Сите сме биле/сме ученици и знаеме како е на час, на повеќето не им се седи мирни и сакаат да си зборуваат ова она,а професорот е тој кој што треба да го направи часот интересен и да ги натера учениците да слушаат.
И кога професорот знае дека казната за тоа шо ќе го удри е бркање од неговото работно место, зошто би го направил тоа? Со тоа докажува дека е психички нестабилна личност.
Ок. Точно професорот покрај тоа што треба да предава некој предмет треба да биде и педагог и психолог.
А зошто никој не каже што ученикот правел на час за професорот толку да се разгневи и да го шлакне?
Нели, за да се дознае правдата треба и двете страни да се разгледает праведно.
Другарите негови од класот биле сведоци ама колку ке ја кажат вистината, што другарот нивен правел и како се понашал?
Значи има случаи кај што правилна професорска, педагошка и психолошка одлука е шлаканицата. Единствен избор за некој да те разбере што сакаш да му кажеш. Тоа ти е еден начин на комуникација.
Ние комуницираме со зборови, некој со мимики некој црта на нешто, некој мафта со рацете за да се разбере а некој па треба да го швркнеш еднаш за да свати што се бара од него и дека прави грешка.
Професорот немал намера да го повреди ученикот. Со шлаканица колку меже некој некого да повреди? Не може да ти скрши нњешто или крв да ти тече или не знам цревата да ти излезат.
Значи мајкава што се буни, што си го штити синчето, го штити поради тоа што професорот со шлаканицата го навредил нејзиното синче, не поради тоа што го удрил па го повредил и тн. Се буни ради тоа што му го срушил егото на малиот, ама според мене со право го спуштил на земја.
Зошто сите зборат само за правата на учениците, зошто не зборат за етичкиот кодекс и обврските на учениците или пак за куќниот ред во институцијата училиште?
Треба да гледате како да сте некое трето лице воопшто невмешано во процесот, за да можете без чувства и реално да процените кој е во право а кој не.