Знам дека не сум во право,ама ниту 7 јануари е исправен ниту 25 декември.Тоа е една иста работа,ама гледана од сосемна друг аспект.Дури и православните на 7 јануари по грегоријанскиот календар,по јулијанскиот е истото 25 декември.Тоа што е пагански празник и што нема никаква реална потврда за вистинското славење на раѓањето на Исус Христос туку се слави всушност Сонцето,тоа е сосема друга ствар.Мојата поента беше чисто од економски аспект и членството во ЕУ,е подобра опција за славење како сиот католички и протестантски свет ширум Европа на 25 декември.
Не исто, славење нова година е пагански празник, токму бозикниот пост од 27 ноември до 7 јануари е учење на послушност на верниците на воздржување од млечни и животински производи.
Na planeti trenutno ne postoji teritorija na kojoj se ne slavi najpopularniji praznik ikada, Nova Godina!
U astronomskom pogledu, Nova Godina (New Year) se dešava kada se desi potpuna rotacija planete Zemlje oko Sunca. Kako je opisano u mnogim drevnim spisima, to vrijeme nastupa u mjesecu "zelenih izdanaka" a ne u Decembru kako je utemeljeno po "modernim" principima. Drevni paganski narodi su vjerovali da se život rađa iz smrti , pa su za početak Nove Godine uzimali kraj jeseni, kad priroda umire i kada, po njihovom vjerovanju, počinje vrijeme mraka, raspadanja i smrti. Toga dana su gasili vatru na svojim domaćim ognjištima i svuda je vladao mrak. Dodatni motiv Zimskih proslava predstavljala je i jako nedovoljna usijevna sezona zbog koje su jako često prinošene posebne žrtve.
U duhovnom principu, Nova godina predstavlja obnavljanje života, a religijski principi vezani za taj dan vuku korene iz daleke prošlosti. Tradicija se započela jako davno, pre oko 4000 godina, naravno, u drevnom Vavilonu. Od tada, na buduće tradicije i proslave utisnut je jak demonski otisak u pogledu religijsko-okultnih i kulturnih običaja.
Tako su, na primjer, drevni Rimljani u isto vrijeme (kraj decembra, početak januara) proslavljali tzv. “Saturnalija” praznik, posvećen bogu Saturnu. Tok praznika je bio popunjen alkoholisanjem i seksualnim orgijama, a završavao se sa prinošenjem potencijalne žrtve u cast Boga Saturna (Sotone).
Drevni Grci su u toku januara proslavljali praznik u cast Dionisa, boga Plodnosti, vegetacije, vina i uživanja. U to ime, stari Grci su u isto vrijeme svake godine organizovali tzv. "Festival vinskih buradi" koji se opet završavao sa pretjeranim alkoholizmom i seksualnim aktivnostima.
U tom i mnogim drugim primjerima, primjećujemo da proslava Nove Godine zaista predstavlja najstariju i najuniverzalniju pagansku tradiciju na planeti, najčešće "ukrašenu" sa alkoholizmom, a tako i sa divljim i razbludnim seksualnim orgijama, koje su se najčešće završavale se sa prinošenjem potencijalnih žrtava u cast "Bogova"! Današnja ideologija Novogodišnjih proslava se reflektuje po izuzetno sličnom ritmu, a posebno u pogledu upotrebe alkohola na "modernim žurkama" a tako i seksualnih promiskuiteta u okviru istih.
Moderan moto "biti bolja osoba, iskoreniti negatine navike, i novi početak" zapravo predstavlja šalu, i tako dovodi u pitanje moralnu i karakternu stranu ljudskih bića.
Takođe, Nova godina a tako i Božić su sa namjerom pretvoreni u pravu komercijalnu sezonu, u skladu sa "Potrosačkim Mentalitetom", u toku koje se proda najviše alkoholnih pića, slatkiša, posječe jako puno zimzelenog drveća, potroši najviše pirotehničkih eksploziva.
Na gradskim ulicama se vide Božične jelke, zvona i raznobojna svijetla, kao i neki "Djeda Mrazovi" sa poklonima. Mediji nažalost lažno predstavljaju to praznično raspoloženje prikazujući ga ljudskim očima kao istinsko dobro, iako je kompletno zamaskirano sa luciferovim idealima
Poreklo božićne jelke
U Bibliji kao skupu drevnih spisa je Božićna jelka jako dobro opisana i osuđena kao nemoralan običaj koji su ljudi nesvijesno preuzeli.
"…ne učite se putu kojim idu narodi... Jer su uredbe u naroda taština, jer seku DRVO u šumi, djelo ruku umjetničkih sjekirom; Srebrom i zlatom ukrašuju ga, klinima i čekićima utvrđuju ga da se ne pomiče…" Knjiga proroka, Jeremije 10:1-6
U drevnom paganstvu, Božična jelka zapravo simboliše Nimrodovo rođenje u novi život.
Nimrod na hebrejskom zapravo znači "Onaj koji se pobunio". Postoji mitološka priča o Nimrodu, Vavilonskom caru, koji se oženio sa vlastitom majkom, Semiramidom, a koja je posle njegove iznenadne smrti počela da propagira zlu doktrinu po kojoj je Nimrod navodno preživjeo smrt tako što je postao duh i da je, nedugo zatim, preko noći iz mrtvog panja izraslo razgranato zimzeleno drvo, drvo koje simboliše Nimrodovo ponovno rođenje u novi život. Propagirala je i to da Nimrod svake godine na svoj rođendan posećuje to zimzeleno drvo i da ostavlja poklone na njemu.
U mogućnosti smo da putem mnogih drevnih spisa, pronađemo informacije da Božić zapravo vuče korene iz civilizacije koja je nastala nedugo nakon velikog Potopa u Bibliji (Nojeve barke). Taj praznik se može zvati bilo kojim imenom, ali on i dalje ostaje taj stari paganski festival u kome se obožava Sunce, tj. "Bogovi" a jedino što se promenilo je zapravo ime sa kojim ga danas nazivamo!