Расколот во православието - дали има решение?

Dzish

unlike any other...
Член од
15 февруари 2007
Мислења
13.994
Поени од реакции
2.689
Има решение... сите ќе се преобратиме во муслимани, ито она радикални.
 
М

Мартин`

Гостин

Ете му, иако малце е 2.5 години :D

Потврдено: 2,5 години затвор за Вранишковски

Судот во Велес ја потврди казната затвор од 2,5 години за расчинетиот владика Вранишковски. Со ова беше потврдена одлуката донесена во 2009 година, кога на Вранишковски му се судеше во отсуство. Рочиштето неколкупати беше одложувано поради здравствената состојба на расчинетиот владика или поради барање на дополнително време од страна на одбраната. Вранишковски се терети за злоупотреба на црковни пари. Тој на 12 декември беше уапсен на граничниот премин Меџитлија при обид да влезе во Македонија.

Расчинетиот владика во октомври 2009 година беше осуден на две ипол години затворската казна, при што требаше да врати околу 250 илјади евра.На барање на обвинителството, до правосилноста на пресудата, Вранишковски ќе остане во притвор.
 

liberij

ТЕРИРЕМ
Член од
3 април 2012
Мислења
2.037
Поени од реакции
1.018
SPC osudila presudu vladiki Jovanu

Tanjug | 12. maj 2012. 17:37 | Komentara: 0
Sveti arhijerejski sinod SPC osudio je presudu kojom je osuđen mitropolit skopski Jovan na dve i po godine zatvora zbog navodne utaje i pronevere


Mitropolit skopski Jovan
Foto:Arhiva VN
Srodne vesti

BEOGRAD - Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve (SPC) osudio je danas presudu kojom je osuđen mitropolit skopski Jovan na dve i po godine zatvora zbog navodne utaje i pronevere.
U saopštenju Sinod apeluje na sve crkve Hristove i na sestrinske crkve širom vaseljene, kao i na Svetski savet crkava, Konferenciju evropskih crkava i druge hrišćanske organizacije da pruže duhovnu, moralnu, pravnu i svaku drugu moguću podršku zatočeniku savesti, arhiepiskopu Jovanu i da doprinesu njegovom što skorijem oslobađanju iz tamnice.

Navodi se da je presuda protiv mitropolita Jovana, svepravoslavno priznatog i poznatog kanonskog predstojatelja drevne Ohridske arhiiepiskopije, politički motivisana.
Podseća se da se Jovan borio protiv "raskolničkog mentaliteta i antickrvenog etnofiletizma" i da je zato osuđen na "neskriveni zahtev raskolničke organizacije koja sebe naziva Makedonskom pravoslavnom crkvom".
"Ovo je jedinstven primer u savremenoj Evropi - a možda i u civilizovanom svetu uopšte - da državni organi, po porudžbini, najgrublje kršeći i sopstveno zakonodavstvo i međunarodne norme i konvencije, vrše ovako surovo nasilje nad Pravoslavnom crkvom i njenim zakonitim visokim predstavnicima", navodi se u saopštenju Sinoda. Ocenuje se da su srećom tom suđenju kao posmatrači prisustvovali i pojedini diplomati i predstavnici Pravoslavne crkve, predstavnici organizacija i institucija posvećenih zaštiti ljudskih prava i verskih sloboda, tako da će, kako se navodi u saopštenju, svi relevantni činioci i ukupna javnost dobiti tačan izveštaj i jasnu sliku o prirodi "tužnog i ružnog scenskog prikazanja, odigranog u veleškoj sudnici". "Sveti arhijerejski sinod Srpske pravoslavne crkve, pod čijom kanonskom jurisdikcijom se nalazi autonomna Ohridska arhiepiskopija, osuđuje, sa najdubljom moralnom indignacijom, ovo besprimerno nasilje i gonjenje, sprovedeno pod maskom zaštite pravnog poretka...", navodi se u saopštenju.
Sud u Velesu proglasio je juče krivim Jovana Vraniškovskog i, u ponovljenom postupku, izrekao mu kaznu dve i po godine zatvora, zbog utaje novca dok je bio vladika Makedonske pravoslavne crkve.
Presudu je doneo Krivični savet veleškog suda, utvrdivši da je Vraniškovski utajio 325.000 evra iz tri eparhije MPC, čime je taj sud potvrdio prethodnu presudu koja je doneta u odsustvu optuženog 2009. godine.
Vraniškovski je prethodno osuđen na 2,5 godina zatvora, ali kada je krajem 2011. priveden na makeodnsko-grčkoj granici dobio je šansu za ponavljanje sudskog procesa, jer je prvobitna presuda bila doneta u njegovom odsustvu.
On se od tada nalazi u zatvoru Idrizovo u Skoplju i nije mu bilo dozvoljeno da se brani sa slobode.
Do pravosnažnosti presude Vraniškovski ostaje u pritvoru i to vreme će mu, kako je naveo sud, biti uračunato u izdržavanju kazne. Pravoslavnoj ohridskoj arhiepiskopiji, koja je pod jurisdikcijom Srpske pravoslavne crkve, makedonske vlasti ne dozvoljavaju da se registruje. Makedonska pravoslavna crkva odvojila se od SPC 1969. godine nakon što joj nije odobrena autonomija.
--- надополнето: 12 мај 2012 во 20:00 ---
СРБИТЕ ПОВЕЌЕ СЕ ГРИЖАТ ЗА МАКЕДОНЦИТЕ ОД МАКЕДОНЦИТЕ.:confused::eek:
 

Хептаграм XI

Ἱερὸς Γάμος
Член од
13 февруари 2010
Мислења
12.242
Поени од реакции
12.252
Зошто има премногу националност и политика во една христијанска религија?
МПЦ, СПЦ; ГПЦ РПЦ итн итн... зошто не ПЦ?
Како мислите да се премине тој тежок мост кога ниту еден бог не може да ве соедини заради вашата „крвна“ припадност?
Премногу философирате наместо да работите.
 

n/a

Член од
28 декември 2011
Мислења
1.194
Поени од реакции
2.258
Зошто има премногу националност и политика во една христијанска религија?
МПЦ, СПЦ; ГПЦ РПЦ итн итн... зошто не ПЦ?
Како мислите да се премине тој тежок мост кога ниту еден бог не може да ве соедини заради вашата „крвна“ припадност?
Премногу философирате наместо да работите.
Абе, Прличев во „1762“ убаво си кажува. За жал, и ден денес, во Црквата има „лицем светци, срцем в'лци“, луѓе кои од лукративни, политички и разузнавачки причини се „инсталираат“ со одредена цел.
Тоа не го тангира учењето и целта на Црквата (Православните се соединети и се соединуваат секојдневно на „поинаков начин“), но, од друга страна, може да предизвика различни несогласувања, пред се' од организациска (канонско - правна), а не еклисиолошка природа.
Наместо инклузивноста на Црквата за сите луѓе, тука погрешно се подразбира дека се потенцира на некаква „различност“.
Во таа смисла, јас мислам дека помесните Цркви треба да го тргнат националниот предзнак (во денешни услови е смешно, бидејќи во православните храмови во дијаспората под Атинска, Цариградска, Антиохиска, Московска итн. јурисдикција, се крштеваат и живеат ВО Црквата луѓе од различни етникуми и раси).

И да, дури и сегашната состојба не е пречка човек да истражува, да бара и да наоѓа, без разлика на надворешната уреденост (јуридичка, канонско - правна) на Црквата, доколку не постојат еклисиолошки пречки....
 

Хептаграм XI

Ἱερὸς Γάμος
Член од
13 февруари 2010
Мислења
12.242
Поени од реакции
12.252
Во таа смисла, јас мислам дека помесните Цркви треба да го тргнат националниот предзнак (во денешни услови е смешно, бидејќи во православните храмови во дијаспората под Атинска, Цариградска, Антиохиска, Московска итн. јурисдикција, се крштеваат и живеат ВО Црквата луѓе од различни етникуми и раси).
Треба, но нема никогаш да го тргнат. Ниедна од овие набројани јурисдикции...
Крвта е посилна изгледа од било кој бог.
 

liberij

ТЕРИРЕМ
Член од
3 април 2012
Мислења
2.037
Поени од реакции
1.018
Се разбира дека решение е да се тргнат националните префикси, и да се вратат еклисиолошките имиња или да се именуваат географски(ПЦ во Македонија, Србија...), затоа што Црквата е една секаде, Христова.
Нема Македонска, Србска, Бугарска..., Христос неможе да се дели, сето ова е јасно.
Но во сегашниве услови какви што се реално, бидејќи политиката на државите имплицира еклисиолошки проблеми, ние како МПЦ сме надвор од Телото Христово, т.е. во излоација, раскол, без разлика што сме во право, ние страдаме.
Затоа треба да бараме како останатите ПЦ (БПЦ,СПЦ,ГПЦ...), и ние како МПЦ да влеземе во Единство, а тоа кога ќе се решава проблемот со етнофилетизмот е од заеднички карактер, не смееме тоа да го чекаме, зашто повторувам Ние Страдаме.
 
Член од
21 декември 2011
Мислења
430
Поени од реакции
79
Се разбира дека решение е да се тргнат националните префикси, и да се вратат еклисиолошките имиња или да се именуваат географски(ПЦ во Македонија, Србија...), затоа што Црквата е една секаде, Христова.
Нема Македонска, Србска, Бугарска..., Христос неможе да се дели, сето ова е јасно.
Но во сегашниве услови какви што се реално, бидејќи политиката на државите имплицира еклисиолошки проблеми, ние како МПЦ сме надвор од Телото Христово, т.е. во излоација, раскол, без разлика што сме во право, ние страдаме.
Затоа треба да бараме како останатите ПЦ (БПЦ,СПЦ,ГПЦ...), и ние како МПЦ да влеземе во Единство, а тоа кога ќе се решава проблемот со етнофилетизмот е од заеднички карактер, не смееме тоа да го чекаме, зашто повторувам Ние Страдаме.
ne ve sakaat vas makedoncite,,,,,
 
Член од
5 јануари 2008
Мислења
981
Поени од реакции
408
Се разбира дека решение е да се тргнат националните префикси, и да се вратат еклисиолошките имиња или да се именуваат географски(ПЦ во Македонија, Србија...), затоа што Црквата е една секаде, Христова.
Нема Македонска, Србска, Бугарска..., Христос неможе да се дели, сето ова е јасно.
Но во сегашниве услови какви што се реално, бидејќи политиката на државите имплицира еклисиолошки проблеми, ние како МПЦ сме надвор од Телото Христово, т.е. во излоација, раскол, без разлика што сме во право, ние страдаме.
Затоа треба да бараме како останатите ПЦ (БПЦ,СПЦ,ГПЦ...), и ние како МПЦ да влеземе во Единство, а тоа кога ќе се решава проблемот со етнофилетизмот е од заеднички карактер, не смееме тоа да го чекаме, зашто повторувам Ние Страдаме.
Зарем мислиш дека промената на името ќе среди нешто? Нема да страдаме? Зошто сме надвор од Телото Христово? Помесните Цркви ниту го даваат ниту го зимаат Светиот Дух од една Црква. Кога проблемот ќе се разгледа согласно учењето на Светите Отци излегува дека во Црквата во суштина нема призната или непризната Црква. Тоа е исто како како Христос да го делиш.
 

liberij

ТЕРИРЕМ
Член од
3 април 2012
Мислења
2.037
Поени од реакции
1.018
Зарем мислиш дека промената на името ќе среди нешто?
Кој вели за промена на името!?
Ние како сите, треба да бидеме во Единство како МПЦ.
Друга работа е решавањето на етнофилетизмот во Православната Екумена.
Не треба да ги мешаш овие две работи.
Нема да страдаме?
А зарем не е така!?
Зошто сме надвор од Телото Христово?
Бидејќи не сме во Евхаристиско Единство со останатите Помесни Цркви.
Помесните Цркви ниту го даваат ниту го зимаат Светиот Дух од една Црква.
Вака можеш да кажеш, доколку ја „разделиш“ Неразделната Св. Троица.
Кога проблемот ќе се разгледа согласно учењето на Светите Отци излегува дека во Црквата во суштина нема призната или непризната Црква. Тоа е исто како како Христос да го делиш.
Контрадикторна ти е тезава.
Со признавањето или непризнавањето, т.е. расколот, токму тоа се случува - делење на Телото Христово, Црквата.
 
Член од
5 јануари 2008
Мислења
981
Поени од реакции
408
Кој вели за промена на името!?
Ние како сите, треба да бидеме во Единство како МПЦ.
Друга работа е решавањето на етнофилетизмот во Православната Екумена.
Не треба да ги мешаш овие две работи.

А зарем не е така!?

Бидејќи не сме во Евхаристиско Единство со останатите Помесни Цркви.

Вака можеш да кажеш, доколку ја „разделиш“ Неразделната Св. Троица.

Контрадикторна ти е тезава.
Со признавањето или непризнавањето, т.е. расколот, токму тоа се случува - делење на Телото Христово, Црквата.
Еклисиолошката промена на имињата ништо нема да промени. Точно дека е етнофилетизмот е проблем, но не е единствен. Поблемите на еклисиолошко поле се поврзани, со рашавање на еден ништо нема да се смени. За какво единство зборуваш? Знаеш дека епископи на помесни Цркви се причестуваат во МПЦ? Зарем тоа не е Евхаристиско Единство? Во случајот со МПЦ не постои раскол. Зарем една помесна Црква ако не каже дека си Црква нема да бидеш?
 

MIKI1

Поставувач на неодговорени прашања.
Член од
10 јануари 2008
Мислења
20.396
Поени од реакции
3.398
Како што рече мојот/нашиот парохиски свештеник: проблемот со (не)признавањето помеѓу помесните православни Цркви, ќе се реши тогаш, кога Црквите ќе почнат да Го следат Христа...

Се чини дека тековно, помесните Цркви следат некои други интереси, најчесто покриени со привиден патриотизам, етнофилетизам, дневна политика, (не)запазување на канонските одредби и сл.

Дека неединството од МПЦ со другите помесни Цркви е проблем, тоа е очигледно, но и другите Цркви не гледам дека засукаа ракави и ни‘ притекнаа на помош, кога веќе исповедаме ист Бог и иста вера.

МПЦ барем се обиде да опточне разговори со СПЦ, а се чини дека таква желба и намера треба да има и „другата„ страна, оти со монолог, проблемот нема да се реши. Другите помесни Цркви се однесуваат „дипломатски„; префрлајќи го нивното признавање кон МПЦ со решавањето на „спорот„ со СПЦ:
 
Член од
9 ноември 2007
Мислења
9.327
Поени од реакции
1.334
Oва православието никако да се договори кој е (на) прав (пат)!:D
 
Член од
9 октомври 2009
Мислења
199
Поени од реакции
98
Браќата и сестрите (од кои еден и епископ) со кои сум разговарал од ПОА, го велат истово што и ти брате Мики, само место МПЦ користат ПОА и место СПЦ - МПЦ. Само сатаната и неговите паднати ангели се радуваат на расколот кој опстојува во Македонија.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom