Света Гора

[@cool@]

Света Гора е третиот крак на полуостровот Халкидики во Егејска Македонија.
Во Света гора се наоѓаат 20 манастири

1. Манастир ВЕЛИКА ЛАВРА ( со 64 монаси )
2. Манастир ВАТОПЕД (163 монаси)
3. Манастир ИВИРОН (71монаси )
4. ХИЛЕНДАРСКИ Манастир, (92 монаси)
5. Манастир ДИОНИСИЈАТ (71)
6. Манастир КУТЛУМУШ (86)
7. Манастир ПАНТОКРАТОР (25)
8. Манастир КСИРОПОТАМ (25)
9. ЗОГРАФСКИ Манастир, (48)
10. Манастир ДОХИЈАР (3)
11. Манастир КАРАКАЛ (60)
12. Манастир ФИЛОТЕЈ (57)
13. Манастир СВ.ПЕТАР (94)
14. Манастир СВ.ПАВЛЕ (112)
15. Манастир СТАВРОНИКИТА (42)
16. Манастир КСЕНОФОНТ (123)
17. Манастир ГРИГОРИЈАТ (107)
18. Манастир ЕСФИГМЕН (121)
19. Манастир ПАНТЕЛЕЈМОН, руски (88)
20. Манастир КОНСТАМОНИТ (44)

Кога во 15 век паѓа Византиската империја, Света гора се наоѓа под Османлиската империја . Османлите нанесуваат тешки удари и грабежи во манастирите, но подоцна ги оставаат на мира. Бројот на монасите и богатсвтото на манастирите низ вековите значително се намалува - се’ до почетокот на 19 век кога започнуваат да доаѓаат монаси од Русија, Романија Бугарија и Србија.

На 2-ри или (15) ноември 1912 година полуостровот од море бил завојуван од војската на гејското кралство. Руското правителство побарало гејската војска да замине , да го напушти полуостровот .
На Лондонската конференција во декабре 1912 — и јануар 1913 г. Русија предложила да даде статус на Света Гора «автономна монашка република» под протекторат на шест православни држави: Русија, греција, Романија, Бугарија, Србија, и Црна Гора. Против таквиот проект жестоко настапило гејското монаштво кое упорно барало присоединување кон гејското кралство.


ДАЛИ Е ТАКА ????-
КАДЕ СЕ ТУКА МАКЕДОНЦИТЕ ВО ЦЕЛАВА ПРИКАЗНА ?

Чии се манастириве - иако 20 на број - неможе сите да се гејски ( со исклучок на рускиот )

 

[Гоч]

За Зографскиот Манастир

Според манастирската легенда, запишана во "Сводна грамота", бил основан во 9 или 10 век од три браќа од Охрид - Моjсеj, Арон и Иван Селима. Наjстарите зачувани документи, кои се сведоштво за постоењето на монашкото братство, се од 980 година.

ЗОГРАФ

Еден од најстарите светогорски манастири. Основан е кон крајот на X в. од тројца браќа охриѓани: Мојсеј, Арон и Јоан. Има автори, кои се на мислење дека станува збор за браќата Комитопули, при што третото име е погрешено; би требало да биде Давид или Самоил. Манастирот се наоѓа во северозападниот дел од Полуостровот, на неколку километри оддалеченост од морскиот брег.

Тројцата браќа првин се населиле во одделни ќелии, но потоа изградиле општ храм, наречен Св. Горги Зограф, бидејќи светецот сам се нацртал врз штицата, приготвена за негова икона.

Во својата многувековна историја манастирот повеќепати бил разурнуван и одново граден - особено за време на крстоносните војни и турското ропство. Во 1500 год. Зограф е разурнат од родоските рицари, но одново е изграден со средства на молдавскиот владетел Стефан III Велики (1457-1504). Син му Богдан III (1504-1517) во 1517 год. ја завршил изградбата на кулата во зографската арсана, којашто е зачувана до денес. Сегашниве две манастирски цркви се градени во ново време: „Успение Богородично" во 1764 год., а „Св. Горги" во 1801 год. Со исклучок на источното крило, коешто е постаро, од почетокот на XIX в. се и манастирските конаци. Манастирските храмови се добро зачувани и претставуваат вистински трезори на уметнички предмети: иконостаси, стари икони, владички круни, стари црковни одежди и сл. Покрај соборната црква „Св. Горги" и црквата „Успение Богородично", во Зографскиот манастир има уште девет параклиси во самиот манастирски комплекс, како и десетина помали црквички во неговата непосредна околина. Кон манастирот припаѓале и два скита, коишто се наоѓаат во негова близина - Черни Вир и „Св. 12 апостоли", коишто во XIX в, функционирале како монашки ќелии. Од 1849 год. манастирот е општежителен, а богослужбата се изведува на црковнословенски јазик.

За манастирот Зограф големиот познавач на Света Гора Владимир Мошин во едно свое предавање ќе каже: „Зограф 6ьіл по традиции македонским. Веројатно лишь в XIII веке, в Асеновској империи стал болгарским в более узком смьісле". Ваквата констатација на проф. Мошин може да се потврди со многу примери од историјата на Зографскиот манастир. Во овој манастир биле монаси некои истакнати црковни личности од македонско потекло како владиците Партениј Зографски од Галичник, Пол-јанински епископ и Нишавски митрополит; Натанаил Зографски од скопското село Кучевиште, Охридски и Пловдиски митрополит; Мелетиј Зографски по потекло од Струмица, софиски митрополит, Тимочкиот епископ Доситеј од прилепското село Дабница; Самоковскиот митрополит Фиотеј, по потекло од градот Разлог во Пиринска Македонија; Евстатиј Зографски, избран во 1872 год. за Пелагониски митрополит, Велешкиот епископ Јосиф, кој во 1670 год. е ктитор за градбата на манастирот „Св. Јован крстител" 91. Тука биле монаси архимандритите Лазар Зографски од Прилеп, Калистрат Зографски од Струга, Анатолиј Зографски од Лазарополе, Павле Божигробски од селото Кониково и др.


линк
http://preminportal.com.mk/content/view/2285/63/

 

[@cool@]

А што велиш на ова - Россијскаја церковнаја печать писала ештё в 1899 году о том, что Синод сербској церкви готовил длја подачи в скупштину проект о передаче Рајновацкого монастырја русским келиотам из кельи свјат. Иоанна Златоуста. В монастыре предполагалось ввести типик св. Саввы Сербского . Хиландарскиј монастырь в то времја занимали болгары и македонцы, и не было возможности решить этот вопрос внутренними силами. На помошть пришли русские монахи. Неизвестно, было ли принјато тогда это решение. Но мы знаем о занјатии русскими монахами Дечанского монастырја. Братство этого монастырја какое-то времја возглавлјал сам о. Кирилл. Конечно же, профессор Дмитриевскиј, непримиримыј критик о. Кирилла, пишет о недовольстве и сопротивлении со стороны местного населенија. Но на Афоне в эти годы было мало монахов-сербов......

Церковныј вестник 1899 г., ? 48, стр. 1728.

 

[Стрелецот]

Во моментот:

Зографски - официjално бугарски
Хилендарски - официjално српски
Св. Пантелеjмон - официjално руски

 

[@cool@]

Во моментот:

Зографски - официjално бугарски
Хилендарски - официjално српски
Св. Пантелеjмон - официjално руски

Познато ми е тоа во моментов- но како е можно ако бил под управа на македонци и бугари - наеднаш МАКЕДОНЦИТЕ ги снемува, а сите други остануваат , каде одат , ваљда не потонале у земја- гледаш тоа е забележано и во Црковен весник од 1899 година со посочена страна- кој се уште постои - ама не тука во блиското ни соседство, него во Русија-

 

[Гоч]

Еве за Хиландар

Така, на пример, штипјанецот Константин Атанасов во 1866 година во својот краток труд „Кратко описание на дванаесет манастири на Света Гора“ пишува дека во Хиландар живеат монаси од Македонија, од кои многумина придонеле за преродбата на македонската книжевност и култура. Слично било и со манастирот Зограф, во кој престојувале монаси Македонци, од кои многумина биле македонски преродбеници.

http://www.povardarska-eparhija.org.mk/pe//index.php?option=com_content&task=view&id=298&Itemid=84

 

[@cool@]

Во ред е тоа , но го виде ли ова :
Така до 1912, когато Б'лгарија има два свои манастира на Атон - Зографскија и Хилендарскија манастир. През с'штата 1912 година, по време на Балканската војна, турците са изгонени и след крат'к дипломатически спор между Г'рција и Русија за суверенитета на монашескија полуостров, којто формално става част от гр'цката д'ржава след Втора световна војна.

http://bg.wikipedia.org/wiki/Атон

Пази молим те , ОНИ ИМАЛЕ 2 МАНАСТИРА до 1912 , а што велат русите погоре- ??:pos2::pos2:

 

[Гоч]

Инаку да ги видиме како изгледаат, за тие кои ги мрзи да бараат по нет.

Зограф

Хиландар

 

[@cool@]

Большинство церковных историков указывајут на то, что в XIX веке Хиландар потерјал свој национальныј сербскиј облик, перејдја под контроль болгарского монашества. Лишь в 1896-1902 годах сербы стали вновь возвраштатьсја в него.

Однако эта точка зренија слишком категорична. Дејствительно, в 1859 году Лјубомир Ненадович утверждал, что в Хиландаре живут болгары и македонцы. Однако јазык, на котором написано послание Архимандрита Никифора, не содержит јарко выраженных болгарских черт. Это "сербско-славенскиј" јазык – јазык, на котором говорила сербскаја православнаја интеллигенција, воспитаннаја на русских церковных книгах. Да и постојанные напоминанија о сербских "Праотцах" – Свв. Симеоне и Савве – говорјат о сербској, а не болгарској самоидентификации.

Фото: Славомир Матеич. Панорама Хиландара, 1896 год:


****************************************************************
***************************************************************
*****************************************************************
****************************************************************
***************************************************************

Рјадом находитсја трон игумена монастырја, поскольку раньше Хиландар был обштежитијным монастырем. Местонахождение иконы свјазано с одној из легенд, согласно которој во времја смуты, возникшеј между братиеј монастырја при выборе нового игумена, икона, находившајасја в алтаре, чудесным образом појавлјаетсја на игуменском месте. Это чудо прекратило вражду в монастыре, икона осталась на месте, выбранном еју самој, и начинаетсја ее почитание, как «Игумении», т. е. настојательницы монастырја8. И сегоднја, когда монастырь стал штатным, чудотворнаја икона продолжает считатьсја настојательницеј монастырја, и экклисиархи получајут у нее благословенија на все дела.
В этој легенде важно, что двустороннјаја выноснаја икона хранилась в алтаре и довольно поздно становитсја одној из главных свјатынь монастырја. По-видимому, с изменением функциј было свјазано уничтожение ручки, остатки которој хорошо видны на фотографии. Когда чудотворнаја икона получила металлическују руку и другие вотивные предметы, утраченные при изготовлении оклада XIX в. — неизвестно. Можно допустить, что это произошло уже в новое времја. Но совершенно исклјучаетсја одновременность живописи иконы и вотивној третьеј руки. Это, конечно, не дает ответа на вопрос, когда икона Одигитрии стала Троеручицеју и легитимирујут ли вставные предметы ее или только свидетельствујут о начале культа.
9 Кондаков Н. П. Памјатники христианского искусства на Афоне. СПб., 1902. С. 172–173.
Было ли појавление вотивној руки отражением локального культа чудотворној Троеручицы в Скопие? Знали ли Хиландарские монахи о суштествовании македонској Троеручицы?
Ответов на эти вопросы нет и в другој легенде о чудотворној Хиландарској иконе, где речь идет об истории ее појавленија.

http://www.icon-art.info/book_contents.php?book_id=41

 

[cige]

Уау па ова се цели комплекси, мене ме асоцираат на западноевропските дворци од средниот век, овој Зографскиот бил лек за очи
Многу ме воодушеви, а од каде средства за да се изгради?
Ова е стварно скапо

 

[DONGO]

Света гора е најволшебната планина што сум ја видел во животов. Мислам за Athos

 

[Славјански]

Многу македонски дух има во Света гора.

 

[Du]

Инаку да ги видиме како изгледаат, за тие кои ги мрзи да бараат по нет.

Зограф

Хиландар

Наjстариот зачуван дел од Зограф - пристаништето, познато како Арсаната:

Кулата е од 1517 година.

Уште слики од Арсаната:

Повеќе податоци можете да прочитате овде:

http://svetagora.org/index.htm

Уау па ова се цели комплекси, мене ме асоцираат на западноевропските дворци од средниот век, овој Зографскиот бил лек за очи
Многу ме воодушеви, а од каде средства за да се изгради?
Ова е стварно скапо

До средината на 19 век манастирот имал многу сопствени имоти претежно во Романиjа и Молдавија, од кои идел наjголемиот дел од парите. Во краjот на 19 век тие биле изгубени и по Првата светска воjна основниот извор на сретства останале имотите во Бугариjа, главно во Софиjа и Пловдив. По 1989 година тие беа вратени од страна на државата и денес манастирот има фондациjа, Ефориjа Зограф, коjа ги управува. За 2006 година на пример приходите биле околу 45,000 евра, а за 2007 година околу 65,000 евра.

 

[Тикви4ка]

Зоограф изгледа прекрасно...

 

[Du]

Света гора има метропола, гратчето Кареjа. Сите манастири имаат конаци во него, еве го конакот на Зограф:



Уште една слика на Арсаната:



Планината Атон, 2033 метри: