Bratot
Стоик и Машкртник!
- Член од
- 27 јануари 2007
- Мислења
- 17.089
- Поени од реакции
- 4.499
Ретроспективно навраќање на политичките ставови на еден од денешните најголеми протагонисти за промена на името.
Воедно ова треба да не потсети и предупреди дека не смееме да им веруваме на политичарите, без разлика колку ни се допаѓа нивната слаткоречивост.
Гореспоменатиот примаш, подолго време ги свири своите будалести ноти, но за да се разјасни неговата улога и профитабилна дејност, како дежурен „експерт“, редно е да започнеме со неговото доследно држење до принципите, во теоријата и практиката.
„За името нема место за компромис. Проблемот околу името е што немаме што да дадеме, тоа ни е. Едно име имаме. Нимиц не разбира дека тоа не е прашање за име, туку за идентитет.“ - Љубомир Фрчкоски, на предавањето на членовите на Демократско-републиканската партија на Македонија.
„Циркусот околу името, како што го нарекува Фрчкоски, започнал пред точно 14 години. Се провлекувал во Европската унија и Обединетите нации, кои на два пати направиле вистински преседан во меѓународното право преку поставување дополнителни услови за признавање на државата. “
Според нашиот најистурен експерт, решението како да се решел овој проблем, гласи:
„Разговорите во Њујорк се привремени. Ние немаме обврска да постигнеме спогодба, туку само да учествуваме во разговорите. Значи ние само треба да кажеме дека нема резултат од нив, и да го симнеме прашањето на техничко ниво.
Да се нотифицира генералниот секретар на ОН дека нашето уставно име е Република Македонија и ако се нафатиме и да предложиме Резолуција во Советот за безбедност. Политички, потоа, треба да извршиме притисок за признавање на уставното име во Советот на Европа и во Европската унија“ - е идејата на Фрчкоски.
Што тогаш сметал Фрчковски за луѓето кои отворено пропагираат промена на името?
Според негови оцени „Македонија е премногу толерантна спрема своите внатрешни квислинзи, кои отворено работат за грчки интереси, па и не го кријат тоа.“
Извор: „Вечер“ - 2006 год.
А што се однесува до политичкото единство и застапување на државните интереси, пред партиските, Фрчковски тогаш јасно стави до знаење:
„Времето, секако, работи за нас“, вели Фрчковски на прашањето дали стратегијата „времето работи за нас“ се покажа како погрешна или не. „Дали мислите дека 120 земји-членки што не' признале под уставното име е неуспех, дали вреди преку тоа да плукнеме? Ние сме платиле голема цена за таа стратегија и не смееме сега да плукаме на тоа плаќање на цена само затоа што на власт е некој што не ни е симпатичен“.
Според него, „не смееме да се делиме внатре по основа дали можеби можеме да расправаме за промена на името. Нека се изложат директно во јавност луѓето што мислат дека треба тоа да се направи. Нема разумни аргументи, тоа е едноставно веднење глава по 15 години борба кога сега дојдовме до моментот да ја издржиме последната игра. Тоа не смее да ни се случи. Ние играта ќе ја одиграме до крај“.
Во овој контекст, мораме да ја додадеме најверојатно единствената искрена дума која дојде од опозицијата, односно екс-министерката за надворешни работи Илинка Митрева:
„Прво, затоа што промената на името на нашата држава ќе значи еднаш и засекогаш прифаќање на една погубна филозофија што во континуитет ја следи судбината на Македонците - негирање на македонската нација, на македонскиот јазик, на македонската историја, а оттаму и негирање на македонската држава. И не само од страна на нашиот јужен сосед.
Уставното име на Република Македонија не е фирма. Тоа име сме сите ние, тоа е нашето постоење - вчера, денес и утре. Прифаќањето на промената на уставното име Република Македонија значи откажување од нашето постоење.“
Извор: „Утрински Весник“ 2007 год.
Како е возможно, ќе се запрашаме, денешните позиции на зачувување на името да бидат изедначувани со национализмот и на кој начин тогашното тврдење на денешните опозиционери и експерти, дека се работи за нашиот идентитет, би било поинакво од денешното?
Според зборовите на Фрчковски, тој самиот е квинслингот меѓу нас!
Izvor:
http://www.macedonianspark.com/vesti/statii/664-2011-11-06-20-23-12?lang=mk
Воедно ова треба да не потсети и предупреди дека не смееме да им веруваме на политичарите, без разлика колку ни се допаѓа нивната слаткоречивост.
Гореспоменатиот примаш, подолго време ги свири своите будалести ноти, но за да се разјасни неговата улога и профитабилна дејност, како дежурен „експерт“, редно е да започнеме со неговото доследно држење до принципите, во теоријата и практиката.
„За името нема место за компромис. Проблемот околу името е што немаме што да дадеме, тоа ни е. Едно име имаме. Нимиц не разбира дека тоа не е прашање за име, туку за идентитет.“ - Љубомир Фрчкоски, на предавањето на членовите на Демократско-републиканската партија на Македонија.
„Циркусот околу името, како што го нарекува Фрчкоски, започнал пред точно 14 години. Се провлекувал во Европската унија и Обединетите нации, кои на два пати направиле вистински преседан во меѓународното право преку поставување дополнителни услови за признавање на државата. “
Според нашиот најистурен експерт, решението како да се решел овој проблем, гласи:
„Разговорите во Њујорк се привремени. Ние немаме обврска да постигнеме спогодба, туку само да учествуваме во разговорите. Значи ние само треба да кажеме дека нема резултат од нив, и да го симнеме прашањето на техничко ниво.
Да се нотифицира генералниот секретар на ОН дека нашето уставно име е Република Македонија и ако се нафатиме и да предложиме Резолуција во Советот за безбедност. Политички, потоа, треба да извршиме притисок за признавање на уставното име во Советот на Европа и во Европската унија“ - е идејата на Фрчкоски.
Што тогаш сметал Фрчковски за луѓето кои отворено пропагираат промена на името?
Според негови оцени „Македонија е премногу толерантна спрема своите внатрешни квислинзи, кои отворено работат за грчки интереси, па и не го кријат тоа.“
Извор: „Вечер“ - 2006 год.
А што се однесува до политичкото единство и застапување на државните интереси, пред партиските, Фрчковски тогаш јасно стави до знаење:
„Времето, секако, работи за нас“, вели Фрчковски на прашањето дали стратегијата „времето работи за нас“ се покажа како погрешна или не. „Дали мислите дека 120 земји-членки што не' признале под уставното име е неуспех, дали вреди преку тоа да плукнеме? Ние сме платиле голема цена за таа стратегија и не смееме сега да плукаме на тоа плаќање на цена само затоа што на власт е некој што не ни е симпатичен“.
Според него, „не смееме да се делиме внатре по основа дали можеби можеме да расправаме за промена на името. Нека се изложат директно во јавност луѓето што мислат дека треба тоа да се направи. Нема разумни аргументи, тоа е едноставно веднење глава по 15 години борба кога сега дојдовме до моментот да ја издржиме последната игра. Тоа не смее да ни се случи. Ние играта ќе ја одиграме до крај“.
Во овој контекст, мораме да ја додадеме најверојатно единствената искрена дума која дојде од опозицијата, односно екс-министерката за надворешни работи Илинка Митрева:
„Прво, затоа што промената на името на нашата држава ќе значи еднаш и засекогаш прифаќање на една погубна филозофија што во континуитет ја следи судбината на Македонците - негирање на македонската нација, на македонскиот јазик, на македонската историја, а оттаму и негирање на македонската држава. И не само од страна на нашиот јужен сосед.
Уставното име на Република Македонија не е фирма. Тоа име сме сите ние, тоа е нашето постоење - вчера, денес и утре. Прифаќањето на промената на уставното име Република Македонија значи откажување од нашето постоење.“
Извор: „Утрински Весник“ 2007 год.
Како е возможно, ќе се запрашаме, денешните позиции на зачувување на името да бидат изедначувани со национализмот и на кој начин тогашното тврдење на денешните опозиционери и експерти, дека се работи за нашиот идентитет, би било поинакво од денешното?
Според зборовите на Фрчковски, тој самиот е квинслингот меѓу нас!
Izvor:
http://www.macedonianspark.com/vesti/statii/664-2011-11-06-20-23-12?lang=mk
. НАТО е воена организација а не хуманитарно друштво за да чува земји од распаѓање. Ние мора и без НАТО да си средиме работа дома па да влеземе како равноправен партнер а не како мало дете што од жал го примиле со сменето име 
????? ??? А внатрешните албанци се друга тема, во таков случај ќе имаме уште поголеми проблеми, но ако си членка на НАТО,тогаш имаш политичка подршка од надвор,па така да ќе можеш се да направиш дома, а исто така ако имаш проблеми со Косово директно ќе бидеш заштитен од НАТО.. Заради тоа многу е битно членството на Македонија во НАТО. А инаку вака ем слаба земја, ем сиромашна,плус не е во НАТО..
