Знам дека не гледаш. И јас на твои години не можев да го согледам истото. Ќе ти се каже само со времето...
Да бидеме реални, ме издиса бидејќи не сакав да си играм а возраста е една од полесните мети за погодување.
Да почнеме од ново, може?
Првенствено, нели е ова контрадикторно?
Therefore nothing can move itself.
first mover, put in motion by no other
Второ, како што веќе напоменав тука Аквински насилно го втиснува Бог.
Вториот доказ е буквално истото тврдење, само што зборот движење е заменет со причинување.
Третиот доказ ни нуди, повторно, многу слична реторика на првите две.
Therefore there could have been a time when no things existed.
Премисата се темели на "што би било, доколку би било". Не го знаеме точниот одговор на тоа could have и во тој поглед можеме само да нагаѓаме. Тоа го прави и Аквински, што автоматски го исклучува тврдењето како било каков доказ.
Во четвртиот аргумент, премисата е поставена како што му одговара на Аквински. Концептуализацијата на Божјото совршенство доаѓа од човечката концептуализација за Бог. Тврдењето
The maximum in any genus is the cause of all in that genus.
е буквално извадено од ракав и не е никако следствено на претходно кажаното.
Петтиот аргумент е класичниот Интелигентен Дизајн. Постојат многу примери (Голем дел од нив сум ги приложил во темата за Еволуција) кои потенцираат дека дизајнот на универзумот воопшто не е интелигентен. А самата еволуција и ја создала таа илузија, постоење на дизајнер.
Онтолошкиот аргумент. Аквински итро ги спојува поимите кои прво ги разделил. Прво вели дека Бог е само идеја. Продолжува да си игра со овој концепт и стигнува до тврдењето дека доколку можеме да замислиме нешто поголемо од Богот кој сме го замислиле тогаш Бог постои. Али муабетот е дека имаш Бог кој постои, и Бог кој е идеја. Аквински ги swap-нува тие две позиции во моментот кога него му одговара.
.
. Ех да не пукниш, цар си....
