Moјот став за Уставниот суд:
Кога едно лице ја има улогата на судија во највисокиот орган во државата, кога ја има огромната моќ да влијае и на работата на Собранието, на извршната власт и на локалната власт, тогаш треба да биде способно да го носи товарот на себе. Тоа лице треба да биде со еден збор - непогрешливо. Да нема ниту една дамка во својот живот, а единствено да живее за основните принципи и темелни вредности во државата. Не коментирам дали се такви лицата кои се моментално уставни судии. Иако еден од нив е прогласен за кодош, а според мене уставен судија не треба да кодоши ни во криенка
Институцијата Уставен суд, доколку би била сочината од лица кои немаат дамки во животот и работата, ако создадат имиџ на самиот суд и сопствен имиџ дека се непогрешливи, праведни, некоруптивни, лица кои се раководат единствено од Уставот и тоа им е светост, никогаш не би се разговарало за промена во концептот на работата, за судиите, нивниот интегритет и неприкосновеност.
Ако има причина зошто се критикувани, тогаш една од причините е нивната работа, нивниот професинален живот и неправедност.Каде што има чад, има и оган. Некои луѓе никогаш не се етикетирани, а некои многу често, а дури и не демантираат.
Верувам дека е тешко да донесеш одлука со која влијаеш на 2 милиони, а во судот се само 9тмина. Знам дека понекогаш одлуките се мачни, дека мораш да пазиш на секој потрег, на секоја последица, ама неколку пати да донесеш одлука против својот народ....Е тука не сум баш сигурна дека е дозволено да се греши ниту еднаш, а не повеќе пати.
Не се работи за функција која е политичка, каде народот дал доверба на средношколец да стане градоначалник, туку за функција која мора да биде чесна и професионална до бескрај.
Судиите сами допринесоа за сомневањата во нив, делумно. Јас со резерва ги примам нивните одлуки. Ако некој работел пред 20- 30 -40 години против Макединија за своја корист, денес можам да замислам. Не, не им верувам.
А нивна работа е да го докажат спротивното, не само мене, туку на сите.