- Член од
- 1 јули 2009
- Мислења
- 299
- Поени од реакции
- 343
Има и 4та опција која мене ми е блиска:
Луѓето не се програмирани роботи туку слободни суштества. Злото не може едноставно да му се припише на лукавиот (извини Toecutter!) -- нашите мисли, слабости и дела се наши. Ти имаш слободна волја да правиш многу работи, да бидеш научник, да храниш бездомници, или да пак да силуваш деца и да викаш на сиот глас дека светот е зол и треба да се биде предатор и да се искористи се` што се може. Се разбира има и многу други можности меѓу споменативе крајности -- не е се` црно или бело. Опцијата која ти не ја спомна, а во која јас верувам, е дека Бог не гиба во слободната волја, без разлика на својата моќ и дека многу зли работи се случувале и се случуваат по Божјо допуштение. Еве и паралела (која не докажува ништо, но мислам дека ја доловува поентата на почитување на слободна волја). Има многу млади луѓе кои се тешки наркозависници и кои прават страотни работи да дојдат до пари за дрога. Има случаи кога таквите луѓе потекнуваат од многу фини семејства чии родители со сите сили се обидувале (и се обидуваат) да помогнат. Но, конечната одлука е лична -- во овој случај на нивниот син. Врзување во лудачка кошула нема да го одвикне од дрога. Поентата ми е дека е многу, многу тешко да се почитува нечија слободна волја, особено кога резултатите се деструктивни. Но зарем во дадениов случај родителите се виновни за ова? Зарем Бог е виновен за свирепоста на човечката деструкција? За мене не.
Ако навистина мислиш дека христијанските поимања на светот треба да се усогласат со научните созанија, тогаш ќе мора комплетно да ја отфрлиш идејата за слободна воља. Сите нови сознанија за "слободната воља" добиени од невронауката укажуваат дека тоа е само привид кој не тера да мислиме дека ние сме специјални суштества, со слободна воља која не подлежи на законите на физиката, и на некаков магичен начин поседуваме својство на agency (проштевај, не знам дали поимов има адекватен македонски превод) со која го диктираме нашиот живот, и интеракциите со околината. Свеста е производ на мозокот и на неговата активност, и како таква е само епифеномен базиран на физичките законитости кои стојат позади функцијата на невроните. Твојов аргумент со зависностите, Декарде, би имал смисол во Декартово време, но сега кога знаеме дека картезијанскиот театар е научно невалидна идеја е потполно бесмислен. Неврофизиологијата и невропатологијата на зависностите се екстремно добро изучени, и многу добро знаеме зошто е џанакот џанак и зошто лудачка кошула не помага. Тука потполно се согласувам со тебе дека госпот не е крив (зошто не постои), туку е крива еволуцијата. Нашиот мозок е едноставно бедна плукни--залепи машина која за примарна цел го има уживањето. Сите супстанци кои предизвикуваат зависност ги "киднапираат" твоите нормални, еволутивно развиени, мозочни функции и буквално ти ја променуваат функцијата и структурата на мозокот, што надворешно се манифестира како џанаштво. Ете затоа деца од супер фамилии умираат со иглата во вена, домаќинки со неколку деца упорно се трујат со 2 пакла цигари секој ден, или зрели луѓе завршуваат со цирози.христијанските поимања на светот нужно е да еволуираат -- не во догматска природа (за природата на Бога) ами во поимање на недоброј природни феномени кои науката успеала делумно или целосно да ги расветли
Ако госпот не гиба во слободната воља, во што тоа гиба? Епископот беше многу претпазлив да ја квантифицира порцијата на чуда кои ги врши богот, ќе можеш ли ти да пробаш барем грубо да објасниш во кои домени (ти мислиш) се меша семоќнот?
Претходно пишуваше за што тоа госпот не бил крив. Тоа е крајно неблагодарна работа од проста причина што твоите толкувања се неинформирани, нели?Да се толкува Божјата промисла и да се суди за Божјото допуштение, за мене, е крајно неблагодарна работа од проста причина што таквите толкувања се неинформирани. Нашата логика и познавања се една работа, а Божјата перспектива е друга.