Не знам дали има, ама јас си го викам виртуелен синдром...
Дали бил форум, фејсбук, скајп, мирц на времето.... едно е јасно. Пред компјутер мојш да си - то шо не си во живо.
Кје земиш речник до тебе, лексикон, ќе одбираш најубај слики, фотошоп ово оно... ќе си лечиш некој благи комплекси...
Е сеа во исто време, ќе научиш нешто повеќе, ќе се изградиш како личност.. ќе го наполниш хард дискот.. ќе учиш од грешки, што е позитивно во секој случај.
Во живо си е во живо... немаш време да припремаш муабет, не знајш шо ќе те прашат, не знајш дали си интересен или не...
Погледот и говорот на тело се уникатни карактеристики при секоја средба. Човек што ги прати тие работи, 80% знае дали муабетот вреди, и дали е во правилна насока.
Плус не сме сите исти, ќе сретниш секакви, и со тек на време ќе учиш да се прилагодиш во секаква ситуација.
Без пракса, големи се шансите да се претставиш во лошо светло (иако не си таков)
Со пракса, големи се шансите да се претставиш во добро светло (иако не си таков)
едит