со тоа? Да им докаже дека се уште им се плаши? Верувај дека ако го покаже тоа воопшто нема ништо да постигне.. Знам јас тоа како е, многу добро знам, ама ти можеби не си го доживеала тоа ама јас да. Додека бегав се повеке ме задеваа, и то 8 години... ;) не 4 како тој, туку осум.
И кога велиш дека психата е најзаебана работа, додека тој не реши да го преброди тоа нема никој да му помогне. Од глаата си патиме.
Ама ајде јас не сум во право биди ти.
Еве пак со тоа што ТИ имаш доживеано, а другите ние поима си немаме од тоа.
Дај свести се малце, тоа што те закачале во школо се дешава многу често и негово преминување не те прави ништо посебно во животот. Малце само потврдокорен и остар на јазик. Верувај ми, и јас знам. ;)

Му треба помош за да сфати дека не треба да бега. Кога еднаш ќе го сфати тоа, нема да се повтори, и нема да има потреба секој ден да си оди на психолог. Сега дали сум и јас јасна?
Некогаш ко морон се осеќам на форумов, јас пишам по 100 пати нешто, а мене изгледа не ме дочитува некој што пишам, ами мора контра да се оди. :D
 
Член од
19 март 2012
Мислења
1.439
Поени од реакции
3.810
Jaс воопшто не сум противник на стручната помош, баш напротив.. Сум им давала и на луѓе совети кога ми се обракат за помош да посетат стручна помош кога имале потреба, кога проблемот бил поголем и нерешлив.
Ме прашуваш кое би било решението за овој проблем...
Знаеш ли јас, девојче кога на 20 години со проблеми поголеми од овие без ничија помош како се спротиставив со овие проблеми? Препуштена сама на себе?

Се соочив со насилниците во мојот клас, и општо.. Се соочив со нив... се сретнав очи во очи со нив, разговарав со нив, правев шеги на моја сметка заедно со нив... Им докажав дека не се ништо повеке од мене... не им дозволував да го видат стравот на моето лице туку баш напротив... им дадов до знаење дека тоа што ми го правеа мене може да им се случи исто и ним или нивен најблизок роднина, нека се стават во нивна кожа, во кожа на малтретираните деца.
Знаеш ден денес што се случува со нив? Ете ги, ги натерав да ме поздравуваат на улица и да одиме заедно на кафе.
Ова воопшто не е совет од семе синапово или тин шема, туку ова се случки од реалниот живот... од лично искуство, мое и на оние околу мене.
Ако не дај боже утре се случи истово на твое дете, на твој роднина или што и да е веднаш би го советувала да посети психолог? Или најпрвин би разговарала со него и би барала решение?

Погледни го мислењето на @kokoskar и психологот нема магично стапче веднаш да ти го реши проблемот додека сам не решиш да го пребродиш тој проблем и да се спротиставиш на насилниците никогаш нема да го реши проблемот.
Можеби за кратко ке му помогне но што правиме кога детево утре би сретнало еден од насилниците? Ке бега на стотици метри од нив наместо да се соочи?
Колку деца познавам со ист или сличен проблем на ова па не решавале со психолог туку сами? Сами драга моја...
.

Реално, комплетно ја промашуваш поената. Ќе се соочиш, ќе ги гледаш во очи, ке им докажуваш...Пластичен и неефективен совет.
Мило ми е ако си успеала да ги решиш проблемите кои те мучеле, али мораш да разбереш дека не сите го имаме истиот ментален склоп. Типот сам си кажа дека е интровертен по природа, што значи дека не му е лесно да се отвара пред други луѓе, а уште помалку свесно да се доведува во ситуации кои за него претставуваат потенцијален ризик и плодна почва да се осети понижен. Стравот од тоа можно понижување ги надминува сите можни рационални размислувања и логични делувања, па очекувано е да се претпостави дека таквиот пристап кај него нема да упали.

И не, психологот/психјатарот нема магично стапче, туку има начини кои преку одреден временски период ќе помогнат лицето да научи на кој начин и во која насока ќе успее да се избори со проблемите и тешките ситуации во неговиот живот. Ако очекувате дека од една посета на психолог ќе ви се решат сите проблеми, тогаш сте во заблуда и тогаш повеќе ми е јасно зашто го одбегнувате како можно решение.

Колку луѓе ти познаваш со вакви или слични проблеми е комплетно ирелеватно за муабетот, од причина (како што беше кажано веќе 100 пати) што не сме сите исти и тие примери кои можеш да ги понудиш немаат никаква тежина во случајов.
 
Член од
5 февруари 2007
Мислења
10.733
Поени од реакции
13.479
@Саншајн. половично има поента што сака да каже за моментот Detachment, кога луѓе стануваат целосно зависни од своите психолози. Но споредувањето посебно на личниот живот со оној на субјектот е најголемата грешка при давање на совет од комплексен калибар. Субјектот треба посекако да се консултира со психолог кој нема да му кажува за неговиот личен живот, туку кој би го пренасочил на некоја појдовна точка каде сам би се изградил ко личност.

@Red Widow како што погоре те посочија, ако ти и пријателите немате никаква моќ да го смените, пробај со неговите како ВПШ. Какво е тоа долевање масло во огнот?
Ако не се свесни, мораш да им појасниш за да бидат - да ги заплашиш со примери?
 

Red Widow

vintage soul
Член од
17 мај 2013
Мислења
101
Поени од реакции
163
@Саншајн. половично има поента што сака да каже за моментот Detachment, кога луѓе стануваат целосно зависни од своите психолози. Но споредувањето посебно на личниот живот со оној на субјектот е најголемата грешка при давање на совет од комплексен калибар. Субјектот треба посекако да се консултира со психолог кој нема да му кажува за неговиот личен живот, туку кој би го пренасочил на некоја појдовна точка каде сам би се изградил ко личност.

@Red Widow како што погоре те посочија, ако ти и пријателите немате никаква моќ да го смените, пробај со неговите како ВПШ. Какво е тоа долевање масло во огнот?
Ако не се свесни, мораш да им појасниш за да бидат - да ги заплашиш со примери?
колку што денеска заклучив на другарите негови баш и не им е гајле , си се направија како демек сам нека си помогне ние не можеме , упорно мислат дека намерно ги избегнува , и директно и индиректно им посочив кој е проблемот во врска со него ... и на тој начин јас и немам некоја допирна точка со неговите родители ( два-три пати имам појдено кај него но не сакав да се запознаам ми беше незгодно ) и сега веќе не сум ни лево а ни десно немам веќе ни памет на кој начин да дојдам до него за жал ...
 
Член од
24 февруари 2012
Мислења
1.012
Поени од реакции
2.154
Реално, комплетно ја промашуваш поената. Ќе се соочиш, ќе ги гледаш во очи, ке им докажуваш...Пластичен и неефективен совет.
Мило ми е ако си успеала да ги решиш проблемите кои те мучеле, али мораш да разбереш дека не сите го имаме истиот ментален склоп. Типот сам си кажа дека е интровертен по природа, што значи дека не му е лесно да се отвара пред други луѓе, а уште помалку свесно да се доведува во ситуации кои за него претставуваат потенцијален ризик и плодна почва да се осети понижен. Стравот од тоа можно понижување ги надминува сите можни рационални размислувања и логични делувања, па очекувано е да се претпостави дека таквиот пристап кај него нема да упали.

И не, психологот/психјатарот нема магично стапче, туку има начини кои преку одреден временски период ќе помогнат лицето да научи на кој начин и во која насока ќе успее да се избори со проблемите и тешките ситуации во неговиот живот. Ако очекувате дека од една посета на психолог ќе ви се решат сите проблеми, тогаш сте во заблуда и тогаш повеќе ми е јасно зашто го одбегнувате како можно решение.

Колку луѓе ти познаваш со вакви или слични проблеми е комплетно ирелеватно за муабетот, од причина (како што беше кажано веќе 100 пати) што не сме сите исти и тие примери кои можеш да ги понудиш немаат никаква тежина во случајов.
Сосема ми е јасно дека сите не можеме да бидеме исти во психата.. Јас да кажам колку сум емотивна, и затворена личност нема да ти се верува но добро.
Ако смета дека е потребно да отиде на психолог нека посети, само и јас му посакувам да надмине тие проблеми. Да биде се во ред и еден ден да се смее на сето ова.

Многу добро знам какво е тоа чувство а посебно кога немаш никој покрај себе плус стравот дека на некој агол те чека некој од насилниците.

Сакам и да кажам дека еден ден мора да стави крај со тоа, доколку отиде на психолог му посакувам да го надмине ова што побрзо... зошто може тотално да ти ја сјебе психата.
 
Член од
5 февруари 2007
Мислења
10.733
Поени од реакции
13.479
колку што денеска заклучив на другарите негови баш и не им е гајле , си се направија како демек сам нека си помогне ние не можеме , упорно мислат дека намерно ги избегнува , и директно и индиректно им посочив кој е проблемот во врска со него ... и на тој начин јас и немам некоја допирна точка со неговите родители ( два-три пати имам појдено кај него но не сакав да се запознаам ми беше незгодно ) и сега веќе не сум ни лево а ни десно немам веќе ни памет на кој начин да дојдам до него за жал ...
Болдот можеби има повеќе од оноа што тие не сакаат да се замараат. Можеби имаат неколкукратно пробано да му помогнат но неговата тешка тврдоглавост и неприфаќањето на ничиво туѓо мислење ги има одвратено, така да сега веќе не пробуваат ама апсолутно ништо, знаејќи дека е залудно.
Прашањето е колку ТИ можеш и си спремна да му помогнеш. Тргни ги нив на страна....
Евентуално прашај ги зошто е тоа така, па ако имаш некоја среќа можно е и да дознаеш нешто повеќе за неговата тврдоглавост и нивните обиди.
Повеќе прокопај од страна на неговите родители. Ако тие скроз имаат дигнато раце, тогаш битката престојува само на твоја страна. Разговарај со него, лека полека, покажи дека може само тебе да ти верува. Под никакви околности тоа што тој ќе ти се довери да не го споделуваш со никој друг. Посебно не тука и не со негови „блиски“.
 
Член од
5 мај 2014
Мислења
87
Поени од реакции
30
Zdravo, dali nekoj od Vas mozhe da mi dade sovet za psihijatar koj e dobar, kako odi cela taa procedura i nekoi informacii plus od vashe ili pa mozhebi na nekoj vash prijatel, rodnina iskustvo .... Fala Vi odnapred
 
Член од
14 јуни 2008
Мислења
1.369
Поени од реакции
1.075
Мизерни, гледајте го филмов.

 
Член од
30 мај 2014
Мислења
66
Поени од реакции
30
Имам одреден степен на анксиозност кој влијае на моето секојдневно функционирање.Оваа година завршив средно со одличен успех бев изминатите 4 години.Анксиозноста ми влијаеше во училиштето пр кога професорот ке ме прозиваше или кога самиот се јавував да одговарам или нешто да кажам срцето ми чукаше брзо,се чуствував вкочането,и доколку направев некоја грешка во тоа што го раскажував после цел ден се обвинував за тоа што сум згрешил.Или кога некој ке од сокласниците ке ме искритикуваше после тоа мислев цел ден за зборовите што ми ги упатил/а.Многу ми е важно мислењето на другите за мене.Многу во слободна конверзација со професорите не се вклучував.На некој начин ми преставува страв да зборувам со некои професори.Се дружев со сокласниците ,многу на празно не зборев, но за темите кои ме засегаа и ми беа интересни активно се вклучував.Имам добар карактер се однесувам културно,и избегнувам да навредувам или на било кој начин да омаловажувам некого.Не излегувам многу често понекогаш на кафе,на некоја вечера.Кога сум во друштво незнаам да се опуштам подобро се чуствувам кога пијам.Тогаш се чуствувам многу подобро и поинаку.Не пијам често знам дека решението не е во пиењето.Девојка немам тоа е сигурно моја вина физички имам просечен изглед .Многупати до сега ми се пружале шанси да имам нешто се некое девојче но поради мојата срамежливост се пропаѓаше во вода.Ме сметаат за прилично сериозна личност.Самодоверба немам некоја посебно.Пр да пријдам на некое девојче,но имам амбиции за успех во животот во кариерата и активно се борам за тоа.Понекогаш недостатокот на самодоверба знае да се покаже така честопати додека одев на пракса во клиничка - бидејки сум по смер медицински брат ми се случуваше при боцкање инјекција да ми се стресат рацете.Прилично ми беше непријатно кога тоа се случуваше.Се решив да се запишам општа медицина во скопје и да продолжам во стручна надградба и усовршување бидејки многу ја сакам медицината.Понекогаш се прашувам дали треба да посетам психијатар за анксиозноста,апчиња не сакам да користам поради сите негативни ефекти.Некако ми преставува понижување да одам на психијатар,го знам мојот проблем и се обидувам самиот да го решам но незнаам дали ке успеам.Анксиозноста сметам дека ми е предизвикана од измачувањето во училиште од наставничката која ми предаваше до трето одд.Ме омаловажуваше и ме удираше кога не знаев некои работи.Јас грешев што не се доверив на моите родители туку им кажував дека е се во ред.За мојот проблем не сум зборувал со никого нема шанси на близок да кажам.Ве молам за ваше мислење.​
 

Kajgana Shop

На врв Bottom