И јас да се пожалам пак на темата (малце сум редовна во последно време)
Вака...ке почнам од 6то одделение.
Во 6то одделение бев девојче кое се интересира за се, сака да знае се (од областа на науката, а не трачеви).Потоа врсниците почнаа да ми измислуват надимаци ида ме вреѓаат бидејки читав доста.И се обидов да се претворам како нив,да не читам ништо.Единствена разлика меѓу мене и нив беше музиката (слушам рок и метал јас).7мо и 8мо ги нарекувам dark ages за мене.Но сега, почна ужасно да ми смета.Во прва година повторно се посветив на науката,повторно станав она љубопитно дете (само тоа не го експонирам во јавност од страв) и почаа да ми пречат оние селјачки коментари кој со кого се смувал и сл,зборување глупости , неповрзани работи, тотална неинформираност на оние кои ме опкружуваат.Учам во друг град, но и таму некако ми е глупо, нема баш личности со кои можам да си правам муабет од областа на биоинформатиката, генетиката, и сл (области кои ги сакам).+атеист сум а тоа не е многу типично за деца на моите години, и некои луѓе ме гледаат накриво заради тоа.Некаква помош, не знам што да правам, како да запознаам луѓе со кои можам да си направам подобар муабет,се осекам изгубено..