Ако немав пари, ќе ме убиеја
Само што зачекорив во ходникот, од собата излезе еден од разбојниците и ме удри со палка. Од другата соба излегоа и другите двајца што ме тепаа, удирајќи ме безмилосно по главата и по телото. Вака го почна своето сведоштво Маријан Стефановски (49), кумановски дилер на девизи кој во понеделникот вечерта беше нападнат од тројца разбојници во неговиот дом. Тие му украле 13.500 евра. Стефановски на челото и на главата имаше завој што го криеше со капа, а по лицето се гледаа лузните од крв.
- Еден од нив имаше и пиштол. Додека ме тепаа им реков: „Еве ви ги сите пари, само оставете ме, не тепајте ме “. Но тие продолжија да ме удираат. Потоа чув како еден од нив му рече на другиот да пука во мене. Викаа: „Kаде се парите“, бараа уште пари. Им велев дека тоа е с` што имам. Kога ги земаа парите ја треснаа вратата и чув како го стартуваат автомобилот и со голема брзина избегаа - вели дилерот.
Тој ги опиша разбојниците како високи и крупни момчиња облечени во црно со фантомки на кои имаа само отвор за очите.
Зборувале на македонски и на албански јазик.
- Среќа беше што имав пари во мене. Ако давав отпор, ќе ме убиеја. Ако речев дека немам пари, ќе ме тепаа. Ако немав, ќе ме убиеја. Овие не беа обични арамии, не се зависници од дроги. Точно знаеја што бараат и од кого - ја продолжи приказната Стефановски.
Според него, с` се случило како на филм, го ограбиле и го претепале за нецели две минути. Дента цел ден бил на плоштадот каде што десетина дилери продаваат девизи.
- Вечерта околу 20 часот тргнав да си одам дома. Живеам сам во куќа во населбата Kарпош. Тројцата насилници претходно провалиле внатре. Едниот од нив насилно го отворил малиот прозорец од кујната и влегол внатре, а потоа отворил еден од прозорците во собата од каде што влегле другите двајца. Претпоставувам дека подолго време ме следеле и знаеле дека живеам сам и во кое време се враќам дома - раскажува дилерот.
По разбојништвото, Стефановски едвај и со раскрвавена глава отишол кај соседите што живеат на околу десет метри од неговата куќа од каде што повикале брза помош и полиција. Соседите не забележале ништо, бидејќи дента имало голема магла во Kуманово, но и прозорците преку кои разбојниците влегле во куќата се од задната страна.
- Не верувам дека ќе ги фатат разбојниците. Ете, пред три години го убија колегата Заре Kаранфиловски, а убијците с` уште не се најдени. Не верувам и дека кај мене оставиле било какви траги. Носеа ракавици, знаеле како треба. Ако биле крадци, ќе го земеле и лаптопот што ми беше на масата во соба, ќе ја пребарувале собата. Телефонот го исклучиле од струја и го скриле во замрзнувачот за да не можам да повикам полиција. Kаранфиловски исто така беше убиен зиме, во магловит ден. И во понеделникот имаше густа магла. Да знаев дека ќе ми се случи вакво нешто, дење ќе се вратев дома - вели дилерот.
Стефановски го најдовме преку неговите колеги кои во центарот на Kуманово продаваат девизи. По двајца, тројца стојат од двете страни на улицата кај плоштадот во близина на кумановската полиција. Повеќе од нив се луѓе во поодминати години. Автомобили застануваат покрај нив и луѓето внатре преку прозорците разменуваат пари со дилерите. Додека стоевме забележавме дека луѓето во градот ги знаат дилерите бидејќи на само неколку минути застануваше по некој автомобил.
- Повеќето што стоиме овде сме стечајци. Ова го работам неколку години, откако фабриките отидоа под стечај. Добро се заработува и ќе работам додека можам. Имам семејство и морам да заработувам. Не ми е страв да го работам ова - ни раскажува еден од дилерите кој сакаше да остане анонимен.
И Стефановски е стечаец кој порано работел во „Житомел“.
- Да имав семејство можеби ова немаше да ми се случи. Разбојниците не влегуваат таму каде што куќата е полна со луѓе. Но добро што останав жив - вели Стефаноски.