Ме трогна твојава приказна!
Среќа, јас сум немала посериозни проблеми и вакви страшни патешествија со ветеринари. Со неколку прашања им ги оценував квалитетите, додека не го најдов вистинскиот, кој сто пати го имам благословено што не дозволил од ништо да стане нешто со кучињата кои сум му ги носела.
Но, да не забегувам со примери надвор од темава...
Во врска со стерилизацијата - мојот вечен проблем и мака. Дома имам две кучиња, машко и женско. Женката е џукелче, кое откако го прибрав дома остана трудно и дома ми се породи. Вие што не сте виделе, не сте свесни кој момент е тоа! Живеам во стан и немам услови за повеќе кучиња, па две дадов и едно задржав. Значи мајка и синче.
После тоа, нареден пат кога забележав дека е за парење, ја однесов кај ветеринарот и го прашав за совет. Беше присутен и некој негов помошник, па кога ми го слушнаа прашањето, го погледнаа кучево и ми рекоа ќе згрешам ако и го направам тоа. Преубава била за трајно да ја стерилизирам, после што би можела да се премислам и ако имам услови некогаш повторно да посакам да роди пак. На тој муабет ми се докрши срцево и решив дека не сум спремна на тој чекор. Ја сакам, премногу ја сакам! Ме советуваа да ја вакцинирам и ја. Колку се во право или не, незнам, но нема никакви нус појави да речам. Тоа мора секоја година, вакцината нормално си делува некако хормонски, но колку што имам читано и слушано лоши работи за неа, толку имам и добри. Лично по кучево, не забележувам ништо чудно ни после толку години таков третман. Можеби е и до вакцината. Последниов пат, бев во гужва и немав време да појдам до Охрид кај што ми е ветеринарот, па реков ајде и овде да прашам дали имаат таква вакцина. Овдешниот ветеринар, специјалист за крави
, ми кажа дека има вакцини кои се примаат исклучиво пред менструација, кои и ја стопираат и мора да ги прима два пати годишно за да не добие. Дури и ме направи будала кога го прашав дали има таква која се дава после менструација, а јас со таква го заштитувам моето куче со години! Значи луди луѓе си земаат за право да работаат толку одговорни работи. Секако си заминав од кај него и веднаш искомбинирав да најдам време пак да одам до Охрид. И ете ја малата, гајле нема пак. Кучињата од пред зграда веднаш другиот ден ги снема, Мајло мој (така ми се вика мажјакот
) веднаш се смири, а и таа еве ја раат живее пак. Ама среќа имам со неа мамата. Се дешавало и да задоцнам со вакцина, па пак да не затрудни. Ја имам начекано пред зграда кај шо им се крие во ќош на собраните кучиња. Не им дава бе, жива паметна ми е!
Со неа иако секогаш се плашам од таа вакцина да не и штети, колку толку ми е решен проблемот. Поголемата мака ми е со Мајло. Како роден по дома, многу поповлечено куче ми е. Не знае како да се снаоѓа надвор сам, а и страв ми е да го пуштам секако, а со мене на другиот крај од ремчето, како да се пари? И да го игнорирам фактот дека не сакам да се раѓаат улични кучиња кои секојдневно страдаат и умираат, како да го парам? Навистина ми е проблем тој. Од друга страна, жал ми е да го стерилизирам од веќе на сите познатите причини, а вакцини за него нема. Мирен е по дома, не се качува на ништо, освен тие неколку дена кога е плодна мајка му и кога е постојано збеснат. Но и покрај тоа, жал ми е што му ја ускратувам таа слобода. Се тешам само со тоа дека живее како цар иако е затворен. Не секогаш успевам, ама се трудам од немоќ или незнаење да превземам нешто друго.
Нема да побарам совет, затоа што ако не ми одговара и ме боли - знам дека нема да го прифатам, како и до сега.
--- надополнето: 26 јуни 2012 во 14:12 ---
п.с. Мајло, јас мислам дека и тоа како треба јавно да кажеш кои се ветеринарите кои направиле таква голема грешка, што била со страшни последици! Ако тие при чиста свест прифаќаат да прават такви глупости, треба да се спремни да си сносат последици за истото! Не дозволувај друг да поминува низ тоа што си поминал ти. Има и други луѓе како нас, кои навистина се грижат за своите миленичиња и многу ги сакаат, а нив таа информација и тоа како ќе им значи.