Митот за потопот е универзален поради тоа што речиси сите цивилизации се наоѓале во географски простор богат со вода (плоден) - Нил, Тигар, Еуфрат и други. Тука се и бројните временски непогоди, земјотреси, вулкански ерупции (островот Тера), кои исто така предизвикувале поплави на Медитеранот и Блискиот исток. Сличен бил случајот и во други краишта од светот.
Мојсеј на никаков начин не го уништил „фараонскиот свет“ (каков е овој „фараонски свет“?), само избегал од него. Египет како таков (со сопствени владетели т.е. фараони, култура, религија и општествено уредување) ќе потрае уште неколку векови (пред да го освојат Асирците, Персијците. Потоа Македонците, преку династијата на Птолемаидите три века управувале со него како фараони,запазувајќи ги египетските верски обичаи, за на крајот да потпадне под власта на Рим, Византија и Арабјаните.
Можеби приказната со отвореното море и давењето на војската на фараонот те навела да помислиш дека египетската цивилизација била тогаш уништена.
