Anco
За солун ДА, ЗА срем НЕ
Тема за една наша традиција,која полека изумира не се применува.Време на брзање.
Време на Краш шери или бајадера чоколадни бомбони,но се почесто и на маде ин
Туркиш.Да поради цената некаде ќе ве послужат со овие невкусни но добро спакувани
бомбони а можеби и добиени на последната свадба или крштевка.
Порано вообичаено беше гостите откако ќе се пречекаат со топли зборови,да веднаш
се послужат со слатко од тегла дома направено. Тоа го паметам како мал-дете и
секаде било така,поготово во нашиот дом. За таа намена се имало и посебен сервис.
Од тој сервис,само големиот послужавник се искрши за време на земјотресот,а беше
со стаклена основа со некои цртежи на цвеќиња и птици и со метална рамка и рачки.
Денес по повеќе од 30 години поминати во некој пакет и грижливо завиткан и зачуван,
повторно го наредив тој сервис кај мене во кујна и ми пробуди драги спомени.
Ние пак деца дома откога мајката ќе ги послужи гостите,сме гледале да ја докачиме
теглата и лапнеме некое лажиче слатко,или пак ако сме на маса а тоа е реткост,сме
чекале пак некој од постарите да каже:„јас не сакам слатко“ и ние со очите кажуваме:
Сакам јас. (тогаш се уште не беа измислени еурокремите и марс и сникерсите)
Слаткото сме го вареле во голема шерпа,во дворот,поточно во големата празна
ширина во Еврејско Маало,на отворен огин сме ставале плех или капак од буре.
Кај нас дома се варело слатко секоја година од разни овоштија.И јас сум помагал.
Од вишни,јагоди,смокви,тиква но посебно се сеќавам и најповеќе сум го сакал она
слатко од дуњи.Тоа мајка ми толку убаво го правеше,и дуњите не ги правеше во
форма или коцки туки ги рендаше на крупно ренде-за жал не ја знам рецептата,но се
сеќавам дека слаткото имаше прекрасна боја и вкус и на врвот на секоја тегла се
ставаше неколку ливчиња од некое миризливо растение - цвеќе.
Продолжете ја темава со вашите рецепти за едно добро македонско слатко.....
главниот дел од сервисот за слатко,не му го знам името на ова,
тука во овој стаклен мал сад,се ставаше слатко од теглата(на место понастрана од гостите)
Инаку пред земјотресот целиот овој сервис ни беше нареден во стаклениот дел на креденецот.(оние стари зелено-плави дрвени креденци)
мало тањирче,во кое има неколку чисти мали лажичиња,ова се наоѓа на послужавникот со другите делови од сервисот и се понудува гостинот да земе од слаткото со тоа што ќе земе пред тоа и чисто лажиче. Со зборовите: „Добро сте дошле“
.мало тањирче за слатко, гостинот зема едно парче или едно полно лажиче од стаклениот сад за слатко,со слатко и го става сега во своето мало тањирче за слатко.........................................................................................
чаша за употребени лажичиња.Во оваа чаша која е до половина со чиста вода,гостинот го остава своетео лажиче откако ќе го лапне се уште непроголтаното слатко. Оваа чаша е нешто повисока од останатите обични чаши и е со друга форма.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
послужавник за слатко. Самото име си кажува и за намената на овој послужавник кој и ние дома не сме го употребувале за друга намена а на него обавезно се ставало на долната страна едно миље,како и едно помало врз оној сад со слатко или врз чашите. На овој послужавник се редат сите делови од сервисот. Обично јас сакав и имав обичај да ги послужувам гостите кога ќе дојдеа кај нас а тоа беше често, со слатко.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
чаши за вода. На послужавникот се редат обично онолку чаши за вода,колку што има и гости во куќата-на масата. Секој гостин си зема една чаша полна со вода и си ја става на масата пред него. Но има некои кој не сакаа вода. (како мене,за што подолго во устата стои и се осеќа онаа блажина од фкусното слатко)
-----
Бр.5. Тегла со домашно слатко. (кое е се поретко,бар овде кај нас повеќе е купечко)
Овој сервис има и други делови,но за нив потоа во друга прилика,инаку незнам од каде е набавен купен,можеби е производ и од нашата скопска стакларница(произвоство е околу 1953-1955 год,)
-----
-„Многу убаво слатко“, рече гостинката откога го проба.
Темата ја отварам во знак за благодарност и сеќавање на мајка ми и нејзиното слатко од дуњи/
Време на Краш шери или бајадера чоколадни бомбони,но се почесто и на маде ин
Туркиш.Да поради цената некаде ќе ве послужат со овие невкусни но добро спакувани
бомбони а можеби и добиени на последната свадба или крштевка.
Порано вообичаено беше гостите откако ќе се пречекаат со топли зборови,да веднаш
се послужат со слатко од тегла дома направено. Тоа го паметам како мал-дете и
секаде било така,поготово во нашиот дом. За таа намена се имало и посебен сервис.
Од тој сервис,само големиот послужавник се искрши за време на земјотресот,а беше
со стаклена основа со некои цртежи на цвеќиња и птици и со метална рамка и рачки.
Денес по повеќе од 30 години поминати во некој пакет и грижливо завиткан и зачуван,
повторно го наредив тој сервис кај мене во кујна и ми пробуди драги спомени.
Ние пак деца дома откога мајката ќе ги послужи гостите,сме гледале да ја докачиме
теглата и лапнеме некое лажиче слатко,или пак ако сме на маса а тоа е реткост,сме
чекале пак некој од постарите да каже:„јас не сакам слатко“ и ние со очите кажуваме:
Сакам јас. (тогаш се уште не беа измислени еурокремите и марс и сникерсите)
Слаткото сме го вареле во голема шерпа,во дворот,поточно во големата празна
ширина во Еврејско Маало,на отворен огин сме ставале плех или капак од буре.
Кај нас дома се варело слатко секоја година од разни овоштија.И јас сум помагал.
Од вишни,јагоди,смокви,тиква но посебно се сеќавам и најповеќе сум го сакал она
слатко од дуњи.Тоа мајка ми толку убаво го правеше,и дуњите не ги правеше во
форма или коцки туки ги рендаше на крупно ренде-за жал не ја знам рецептата,но се
сеќавам дека слаткото имаше прекрасна боја и вкус и на врвот на секоја тегла се
ставаше неколку ливчиња од некое миризливо растение - цвеќе.
Продолжете ја темава со вашите рецепти за едно добро македонско слатко.....
главниот дел од сервисот за слатко,не му го знам името на ова,тука во овој стаклен мал сад,се ставаше слатко од теглата(на место понастрана од гостите)
Инаку пред земјотресот целиот овој сервис ни беше нареден во стаклениот дел на креденецот.(оние стари зелено-плави дрвени креденци)
мало тањирче,во кое има неколку чисти мали лажичиња,ова се наоѓа на послужавникот со другите делови од сервисот и се понудува гостинот да земе од слаткото со тоа што ќе земе пред тоа и чисто лажиче. Со зборовите: „Добро сте дошле“.мало тањирче за слатко, гостинот зема едно парче или едно полно лажиче од стаклениот сад за слатко,со слатко и го става сега во своето мало тањирче за слатко......................................................................................... чаша за употребени лажичиња.Во оваа чаша која е до половина со чиста вода,гостинот го остава своетео лажиче откако ќе го лапне се уште непроголтаното слатко. Оваа чаша е нешто повисока од останатите обични чаши и е со друга форма.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, послужавник за слатко. Самото име си кажува и за намената на овој послужавник кој и ние дома не сме го употребувале за друга намена а на него обавезно се ставало на долната страна едно миље,како и едно помало врз оној сад со слатко или врз чашите. На овој послужавник се редат сите делови од сервисот. Обично јас сакав и имав обичај да ги послужувам гостите кога ќе дојдеа кај нас а тоа беше често, со слатко.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, чаши за вода. На послужавникот се редат обично онолку чаши за вода,колку што има и гости во куќата-на масата. Секој гостин си зема една чаша полна со вода и си ја става на масата пред него. Но има некои кој не сакаа вода. (како мене,за што подолго во устата стои и се осеќа онаа блажина од фкусното слатко)-----
Бр.5. Тегла со домашно слатко. (кое е се поретко,бар овде кај нас повеќе е купечко)
Овој сервис има и други делови,но за нив потоа во друга прилика,инаку незнам од каде е набавен купен,можеби е производ и од нашата скопска стакларница(произвоство е околу 1953-1955 год,)
-----
-„Многу убаво слатко“, рече гостинката откога го проба.
Темата ја отварам во знак за благодарност и сеќавање на мајка ми и нејзиното слатко од дуњи/
