Каде отидоа соништата на децата ?

[marsovka]

денеска се фатив како размислувам за еден разговор со едно мало девојче
Ова девојче има околу 7 години и е една од подобрите ученички во класот ,додека јас бев дете под дифолт овие деца имаа некои големи соништа

додека разговаравме за нејзините постигнувања со нејзината мајка јас ја прашав
-што сакаш да бидеш кога ќе пораснеш ?

девојчево кое го имам чувано повеќе пати и ме знае ...
девојчево само ме погледна чудно и се насмевна ,одговорот беше запрепастувачки за мене
-не знам
Ова само еден од случаевите не ретко ќе чуете едно дрско ништо на ова прашање од некое дете
Децата кога растат не ретко имаат некаква цел пред себе без оглед колку и да е апсурдна и смешна ,но денес тие деца не ретко одговараат ништо или не знам

Зар нашата идна младина ќе бидат роботи кои ќе работат само за пари без идеали и соништа кон кои ќе тежнеат да ги исполнат?
Каква иднина не чека со вакви деца?

 

[wot]

Каква иднина не чека со вакви деца?

lool.
Па добро бе, шо разлика прави дали ќе каже манекенка или незнам? Едноставно може и не му се зборувало.
Дете си е дете, будала. Неможеш од него да очекуваш планови.
Ако одговорило со незнам не значи дека нема иднина како доктор, или професор или шознам.

Премногу сфаќате сериозно. Запрепастувачки би било да се направи анкета на 16/17 годишни и вака да одговорат, што верувам би имало.

 

[bucio]

Па нели не ти одговорила ништо, а ти сама си претпоставуваш дека ќе биде робот кој што ќе работи за пари и пари и ништо друго нема да ја интересира.

 

[marsovka]

lool.
Па добро бе, шо разлика прави дали ќе каже манекенка или незнам?
Дете си е дете, будала. Неможеш од него да очекуваш планови.
Ако одговорило со незнам не значи дека нема иднина како доктор, или професор или шознам.

Премногу сфаќате сериозно. Запрепастувачки би било да се направи анкета на 16/17 години и вака да одговорат, што верувам би имало.

вот не знам за тебе и околината која живееш ,но додека растев барем имало одговор на тоа прашање освен не знам или ништо,не дека било реално сите сакаа да бидат пеачки ,модели,барелини или пилоти ама барем сакале нешто да бидат се повеќе деца одговараат ништо или не знам ,а знаеш што е уште поинтересно на ова не се имуни ни тинејџерите се повеќе ќе видиш деца кои сонувааат за само работа која ќе им носи пари

каде отиде способноста за сонување?како да го објаснам каде им е целта ?

 

[wot]

вот не знам за тебе и околината која живееш ,но додека растев барем имало одговор на тоа прашање освен не знам или ништо,не дека било реално сите сакаа да бидат пеачки ,модели,барелини или пилоти ама барем сакале нешто да бидат се повеќе деца одговараат ништо или не знам ,а знаеш што е уште поинтересно на ова не се имуни ни тинејџерите се повеќе ќе видиш деца кои сонувааат за само работа која ќе им носи пари

каде отиде способноста за сонување?како да го објаснам каде им е целта ?

Потполно те сфаќам, Марсовке. Но мојата поента се состоеше од тоа дека можеби уште ја имаат способноста, но не се чуствуваат за зборување за истата. Деца се, мрзеливи. Не се толку позитивно настроени ко што бев јас на пример.
Среќен бев кога ќе ме прашаше некој што сакам да бидам. Полн со ентузијазам одговарајќи космонаут.

Ја немаат фантазијата. Преокупирани со со x-boxes, iPhones & stuff like that, што едноставно немаат време да седнат да си фантазираат. Да си развиваат имагинацијата, играјќи си _________ (рандом професија овде)

Значи и Марс пропаѓа а? Мислев уште е исто таму.

 

[marsovka]

Потполно те сфаќам, Марсовке. Но мојата поента се состоеше од тоа дека можеби уште ја имаат способноста, но не се чуствуваат за зборување за истата. Деца се, мрзеливи. Не се толку позитивно настроени ко што бев јас на пример.
Среќен бев кога ќе ме прашаше некој што сакам да бидам. Полн со ентузијазам одговарајќи космонаут.

Ја немаат фантазијата. Преокупирани со со x-boxes, iPhones & stuff like that, што едноставно немаат време да седнат да си фантазираат. Да си развиваат имагинацијата, играјќи си _________ (рандом професија овде)

Значи и Марс пропаѓа а? Мислев уште е исто таму.

tтоа ми беше поентата (ах мојата неспособност да се доискажам)

Значи сеа треба тоа мирно да се помириме со младина која лоботомирана од креативност и имагинација?
Каква ќе ни биде иднината?досадна ?безнадежна ?роботизирана?

 

[wot]

tтоа ми беше поентата (ах мојата неспособност да се доискажам)

Значи сеа треба тоа мирно да се помириме со младина која лоботомирана од креативност и имагинација?
Каква ќе ни биде иднината?досадна ?безнадежна ?роботизирана?

Jaс ги кривам родителите. Играчки толку за да добијат 5 минути мир.
Децата ако не си играат игрици со професии нема да создатат афинитет или амбиции кон истите покасно.

РОДИТЕЛИ!! ИГРАЈТЕ СИ СО ДЕЦАТА ДОКТОРИ-ПАЦИЕНТИ! Ќе имате бенефиции, верувајте.

 

[Paranoik]

денеска се фатив како размислувам за еден разговор со едно мало девојче
Ова девојче има околу 7 години и е една од подобрите ученички во класот ,додека јас бев дете под дифолт овие деца имаа некои големи соништа
додека разговаравме за нејзините постигнувања со нејзината мајка јас ја прашав
-што сакаш да бидеш кога ќе пораснеш ?
девојчево кое го имам чувано повеќе пати и ме знае ...
девојчево само ме погледна чудно и се насмевна ,одговорот беше запрепастувачки за мене
-не знам
Ова само еден од случаевите не ретко ќе чуете едно дрско ништо на ова прашање од некое дете.

А и кој е ефектот ако каже девојчето дека сака да биде: пилот, наставничка, докторка, манекенка, адвокатка и слично?
И да го каже тоа, нема да биде тоа за коешто сонувала како мала.
Според мене, детските соништа се безвезни и сосема непотребни.
Нема ништо лошо со децата што не сањареле како мали, што си биле приземјени и присебни.
Плус, не мислиш дека е малце рано за малата да знае што сака да биде кога ќе порасне?
:smir:

 

[marsovka]

А и кој е ефектот ако каже девојчето дека сака да биде: пилот, наставничка, докторка, манекенка, адвокатка и слично?
И да го каже тоа, нема да биде тоа за коешто сонувала како мала.
Според мене, детските соништа се безвезни и сосема непотребни.
Нема ништо лошо со децата што не сањареле како мали, што си биле приземјени и присебни.
Плус, не мислиш дека е малце рано за малата да знае што сака да биде кога ќе порасне?
:smir:

јас знаев што акам да бидам од мојата 5 та година (јзеда тоа се мењаше секој ден )
а да не споменувам дека луѓето кои сонувале се тие кои донеле позитивни промени
Веруј ми не е мала баш тој период е период кога сакаш да бидеш нешто ,што има лошо во имагинацијата?
Од таму почнува креативноста која подоцна не ретко се покажала како неопходна ...
Каков ќе биде овој свет со само приземјени и реални ?практични и логични,
тоа е многу студен свет .....
Знаеш ли како почнува говорот на Мартин Лутер Кинг ?
-I have a dream....

 

[Paranoik]

јас знаев што акам да бидам од мојата 5 та година (јзеда тоа се мењаше секој ден )
а да не споменувам дека луѓето кои сонувале се тие кои донеле позитивни промени
Веруј ми не е мала баш тој период е период кога сакаш да бидеш нешто ,што има лошо во имагинацијата?
Од таму почнува креативноста која подоцна не ретко се покажала како неопходна ...
Каков ќе биде овој свет со само приземјени и реални ?практични и логични,
тоа е многу студен свет .....
Знаеш ли како почнува говорот на Мартин Лутер Кинг ?
-I have a dream....

Mартин Лутeр Кинг аka 1929 aka "The past"?

Имагинација не е еднакво на day-dreaming што е својствено за децата на возраст од 5-7 години. Таа фаза е преодна, за среќа
Имагинација е нешто што ти помага да се развиеш, психички. Но, никако нема да се развиеш ти и да достигнеш високо интелектуално ниво, ако и од мала возраст живееш во некој свет над овој, ако си леташ у облаци.

И не се согласувам со тоа дека „со приземјени и реални луѓе ќе биде студен светот“... Реалните и приземјените луѓе се многу здрави за општеството и неговиот развиток. А замисли каков ќе биде светот со фантазери? Калакурница. Не викам дека не треба луѓе што ќе сањаат за еден „подобар свет“, но технологијата, и политиката, и се` вкупно се развивало со помош на приземјените луѓе, луѓе кои на првиот проблем НЕ се затворале во нивната розова куќичка.

 

[B. Boop]

Одговорот "не знам" во одреден момент не значи дека детето навистина нема желби и соништа за иднината, можеби баш тогаш кога го прашуваме не знае или не сака да знае. И не е репер кој би можел да ни покаже дека децата не фантазираат за иднината. Доколку се направи истражување каде голем примерок ќе одговорат со истиот одговор тогаш би требало да не` загрижува. Дотогаш да ги оставиме децата да си бидат деца, неоптоварени со иднината.

 

[~~БоЖиЦа~~]

А и кој е ефектот ако каже девојчето дека сака да биде: пилот, наставничка, докторка, манекенка, адвокатка и слично?
И да го каже тоа, нема да биде тоа за коешто сонувала како мала.
Според мене, детските соништа се безвезни и сосема непотребни.
Нема ништо лошо со децата што не сањареле како мали, што си биле приземјени и присебни.
Плус, не мислиш дека е малце рано за малата да знае што сака да биде кога ќе порасне?
:smir:

Ефектот е поголема имагинација,а поголемата имагинација резултатира на поголеми работи...Сепак дете без имагинација..????WTF?ТОва повеќе ми личи на возрасен:smir:....Факт е дека децата што се помлади генерациите,се повеќе се менуваат,и прават работи,за кои нас воопшто не ни биле детски,а и за постарите генерации(барем така мислам)....А фантазијата и имагинацијата,мислам дека најповеќе треба да се развиени во тие години...Па кога ќе прочиташ повеќе за тие работи,можеби и повторно ќе се запрашаш што не е во ред,но можеби ќе размислуваш на друг начин....:smir:

 

[Јован]

Да, треба да загрижува тоа, но мене повеќе ме загрижуваат повозрасните „деца“... средношколци а посебно студенти кои да ми извините кур ги боли за сите случувања во нивното опкружување и најважно им е убаво да се испијанат во некој фенси ноќен клуб.

 

[Apokalipto]

Можеби едноставно се стопија со реалноста која ги јаде нивните родители, а сите знаеме дека сега малите деца се буквално понапредни во размислувањата од нас на нивни години, што не ги спречува да ја разберат таквата ситуација а со тоа да прекинат да мислат на некаква тешко остварлива иднина.

 

[Гладиус]

Соништашта да децата отидоа онаму каде што е тргнат и целиот свет. Во пропаст.
Сепак, да не се оддалечувам од темата и да ти одговорам на прашањето.
Аналогно на темата за тоа каде е отидена топката на децата, би ти кажал дека покрај сите игри кои порано се играле (да не набројувам, но ајде: доктори, кувари, продавачи, наставници, пилоти, возачи и што уште не) денес не е останато ништо од тоа што би било доволно интересно за едно дете да посака да биде тоа. Мене порано ми беше задоволство и многу се радував кога надвор ќе си игравме продавница. Еееее сонував за идни денови, а себеси во нив се гледав како продавач во некоја продавница. Но ете, годините поминаа, желбите се изгубија а на нивно место дојдоа нови.
Баш ме интересира колку деца од тие новопечените фраери/ки се способни да изелзат надвор и да поиграат со врсниците.
Жал ми е што единствени деца од кои сега слушам што сакаат да бидат се моите комшифчиња кои имаат по највеќе 5 години. Но среќен сум што тие се од оние деца кои ќе имаат детство за сеќавање, како и желби што да бидат понатаму.
Една од желбите за тоа што да бидат во иднина, слатко ме насмеа. Софија, 3 годишно девојче ми кажа дека кога ќе порасне сака да биде принцеза. Нели е тоа толку невино и слатко?
Не сакам јас да чујам дека сака да биде адвокат, политичар, инжињер... Едноставно сакам да знам дека сака да биде нешто, па било тоа и принцеза
Епа кога ќе подразмислиме малку, кога немаш основа врз која би се развивал сонот за иднината, тогаш го немаш ни самиот сон.
Ретки се оние кои покрај модерниот свет се додржаа на правото детство и соновите за својата иднина.