- Член од
- 4 јули 2012
- Мислења
- 153
- Поени од реакции
- 79
Француски писател и политичар Ламартен„Ако важи правилото дека човечкот гениј се мери со крајниот опсег иневеројатни резултати, кој може да се осуди било кој од великаните на модерната историја да го спореди со Пратеникот Мухаммед, с.а.в.с., и неговиот гениј, и покрај малобројните средства со кои располагал? Познатите луѓе од модерната историја изработувале оружје, воспоставувале закони, основале империи, а ја собирале само минливата слава која пред нив се распишувала. Меѓутоа, Мухаммед, с.а.в.с., не само што водел војска, воспоставил закони, основал империја, победувал народи и помирувал владатели, туку предводувалмилиони луѓе, што во даденото време, го чинеле третина од светот. Покрај сетотоа, тој им пресудил на киповите и суеверијата, погрешните верувања, мисли и убедувања.
Мухаммед бил трпелив и одлучен се додека ни ја добил Аллаховата помош иоствари победа. Сите негови желби биле вперени кон една цел. Тој не сакал давоспостави империја или нешто слично. Ниту во неговиот намаз, ниту во враќањето кон Господарот, односно во неговата смрт – дури ниту во успехот после смртта – во сето заедно, не постои ниту трага на лажење и измама, туку сè јасно укажува на цврсто верување кое на Пратеникот му давало сила и моќ да ја зајакне верата која се дели на два дела: верување во Единственоста на Бога и верувањето дека кај Возвишениот Бог нема ништо акцидентално. Првата половина објаснува, едно Божје својство (Единственоста), а другата половина укажува на она според кое Возвишениот Бог не би можел да се опише, а тоа е она што е матерјално. Со цел да се оствари првата половина, било неопходно да им се пресуди со меч на другите богови, а што се однесува до втората половина,за тоа било потребно јакнување на убедувањето со зборови, мудрост и убависовети.
Тоа е Мухаммед филозоф, говорник, веровесник, законодавец, воин, човек кој бил над своите потреби, кој ги трасирал мисловните правци на повикувања во вистинско обожување без кипови и празноверија. Тој е основач на дваесет земјини и една духовна империја. Тоа е Мухаммед. Со оглед на параметрите на човечката величина, сакаме да прашаме: Има ли, воопшто, некој поголем отколкушто бил Мухаммед?
„ ...Ако се земат големината на целта, малата количина на средства и грандиозноста на резултатот, како три мерки на човечки гениј, тогаш кој би се осмелил Мухаммед да го споредува со некој голем човек од модерната историја.“
Мухаммед бил трпелив и одлучен се додека ни ја добил Аллаховата помош иоствари победа. Сите негови желби биле вперени кон една цел. Тој не сакал давоспостави империја или нешто слично. Ниту во неговиот намаз, ниту во враќањето кон Господарот, односно во неговата смрт – дури ниту во успехот после смртта – во сето заедно, не постои ниту трага на лажење и измама, туку сè јасно укажува на цврсто верување кое на Пратеникот му давало сила и моќ да ја зајакне верата која се дели на два дела: верување во Единственоста на Бога и верувањето дека кај Возвишениот Бог нема ништо акцидентално. Првата половина објаснува, едно Божје својство (Единственоста), а другата половина укажува на она според кое Возвишениот Бог не би можел да се опише, а тоа е она што е матерјално. Со цел да се оствари првата половина, било неопходно да им се пресуди со меч на другите богови, а што се однесува до втората половина,за тоа било потребно јакнување на убедувањето со зборови, мудрост и убависовети.
Тоа е Мухаммед филозоф, говорник, веровесник, законодавец, воин, човек кој бил над своите потреби, кој ги трасирал мисловните правци на повикувања во вистинско обожување без кипови и празноверија. Тој е основач на дваесет земјини и една духовна империја. Тоа е Мухаммед. Со оглед на параметрите на човечката величина, сакаме да прашаме: Има ли, воопшто, некој поголем отколкушто бил Мухаммед?
„ ...Ако се земат големината на целта, малата количина на средства и грандиозноста на резултатот, како три мерки на човечки гениј, тогаш кој би се осмелил Мухаммед да го споредува со некој голем човек од модерната историја.“