Да погодам, од прво демек се правеше таинствена ама после ете ти призна и тоа наводно со судни маки, шо се вика мораше со клешти да и ги вадиш зборовите? Ехехе.
Слушај сине сега да ти раскажам една приказна. Вистинска. Автобиографска. И така нели сум исфрустриран оти сите ме имале заебано, бар една прича да биде автентична како што треба. Бар да ми душмани са разлог курац попуше.
Ми се јави еден ден. Не беше многу поминато од раскинувањето. Да сме се виделе. Прифатив. Оти е исто како со фобија. Ако имаш страв од висини, или цел живот ќе бегаш од високи места или ќе се качуваш секој поминат ден што е можно повисоко и повисоко, ќе повраќаш од вртоглавици, притисокот ќе ти рипа 200 со 140 ама после одредено време ќе можеш на бездни да им се смееш у вагинален отвор. Или бегаш од фобијата и таа те победува, или ја совладуваш и ја поразуваш ти неа. Исто беше и во мојата ситуација. Без размислување прифатив видување. И од денешен аспект и после 100 години од сега истото ќе го направев. Ја знаев многу добро причината зошто сака да се види со мене. Знаев дека има нов дечко, а она знаеше дека јас знам за тоа. Точно ја знаев нејзината цел. Спротивно од многуте машки тврдења (кои размислуваат со стапот) дека жените биле комплицирани, нема ништо попровидно и попредвидливо од жена.
Логички нели тука се поставува прашањето-Што кур ме вика кога ем сме бивши ем има нов дечко? Одговорот е многу едноставен. Суетата. Женската. Не постои ништо на светов што таа нема да го направи, не постои никаква препрека, ако треба ќе се курва за пари, ако треба ќе спие во кал, ако треба ќе се резили пред фамилија, блиски, пред сограѓаните, пред светот, не постои цена за да и биде суетата задоволна.
Тоа на прв поглед не изгледа така. Кај мажите суетата делува поголема. Си мерат курови дали во спорт, дали во кој има повеќе пари, дали во кој повеќе ебел во животот, дури и ќе се затепаат некогаш физички и забегуваат во тежок сељачизам. Ама кај жените е друго, притаено. Женската способност за глума и злоба е вон сите категории на Оскар. За разлика од мажите кај којшто се е на виделина, жените се крајно подмукли створења. Своите мрачни, садистички тајни им се најдлабоко закопани, за во даден момент со брзина на напад од змија да бидат употребени. Нешто како оние Американци, 20 години работи во фирма молчелив, повлечен, без никаков траг на агресија, влегува еден ден со сачмарката и со полуавтоматски пиштол Смит и Вестон и ебава маме по катови од хедквортерсот. Резидент ивл, притаено зло. Како оној на Росаура, куќната помошничка во домот на Алфонсо Ароча кој подоцна ќе се испостави дека не е никој друг туку дедото на Касандра одглумена од Кораима Торез.
Но доста беше општото појаснување и синтезата, да се навратиме на конкретниот пример и анализата односно како таа суета беше апликативна во мојата ситуација. Не постои поголем оргазам за жената од тоа да дознае дека мажот е условно кажано зависен од неа. Дека таа е огромен фактор во неговиот живот. Таа духовна храна не престанува со раскинувањето. Она и после раскинувањето сака да знае дека он страда, се мачи, во емотивна болка е оти она не е веќе со него. Не е битно дали ти се осеќаш мизерно, дали си во депресии, дали док је она са њим ти на лековима живиш да поднесеш бол (Аца Лукас). Сосем обратното, колку си повеќе на дното толку повеќе се полни нејзиниот еликсир на младостта. Твоето страдање и твојата болка е нејзиното возвишение, воскресение. Нормално тоа она нема да го изрази јавно, ако е кучка не значи дека е и глупа. Дури и ќе одглуми епматија, ќе сочуствува демек криво и е, мака и е и ќе заплаче ако треба. А во нејзе пукаат огномети и петарди од победа. Затоа што тоа е запишано во гентскиот код на жената. Исечи и ја душата и стави ја под електронски микроскоп, извади и ги најсилните желби, страови и жаришта и таму нема да најдеш ни шминки, ни хаљини ни танги ни солариуми ни крајно идиотски глупости како Сексот и Градот. Во сржта лежи мажот и нејзината моќ околу истиот. И со двете раце потпишувам дека ако треба да одвојам еден единствен фактор кој е најбитен за женската среќа тоа е способноста да влијаат кај мажите и да имаат моќ над нив. Колку повеќе удварачи, колку повеќе запаленковци, колку повеќе дркаат на неа, колку е попосакувана толку она повеќе блеска. Најисполентите, најзадоволните, најсреќните девојки во животот што сум ги запознал не биле богаташките, интелигентните, успешните во кариера туку оние кои имаат најголем круг на машки хиени со исплазени јазици.
Затоа и ми се јави. За да си ја нахрани душичката. За да ужива додека се препелкам доле, дека ми е тешко, дека се мачам за неа. И десна рака ќе ставам дека ќе пукаше од блажоини ако направев некој крајно очаен потег од типот на да ја молам да се врати, нешто на кое што она познавајќи ме мене може не го очекуваше но во нејзините најоптимистички сништа го посакуваше. Но она достојно ме потцени. Во математиката не прерачуна неколку работи. Прво, фактот дека мене ич кур не ме боли. Второ, дека до стадиум на тупење до влакно (како што се впрочем нели и моите постови) можам да исчешлам ситуација не испуштајќи ни најситен детал. И трето, мојот епохален инат кој повеќе ми бил од корист отколку штета во животот иако многу и од фамилија и од блиски ми го посочувале како маана. Она сакаше да ме порази, садистички да ужива во својот триумф. Ама и јас знам да го извадам садистот и да живам во такви работи нарочито кога некој ќе ме чепне на лошо место и сака да ме собори или со мојата хороскопска девиза-Не дирај јарцу у курцу (кога не треба). Затоа и отидов. Секое повлекување и одбивање на средбата без разлика што на прв поглед делува како најдобро решение ќе беше како да побегнеш од мечот, да се испичкаш од боиштето. Како фобичарот кој вечно ќе биде гонет од фобијата.
Боди ленгвичот во такви ситуации е многу, многу битен. Седнавме во кафичот. Јас седнав на работ на столчето и се навалив скроз. Повеќе делуваше дека лежам отколку дека седам. Си го викнав врсникот од Трст му турив 2 леда а од металната табакера си ја извадив Никотина (се пушеше тогаш во кафичите), ја потчукав малце од филтерот по табакерата за да се компресира тутунот и ја запалив со Зипото. Притисок 120 со 80, во тој момент и геј песните на Смитс да одеа во позадина а Ана Јовковска да ми ги лупеташе тие некои нејзини атеобудистички глупости ама демек со софистициран вокабулар ама ич око немаше да ми трепне. Поиделано, само на плажа. Ја оставив да збори додека лежерно си пиев шток и си пушев цигара. Ја прашав за фамилија, за другарки, за работа. Во очите и се читаше нетрпение. Секоја пора од нејзината кожа и секое влакно од нејзината коса беше на работ да се запали од нетрпение да ја прашам за новиот дечко. И ја осеќав напнатоста дур во полулежечка положба буквално си правев кругчиња со димот од цигарите, знак дека апсолутно и метеор да удри во тој момент нема да смени ама баш ништо. Откога раскажа се за се останато и откако виде дека не ја прашувам она што сакаше да ја прашам почна да станува нестрплива. И тука почна нејзиниот пораз.
Многу беше битно јас да ја прашам за да не излезе дека ете она е апла кучка која едвај чека да ме прави мене љубоморен. Требаше да биде дека ете ми одговорила оти јас сум ја прашал, јас сум бил љубопитен, а не дека она сакала да се фали и намерно да ме ебе. Тоа ќе ја направи неа апла идиот од прв степен, а жените како што реков се лукави, ѓаволот, резидент ивл. Почна да ја фаќа нервоза. Знаев дека ситуацијата е во моја контрола. Знаев дека жива ќе се изеде ама мора и таа тема да ја издискутира, па макар и излегла апла кучка, мораше да ме види како страдам. И не издржа срце женско, суетата е помоќна од се, а јас тука ја чекав. Те интересира ли за новиот дечко-ме праша не баш задоволно и некако со пола уста(оти она ја наметна темата а требаше јас за да она има оправдање). Ако сакаш да кажеш, кажи-скроз ладнокрвно и одговорив и надаље правејќи си кругчиња ос димот на цигарите и пиејќи ја 3тата или 4тата чаша Шток. Ама тебе дали те интресира?-веќе не можеше да ги држи карите затворени мораше да ја направи таа жртва за да триумфира на крај. Како сакаш-и реков со ист тон. Почна да ми збори за него. Воопшто не ја прекинав со потпрашања туку останав во истата позиција и само повремено со блажена насмевка која човек ја има кога некој близок пријател ќе му каже дека ќе се жени, ќе има дете или дека добил унапредување од работа само кажував-Браво, супер, така треба, еј баш убаво, баш ми е мило. Заврши и со тоа излагање. Ако фактот што јас не ја потегнав темата беше тежок удар врз неа, моментот што не само што не смрштив фаца, не само што не се ни закашлав туку и дури и срдечно и дадов до знаење дека ми е драго што убаво и иде, тоа ја дотолчи до крај. Моја беше. Требаше само да се зададе завршниот удар. Или кажано флиперски (за покемон генерацијата-Флипер е предокот на Сони Плејстејшн)-Финиш хим (хер)
Се фати за ситница, од што немаше за што. Зошто не сум и сипал пијалок, порано тоа сум правел. Околностите се менуваат а со тоа и навиките и приоритетите, и одговорив спокојно. Збесна. До стадиум за нејзе невиден претходно барем од моја страна. Д тејблс хев турнед, д хантер бикејм д хантед. За малце ќе направеше и сцена во локалот. Остатокот не е интересен за раскажување. Нема да кријам. Со триумфално чувство си отидов дома. Уф колку беше слатко само тоа, во тој момент дури и повеќе од на баба ми Божиќната баклава што моментално ја мцкам. А од тоа тешко што е послатко.
Сине има само еден начин има да поразиш жена, и да ја удриш на најслабата тачка (суета) со најмоќното оружје-Некуроболие. Дури и да одиш од крајност до крајност плачејќи како мало дете или удирајќи ја физички победува таа. Шамарот ќе и ги активира нервните завшетоци за чувство на болка ама таа ќе помине за пола саат, саат, Дури и оток и гребнатинка ќе зараснат за 2-3 недели, срамот ако си го направил тоа во јавност брзо ќе избледне. Ама тоа е мала цена за нејзината душичка, а ти ти си дозволил да те изнервира, да ти е стало до неа, да изгубиш контрола. А контролата не се губи туку се трансферира од една во друга перцепција исто како и парите. Твоето губење на котрола значи нејзино добивање, нејзина моќ над тебе, нејзина победа, твој пораз. Шлаканицата ќе ја боли 10 минути, твоето некуроболие ќе го памти вечно.
...
, значи ете сфаќам дека тоа на некои им се случува, ама не се поистоветувам со нив. Тоа решено.
Такви се жените коа се тинејџерки,студентки се онадат со тие шо 2% не ги брига за нив,а коа ке им клекне газот и ќе им помине километражата на 100000 if you know what i mean бараат некој мирен,џентлмен.
). И толку! Го пуштив да олади се додека сам не дојде и не се опушти да прави муабет со мене за тоа. Сега сме си многу добри другари, ми кажува буквално се’, од девојки, симпатии, швалерки... до интимни моменти со истите. Значи отворено си дискутираме за се’ што ни се случува во животот и немаме никаков проблем со тоа. 
