Ако не планирал самоубиства зашто се случуваат? Веројатно пошо планирал.
Малку се тоа пари и да бидам практичен никој не ти ги дава така!
Али размисли за овие бомбаши самоубијци како се они социјално условени и колку сакаат да умрат тоа им е чест. Али кај нас е поинаку стравот од смртта е вкоренет од мали нозе.
Стравот од смртта е вкоренет од нашата природа како живи суштества.
Мувата бега кога ќе замавнеш со мувотепачот за да ја убиеш, не сака да умре.
Зебрата бега кога ја брка леопард. Јас трчам кога некој ме брка. Не?
Или тебе коа некој те брка и нема добри намери према тебе, стоиш? Или коа те тепа некој, не му враќаш?
Стравот од смртта не ни е наметнат од општеството, стравот од смртта е наша инстинктивна реакција, реагирање на опасностите, фобија од опасности.
Не е храброст ако немаш страв од смртта. Уствари, знаеш шо? Одлуката да останеш жив не значи дека имаш страв да умреш. Не се негираат едно со друго, кога ќе подразмислиш.
Ти моеш да спиеш со упалено светло, али тоа не мора да значи дека ти имаш страв од темнина и дека ти е страв да спиеш у темница, него дека едноставно поубаво ти е да заспиеш со упалено светло.
Така, ја можам да се убијам, али ако одлучам да живеам, тоа не значи дека неам храброст да се убијам, туку дека животов ми е мил и колку и да е тежок, можам да си го напраам да ми биде убав. Јас со помошта од Бог, а некои други со нешто друго. Да не навлагам у религија...
Прашањето со парите беше само парабола, бидејќи и ја и ти тврдиме дека смртта може е поубава од животов. Според мене, не може, туку сигурна сум во тоа.
Ама сепак не се самоубивам. Хмм, зошто ли не сакам да се самоубијам?
Читај ми прв пост (или втор, таму кај шо викам дека сум среќна и дека го ценам тоа и не сакам да си го одземам).
Али хеј, ако не ти е мил животот, go ahead, убиј се, може никој да плаче по тебе, а и ќе си го задоволиш егото со тоа шо ќе докажеш дека „имаш храброст“.
Нема везе шо може и никад нема да го почувствуваш тоа...ти битно напрај го...
Убаво ти рекле мама и тато.
И тоа што ги мешаш нив не е страшно толку, ама дедо Боже остаи го надвор од муабетот, да не се скараме дали Дедо Боже ме тера да имам секс со девојка ми и да го извадам пред време.
Ама, по повод муабетот дека не сум одбрал да се родам, не сум одбрал ни да се викам Трпе, ниту да имам македонско државјанство, ниту да бидам крстен во црква и да бидам христијанин, не сум одбрал ниту да бидам машки пол, ниту да бидам стрејт, ниту да мразам брокули. Сите тие работи од раѓање ми се, фала богу, сите овие работи можам да ги сменам доколку сакам. Исто е и со живеењето, работа на избор е, иако од старт не си бирала ништо од ова.
Инаку, што правиме ако овој бот, то ест јас, нема никој и ништо во животот. Живеам осамен живот во некое предградие на Цирих, работам како банкарски службеник без да зборувам со колегите, немам семјство, немам жена, немам деца, родителите ми се починати одамна. Немам ниту домашна мачка. Тогаш дозволуваш да се самоубијам?
Викторе, не знам како не разбираш...
Ми се иде ова: „Али на некои луѓе не може да им се објасни дека секој грев шо го прават, не го прават само за себе, него и за куп други луѓе има ланчани последици, па едноставно ти се иде да им речеш: „Добро бе, ај иди земи јамката и обеси се..“
Изгледа слабо си размислувал на тема дела и постапки, м? Некад ти текнало дека ко ќе се зимаш со девојка ти, мајка ѝ ќе ти доаѓа у стан секој ден по 3-4 саати? Или, не мора мајка ѝ. Другарките. Или, хм, ти ќе идеш на ручек кај твоите еднаш неделно, заедно со девојката? И сеа, според тебе, само лично твои се последиците од тоа шо ти и девојка ти сте се земале или и еден куп луѓе имаат дешавки со вас (ко пар) у животот нивни?
Ај некој друг пример да ти даам.
Ти си се зачленил на форумов. Тоа била лично твоја одлука. Али хеј, зашо ја уствари сеа праам муабет со тебе, ако тоа е само лично твоја одлука? Као, ти да не се зачленеше на форумов, ја да не се зачленев на форумов, ни ја ќе праев муабет со тебе сеа, ни ти ќе праеше муабет со мене сеа и никад у живот немаше да ти текне дека постои некоја фаца звана Тина шо ќе те нарече неинтелигентен и бот. Не дека го мисли тоа, баш напротив, али расположението и било такво у моментот коа ти го кажала тоа.
Дали ти сам ги сносиш последиците од тоа шо си се зачленил на форумов, или и сите други шо те читаат овде?
Види вака, не постои одлука у твојот живот за која последиците ги сносиш сам. Не постои. Можеби сам ќе одговараш за тоа, ти ќе го извлечеш подебелиот крај ил нешо слично, али последиците од твоето постоење на планетава зелена Земја, не се лично твои. И секоја твоја постапка у животот не е лично твоја одлука. Никогаш.
Е сеа, коа го разграничивме ова, можам да ти кажам една финта.
Ти коа ќе се самоубиеш, знаеш, сигурен си дека мама и тато ќе плачат по тебе. СВЕСНО да направиш такво зло, тоа е исто еднакво како да си му убил дете на некој. Такво зло нанесуваш на твоите родители. Па другпат коа ќе ми речеш дека е лично твоја одлука дали да се самоубиеш или не, размисли два пати.
И не ми давај ретардирани примери како тоа дали ќе се викаш ти Виктор или не, и дека пошо не си одлучил за тоа, моеш да го смениш.
Ако си го смениш името, нема да убиеш нечие дете. Ако се самоубиеш, ќе го напраиш тоа.
Што се однесува до вториот параграф (као е македонскиот збор за зборов? никад не го научив -.-), јас Викторе во такви ситуации ја црпам силата од Бог, а ти брат, од шо сакаш црпи ја, али не е невозможно да продужиш да живееш, у какви било услови.
Сакаш пријатели? Договори се со колегите од работа на по едно кафе на пауза. Сакаш да те сакаат? Сакај и ти. Сакаш да имаш жена? Иди најди ја. Сакаш деца? Спиј со неа. Сакаш мачка? Купи си бе брат. Среќата можеш да си ја најдеш самиот, само треба да имаш
сила и храбост да го напраиш тоа.
Кај ќе ја најдеш силата, не знам. Ѓоко Таневски прашај го, можда ќе ти го открие рецептот. Јас веќе ти кажав кај ја наоѓам.
Ако ми реплицираш и на ова, сметај го мојот одговор ваков:
„Добро бе, ај иди земи јамката и обеси се..“
пиес: Немој да ми маваш примери као: „ да не се скараме дали Дедо Боже ме тера да имам секс со девојка ми и да го извадам пред време“, мислам дека знам која ти е девојка
пипиес: Се извинувам за тонот, нервоза ме пука, решавам хармонија <3
