Нешто за најпопуларната грчка теза за потеклото на името Македонија.
Според неа,
Македонец значи
висок, долгач. Или пак, името се однесува на земјата, па
Македонија значи
висока, долга (земја); а нејзините жители би биле
Планинци. Ова баш и нема некоја логика, ако се земе предвид дека називот
Македонија најпрвин се однесувал на Долна Македонија, што е претежно рамна, ама ајде.
Но од каде доаѓа ова име?
Постои
само едно спомнување на овој збор, во некоја верзија на Одисејата. Прашање е колку е всушност и релевантна оваа верзија, бидејќи најстарата целосна зачувана верзија на Одисејата е
негде од X в., но да претпоставиме дека може да се смета за автентична.
Таму се среќава зборчето
μακεδνῆς (македнис), веднаш пред
αἰγείροιο (ахирио).
Аἰγείροιο е некоја падежна форма на
αἴγειρος што значи (врста на) топола. Постои отсек
aigeiros во ботаничката хиерархија. Патем, на современ грчки топола е
λεύκα (левка).
Не знаејќи што значи
μακεδνῆς (да повторам, нигде на друго место не е сретнат зборот), некој си претпоставил дека, чим ја опишува тополата, веројатно значи
висок. Тополите се високи.
Притоа, зборчето се споредува со
μακρός (макрос), во смисла
голем. И денес нели, оваа теорија е искористена да се покаже грчкото потекло на зборот
Македонија и соодветно - грчкото потекло на Македонците. Крунски доказ во полза на хеленизмот во Македонија.
Проблемот овде е што се` се базира на
еден единствен збор, кој не се среќава на
ниту едно друго место (во ни еден од илјадниците текстови напишани на грчки низ историјата), и тоа во запис чијашто автентичност
не може да се потврди со сигурност. Од каде да знаеме дека не се работи за грешка? Дали
слепиот Хомер ова го пишувал со своја рака? Дали е грешка при некој од безбројните преписи низ историјата? Недостатокот од податоци оневозможува да се донесат релевантни заклучоци.
Сепак, очигледно дека кога се грчките интереси во прашање, ова е сосем доволно и за решавање на вакви големи историски прашања.