Грчкиот народ протестира затоа што живеат во тоталитарно општество. Затоа што главен политички актер им стана полицијата, а главна акција - апсењето и судењето и убивањето невини деца.
Протестираат затоа што богатството на шака луѓе значи крпен живот за мнозинството. Затоа што профитот на газдите од Атина и Солун значи крв и пот и сува корка леб за работниците ширум цела Грциjа.
Студентите протестираат затоа што државата и бизнисот мешаат прсти во образованието.
Многумина протестираат против тоа што грчката влада константно води националистичка и крстоносна политика. Малцинствата не се признати, а поповите сеприсутни и семоќни.
Протестираат зошто живеат во милитаризирано оштество кое ги потсеќа на хунтата. Затоа што војска има на секое ќоше, дури и во странски мисии.
Протестираат затоа што наместо владата да им ги решава проблемите, им мачка очи и ги труе со апсурдниот спор со името со нивниот сосед, Македонија. Наместо да им бере гајле за иднината, владата се уште води залудна битка за славната историја, и за пар симболи.
Протестираат затоа што не живеат добро. Затоа што им е преку глава од тоа некој да ги манипулира и злоупотребува.
Нивните причини се и наши причини. Наши, човечки. Затоа треба да бидеме солидарни.
* * *
А што е со Македонија?
Македонскиот народ живее во тоталитарно општество во кое главни актери се алфите, ЕБР, полицијата.. свежа е крвта на Трајан Беќиров, свежи се сеќавањата од упадот во “Процес”, за секојдневните спектакуларни апсења и наводната борба со криминалот не мора и многу да се говори. Згора на тоа секакви забрани, банални казни, со никаков ефект.
Во Македонија не само што од ден на ден се зголемува јазот помеѓу оние кои имаат и оние кои крпат од ден на ден, туку и активно се лимитираат работничките права. Новиот Закон за работни односи буквално го третира работникот како пониска форма на постоење.
Студентските проблеми во Македонија се најочигледни од се’. Јавно образование кое чини баснословни суми, а е неквалитетно, руинирани студентски домови, ретроградно партизирано студентско раководство, замолчување на студентските медиуми, немање никаков обѕир за прогресивните идеи. И т.н. Агенција за млади и спорт која шири национализам, како капак на се’.
На целата мака, и во Македонија се носи крстоносна политика. Наместо царството небесно, Црквата брка политика и бизнис. И тотално непотребно фрчат крстови на сите страни, се заговараат цркви на сред плоштад и се’ тоа со народни средства.
Македонија нема воспоставено контрола над целата своја територија, но го ослободува Ирак (и покрај најавеното повлекување). Соучествува во криминалот на НАТО во Авганистан. Купува оружје како да се спрема за војна.
А Македонија се соочува со милион други проблеми. Јавното здравство е тотално руинирано. Животната средина е тотално загрозена од топилници, рафинерии, медицински отпади, но полицијата тренира строгост на оние кои плукнале на улица. И така натаму.
Но се’ тоа се заборава, затоа што се чини единствен приоритет е “борбата за идентитетот”. Добро, кој нормален и самосвесен субјект си докажува сам себе и на другите кој е, и што е? Наместо да се решаваат проблемите, се замотува и одмотува клопчето за името, тотално без никаква концепција, а во исто време штетно за националните интереси. Наместо да се бара вистината во подоброто утре, вистината се бара во Каменот од Розета, Хунзите, Александар Велики. Никој и не е свесен дека утрешниот ден ќе дојде многу побрзо од што се очекува.
Утрешнината доаѓа во Грциjа. Народот се бори за своите правдини. За нашите правдини. Затоа треба да се стане и да се даде поддршка! Да живее слободата!
