Дигитален архив: Компилација на историски извори за Македонците!

[Kasnakoski]

Naslov: Makedonska zastava »Svoboda ali smrt«
Avtor(ji): Anonimno
Jezik: slovenski
Vir: Dom in svet
Leto: 1912
Številčenje: letnik 25, številka 12
Založnik: Katoliško tiskovno društvo
Izvor: Narodna in univerzitetna knjižnica

 

[Bratot]

Ќе беше многу поедноставно да го оставеше линкот:

http://www.dlib.si/details/URN:NBN:SI:DOC-BY0GXBBV

 

[Marek]

И каде са Македонците во пописите на Отоманската империja, Бугарската држава или странско истражунjе от преди 100г. - 110г.?

 

[karan]

И каде са Македонците во пописите на Отоманската империja, Бугарската држава или странско истражунjе от преди 100г. - 110г.?

Читај ги претходните 7 страни со извори.

Во бугарските пропагандни средини постоела неофицијална забрана за споменување на македонската посебност. Уште еден пример:

 

[Boogie]

Пак згрешка - МАКЕДОНЦИТЕ беа и останаа народ и нација пред сите да се измислат и рекомпонираат во 19 век!

 

[Ч Е Н Т О]

Пердув не им остана на Бугарите на форумов.

Гледаме како во 1908 година Македонците се јасно забележени како нивен соседен народ.

“...are largely in favour of fighting the Turk on behalf of their neighbors, the Macedonians“.

Otago Witness, Issue 2848, 14 October 1908, page 45

http://paperspast.natlib.govt.nz/cgi-bin/paperspast?a=d&d=OW19081014.1.45&e=-------10--1----0-all

.

 

[Bratot]

Они ти се нешто као етно камелеони, можат да приберат различна етничка припадност во зависност од ситуацијата.

Македонците се наброени како посебна нација од страна на Египетскиот Султан во писмото до Андроникус Втори во 13 век.

 

[Salitos]

Со постоење официјални документи во кои нашите претци самите се декларирале како Македонци, на различни континенти и во различни периоди, отпаѓаат сите напори на соседите да не асимилираат.

Повеќе документи на темата “Како се нарекувале Македонците наспроти пропагандните тврдења“:

http://forum.kajgana.com/threads/%D0%9A%D0%B0%D0%BA%D0%BE-%D1%81%D0%B5-%D0%BD%D0%B0%D1%80%D0%B5%D0%BA%D1%83%D0%B2%D0%B0%D0%BB%D0%B5-%D0%9C%D0%B0%D0%BA%D0%B5%D0%B4%D0%BE%D0%BD%D1%86%D0%B8%D1%82%D0%B5-%D0%BD%D0%B0%D1%81%D0%BF%D1%80%D0%BE%D1%82%D0%B8-%D0%BF%D1%80%D0%BE%D0%BF%D0%B0%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%B4%D0%BD%D0%B8%D1%82%D0%B5-%D1%82%D0%B2%D1%80%D0%B4%D0%B5%D1%9A%D0%B0.43869/
.

 

[глагол]

"...a Macedonian in the Service of the Venetians..." - 1912, a опишува настани од 1571 година.

 

[Misirkov]

THE ORIENTAL HERALD
AND THE JOURNAL OF GENERAL LITERATURE
VOL. XXI
APRIL TO JUNE 1829

“At the sound of the first Russian trumpet, the Greeks were not the only people whose hearts leaped with joy in the belief that they beheld their protectors. The Moldavians, the Wallachians, the Bulgarians, the Macedonians and Thessalians, Servians and Montenegrians, even the Arnauts and Bosnians, although the latter passed for Musulmans, participated in this feeling”.

 

[Misirkov]

Oд истата тема на увид го давам овој пак извор од 1903 година, т.е. книгата на Реџиналд Вајтон и Џералд Пранс - "Тhe Land of The Black Mountain, The Adventures of Two Englishmen in Montenegro" (Methuen & Co. 36 Essex Street W.C., London, First Published March 1903, New and Cheaper Issue 1905). Книгата ја има на линкот подолу.

“We were received as old friends and welcomed to the Easter table, which was set, as in any other Montenegrin house at this season, for anyone and everyone who has the remotest claims of acquaintanceship.

Several men were present, to whom we were at once introduced; amongst others a canny Scotchman, the only Britisher living permanently in the country. We were a cosmopolitan gathering. There was Dr. S., a Roumanian, an Austrian ornithologist, a Scotchman, our innkeeper was a Macedonian, and two or three Montenegrins. From that evening date many of the pleasant friendships which we made in Montenegro.” (page 67)

“Half-way, the rain came down in sheets, and we took shelter in a wayside inn, or rather hut. It was crowded with returning pilgrims whom the threatening weather had forced to depart earlier than is their wont.
As the weather momentarily cleared, we pushed on, and the remaining distance was one of the most interesting walks it had been our fortune to witness.

A ceaseless stream of pilgrims poured down the rocky path. It came on to rain again, but one and all wished us luck in the name of God and S. Vasili. Nearly every costume of the Balkans was represented. The Bosnian, in sack-shaped baggy trousers, fitting the lower leg, either of crimson or blue cloth, a smart-coloured Turkish jacket, a broad shawl round his waist displaying armouries of knives and pistols, on his head a fez wound round with a huge turban cloth, mounted, or leading a pack-horse; his wife in coarse black trousers; the Hercegovinans, with breastplates of silver ornaments, exquisite in workmanship and of great antiquity; sombre Servians, and white-clad Albanians, whose trousers are embroidered with black braid in fantastic tracing; fez, head-cloth, and neat little Montenegrin cap; trousers of red, pink, blue and black; gigantic Albanians in high riding-boots, sitting their horses like Life Guardsmen; Macedonians, Greeks, and even pure-blooded Turks; Montenegrins in creamy white frock-coats worn over gold-braided crimson jackets; and dark-blue costumes with red worsted tassels of the poor Dalmatian peasants—all passed us in bewildering confusion.” (page 252).

http://books.google.com/books?id=CgFFAAAAIAAJ&dq=THE LAND OF THE BLACK MOUNTAIN&printsec=frontcover&source=bl&ots=mRU-1WfxdJ&sig=2YKacHsTw50Hu5_IoIELn2Ia15g&hl=en&ei=D-88S_7JIM6olAeFu4SnBw&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CBQQ6AEwAg#v=onepage&q=&f=false
.

 

[emission]

Васил Ивановски Бистришки 1934 година.

дел од статија.

 

[Ч Е Н Т О]

.

+

"...Автономијата на Македонија никога не е лежала в основата на официалната б'лгарска политика. Разработваше се отдавна самијат план за дележа. ... заштото всички, които р'ководеха нашата д'ржава бјаха единодушни по начина, с којто ште дејствуват при благопријатно политическо положение – војната. Трјабваше да се осигури само по-голјам дјал от откритото наследство. ..."

(Петар Тодоров "Погромите на Бугарија", Том 1, 1930, Софија, стр. 67 и 58)
.

 

[DedoAleko]

Во 1924 година, Никола Гуенов се самоубил во Американскиот конзулат во Бугарија, за да чинот да го стори на не-бугарска територија и со тоа осигура дека неговата оставштина ќе се пренесе на Македонската кауза, како што било напишано во неговиот тестамент, за да избегне да го конфискува бугарската држава. На себе имал 50.000 лева и $4000.

Слава му!

The Portsmouth Daily Times, April 17, 1924

"Choosing the American consulate as his place of sacrifice, Nikola Guenoff, a former high Macedonian official, today committed suicide that his estate might go to the Macedonian cause. Guenoff had been desirous of turning over his entire fortune to the Macedonian organization but found he was unable to do it, under the Bulgarian laws, unless he died on foreign soil. The estate of a person dying in Bulgaria without legal heirs is confiscated by the state. The former official entered the consulate and asked the Vice-Consul F. Leroy Spangler a few questions, the answers to which confirmed his understanding of the law. Then shouting "this is American soil!" he drew a revolver, fired a shot into his brain and fell dead. Fifty thousand levas and $4,000 in currency were found on his body, together with a will leaving it all to the Macedonian cause."

http://news.google.com/newspapers?id=MdpQAAAAIBAJ&sjid=mtAMAAAAIBAJ&pg=4002,6487035&dq=macedonia&hl=en

 

[AntiZionist]

Добро бе луѓе, зошто овие податоци се ем непознати за 90% од народов ем се игнорирани од целокупната власт?

Зошто сите ќутат ко пички под кошула?