Смртта - крај или нов почеток?

[Pinkie Pie]

сигурно би ми било исто како и пред 21 година пред да се родам...ама секој ден ме мачи ова истово прашање ...шо е поентата со ова...зошто баш е вака а не поинаку, ..зошто сум баш во ова тело, во ова време , во оваа галаксија , каде бев пред тоа и дали воопшто постоев и како е чуството да не постоиш толку долго време ,да се родиш и да умриш и пак да не постоиш и како е чуството да не си чуствувал ништо толку долго време.....како можи да има нешто што постоело од секогаш...а се настанува од нешто ама и тоа нешто треба да настани од друго нешто и така до бесконечност...така и со времето и просторот....стварно не знам...можеби е подобро по смртта ама можеби само еднаш се има шанса да се живее можеби нонстоп се постои во времето и просторот во различни форми и облици.....навистина не знам...секој ден размислувам и не можам никаков заклучок да донесам.....ми преостанува само да го изживеам овај живот што го имам што знам сигурно дека го имам а за смртта толку и многу не се плашам оти посекако не сум постоела пред да се родам...како тогаш така и потоа...само не сакам да имам болна смрт , да не се мачам , шо би се рекло ништо да не сетам, за така спремна сум и утре да умрам.......

 

[OSHO-Lover]

сигурно би ми било исто како и пред 21 година пред да се родам...ама секој ден ме мачи ова истово прашање ...шо е поентата со ова...зошто баш е вака а не поинаку, ..зошто сум баш во ова тело, во ова време , во оваа галаксија , каде бев пред тоа и дали воопшто постоев и како е чуството да не постоиш толку долго време ,да се родиш и да умриш и пак да не постоиш и како е чуството да не си чуствувал ништо толку долго време.....како можи да има нешто што постоело од секогаш...а се настанува од нешто ама и тоа нешто треба да настани од друго нешто и така до бесконечност...така и со времето и просторот....стварно не знам...можеби е подобро по смртта ама можеби само еднаш се има шанса да се живее можеби нонстоп се постои во времето и просторот во различни форми и облици.....навистина не знам...секој ден размислувам и не можам никаков заклучок да донесам.....ми преостанува само да го изживеам овај живот што го имам што знам сигурно дека го имам а за смртта толку и многу не се плашам оти посекако не сум постоела пред да се родам...како тогаш така и потоа...само не сакам да имам болна смрт , да не се мачам , шо би се рекло ништо да не сетам, за така спремна сум и утре да умрам.......

Не е возможно да не постоиш... едноставно не е... затоа донт вори би хепи... И да одржувај го тоа чувство дека кај и да е си мртов и сите што ги гледаш наоколу се веќе мртви... само да се одбројат часовите останува... финтата е во тоа што доколку се внесеш доволно интензивно во ова чувство... истото ослободува од секаква, анксиозност, страв, нервоза, напетост, верување, психолошко ропство итн... и те прави посвесен и интензивен во овој момент оти осознаваш дека едино нешто што ти останува е овој момент... а доколку си свесен овој момент(баш свесен... уживаш во секој земен и секој нареден испуштен здив... во движењето на прстите како ја тапкаат тастатурата и се така магично се проектираат мислите на екранот, б у к в а п о б у к в а... ) наредниот момент можеш да бидеш само уште посвесен а тоа значи дека кога и да дојде смрта ти си спремен и свесно ја пречекуваш со отворени порти... а чудото е во тоа што ако свесно и радосно ја прифатиш смрта како дел од живото(како другата страна од паричката, каде што едната е раѓањето а другата е смрта, но и двете се дел од животот) ке увидиш дека... Смрта Не Постои...

 

[Pinkie Pie]

Не е возможно да не постоиш... едноставно не е... затоа донт вори би хепи... И да одржувај го тоа чувство дека кај и да е си мртов и сите што ги гледаш наоколу се веќе мртви... само да се одбројат часовите останува... финтата е во тоа што доколку се внесеш доволно интензивно во ова чувство... истото ослободува од секаква, анксиозност, страв, нервоза, напетост, верување, психолошко ропство итн... и те прави посвесен и интензивен во овој момент оти осознаваш дека едино нешто што ти останува е овој момент... а доколку си свесен овој момент(баш свесен... уживаш во секој земен и секој нареден испуштен здив... во движењето на прстите како ја тапкаат тастатурата и се така магично се проектираат мислите на екранот, б у к в а п о б у к в а... ) наредниот момент можеш да бидеш само уште посвесен а тоа значи дека кога и да дојде смрта ти си спремен и свесно ја пречекуваш со отворени порти... а чудото е во тоа што ако свесно и радосно ја прифатиш смрта како дел од живото(како другата страна од паричката, каде што едната е раѓањето а другата е смрта, но и двете се дел од животот) ке увидиш дека... Смрта Не Постои...

 

[SteamyLover]

Според мене, шо знам.. и не размислувам толку за смртта, затоа што да, таа е неизбежна и свесна сум за тоа дека еден ден ќе дојде. Е сега, од една страна ме плаши смртта на моите најблиски, а пак од друга страна ме плаши тоа како ќе им биде на моите најблиски кога мојата смрт ќе настапи. Но како и да е, се што посакувам во животот е смртта да ми биде безболна, односно најголемиот страв ми се болестите, кои би ми ја носеле тивката, долга и болна смрт.
Но сепак ова се само нешта кои прават некад да размислувам и за смртта. Повеќе сум свесна дека овој ми е еден и единствен живот, дека понатака после смртта Можеби нешто ќе постои од мене но сепак како и да е, еден е животот и вреди да се искористи максимално.

 

[Dr. Gonzo]

Ke си биде исто како и пред да си се родил,т.е не е ова загарантирано,неможеме да знаеме,нема докази

 

[Pinkie Pie]

Ke си биде исто како и пред да си се родил,т.е не е ова загарантирано,неможеме да знаеме,нема докази

можиме ако сакаме да дознајме.... :сатор

 

[OSHO-Lover]

можиме ако сакаме да дознајме.... :сатор

Харакири... и директива те проголтува црна дупка... Едит... и после те испЉукува како семе од лубеница преку бела дупка(тхе адхр сајд оф детххх) за повторна манифестација у материја(матхер футхер)

 

[LetMeSea]

Некако крајот е смирувачки а новиот почеток вознемирувачки.

 

[OSHO-Lover]

Некако крајот е смирувачки а новиот почеток вознемирувачки.

Најчесто и двата моменти се вознемирувачки... за жал... (ако си видел некој како умира ондак знаеш, секогаш со сите напори пробува да не се пушти од желбата за уште некој ден живот и стравот од непознатото... ретко кој умира со осмех на лицето и леснотија во атмосферата(аурата))

 

[Pinkie Pie]

сите вела е кукавички да се самоубијаш, ама јас би рекла сепак дека е храброст

 

[Shakti]

 

[OSHO-Lover]

сите вела е кукавички да се самоубијаш, ама јас би рекла сепак дека е храброст

So, go ahead, show your bravery... don't be a coward do it, do it...!!!

 

[Zaphod Beeblebrox]

Искрено, имав момент во животот кога мислев дека умирам. А и бев блиску. Тие мисли што ми поминаа низ глава во тие моменти, не можам ни да ги опишам ама битно мислев на другите како ќе им биде без мене и што ќе мислат за мене после. Ама, шо ако ми се деси тоа, коа пак гледам исто на животот, како и пред тоа...

 

[OSHO-Lover]

Искрено, имав момент во животот кога мислев дека умирам. А и бев блиску. Тие мисли што ми поминаа низ глава во тие моменти, не можам ни да ги опишам ама битно мислев на другите како ќе им биде без мене и што ќе мислат за мене после. Ама, шо ако ми се деси тоа, коа пак гледам исто на животот, како и пред тоа...

 

[Shakti]

За смртта сум размислувала многу.На смртта гледам како на еден вид премин.Бидејќи ние сме енергија, така по смртта енергијата само ќе го смени видот/обликот, т.е. телото.Смртта треба да се сфати како и раѓањето и подеднакво човек да се радува кога таа ќе настапи.Не се плашам од сопствената смрт, ме плаши смртта на саканиот.Не можам да замислам да го снема пред да ме снема мене, тоа би ми било најболно искуство во животот.Да можам да одбирам, би избрала да умрам заедно со него во исто време ( невозможно, знам).Важно е да се живее животот до максимум и човек да се радува што е овде и што му е дадена шанса да искуси прекрасни нешта, секако покрај оние малку понеубави работи кои пак служат како поттик или поука во животот на секоја индивидуа.Живејте и радувајте се!