Така е се како што кажа, но сфатив дека проблемот не е во него, туку во мене, дефинитивно јас сум сеуште опседната бидејќи ми значи, не ми е сеедно во врска со него. Ем го презирам за работите што ги направил, ем да не кажам го сакам, а ми значи. Јас сум опседната со него а него ку* не го боли. Јас сум право за на психијатар, ми нема лек.
Не си ти крива, психата ви е таква на 90% жени, трчате по тие што не ве рецкаат и ве понижуваат а им го мавате колецот на тие што се фини и ве сакаат
. Не можеш против тоа дури и да сакаш да се промениш, у ген ви е веќе влезено. Дури и да ти е јасен механизмот зашто е тоа така (а има зашто) ќе го сфаќаш од мозок ама пак ќе те влечат такви типци. И се би било ок кога не би постоел фактот дека со таков тип на долги патеки завршуваш у катастрофа како жена и после нема враќање назад.. Само обично фините машки немаат појма дека и тоа им е битно за успешна врска со жени ко тебе (без лутење скоро сите сте такви )..
Оооо па што не кажеш бе дека за дечко се работи?
Ја мислев некоја другарка ти земала дечко или нешо така, не мислев дека е волку едноставно Се шалам. Ама сите сме поминале низ тоа. Зашто јас го сакам а он не приметува, или он не ме сака или он сака друга... Работата не е дека имаш проблем, и не е дека си луда па си за на психијатар, туку си у години кога ти е нормално така да се чувствуваш. Тој ќе ти се свиѓа (или ќе го сакаш како што викаш ти) зашто он не ти обрнува внимание, па ти е интересен. Познато е дека она што не можеме да го имаме ни е попривлечно. Ама, мислам дека наскоро ќе сфатиш дека тој некој е сварно кретен и не те заслужува, малце ќе се освестиш. Па коа ќе му свртиш грб, он ќе потрча по тебе, демек ќе те сака не знам што. И ти или ќе му дадеш шанса и ќе сфатиш дека тој не е тоа што ти треба, па ќе го откачиш, или уште у старт ќе му речеш, батка, таа игра со мене више не ја играш. И хепи енд на крај, ќе си најдеш некој шо ќе ти биде супер, нема да те замара и се ќе биде океј. 
Не си за на психијатар, тоа е сигурно
Не си за на психијатар, тоа е сигурно
Не ти е јасно како некој што ти велел дека те сака, може да те повреди толку, а потоа да не биде тука за да ти ги лекува раните и да ти биде рамо за плачење.
Како некој со кој си ја замислувала твојата иднина - го нема ни во сегашноста.
Како, човекот кого си го „идеализирала“ и си му пружила се, не е тоа што си мислела.
Нормално е човек да биде разочаран од некоја врска, од некоја друга личност. Нормални се и мислите што ти одат кон него, тоа што сакаш да бидеш пак заедно. Особено ако повторно и повторно се сеќаваш само на убавите работи со него.
Но, помината е подолго време откако не сте заедно, тој е сменет - ти си сменета. Таа врска што сте ја имале, нема да биде иста, никогаш нема да можеш до крај да му го простиш ова. Како ќе се будиш покрај човек за кој си размислувала како да му се одмаздиш, како ќе можеш да му пружиш безусловна љубов на некој што направил да страдаш...
Пред се, мора да му простиш зашто те повредил. Во себе.
Да се ослободиш од мислата дека он те повредил и е одговорен за се. Мораш да имаш на ум дека и он толку знаел, дека и он е човек кој греши и дека не мора да значи дека тоа ти го направил намерно.
Се додека си со таа мисла дека он те повредил - го држиш крај себе и не го пушташ да си замине. И тоа, го држиш најлошиот дел, најнегативниот. Што ти носи само лошо емоции.
И да почнеш да бараш друг. Да, знам дека е лесно да се каже и знам дека треба да се бориш за љубовта, но не секој заслжува да се бориш за него.
Размисли каква иднина би имале кога он би ти се вратил, а каква би имала кога би го заборавила.
Не е лесно да се дава совет на ваков тип проблем без да знаеме што ти се дешавало, како траела врската, како завршила и многу други фактори, и воопшто да даваме совети кога не сме во твоја кожа за да осетиме како ти е тебе, но сепак, потруди се да си најдеш решение кое ќе те направи среќна.
Ако ти треба нбешто - пиши ми пп. :smir:
:back:Нормално дека ке ти удара во психа,се е до навиката,си ги поминувала деновите со него.
Нема време за било каква одмазда,нема потреба од губење време за да направите некој да пати.,немаме можност за такви луксузни игри со животот.Едноставно животот на човекот не е вечен си има свој век на траење.Тој период треба да ги искористиме да научиме што повеќе за љубовта на пример.Ете и претходно кажа дека колку и да не те рецка типот ти упорно сакаш да си со него,а од друга страна дадоа совет дека тоа е период во кој сите сме биле и е неизбежен и треба да се помине покрај него да се осети дека тоа што ти го правиш во моментов можеби и не е правилно.Затоа не си го коцкај времето залудно смислувајќи како да му се одмаздиш затоа што ќе се изгубиш себе си,ќе ги изгубиш целите и идеалите што си ги имала претходно.Искористи го секој момент да научиш нешто од твоите искуства да се прилагодиш на денешницава и да ја исцрпеш сета можна среќа и љубов од неа.Заборави на минатото и фрли поглед кон иднината , а дејствувај СЕГА.Немој да останеш на статус кво каде што си сега.Прошетај и барај нова љубов сигурно постои.Па и да не успееш и во неа , не се разочарувај секако си во ќар од уште едно искуство.Хмм па еве да речеме сите ние кажуваме како треба да се однесуваме во однос со љубовта тоа значи дека има одредени правила по кои треба да се придржуваме за да успееме во неа..Епа ако љубовта е "занает" кој треба да го испечеме , тогаш љубовта е единствениот занает кој го добиваме бесплатно(освен трошоци за кафе и поклони хаха).Имаш еден куп лекции надвор и тоа бесплатно само треба МУДРО да ја избереме онаа лекција од која највеќе ќе научиме...Животот е краток затоа фокусирај се на нешто поинакво од ова што ти е мета сега.
Многу малку информации даваш за себе, за да може било кој да ти даде поконкретен совет во врска со проблемов. Значи, свесен си дека избегнуваш контакти со луѓе. А штом си пишал овде, значи и свесен си дека не треба така. Останати се многу прашања отворени, како на пример, што е со животот? Што ти се случува? Како ти е дома? Девојки? Школо? Друштво? Речиси е сигурно дека проблемот и решението лежи во некоја од овие области што ти го сочинуваат животот. Колку години имаш? Исто така, не даваш ни информација за тоа колку време си затворен? Што чувствуваш? Ако не сакаш контакти со луѓе, најверојатно не би ни сакал да ги споделиш овие информации со нас. Ама овде никој не знае кој си, така да немаш што да изгубиш. Можеби некој ќе даде добар совет или нешто што ќе те замисли и ќе ти отвори некои карти. Нема потреба да ти кажувам дека не е убаво што си се изолирал, затоа што нели, ти тоа и сам го знаеш. Само, прашање е ЗОШТО? Помогни си, поставувај си прашања, давај си одговори. Не си луд, ако тоа ти паднало на памет, во никој случај. Сите имаме периоди кога не сакаме никој да не вознемирува, да бидеме единствени во нашиот свет. Би требало да помине. За жал, не би можела ништо повеќе да ти кажам од ова, зашто многу малку информации имаш дадено... Се надевам наскоро ќе седнеш и ќе пишеш нешто повеќе.
Искрено ти препорачувам да посетиш психолог, кој ќе може и знае да ти допре до суштината, зашто го правиш тоа. Овде на форумов, колку и да се трудиме, нема да може да ти помогнеме. Не сакам да те плашам или нешто, но ме загрижија оние работи кои ти ги болдирав.
Демек психолозите помагаат, тие не се способни за ништо друго освен за препознавање на проблемот, и не можат ништо друго да ти пружат освен разговор.
Добар разговор и совет злато вреди..а што треба да прават психолозите,лоботомија..?
Taман си, секој дошол у твојата ситуација порано или покасно.
Не ама пари сигурно да
Злато вреди, ама не ти треба психолог за тоа, добро, кај некои може да упали зависи од чоеко и маката...обично ќе му препишат куп таблети за да го доутепаат.