Dzish
unlike any other...
- Член од
- 15 февруари 2007
- Мислења
- 13.994
- Поени од реакции
- 2.689
Супер кажано... Башка, доволно е да се соберат најблиските роднини татко/мајка/брат/сестра и да се озваничи. Немора да се прат фешти и да се канат 500 луѓе кои за првпат ќе ги запознаеш на свадбата еднаш и толку. Никогаш повеќе нема да ги видиш.Венчање во црква не кошта, освен што треба на попот да му платиш. Кошта фештата што ја правиме по ресторани.
Еден мој другар навлезен во 30 ти години живеел со девојка му во стан и ми вика нема никаква разлика дали си венчан на лист или не, исто ти е штом си под ист покрив. Јас не се согласувам целосно со ова, ама се зависи колку ти значат формалностите и свеченоста. Јас на пример задолжително сакам венчавање во црква. Без тоа, ми нема смисла. Ама тоа си е моја работа и мое размилсување. На кој како му е мило така нека си живее, негово право си е.
Од друга страна, заедничкото живеење без да се официјализира има неколку негативности. Неможиш да живееш во заедница, а да не инвестираш нешто (можиш месец-два-три најмногу, се понатаму е бесмислено). Се што е створено во брак (купено стан/куќа кола, намештај и тн) без разлика на кого се води, ако дојде до развод се дели 50-50 (освен со некој договор ако е кажано поинаку). Со неофицијализирањето, идиме до моментот ако дојди до недај боже разделба, едниот да остани со прстот в уста... цел живот работел инвестирал во нешто заедничко, а тоа му останува на другиот. Нефер е. Ако таквиот пар има деца? Тоа дете мора да има некое презиме... по автоматизам презимето го зема од мајката, освен ако мајката се сложи таткото да биди старател, па детето да го има презимето од таткото. Шо значи, му го препушта детето него. И пак идиме до моментот ако се разделат, детето да остани со таткото, иако пример станот и сите глупости се водат на мајката...
Зато измислиле брак... не е ништо страшно да се склопи, не е ништо страшно да се растури. Поарно така, бар знајш женет/мажена или разведен/а... долгото живеење без официјализација е ни ваму ни таму.