Наброј ги
- "The first generation" или како и да беше тоа, да не ги прават боговите ко роботи или нз ти што таму, семоќни суштества. Катастрофа ги направија. Ако се толку семоќни ко што ги правеа, немаше тоа клишето "The world is in your hands, Desmond!" да биде.
- Дезмонд да не умре, таман навлеговме у неговиот карактер убаво, и се жртвуваше типот за светот.
- Татко му - булшит карактер со булшит бекграунд приказна. Се избацува од нигде, комплено непотребно.
- Смртта на Луси. Тоа не беше у третиот дел, али од тој момент приказната со Дезмонд почна да иде надоле. Мислам... сфати некој на чисто дека Луси ги шитнала за Темпларите? Ја ништо не сфатив играјќи ги игрите. Морав на нет да барам што тачно се десило.
- And last but not least: Идеологиите на двете страни, Assassins и Templars. Приказната за темпларите, фасцинантно. Одлично објаснета идеологија што се граничи до политички став, како треба да се воспостави цврста власт ако сакаш да не ти крева бунтови населението, како "Целта ги оправдува средствата" и тн. А што точно е идеологијата на Assassins? Два пати кажуваат тоа како човекот треба да избере што да прави, без притисок од никого и толку. А чекај малце... како ќе го примениш ти тоа ако стапиш на власт? На секој ќе му овозможуваш све што ќе посака? Нема тоа до колапс да ти ја донесе државата? Кај е тоа објаснето? Нигде.
*Loosely based background приказна за речиси секој интересен и битен детал у играта.* - Ете тоа ја направија. А преубаво почна, кога требаше да ја закомплицираат, ја измрсија цела.
Ете, 5 биле, не 10.