Абортус (општо) и дали оправдувате или не?

[c i t r o]

Прочитав една информација дека во Македонија над 30 000 абортуси годшно..ако ја пронајде некој веста нека ја постира.

 

[PurplePuma]

Прочитав една информација дека во Македонија над 30 000 абортуси годшно..ако ја пронајде некој веста нека ја постира.

Имаше дисусија некоја страна понапред, информацијата е од провладината (невладина) организација абортусне.орг.
Бројката е напумпана, а според истата, секоја жена во Македонија треба во животот 2-3 пати да абортира.

 

[LUCIA*]

Ако е психијатриски случај, нема да роди.
И ако при првата бременост, односно веднаш по пораѓањето се јавиле значајни хормонски пореметувања, кои влијаат врз нејзината свест, нема да и дозволат да роди.
Затоа што бременоста сама по себе носи хормонски пореметувања, и најчесто жените добро ги поднесуваат, поретко е сериозна работата. Но се случува, и во тој случај, таа претставува опасност за себе, за плодот кој го носи и за сите околу неа. Од тие причини, сакала или не, ќе абортира.

Вака е, или вака според тебе треба да биде? Во практика ова сеуште го нема кај нас барем. Некои од мајките со постнатална депресија биле хоспитализирани најчесто на неколку дена, го поминале тој период и при повторна бременост ниту едно медицинско лице не ги упатило повторно на психијатар. Многу од жените, но и од мажите исто, со психичка ретардација основаат семејство и имаат деца, притоа никој не им го оспорува тоа право.
Мое мислење е дека наместо да им се оспорува правото на родителство, кај овие луге многу по потребно е да имаат надзор од медицинско лице, патронажна служба, психијатар, социјална служба и сл. ако толку многу се грижат би требало тоа да го овозможат нели, сепак најлесно е за лугето како тебе да мислат дека абортусот е најефикасно решение, ама што е со лугето кои сакаат да го остварат своето право на родителство? Што е со нивните чувства и како ке се одрази сето тоа на нивното ментално здравје понатака?
Сепак многу од истите тие луге се покажуваат и како многу добри родители, со исклучок на некои случаи за кои сите сме слушнале на вести. Повекето вакви луге не си ги загрозуваат своите деца и најчесто имаат контрола од своите семејства.

 

[PurplePuma]

Вака е, или вака според тебе треба да биде? Во практика ова сеуште го нема кај нас барем. Некои од мајките со постнатална депресија биле хоспитализирани најчесто на неколку дена, го поминале тој период и при повторна бременост ниту едно медицинско лице не ги упатило повторно на психијатар. Многу од жените, но и од мажите исто, со психичка ретардација основаат семејство и имаат деца, притоа никој не им го оспорува тоа право.
Мое мислење е дека наместо да им се оспорува правото на родителство, кај овие луге многу по потребно е да имаат надзор од медицинско лице, патронажна служба, психијатар, социјална служба и сл. ако толку многу се грижат би требало тоа да го овозможат нели, сепак најлесно е за лугето како тебе да мислат дека абортусот е најефикасно решение, ама што е со лугето кои сакаат да го остварат своето право на родителство? Што е со нивните чувства и како ке се одрази сето тоа на нивното ментално здравје понатака?
Сепак многу од истите тие луге се покажуваат и како многу добри родители, со исклучок на некои случаи за кои сите сме слушнале на вести. Повекето вакви луге не си ги загрозуваат своите деца и најчесто имаат контрола од своите семејства.

Госпоѓице, дали сте вие писмена, или не?
Или сакате да кажете дека знаете повеќе од нашите психијатри, што е, и како е?
Ви цитирав книга од шеф на катедра по психологија (Миќереме Руси) и психијатар (а покрај тоа, и доктор на наука) - Гордана Станковска... ви треба уште некој да ви посведочи за постоењето на некоја пракса во Република Македонија?

Исто така, за твоите бла-бла ставови, имаш некаков докази, или ти така чувствуваш?

Не ми се верува дека ти одговарам, но...

Знаеш ли ти воопшто што е психоза? Ако не знаш, поставив линк за да прочиташ.
Ако знаеш, знаеш и дека тие луѓе, заради пореметувањето кое го имаат, не можат да бидат родители ничии? Каква црна патронажна служба, при тешките психози личноста живее под тешки седативи или живее вечно затворена во психијатриска установа.
Цццц.

 

[dzesika]

Не само што нема да ме отфрли како родител туку доживотно ќе ми биде благодарна што сум ги спасила неа и дечко и од 13години од една доживотна пропаст .

И извини ама морам да се изнасмеам... првпат слушам дека раѓањето дете на 15години влијае позитивно на психичката состојба на човекот и еве сега криво ми е зашто мајка ми не ме насочила во тој правец за да ми овозможи позитивна благосостојба на мојот ум, се чувствувам празна.

Кое е тоа девојче што не е доволно силно да абортира, а е доволно силно да роди мало бебе? И баш ме интересира што ќе се случи ако девојчето на 15 г. не е доволно силна да абортира (што значи дека ќе го роди тоа дете) и после на 17 г. и текне дека не сака веќе дете? И исто така ме интересира твоето гледиште за тоа како после тоа ќе се развива нејзиниот мозок? И за крај, што подразбираш ти под поимот раѓање дете?

Да, ќе ги спасуваш (повеќе себе отколку нив, пошо очигледно е дека нема ќерка ти да си го одгледува детето на 15), откако си fail-нала ко родител и не си ја воспитала асално ќерка ти.
На такви родители треба да не им дозволуваат да раѓаат деца. Мене не ми е јасно они како одредуваат која може да роди, а која не.
На крај краева, кои се па они (психијатрите) за да одредат дали едно дете треба да се роди или не?
Па ден денес 90% од семејствата се дисфункционални, и 90% од децата се невоспитани од дома, па затоа праат деца а 15.
Го знам ова пошо очигледно повеќе се среќавам со 15 годишни и повеќе комуницирам со такви, а и повеќе им го знам однесувањето и тоа како им функционираат семејствата.
А и моите имаат многу пријатели што се професори во средни училишта.

Не ми беше поентата дека позитивно или негативно влијае на психичката состојба раѓањето на дете.
Ама едно такво мало, те тера да созрееш. Како што и лошата финансиска состојба дома те тера да созрееш. Губењето на еден родител те тера да созрееш итн.
А абортусот на ништо, освен да убиеш едно дете што требало да се роди, не те тера.

Порано сите раѓале на 15, па ништо не им било. Тетка ми родила на 16, па не и се уништил животот, ете ја жива здрава, со братучед ми кој има сега 29 години, завршено факултет, работи како службеник во банка и е неверојатно интелигентно дете.
Да, тетка ми може стварно, не е професорка на факултет (како што ден денес сите млади сакаат да бидат некој и нешто во животот, али искрено, ќе најдат работа преку врски), али има иста плата со некој што е професор во основно или средно училиште (за коешто се бара факултет).

Имам другарка од клас што во прва година абортираше. Мислиш дека мајка ѝ паметно направи?
Девојката (сега веќе 18) сеуште си спие се секој втор (ако не и прв) што ќе и се пушти. Тоа траумите (опаметувањето од абортусот) траеше максимум 2 месеци. Девојчето не одеше во школо долго време, па затоа падна година и сега е со мене во клас. И после абортусот, пак си се врати на старо. Сега пак си спие со секој втор. И решен е проблемот со еден абортус?

Не е абортусот решение. Може да, ќе се спасите од чување дете, ама што ако се искомплицира? Што ако тоа девојче остане неплодно? Еден куп инфекции се развиваат итн.
Ама, верувам дека нема да си ги воспитате децата да се ебат на 15.
Џабе се караме тука. А и ме мрзи да се објаснувам сеа, шо како.
Уживкајте си, не ми смета ако абортирате бебиња, ама ја нема никад да абортирам, а нема ни ќерка ми, ни девојката на син ми, ни внука ми, додека сум жива. И знам дека нема да имаат „тажна судбина“, пошо и јас сум од тие што не верува во „судбина“.

 

[Let 3]

Госпоѓице, дали сте вие писмена, или не?
Или сакате да кажете дека знаете повеќе од нашите психијатри, што е, и како е?
Ви цитирав книга од шеф на катедра по психологија (Миќереме Руси) и психијатар (а покрај тоа, и доктор на наука) - Гордана Станковска... ви треба уште некој да ви посведочи за постоењето на некоја пракса во Република Македонија?

До 90сетите години психијатрите ја третираа хомосексуалноста (зборувам за Македонија и СФРЈ) како болест. Сега велат дека не е. Психијатријата е променлива категорија, и ништо чудно да си менат мислење како и да не се слагаат со мислењата еден со друг. Сега е се бизнис и да не те чуди дека е ова борба за пазар меѓу патронажни сестри и психијатри во која борба влогот се бебињата

 

[The Goddess]

Уживкајте си, не ми смета ако абортирате бебиња, ама ја нема никад да абортирам, а нема ни ќерка ми, ни девојката на син ми, ни внука ми, додека сум жива. И знам дека нема да имаат „тажна судбина“, пошо и јас сум од тие што не верува во „судбина“.

За девојката на син ти дека нема да абортира малку морген, хипотетички ако син ти би идел со ќерка ми и те како ќе абортира, ама не е важно, не е тоа предмет на дискусија.
А што ако ќерка ти не сака да го роди тоа дете? Ќе го роди поради тебе и ќе ве мрази цел живот и тебе и детето.

Слободно раѓајте, никој не ви брани и од 13 може да почнете со формирање на семејства, ама како што вие сакате да си раѓате така и ние сакаме да си абортираме и затоа не туку се бунете против абортус, раѓај и трај.

За мене оплодена јајце клетка е само една оплодена јајце клетка. Јас моите деца никогаш нема свесно да ги дадам на посвојување така што ако немам услови да им пружам нормален живот нема ни да ги родам. Крај.

Ја немам тетка што родила на 15 ама имам чичко и нина кој формираја семејство на 30. Денес моите братучетки се најодлични во училиште, добро воспитани и културни и од моментот на своето раѓање па до ден денес на нив не им зафалило ни од пиле млеко. А знаеш ли зошто? Затоа што нивните родители имале доволно време да се изградат како личности и да создадат доволно услови за раѓањето на нивните деца, но и за нивното понатамношно одгледување.

 

[n/a]

Имаше дисусија некоја страна понапред, информацијата е од провладината (невладина) организација абортусне.орг.
Бројката е напумпана, а според истата, секоја жена во Македонија треба во животот 2-3 пати да абортира.

„смртта на еден човек е тргедија. смртта на милиони - статистика“... погоди кого цитирам?

 

[Let 3]

За мене оплодена јајце клетка е само една оплодена јајце клетка. Јас моите деца никогаш нема свесно да ги дадам на посвојување така што ако немам услови да им пружам нормален живот нема ни да ги родам. Крај.

Живееш во контејнер? немаш никој твој да ти помогне? гладуваш?

А што ако го родиш во “нормален живот“ па за 3 години паднеш во криза, остануваш без работа и ти го земаат станот извршители
Ќе го задавиш детето да не се мачи?

 

[The Goddess]

Живееш во контејнер? немаш никој твој да ти помогне? гладуваш?

А што ако го родиш во “нормален живот“ па за 3 години паднеш во криза, остануваш без работа и ти го земаат станот извршители
Ќе го задавиш детето да не се мачи?

Не можеш до толку да паднеш у криза ако мислиш на време.

 

[n/a]

Зарем е потребно вештачење и утврдување на психичка состојба, за да некому му се даде право на избор да ја exercise (сори, не можам да најдам мак. термин) својата слободна воља? Зарем тоа не ни е дадено by birth? Затоа прашав, кој од нив двајца има право на избор? Не прашав дали изборот што ќе го направат е правилен или не (според мене, тебе или некој трет), нели?

Секој има право на избор и, да, дадено му е од раѓање. Понатамошното разглобување за изборите кои во наше име ги прават нашите родители (додека не' воспитуваат) додека не сме свесни за светот наоколу и како тоа влијае на понатамошното наше однесувањемислам дека ќе не' оддалечи од темата... Конечен одговор: секој има право на избор, и секој е одговорен за своите избори, постапки и одлуки пред себе, а кога тоа вклучува и други луѓе, и пред законот.

Точно така, вечната дилема на прашањето околу абортусот. Кокошката или јајцето, односно кога започнува животот? И таа дефиниција не е иста за секого. Затоа јас барам секој да може сам да си одлучи за себе, да си ја постави линијата согласно совеста и принципите.

Затоа јас конкретно ќе те прашам. Дали јас го имам правото сама да си дадам дефиниција за животот и кога тој почнува, и сама да си одлучам или некој друг треба да ми наложи/ограничи? Тоа е она право на избор за кое јас се залагам, а ти го негираш. Не вели не, затоа што така и ја започна дискусијата. Да си кажеш дека за тебе е неоправдано согласно твоите критериуми е во ред, но некому друг да му го ускратиш правото сам да си каже и одлучи не е во ред.

Го разбирам твоето гледиште.
И не се согласувам со него.
Во случајов, овде, постои позитивна законска регулатива во кој „прозорец“ е дозволено да се изврши абортус. Но, се избегнува да се „озакони“ почетокот на животот, т.е. областа е технократски регулирана: абортус најдоцна до 12та недела, извод на раѓање - најдоцна 7 дена после раѓањето, лична карта на 16 години, право на глас на 18... ако строго технички се гледа на овие законски граници, тогаш новороденче без извод пред законот не ни постои, но фактички да.... дедуктивно/индуктивно тоа може да се пренесе и на другите спомнати примери... ова подобро би го објаснил некој кој е правник....

Убава филозофија, ама за под некоја палма со коктел во раце, без грижи и стресови. Но, неприменлива во реалноста, барем не за оние кои се во паника и страв.

За болдот, некој друг може да каже, токму поради сето срање што постои на светов, нема да дозволам моето дете да биде дел од него. Никој нема само добри мигови или само лоши мигови. Затоа, те молам, покажи ја паричката од двете страни.

Не дека се само убавите работи, тука си во право.
Можеби лошо се изразив - поентата ми беше дека што и да има на светов, никој не е толку супериорен арбитар кој би можел да одлучи кој вреди да живее, а кој не.... особено кога се работи за друга личност.
Поздрав

 

[Let 3]

Не можеш до толку да паднеш у криза ако мислиш на време.

хахах
деца
го пропушти мојот пост негде на предходните страни али накратко, фамилија започна брак во 1989 се раѓа дете 90, та време на Марковиќ, две солидни плати, се чека стан, мир, убавина, не ти значи ништо што живеете во Сараево, ти си Србин таа Босанка... за 3 години трчаш под снајперски оган да донесеш вода или некоја конзерва, ги криеш жената и децата да не се одмаздат над неа комшиите срби, и кршиш дрвен мебел да зготвиш на импровизирано шпоренце ретка чорба од компир, а не знаеш шо да правиш на сечениот прст на раката кој почнува да гноји....
Прадедоми доживеа војна и прогони, дедоми доживеа војна и прогони (татко ми во торба го пренесуваше до безбедно место) татко ми доживеа војна и прогони, јас доживеав војна.
Шо да речат оние кои 2001 се најдоа од домаќини и семејства одеднаш во категорија прогнани лица, сместени во влажни бараки со милостиња од државата и никаква надеж за враќање на старото. Милиони на сличен начин страдаа во предходни 100 години на овие простори. Нема генерација која не доживеа криза, војна страв. И те како може лесно и брзо од спокој да се разбуди човек во хорор.
Ќе го задавиш детето?

 

[-Sluzbarski-]

едно е сигурно на овој свет - дека ништо не е сигурно на овој свет,а за утеха за едно(или повеќе)убиства можат да се најдат безброј причини во кои можеме да се тешиме - дури не се свестиме

 

[PurplePuma]

До 90сетите години психијатрите ја третираа хомосексуалноста (зборувам за Македонија и СФРЈ) како болест. Сега велат дека не е. Психијатријата е променлива категорија, и ништо чудно да си менат мислење како и да не се слагаат со мислењата еден со друг. Сега е се бизнис и да не те чуди дека е ова борба за пазар меѓу патронажни сестри и психијатри во која борба влогот се бебињата

Оди и ти поднаучи малце, домашно за денес е - психоза.
Значи не збориме за ,,минлива,, состојба. Зборуваме за трајно ментално нарушување, голема вероватност за доживотна хоспитализација. Зборуваме за депресија која влече убиство и самоубиство.
Додека не прочиташ што е тоа - нема потреба ни да зборуваш.
И да, хомосексуалноста и ден денес е нарушување во сексуалниот нагон, да, и според DSM4 (класификација на АПА) хомосексуалноста не се третира како ,,нормалност,,.
АПА е Американска Психијатриска Асоцијација, променето е што наместо ,,болест,, се става ,,нарушување,,. Болеста се лекува, хомосексуалноста не.
Така што... јасно ти е.
--- надополнето: 29 март 2012 во 15:56 ---

Да, ќе ги спасуваш (повеќе себе отколку нив, пошо очигледно е дека нема ќерка ти да си го одгледува детето на 15), откако си fail-нала ко родител и не си ја воспитала асално ќерка ти.
На такви родители треба да не им дозволуваат да раѓаат деца. Мене не ми е јасно они како одредуваат која може да роди, а која не.
На крај краева, кои се па они (психијатрите) за да одредат дали едно дете треба да се роди или не?
Па ден денес 90% од семејствата се дисфункционални, и 90% од децата се невоспитани од дома, па затоа праат деца а 15.
Го знам ова пошо очигледно повеќе се среќавам со 15 годишни и повеќе комуницирам со такви, а и повеќе им го знам однесувањето и тоа како им функционираат семејствата.
А и моите имаат многу пријатели што се професори во средни училишта.

Не ми беше поентата дека позитивно или негативно влијае на психичката состојба раѓањето на дете.
Ама едно такво мало, те тера да созрееш. Како што и лошата финансиска состојба дома те тера да созрееш. Губењето на еден родител те тера да созрееш итн.
А абортусот на ништо, освен да убиеш едно дете што требало да се роди, не те тера.

Порано сите раѓале на 15, па ништо не им било. Тетка ми родила на 16, па не и се уништил животот, ете ја жива здрава, со братучед ми кој има сега 29 години, завршено факултет, работи како службеник во банка и е неверојатно интелигентно дете.
Да, тетка ми може стварно, не е професорка на факултет (како што ден денес сите млади сакаат да бидат некој и нешто во животот, али искрено, ќе најдат работа преку врски), али има иста плата со некој што е професор во основно или средно училиште (за коешто се бара факултет).

Имам другарка од клас што во прва година абортираше. Мислиш дека мајка ѝ паметно направи?
Девојката (сега веќе 18) сеуште си спие се секој втор (ако не и прв) што ќе и се пушти. Тоа траумите (опаметувањето од абортусот) траеше максимум 2 месеци. Девојчето не одеше во школо долго време, па затоа падна година и сега е со мене во клас. И после абортусот, пак си се врати на старо. Сега пак си спие со секој втор. И решен е проблемот со еден абортус?

Не е абортусот решение. Може да, ќе се спасите од чување дете, ама што ако се искомплицира? Што ако тоа девојче остане неплодно? Еден куп инфекции се развиваат итн.
Ама, верувам дека нема да си ги воспитате децата да се ебат на 15.
Џабе се караме тука. А и ме мрзи да се објаснувам сеа, шо како.
Уживкајте си, не ми смета ако абортирате бебиња, ама ја нема никад да абортирам, а нема ни ќерка ми, ни девојката на син ми, ни внука ми, додека сум жива. И знам дека нема да имаат „тажна судбина“, пошо и јас сум од тие што не верува во „судбина“.

Сигурно знае повеќе од тебе. И има поголемо право од тебе да каже.
И тебе за домашно ти е ,,што е тоа психоза,,.
Знам дека разбирате српски

 

[Let 3]

Оди и ти поднаучи малце, домашно за денес е - психоза.
Значи не збориме за ,,минлива,, состојба. Зборуваме за трајно ментално нарушување, голема вероватност за доживотна хоспитализација. Зборуваме за депресија која влече убиство и самоубиство.
Додека не прочиташ што е тоа - нема потреба ни да зборуваш.
И да, хомосексуалноста и ден денес е нарушување во сексуалниот нагон, да, и според DSM4 (класификација на АПА) хомосексуалноста не се третира како ,,нормалност,,.
АПА е Американска Психијатриска Асоцијација, променето е што наместо ,,болест,, се става ,,нарушување,,. Болеста се лекува, хомосексуалноста не.
Така што... јасно ти е.

Ете ти без мислење ќе абортираше кга помисли дека си бремена.
Страдаш од психоза или од други причини ќе абортираше?