Законот на Телема

[Ipsissimus]

Абе не е само да пишеш нешто. Земи прво мисли со главата, не давај фрустрации од минатото да те водат. Може ќе те отерам у пм, може ќе се позаебавам на моја сметка....зависи од тоа што ми е по ќејф во моментот. Ама за тебе не чини.
Мене не ми е тешко, ни во двата случаи.

Точно, не е само да пишеш нешто, пожелно е тоа нешто да биде во контекст со темата нели?
А негледам на кој начин твојот ќејф има врска со темава.

 

[Ipsissimus]

А што е темата?
Ако е пропаганда, тогаш јас сум анти-пропагатор.
Ако е "заведување" тогаш јас сум "анти-заведувач".
Штета што кај тебе не сум успејал.
Има многу што викаат дека не постоеле праксите, тие лесно ќе ги решите. Јас викам погрешни се праксите.
На прашање кои пракси(кога не ги знаеш), одговорот е истите тие кои ги "откриjа" креаторите на темава.

За да кажеш дали нешто е погрешно или исправно, основен услов е да го познаваш тоа нешто. Еве што кажа ти самиот:

.....дека се разбирам од телемата не можам да кажам........

На кој начин ти ќе кажуваш што е погрешно а што не, кога самиот си признаваш дека немаш познавања?
Или можеби сепак е само нешто да се каже, а не е важно што?

 

[Bodhidharma]

За да кажеш дали нешто е погрешно или исправно, основен услов е да го познаваш тоа. Еве што кажа ти самиот:

На кој начин ти ќе кажуваш што е погрешно а што не, кога самиот си признаваш дека немаш познавања?

На истиот начин на кој вие ја пропагирате истата.
Со матење на водата за да не биде бистра.
Тоа во однос на аргументите, инаку познато ми е мене кој е кој. По делата ќе ги познаете рекол некогаш некој.

 

[Хептаграм XI]

Малку на англиски од еден блог:

A common moral theme in Thelema is strength over weakness. “Beauty and strength, leaping laughter and delicious languor, force and fire, are of us” (Liber AL vel Legis II:20). “My disciples are proud and beautiful; they are strong and swift; they rule their way like mighty conquerors. The weak, the timid, the imperfect, the cowardly, the poor, the tearful — these are mine enemies, and I am come to destroy them” (“Liber Tzaddi,” lines 24-25).
Consequently, Thelema has a different view on “compassion:” “This also is compassion: an end to the sickness of earth. A rooting-out of the weeds: a watering of the flowers” (“Liber Tzaddi,” line 26). “We have nothing with the outcast and the unfit: let them die in their misery. For they feel not. Compassion is the vice of kings: stamp down the wretched & the weak: this is the law of the strong: this is our law and the joy of the world” (Liber AL vel Legis II:21). That is, “compassion” is not understood to be the support of the weak but rather the opposite: the “rooting-out of the weeds” or the destruction of the weak and the “watering of the flowers” or the promotion of the strong. This is compassion because it is “an end to the sickness of earth.”

Thelema also enjoins the individual to rejoice because of life. A general theme of embracing and seeing the joy in all facets of life permeates Thelema. “Remember all ye that existence is pure joy; that all the sorrows are but as shadows; they pass & are done; but there is that which remains… They shall rejoice, our chosen: who sorroweth is not of us… But ye, o my people, rise up & awake! Let the rituals be rightly performed with joy & beauty! …a feast for life and a greater feast for death! A feast every day in your hearts in the joy of my rapture! A feast every night unto Nu, and the pleasure of uttermost delight! Aye! feast! rejoice! there is no dread hereafter… Write, & find ecstasy in writing! Work, & be our bed in working! Thrill with the joy of life & death!” (Liber AL vel Legis II:9, 19, 34-35, 41-44, 66); “There is joy in the setting-out; there is joy in the journey; there is joy in the goal” (“Liber Tzaddi,” line 22).

This view of the world arises out of the metaphysical ideas [see the "Cosmology" section of this essay] that Thelema entertains. In short, “[Nuit] is the infinite in whom all we live and move and have our being. [Hadit] is eternal energy, the Infinite Motion of Things, the central core of all being. The manifested Universe comes from the marriage of Nuit and Hadit; without this could no thing be. This eternal, this perpetual marriage-feast is then the nature of things themselves; and therefore everything that is, is a crystallization of divine ecstasy” (“The Law of Liberty”).

A different view of pity is also held in light of Thelema’s view that ”Every man and every woman is a star” (Liber AL vel Legis I:3). Crowley writes, “Pity implies two very grave errors—errors which are utterly incompatible with the views of the universe above briefly indicated. The first error therein is an implicit assumption that something is wrong with the Universe… The second error is still greater since it involves the complex of the Ego. To pity another person implies that you are superior to him, and you fail to recognize his absolute right to exist as he is. You assert yourself superior to him, a concept utterly opposed to the ethics of Thelema—’Every man and every woman is a star’ and each being is a Sovereign Soul. A moment’s thought therefore will suffice to show how completely absurd any such attitude is, in reference to the underlying metaphysical facts” (“The Method of Thelema”). Also, “The Book of the Law regards pity as despicable… to pity another man is to insult him. He also is a star, ‘one, individual and eternal.’ The Book does not condemn fighting — ‘If he be a King, thou canst not hurt him’” (Confessions, ch.49).

Извадок од овде!

Ве љуби Хептаграм!

 

[alf]

alf секој има право да гледа од своја страна, да критикува и да си каже што мисли.

Во телесно разбирање тоа значи да се "олесни",еднаш имам кажано дека оние кој не можат да се воздржат се "олеснуваат"каде ќе стигнат.
Нема голема разлика помеѓу телесно и духовно олеснување.
Во суштина сите луѓе се духовни-деца,но најопасни се оние кој мислат дека се пораснати, па "алатот" за олеснување го користат и за нешто друго.

Ти велиш дека болдираното се однесува на мене, т.е дека јас и слугувам на мојата суета и дека ги омаловажувам другите за самиот да се направам попаметен. Немам намера да те убедувам и да ти се правдам, мисли што сакаш.

Тоа се твој зборови,само ги усмерив стрема тебе.
Зборовите се еден вид стрели,мислата е лакот.
Ако го оптегнеш лакот и ја пуштиш стрелата,сигурно си ја поределил и целта во која таа треба да погоди.
Секогаш треба да имаш и штит,да не дозволиш никој да ти ја врати стрелата,зошто најтешко е човек да се соочи самиот со себе,тој ти е најголем противник.
Соочисе со самиот себе и со твојте најголеми стравови.

Но факт е дека во моите дискусии никогаш не се фокусирам на соговорникот, туку на конкретната дискусија. Никогаш не критикувам нешто за кое не сум запознаен, и никогаш не изнесувам или не алудирам на приватни работи кој некој ми ги кажал.
Сега прочитај ја добро последнава реченица и размисли дали истото можеш да го кажеш за себе? Дали и останатите кој се бавеа со мене наместо со темата можат да го кажат за себе?

Птиците не размислуваат тие само ја пеат својата песна.

Голем дел од "критиките" не беа спрема телемата туку лично до мене. Ти на пример овој пост го започнуваш како? Со Ipsissimus нели?
Предходно беше постиран клип со порака до мене по кој пат да сум одел. Еден друг член пак се потруди да објасни каков хибрид сум, каква е мојата писменост, па дури беше и љубезен да понуди неколку алтернативни називи за мене со цел подобра комуникација. И сетоа тоа без трошка суета, и без намера да биде понижен соговорникот нели?

Тоа е затоа што немаш штит ,а штит се користи за да се заштити тој што е внатре во него.
Но ако нема никој внатре нема да имаш потреба од штит.

За тие што се на ниво на "духовни деца" има соодветни теми на овој форум, и никој со сила не ги тера да бидат на оваа. На кој начин некој ќе комуницира е негово право, од каде заклучи ти што е прифатливо а што неприфатливо? Секој што на темата поставил прашање, добил одговор. За некој што очигледно доаѓа да провоцира, каков поинаков однос очекуваш? Дали постовите на кој се однесуваат тие коментари кажуваат нешто, или само го деградираат оној кон кого е упатен тој пост?

Ако прашаат малите деца, како дошоле на овој свет,што ќе им кажеш.
Ќе го извадиш "алатот" и ќе покажеш како функционира?
Све во свое време се осознава.

Не се гневи на оние мали деца што ти го покажале "алатот" за нив тој служи само за мочање.
Штркот ги носи децата.

И дали е ок од твоја страна да измислуваш имиња некому, и потоа да очекуваш коректен однос?

Можеш да се вратиш неколку страни назад и самиот да закључиш.

alf зошто мислиш дека некој е должен да изигрува учител и да се грижи за духовно несозреани деца?!

Духовно просветлени луѓе не постојат,бидејќи ако постојат тие стануваат идоли.
Што сакаш да изигруваш?

И за крај, ти благодрам што толку многу се грижиш со кого и на кој начин се дружам, но сметам дека сум доволно способен самиот да знам што е добро за мене.

Те разбирам,тежок период е духовниот пубертет.

 

[Хептаграм XI]

Малку за она „народот што ќе кажи“, омилена изјава на старите, еве што вели Книгата на Законот:​

„Вие сте против народот, О мои избрани!“ – Liber AL vel Legis​

Под “народ” се мисли на таа дволична, расплакана, ропска раса од бичувани пци, кои одбиваат да ја прифатат својата божествена суштина. Толпата е секогаш заплашена за своето парче леб и путер (доколку нејзините тирани воопшто и дозволат да има путер), а отсекогаш лебот во 60 % е замена за сточна храна. Според тоа, бидејќи се плаши не се осмелува да удри. А кога неволјите ќе започнат, ние Аристократите на Слободата, од замокот или колибата, тврдината или резиденцијата, ќе ја имаме робовската толпа наспроти нас. Весниците ќе ни укажат дека “Народот” претпочита да гладува и фала му на Џон Д. Рокфелер што го дозволи тоа.
Постои и подлабоко значење на овој стих, кое е применливо во процесот на индивидуална иницијација.
Под “народ” може да се подразбира многуглавата и колеблива толпа, која се рои во блатото на нашите умови. Повеќето луѓе се под власт на бескрајни бучни и насилни емоции, без никаква дисциплина или организација. Тие се менуваат со секој нов момент. Ним им недостига цел, претчувство и интелигенција. Тие се водени од несвесни и ирационални инстинкти, од кои многу се спротивставени на законот на самоодржување со самоубиствена глупавост. Моралната идеја што ја нарекуваме “народ” е природен непријател на добрата власт.
Оној кој е “избран” од Хадит да Кралува, нужно, мора да биде “против народот”, ако сака да следи некоја доследна политика. Таквите ларви на “љубовта” го проголтаа Марко Антониј исто како и Абелар. Поради оваа причина, прва задача на Аспирантот е да ги разоружа сите свои мисли и да се направи себеси непробоен за нивното влијание; ова може да се постигне преку опишаните методи во Либер Алеф, “Либер Југорум”, Тиен Тао и на други места.

Преземено од Хептаграм XI​

 

[Хептаграм XI]

Ова што следи е извадок од Еквинокс Vol.III , No.1
Малку за љубовта и за Одмаздата! ​

NEKAM, ADONAI!​

The Preceptor´s address to his Templars​

To Sir James Thomas Windram​

​

Love, the saviour of the world​

Must be scourged with many rods,​

From its place in heaven hurled,​

Outcast before all the gods.​

​

Love, that cleanses all, must be​

Washed in its own blood and tears,​

Heir of all eternity​

Made the martyr of the years.​

​

Love, that fills the void with bliss,​

Staunches the eternal flood,​

Heals the hurt of the abyss,​

Blanches, beggared of its blood.​

​

Love, that wears the laurel crown,​

Turns to gain the lees of loss,​

That from shame retrieves renown,​

Is the carrion of the cross.​

​

Through the heart a dagger-thrust,​

On the mouth a traitor kiss,​

​

On the brows the brand of lust,​

In the eyes the blaze of bliss!​

​

Life, the pimp of malice, drags​

Love with rape of fingers rude,​

Flings to dust-heap death the rags​

Of its bleeding maidenhood.​

​

Therefore, we, the slaves of love,​

Stand with trembling lips and eyes;​

There is that shall reach above​

The soul´s sullied sanctuaries.​

​

Blasphemy beneath our touch​

Turns to prayer´s most awed intent;​

The profaner´s vilest smutch​

Is our central sacrament.​

​

Triumph, Templars, that are sworn​

To that vengeance sinister,​

Vigilant from murk to morn​

By our rifled sepulchre.​

​

Death to superstition, swear!​

Death to tyranny, respond!​

By the martyred Master, dare​

Death, and what may lie beyond!​

​

Heel on crucifix, deny!​

Mouth to dagger-blade, affirm!​

Point to throat, we stab the spy;​

Hand on knee, we crush the worm.​

​

Every knight unbare the brand!​

Fling aloft the gonfalon!​

By the oath and ordeal, stand!​

By the bitter cup, set on!​

​

Is Beauséant forward flung?​

Is Vexillum Belli set?​

Onward, Templars, old and young,​

In the name of Baphomet!​

P.S. Nekam, Adonai во превод значи „Одмазда, Богу!“​

 

[Ipsissimus]

Чистата Волја е како јатка од орев, обвиткана со желби, страсти, потреби и цели, кој стојат како препрека до неа. Тие желби и потреби се како "лушпата на оревот", која треба да се "скрши" (надмине), за да се спознае она внатре.

Страдањето доаѓа кога наместо "јатките", ќе се обидеме да го изедеме "оревот" со се лушпа....или уште полошо кога ќе мислиме дека лушпата е единствено што постои, и загризувајќи, ќе си ги "скршиме забите".
Многумина се обидувале да најдат заобиколен пат до "Јатката" да немора да се мачат и да не ја "кршат лушпата", но залудни се тие обиди, тоа се патишта кој неводат никаде и само ги искушуваат уморните стапала на неиницираниот аџија.

 

[alf]

 

[Ipsissimus]

Но бидејќи некој природно е привлечен кон Ангелот, друг кон Демонот, нека првиот ја засили пониската врска, нека вториот се прилепи поцврсто кон повисоката. Така рамнотежата ќе стане совршена. Јас ќе им помогнам на моите следбеници; онолку брзо колку што ја постигаат оваа урамнотежена моќ и радост толку побрзо ќе ги туркам. Liber XC

 

[alf]

Но бидејќи некој природно е привлечен кон Ангелот, друг кон Демонот, нека првиот ја засили пониската врска, нека вториот се прилепи поцврсто кон повисоката. Така рамнотежата ќе стане совршена. Јас ќе им помогнам на моите следбеници; онолку брзо колку што ја постигаат оваа урамнотежена моќ и радост толку побрзо ќе ги туркам. Liber XC

Ipsissimus,
Како ти ги разбираш овие зборови,како спред тебе, човек може да ги соедини водата и огинот,како да се стигне до таа рамнотежа?
Освен тоа што преба да тежнее кон спротивното,а да не го изгуби природното.
Како се прави тоа?
Со твој зборови ако сакаш.

 

[Ipsissimus]

Ipsissimus,
Како ти ги разбираш овие зборови,како спред тебе, човек може да ги соедини водата и огинот,како да се стигне до таа рамнотежа?
Освен тоа што преба да тежнее кон спротивното,а да не го изгуби природното.
Како се прави тоа?
Со твој зборови ако сакаш.

Има начини и начини, секој сам мора да го одкрие својот.
Природното како што велиш ти, неможеш да го изгубиш, затоа што тоа е твојата есенција - суштина.
Искушенијата и препреките можат само да ги разодкријат илузиите и стереотипите кој се наметнале и ја "загадиле" вистинската Волја.

Liber Al vel Legis
Поглавје II

59. Затоа внимавајте! Сакајте ги сите, зашто можеби Кралот е прикриен! Така велиш? Будало! Ако тој е Крал, ти не можеш да го повредиш.

 

[alf]

Ipsissimus, Spored tebe dodeka chovek gi pominuva svoite prepreki i uskushenija otfrluvajki gi svoite stereotipi i iluzii,toj se "podmladuva" dodeka ne se vrati vo utrobata na svojata majka ili staree bogat so iskustvo i znaenje,spremen da se soochi so poslednoto neshto koe ne go iskusil,a toa e smrta? Sonceto(chovekot) izgrealo od istok i se dvizi kon zapad(staree),moze li da se vrati nazad i da izgree od zapad?

 

[Ipsissimus]

Ipsissimus, Spored tebe dodeka chovek gi pominuva svoite prepreki i uskushenija otfrluvajki gi svoite stereotipi i iluzii,toj se "podmladuva" dodeka ne se vrati vo utrobata na svojata majka ili staree bogat so iskustvo i znaenje,spremen da se soochi so poslednoto neshto koe ne go iskusil,a toa e smrta? Sonceto(chovekot) izgrealo od istok i se dvizi kon zapad(staree),moze li da se vrati nazad i da izgree od zapad?

Кој рече дека сонцето заоѓа и изгрева? Зарем умира?
Зарем не е тоа слабоста на човечкиот вид?
Зарем тоа не беше еонот на умирачките богови кога сонцето умираше секоја ноќ и наутро се раѓаше крваво од ритуалните обожавања?

Законот на Телема вели дека од сега натаму нема смрт. Старите ритуали се избришани и мртви! Сонцето дознавме дека не умира, секогаш е на „хоризонтот“! Ужива во бесконечната игра низ универзумот.

Што велиме ние „заробениците на Земјата“?

Time that eateth his children hath not power on them that would not be children of Time. To them that think themselves immortal, that dwell alway in eternity, conscious of Nuit, throned upon the chariot of the sun, there is no death that men call death. In all the universe darkness is only to be found in the shadow of a gross and opaque planet, as it were for a moment; the universe itself is a flood of light eternal. So also death is but through accident; thou hast hidden thyself in the shadow of thy gross body, and taking it for reality, thou hast trembled. But the orb revolveth anon; the shadow passeth away from thee. There is the dissolution, and the eternal ecstasy in the kisses of Nu! For inasmuch as thou hast made the Law of Freedom thine, as thou hast lived in Light and Liberty and Love, thou hast become a Free-man of the City of the Stars.

Исто така:

There is a Swan whose name is Ecstasy: it wingeth from the Deserts of the North; it wingeth through the blue; it wingeth over the fields of rice; at its coming they push forth the green.
In all the Universe this Swan alone is motionless; it seems to move, as the Sun seems to move; such is the weakness of our sight.

Во Liber XV:
I believe in one secret and ineffable LORD; and in one Star in the Company of Stars of whose fire we are created, and to which we shall return; and in one Father of Life, Mystery of Mystery, in His name CHAOS, the sole viceregent of the Sun upon the Earth; and in one Air the nourisher of all that breathes.
And I believe in one Earth, the Mother of us all, and in one Womb wherein all men are begotten, and wherein they shall rest, Mystery of Mystery, in Her name BABALON.
And I believe in the Serpent and the Lion, Mystery of Mystery, in His name BAPHOMET.
And I believe in one Gnostic and Catholic Church of Light, Life, Love and Liberty, the Word of whose Law is THELÊMA.

 

[alf]

Кој рече дека сонцето заоѓа и изгрева? Зарем умира?
Зарем не е тоа слабоста на човечкиот вид?
Зарем тоа не беше еонот на умирачките богови кога сонцето умираше секоја ноќ и наутро се раѓаше крваво од ритуалните обожавања?

Човекот(сонцето-огинот) треба да се врати во утробата,да помине низ тесно и се соедини со водата.
И тие да бидат едно.
Во исто момент е "свадба" и "погреб".
Го закопуваш стариот живот и "започнуваш нов".
Ставив во наводници бидејќи таму нема почеток,нема ниту крај.Истовремено си матка и плод.
Тоа е тесната порта низ која малкумина поминале.

Законот на Телема вели дека од сега натаму нема смрт. Старите ритуали се избришани и мртви! Сонцето дознавме дека не умира, секогаш е на „хоризонтот“! Ужива во бесконечната игра низ универзумот.

Зошто тоа мора да биде "Закон на Телема" неможе да се присвои нештото и да се именува како нечии закон.
Сонцето не умира,но дава светлина на сите, осветлувајќи им го патот на оние кој чекорат,а не само на некој.
Не е тоа столна ламба,па на тебе ќе ти свети на друг не му свети.