Не сум запознаен со точно овој дел од историјата на овие германски племиња но имам нешто интересно токму на оваа тема. мислам на сите ќе им биде интересно. Првиот воен пораз на Бугарите
Опишан борба се состои во 505 година при Маргус. Во него се соочат Готите, кои се притичват на помош на гепидскија владетел Мундо, и Бугарите, кои се јавуваат федерати на Византија. Во "пофалам слово" авторот се свртува кон самиот Теодорих, приказни за моќните дела што ги извршил.
Магнус Феликс Енодиј - За храбростта на б'лгарите
Но, што да правам јас, пред кого се изпречва таква обилен жетва од твои дела дека се ме спречува да направам избор? Не знам кои класи да одам во амбарот, кои да остава. Пред моите очи е водач на Бугарите, повален од десницата твоја, која штити слободата. Тој не беше убиен за да не исчезне од историјата, но тој не остана и непроменети, за да не пројавува во натамошниот дрскост и за да остане таму, во своето непобедливи племе, жив сведок на твојата сила. Ако тој беше добил смртоносна рана, ти ќе победиш човекот, а како остана жив тој понизи потеклото. Ова е народ, кој пред тебе имаше сето што е посакате; народ, кај кој тој е стекнување титули, кој е купувал солзи со крвта на непријателот, кај кој бојното поле прославува ваков вид, бидејќи во нив се верува без двоумење за благороден оној, чие оружје е повеќе ок'рвавено во борба; тие се народ, кому пред битката со тебе не се случило да сретне противник, кој да му одолее, и народ кој долго време вршел војните си само со жртва. Нив не се поставувале во тешкотии, како што треба да се очекува ниту планински масиви, ниту изпречилите се реки, ниту недостатокот на храна, бидејќи сметаат дека е доволно задоволство да пијат кобилешко млеко. Кој би останавте против противник кој се носи и храна од своето брзо животно? А што ќе кажете за тоа дека тие се Приучување внимавајте на издржливост на глад и овие животни, благодарение на кои умеат да избегнуваат гладот? На кој начин јавачот извлекува од вимето на гладно животно храна која тој, воден од с'образителността, се погрижил да не крие? Порано веруваа дека светот е отворен за нив, сега сметаат дека дека за нив е затворена само тој дел од земјата, што ти го пазиш.
Но, откако се отстранија доста многу, еве повторно враќаме словото кон бојното поле: борбената цевка повторно повикува кон себе елоквентност. Областа на Сирмиум беше некогаш гранична земјиште на Италија. На ова место повеќе претходните императори бдјаха да не би оттаму да се Масовно на римската држава фокусира напади на соседните племиња. Подоцна поради небрежност на лидерите таа помина под власта на гепидите, од каде секојдневно доаѓаа предизвици и се испраќаа промискуитетните често амбасади. Примамливи и хитри замисли на Тразерих и ненавременната неговата интимност кон другите гепиди чии водач е Гундерит, мачени владетелот. Ти сметаше дека загина поради неправдата, кон тебе, бидејќи тоа парче од Италија можеше да се задржи долго, ако ти го управуваше. И за тебе не беше доволно утеха дека не ти го беше изгубил, бидејќи маката ти беше огромна, зашто незаконското му обладател не ти го беше вратил во почетокот на твоето владеење. Ти мислеше дека државата се намалува штом не расте. Сепак, откако замисли на Тразерих станаа јасни, ти претстави на повеќето благороднте кул - пици, Хердуик и на младите, невлјазла досега во никакви битки, ако се согласуваат со предложените услови, да навлезат во тие места и да ги владеат по своја волја. Но непостојани карактер на Тразерих помогне твоето среќа: тој избега поради друга причина и без да го дочека уд'ра на твојата војска напушти она што должеше. Веднаш пици, што беше постигнато и за тебе добри резултати, а и оценувате важноста на одлуките, не сметав дека земјата е новопридобита, а дека е поврати, и тие ја опустоши со грабежи како туѓа, а ја задржи како своја земја за раздавање. Кога решаваат таму управувањето, Грција настани непријателство, поради мешањето на федерата Мундо, како привлекуваше за одбрана своите Бугари со кои заканува при воени судири како со преден утврдениот пост. Тогаш Мундо пред да беше научил дека застапниците размислува борба, виде дека го почнуваат за своја сметка, па затоа сметав дека ќе биде доволно безбедна, ако твоите група дознаат во што тешкотии се наоѓа самиот тој, па довери на брзи гласници вистината за опасно положба. А пици, штом с'зрја оддалеку бујна бугарска младина, засили огнени фрлил на своите млади со уште огнени зборови: "Вие запомните, другари, по чија наредба сте дошле во овие места. Никој да не мисли дека не ве гледа нашиот крал, за чија слава треба да се борат. Дури и ако дожд од копии покрие небото, не ќе остане скриен за него оној кој е запратил посилно копијата си. ● Завиткајте своите срца во железо, та од ужасот на кој се изложува животот, да в'зсијае надеж за победа. Веројатно сведокот на моќ на нашиот крал веќе умрел и не е жив веќе оној кој беше навикнат да им соопштува каков господар имаме. Или можеби тие не сакаат да проценуваат нашиот народ по нашиот крал? Нека разберат дека она што правиме е негов почина, и нека не им биде дозволено да припишуваат само на едно лице она што е поминато од нашиот владетел во крвта на целиот народ. " Боречки сигнали следеа овие зборови. Тогаш како и обично црниот облак заг'рмјава, а куќите заск'рцват од развилнјалата се бура, па брзо се фрлија веднаш едни против други борци. Долго време исходот на борба двоумете се врз несигурна ваги на победата, бидејќи и двете страни покажаа подеднакво ожесточение во битката. Ѓоковиќ два народи, на кои бегството никогаш не беше помагаше во време на борба. И Готите и Бугарите се изненадени дека се наоѓаат луѓе слични на нив, и дека гледаат среде човечкиот род противник еднаков на себе. Меѓу тоа, додека судбината на борба не беше решена и крилатата смрт власта над бојното поле, победи мислата за нашиот вожд: и тогаш секој војник се настојувајќи бојното поле да посведочи за заслугите му пред него. Обрнат беше во бегство бугарскиот народ и со тоа дека се спаси, беше казнет потешка. Потресена од копита на коњите, земјата затрепери. Откако видоа дека се надвор од секаква опасност, тие, вајкајки се силно, продолжија да се вдижат брзо. Боже, небесни с'днико, помножи дадените во изобилство дарови! Тие, кои никогаш не се сомневале во победата и на кои се изненадувачки светот, сега се повлечат по загубија борбените своите знамиња, и, уплаши од тоа дека се преживеани, се провикна дека се многу среќни оние на кои се беше паднало да загинат. Зошто да сетив убиството на војниците и срамно повлекување на вожд Сабиниан кога немам намера да раскажувам што се случило со еден незаштитени човек, откако беше отстранета воената неговата заштита? Тогаш пици, за да не биде осудуваат од генерациите, не толку за слава, колку за алчност, обезбеди на ѕверовите и птиците да довршат работата на бојното поле, иако ништо да не му повелјаваше да повлече алчен војник од богатите тела. Но чиј јазик може да раскаже тоа задоволително? Каков дар на елоквентност ќе му е потребен за да започне? Ти долго време си победувајќи лично во сите свои борби, а сега почнуваат да имаш под наредбата своите победници. Меѓу тоа римското царство си поврати своите граници: ти заповедам сега на сирмијците по обичајот на древните цареви. Оние кои досега владееја наши земји, веќе не се сигурни за своите поради соседство со тебе.
