Библијата има објаснување кое го решава проблемот со инцесот во првите неколку генерации.
А што е со Дарвиновата хипотеза? Како настанал првиот полов организам и како се размножувал тој/таа? Дали знаеш дека и според атеистичката вера (абиогениза) животот настанал од кал, или од прабиотичката супа со мистериозното самоорганизирање на атомите и молекулите... значи повторно следи дека сме од нешто исто, едноставно нема бегање од тоа независно од тоа во што ќе веруваш.
Повеќе би сакал моите прародители да ми бидат Адам и Ева, отколку Парамециум и Амеба
Абе јебеш ти што сакаш поише, друже - гледај да разбереш
како навистина е. Пустите желби и егоцентризмот никогаш нема лагата да ја направат вистина.
За Дарвинистичкиот инцест повеќе пати ти е напишано.
Не е целиот живот на Земјата настанат од еден единствен атом. Твоево е неосновано тврдење кое, најверијатно, ти се меша поради твојот библиски концепт за еден маж и една жена. Океанот е лулката на животот на земјата. Get over it.
Ако христијанството требало да те научи на нешто, тогаш тоа е понизност. Престани да се сметаш за врховна креација и центар на универзумот и погледни го малку подобро светот околу тебе. Ние, луѓето сме еден прдеж у 5.000.000.000 (милијарди) години историја на планетата.
Можеш колку сакаш да ја жонглираш и извитоперуваш приказната за Битие за да ти наликува на објективните научни наоди, можеш да правиш и креационистички салта со прабиотичката супа и со инцестот (промовиран во повеќе наврати) во Стариот Завет, но никогаш нема да можеш да ги маскираш очигледните глупости во текстот како што се светлото на првиот - сонцето на четвртиот ден, водата која ја поделил од ништо, тревопасните лавови, 150-те дена жив копнен растителен свет под вода, димензиите на арката на дедо Ное, скелетите од потопот кои не се таму, рамната земја, носачите на споменатата плоча, промоцијата на ропството и соодветните упатства за, силувањата, презирот кон жената, сакатите и болните, и, секако, бесмисленоста на концептите:
1. „вечен рај во кој го нема твоето грешно дете“ и
2. „вечен наследен грев на едниствената негова
специјална креација како казна за тоа што омнипотентниот, безгрешен креатор заебал работа кога во својата немоќ дозволил да биде заебан од истата (патем лажејќи ја за дрвото, нели).“
...за љубезната кажна од милозливиот бог кој неизмерно те сака наречена „вечен пекол“ неќу ни да почнувам.
Инаку, Дарвин не згрешил, пошто за сега све е проверено и прифатено, а ти очигледно имаш претерано селективна перцепција (пошто добро знам дека не си воопшто глупав). Сепак, да не заборавиме да повториме дека и покрај сите твои натчовечки, би рекол вознесени, напори сеуште не можеш да најдеш никаква дупка во неговата теорија, ниту пак да одделиш малку време да ни ги објасниш левијатанот и кенгурите.
* * *
..хехе... ќе заборавев
...не е многу у контекст, ама пак, пошто е небулоза и тотална, очигледна контрадикторност, да си ја пишам пак:
...уште во најпрвата од најпрвата книга (у битие мислам дека беше и тоа едноцирена глава некоја) кога Луци доаѓа да ја мува Ева да к'сне од овошката, па ја маестрално шармира и обара с'ногу со
све сама сува вистина, а нас добро ни текнува како Јахве својот специјален од-прашина(dust)-направен млад пар
бесрамно ги лаже дека ќе умрат ако само се доближат до дрвото, а не па да пробаат. Тек па за ова каква ментална гимнастика треба.
