Самоубиство!

Член од
27 декември 2011
Мислења
164
Поени од реакции
89
Што доколку од другите добива само формално тапшање по рамо, а суштински ги боли уво за него и едноставно не сакаат да се замараат со неговите проблеми, или уште полошо намерно му ја влошуваат ситуацијата? Си размислил за такви околности?
Верувам дека во животот човек има барем минимум двајца кои би му помогнале во тешки моменти.
 
Член од
27 декември 2011
Мислења
164
Поени од реакции
89
Да де, психолозите ќе ти ги решат проблемите.
Нема да го решат, не се ни очекува тоа од нив. Тие се за да помогнат да ги погледнеш работите објективно, не толку трагично и да убедат дека не мора решението на проблемот да е така трагично. Ништо нема толку трагично за човек да си го одзеде животот. Најчесто тоа се прави поради тоа што човек не може да се соочи со проблемот, со несреќите кои го снашле, не може да се соочи од страв, депресија. Психологот е потребен да му вметне мисли на човекот за да се соочи со стравот да ја победи депресијата и да може сам охрабрен да си го реши проблемот. Ниту еден човек не е имун на психолошките појави кои го обесхрабруваат човекот да има успеси во животот.
 
Член од
26 јануари 2009
Мислења
11.971
Поени од реакции
18.716
Ти ми даваш некои рационални објаснувања за тоа како човекот треба да функционира, проблемот е што човекот не функционира рационално. Понекогаш на човекот му е потребен само некој близок кој константно ќе биде покрај него, а не психолог, и тоа ќе биде десет пати подобро за неговата состојба, отколку било каква друга помош. Проблемот е кога човекот нема на кој да се потпре, верувај и тој самиот е свесен што треба да направи и како може да се решат проблемите. Што правиме ако кај тој човек отсуствува било каква волја да прави нешто, да живее, да стане од кревет, а притоа нема никој кој би сакал да ги поноси неговите болки, барем малку, на свој грб?
 
Член од
27 декември 2011
Мислења
164
Поени од реакции
89
Ти ми даваш некои рационални објаснувања за тоа како човекот треба да функционира, проблемот е што човекот не функционира рационално. Понекогаш на човекот му е потребен само некој близок кој константно ќе биде покрај него, а не психолог, и тоа ќе биде десет пати подобро за неговата состојба, отколку било каква друга помош. Проблемот е кога човекот нема на кој да се потпре, верувај и тој самиот е свесен што треба да направи и како може да се решат проблемите. Што правиме ако кај тој човек отсуствува било каква волја да прави нешто, да живее, да стане од кревет, а притоа нема никој кој би сакал да ги поноси неговите болки, барем малку, на свој грб?
Дали ќе оправдаш ти самоубиство во ваква ситуација која ја опиша?
 
Член од
26 јануари 2009
Мислења
11.971
Поени од реакции
18.716
Јас не оправдувам самоубиство во никој случај, мислам веќе бев јасен во темава, само понекогаш ги разбирам причините.
 
Член од
27 декември 2011
Мислења
164
Поени од реакции
89
Јас не оправдувам самоубиство во никој случај, мислам веќе бев јасен во темава, само понекогаш ги разбирам причините.
Причините сите можат да ги разберат. Нормално, некој потрагично ги сваќа проблемите некој не. На тоа не можеме да влијаеме. Самоубиства ќе има, тоа не може да се спречи. Но, тоа нема врска со нашите ставови за темава, не можеме секогаш да имаме одговор за некоја ситуација и околности.
 
Член од
26 јануари 2009
Мислења
11.971
Поени од реакции
18.716
Она што сакам да кажам е: Како некој се осудува да критикува друг човек кој е во одредена психофизичка состојба и пробува да глуми морален гуру , а за која не е свесен, ниту знае како се чувствува тој човек?
 
H

Hip.Hop_MKD

Гостин
Јас ги оправдувам, ако мислат дека тоа им е единствен спас и дека им се потрошиле сите џокери веќе што можеш повеќе да им правиш. :/
 
Член од
27 декември 2011
Мислења
164
Поени од реакции
89
Она што сакам да кажам е: Како некој се осудува да критикува друг човек кој е во одредена психофизичка состојба и пробува да глуми морален гуру , а за која не е свесен, ниту знае како се чувствува тој човек?
Каде прочита дека јас ги осудувам луѓето кои направиле ваков чекор? Никој не може да знае како се осеќа некој кога доживеал некаква несреќа во животот, но можам да претпоставам бидејќи и јас сум имал и знам колку може да биде тоа тешко.
Јас само кажав она што е потребно за човек да ги преброди своите проблеми и психичката состојба во врска со него. Дека постои друга алтернатива освен човек да се самоубие. Тоа е мојот став. Никаде не напишав дека ги осудувам овие луѓе, моите постови не ни беа критички према овие луѓе.
 
Член од
4 февруари 2012
Мислења
20
Поени од реакции
8
Она што сакам да кажам е: Како некој се осудува да критикува друг човек кој е во одредена психофизичка состојба и пробува да глуми морален гуру , а за која не е свесен, ниту знае како се чувствува тој човек?
Prvo da se razbereme jas ne gi kritikuvam, iskreno ne me boli kur ako nekoj se samoubie, mene toa ne mi menja nisto.
E sega, od kaj pa ti znaes deka toj sto osuduva nikogas ne se cuvstvuval isto kako onoj sto se samoubil? Ako ides po taa analogija, kako ti se osuduvas da kritikuvas covek sto gi osuduva onie sto se samoubile?
 

alex_death

To be or not to be!
Член од
10 октомври 2008
Мислења
583
Поени од реакции
90
Постојат психолози. Каде и да се обрати е подобро него да изврши самоубиство.
Чекај малце, а што ако некој нема пари за да оди по тие глупости, па ако го раскажиш животот мизерен на друг ќе ти стане подобро? I don't think so.
 
Член од
26 јануари 2009
Мислења
11.971
Поени од реакции
18.716
Prvo da se razbereme jas ne gi kritikuvam, iskreno ne me boli kur ako nekoj se samoubie, mene toa ne mi menja nisto.
E sega, od kaj pa ti znaes deka toj sto osuduva nikogas ne se cuvstvuval isto kako onoj sto se samoubil? Ako ides po taa analogija, kako ti se osuduvas da kritikuvas covek sto gi osuduva onie sto se samoubile?
Па можеби сум имал таков случај кој трагично завршил. И добро е да не те боли, затоа не знам што се умеша тука.
--- надополнето: 8 февруари 2012 во 20:54 ---
Каде прочита дека јас ги осудувам луѓето кои направиле ваков чекор? Никој не може да знае како се осеќа некој кога доживеал некаква несреќа во животот, но можам да претпоставам бидејќи и јас сум имал и знам колку може да биде тоа тешко.
Јас само кажав она што е потребно за човек да ги преброди своите проблеми и психичката состојба во врска со него. Дека постои друга алтернатива освен човек да се самоубие. Тоа е мојот став. Никаде не напишав дека ги осудувам овие луѓе, моите постови не ни беа критички према овие луѓе.
Ако не знаеш како се осеќале ќе сфатиш дека тоа нивно осеќање пред да се решат на таков чекор траело со години, сигурно не им дошло така одеднаш, и сигурно тие околу нив не е дека не приметиле дека нешто се случува со нивните блиски.
Она мене што ми сметаше во темава е некој си генерален став околу тоа дека таквите луѓе биле пичкици и не знаеле да се справат со проблемите, дека секогаш има алтернатива ко што викаш ти, и ко да они секогаш имаат решение за проблемите.
Епа ако разбираш другар, јасно ти е дека постојат различни карактери, некои се полабилни и само пропаѓаат во се поголеми дупки, некои се поцврсти и успеваат да се вратат некако. А некои и развиле психичка болест која допринела до толкава депресија, односно е последица на нивната болест. Затоа ми смета што работите се гледаат само црно и бело.
 

Kajgana Shop

На врв Bottom