Бурна ноќ
Сабота вечер. Побогатите веќе имаат резервирано сепаре во некоја дискотека. Ние, далеку од богати, собираме по 20 денари за да купиме едно пиво и да седнеме на нашите ,,сепариња" во парк. Уште ,,ја лигавиме" првата чаша(за да трае пивото подолго), кога одеднаш ,,марици" го преплавуваат паркот. Со брзината на светлината и со гласни извици-џандарите се насекаде.
Нема ,,добра вечер" нема ,,јас сум тој и тој"(џабе кампања за етика), само-,,лични карти-одма!". Ги вадиме личните карти(као на увид) и одма ги одземаат и не приведуваат. Ајдееее, правец ,,марица". Внатре седум души, заедно со кутрото пиво. Нема воздух, нема вентилација, гравитацијата го прави своето на секоја кривина.Транспорт на стоки.
Следна локација-полициската станица Беко. Внатре 30 души(Ajде изволте, овде е журката!).Првите 10 минути си во паника, затоа што не знаеш што те чека, после се опушташ малце, ама џабе. Еден по еден, влегуваме во собата со натпис ,,полицаец за прихвад". Не знаеш што е полошо, дали да влезеш и да се соочиш со нервозниот командир и арогантното однесување или да чекаш во неизвесност.
Еден по еден излегуваме со наведнати глави. Дечки, што се дешава? ,,Пријава и казна 400 евра". Молам???
400 евра се 2 години студирање. Ако ми пишат казна, како ќе ги соберам тие пари, кога моите живеат живот на кредити, за да можам да студирам?
Насмеан полицаец: ,,Сте требале да мислите поранo, кој ве тера да се пијачите на улица?"Ах, како прво не се пијанчиме, а како второ-немаме пари да седнеме на друго место. Само паркот е бесплатен. Џабе. Законот не е ист за сите.
Поминува еден саат, паниката е масовна. Пред вратата стои голем натпис ,,Дали ги занете вашите права?" Сите немо ги читаме, барем да бидеме информирани. Едно од правата гласи дека секој има право на бранител и не мора да одговара на ниедно прашање без присуство на истиот. Во тој момент вратата се отвора и го носат дечкото во самица. Му ги одземаат телефонот, стегачот и патиките. Сите го прашуваме што се случило, а тој само тивко процедува ,,Не сакав да потпишам дека се откажувам од правото на бранител".Му кажуваат дека има 5 часа да размисли, дали ќе потпише или не. Поминуваат 2 часативко е, сите сме замислени. Во меѓувреме некои од џандарите си прават шеги на наша сметка ,,Што сте направиле такви фаци, нема да ве обесиме". Е па,подобро да ме обесите, отколку да ми пишаете 400 евра казна. Доаѓа и нашиопт ред за во кобната собичка.Влегуваме внатре. Стоиме во 2 редици, очи в очи со командирот. Ти го читаат името и треба да истапиш напред. Насмеано џандарче приоѓа со ,,дрегер" и ти ги објаснува правилата: ,,Ќе дуваш додека не се исклучи зелената сијаличка, земи длабоко воздух и почни". Земаш воздух и мислиш дека ќе се онесвестиш. Мислиш дека дуваш цела вечност. Зелената сијаличка се исклучува.Дрегерот бипна, а срцето веќе одамна не чука како што треба. Џандарот насмеан од уво до уво ти вика: ,,Пиеше, а?". Најтивко што можеш изустуваш ,,Само една чаша пиво".
,,Дрегерот покажува 0.00 промили-доза оптимизам".Командирот урла: ,,Пиши пријава, пиши пријава некој од нив мора да добие пријава" Јас не! Счедува процедура, име на таткото, име на мајка, пополнување на формулар со наслов ,,Алкохолисаност кај возач". Потпишувап со целосно име и презимедека имаш 0.00 промили алкохол во крвта и дека си само опоменат. Наредниот лист кој немаш право да го прочиташ, го потпишуваш таму каде што пишуваш дека се откажуваш од правото на бранител.Милион прашања ти го напаѓаат мозокот, но ги задржуваш за себе. Ти ја враќаат личната карта со ливче со потпис за да можеш да излезеш од станица. Едно прашање се провлекува - а листот што го потпишав дека немам алкохол во крв? ,,Тоа останува тука".
Излегувам на воздух по три саати притвор. Го прашувам џандарот надвор што значи оваа опомена, а тој крева раменици и вика дека нема поим. Добро, а листот кој беше доказ (башка имаше два примерока, логично е еден да е кај мене, еден кај нив) зошто не ми го дадоа? ,,Ни тоа поима немам" вика џандарот. Па добро бе, јас ли да имам поим?
Сепак една пријава е напишана на член од ,,марицата".Командирот е човек од збор. Браво за него... И сега што? Каде е излегуваме ние, ако ни го забранат паркот? Зошто го полнат буџетото со наши пари? Зошто никој не ги приведува децата на богатите што се пијанчат во дикотеки? Нив на сепаре ги чека виски со по некоја цртка, нас не чека пиво и кикиритки-каде е правдата?
Сепак, лично јас оваа акција ,,Распуст" ја сметам за успешна. Успеаа да не заплашат, успеаа да ни докажат дека нема правда, успеаа да ни ги прекшат основните човекови порава, успеаа да го разбудат гневот во нас...
Директен учесник во акцијата ,,Распуст"
Извор: ,,Сега" четврток, 16.07. 2009
