ЈАс имам неколку мислњења за начинот на нашио избор на песна за евровизија.
1. Постоењето на Избор на песна за Евровизија го сфаќам како можност за нас, Македонците, да плукаме немилосрдно по претставникот, оти или е наместено (речиси секоја година има местенки со гласањето или едноставно уште пред да почне, се знае кој ќе победи) , или пејачот не знае да пее(како што беа ХХЛ, кои без пратечките вокали кои беа магистерки по музика, ќе беа ептен за никаде, башка што беа неискусни), или песната на му ја бива(песните на Каролина или на Тоше, на пример) или како Калиопи оваа година, која ни ош ни беш ќе ја претставува Македонија, оти така одлучиле во МРТВ(?).
Одамна мислам дека ние не треба воопшто да учествуваме на Евровизија. Едно затоа што тоа е скапо, а уште поважно, затоа што ниту еден пејач не сме испратиле „со алал“ на Еворвизија.
Освен Тоше, на кого пак композиторите му свртеа грб и немаше добра песна.
Калиопи се обидува да биде претставник на Евровизија од 1996 година и секогаш има плачки мачки, лутење и давање беса дека веќе нема да се натпреварува. Ама меракот никако не и помина.
Ја гледав на Бекстејџ. Пријатно не изненади новинарката, која знае што прашува и беше упорна да ја расчисти до крај работата, а Калиопи беше на работ на некултурно однесување (овде не мислам само на обраќањето со „ти“). Ако така тргнува уште на првиот прес да става новинари на игнор, каде и е крајот до февруари?
Тоа не е срам за Бекстејџ, туку за неа, зашто самата нема расчистено со своето минато, па како опашки и се влечат евровизиските моменти.
А многу голема љутка е! Гледам сега на јутјуб во една емисија ја прашуваат што би било да излезе трач дека е лезбејка и реагира како мало дете. Кога си јавна личност и одиш во емисии вакви и онакви, тогаш треба да прифатиш и дека нема секаде да имаш третман на дива и дека нема сите да ти поставуваат зен прашања.
Па дури сега сфаќам дека медиумите и биле многу наклонети. Сето што го имам прочитано е интервју на космички теми.
Никој не спори дека знае да пее и дека не е аматер и дека сама може да си напише песна. А ако треба да се бира меѓу
ни кукури ни кокда и Калиопи, јас сум за Калиопи!
Таа се покажа и докажа и како автор и како изведувач. Но факт е дека нејзиниот успех не се должи ни на гласот, ни на убавите песни, туку на доброто лоби.
2. Изборот на Песна за Евровизија го сфаќам како можност за неколкумесечно фаќање сеир по форуми, фб, твитер. Се разбира, на сметка на изведувачот.
3.Изборот на Песна за Евровизија го сфаќам како можност изведувачот да си сними спот на државна сметка и десетина луѓе да се прошетаат до странство.