Мојот углед/репутација

[DeviL_32`]

Како што рече Млад Ман важни се угледот и репутацијата, тоа е точно. Кога постирам гледам да бидам што попрецизен во врска со некоа тема а и исто така не се замарам дали е некој против мојот пост, секој си има свое мислење нели :smir:? Исто така гледам да не навредам некој и внимавам како се однесувам (освен кога во моменти кога сум нервозен...тогаш не можам да се контролирам) И да не заборавам секогаш кога отварам теми или ако ми се случе дека не сум видел дали има некоа таква тема или е слична на неа пишувам ако има таква тема нека се брише. Плус кога некој го замолувам на пп на крај пишам се извунувам ако пречам оти многу ми е криво ако сум му досадувал на некој или сум пречел или слично...Тоа е оти сум осетлива личност :wink:

 

[Desire]

Не ме интересира многу каков впечаток оставам кај другите,меѓутоа ме интересира мислењето на блиските,пошто сепак тие се тие што остануваат,другите се само пролазни личности од мојот живот,за кои немам потреба да се трудам да оставам добар впечаток.
Не дека вложувам некој труд за подобра репутација или во краен случај да глумам,туку само сум тоа што сум и луѓето што ме прифаќаат стануваат дел од мојот близок круг на пријатели.
Ако случајно се заинтересирам за некоја личност посебно,се трудам да оставам добар впечаток кај истата,но пак не со глумење,зошто сепак тоа нема да бидам јас,туку само се истакнувам себеси за да привлечам внимание.
Да глумам за да се допаднам некому немам ни најмала намера,се помирувам со фактот дека некому не му се допаѓам,а и талентот за глума ми се активира само у школо кој треба да се бега.

На форумов колку толку гледам да немам лош углед,се преслушувам пред да пратам некој пост,гледам да биде добро “стокмен“ да не биде само колку да се пише,меѓутоа се знае дека секогаш ќе има некој што нема да се согласува со моето мислење и затоа не преќутувам работи,зошто не може да се удоволи на секого а и немам намера да удоволувам на секого,и сепак форумот е за дискусии.

 

[Сатори]

А ако угледот падне во вода, тикви што ќе ја имаш нивната љубов.

Ако треба да имаш углед за да те сака семејството и тие што го поминале животот со тебе, тогаш слободно можеш да си го свирнеш куршумот и да си докажеш себеси колку многу вреди твоето наводно „име“.

 

[rymz]

Бул шит , за сите оние што велат дека не се трудат околу нивната репутација.

?????Како може бе да не се трудат ???? Што се случува кога ќе се појави некоја згодна риба???? опааа, ајмо одма рекламирање....или обратно , Неки згодан фраер можеби.

Eпа можеби некој не живее само со идеали да легне нешто или да плесне. Некој просто има принципи. Не пљукам по мој карактер и став за пи*ка депилирана или не. Свој сум. Тој сум.

Ај не се фолирајте дека ве мрзело да се трудите за впечатокот кој го оставате, зошто сите сме свесни дека до толку ни е важен што понекогаш сме спремни и да правиме/кажеме работи кои не се својствени за нас, само во име на добрата репутација (во и вонфорумска).

Колку само не. Еве бе драгичка земи пример, се имаме запознаено, што фајде ако изигравам нешто пред тебе кога и така така само здраво сме си кажале, смешка две три, и толку. Животот тече даље, ќе те видам догодина некаде во 57ца можеби, ќе станам ќе ти ослободам место чисто поради култура, бонтон, а не поради тоа што сакам да оставам подобар впечаток кај тебе. Искрено ми е гајле каков впечаток имаш за мене, дека сепак, утредента ќе се разбудам, ќе штиклирам нова дата на календарот, the first day of the rest of my life...идемо даље.

Личностите кои што ми се блиски, ме имаат прифатено таков каков што сум. Непроменлива супстанца. Инает карактер. Дрскост до максимум. Таков сум. Можеби некоја риба на улица нема да ми се насмевне, ама ете, се нашла некоја друга која ми се насмевнала. Семејството како што кажа Сатори дај боже да не дојде до тоа дереџе да ми кења за мојата репутација...а крај краева, секој умира сам. Секој живее за сам себе. Не живеам, не живееме за другите,и нивните мислења. Но нејсе, јас си имам мој став мои мислења, вие ваши. Само ќе додадам, дека никогаш, ама баш никогаш нема да се променам себеси за да оставам впечаток кај некого, дека тогаш би бил дволичен, нешто што самиот го мразам. То ест, би требало да се мразам и себеси тогаш...

 

[PSYtisfaction]

Ако треба да имаш углед за да те сака семејството и тие што го поминале животот со тебе, тогаш слободно можеш да си го свирнеш куршумот и да си докажеш себеси колку многу вреди твоето наводно „име“.

Не зборев за семејството, тие се твоја крв и технички немаат избор дали да те прифатат или не, секако ќе те сакаат и не се грижат за твојата репутација.
Зборев за пријателите, нели ги спомна и нив, а ако се крај тебе, тоа веројатно значи дека имаат добро мислење за тебе и ти ги познаваат квалитетите кои (барем во нивните очи) ги надминуваат твоите маани; следствено: во нивните очи, ти имаш висок углед.
Зошто, ако те мислат за ѓубре, немаше да бидат со тебе, без оглед на тоа што се знаете од градинка.

И не се работи за никакво име, слава, популарност и не знам што... Се работи за тоа дека сите се трудиме да бидеме подобри личности за да оставиме впечаток кај другите.

На пример, зошто си љубезна со комшии, солидарна со соученици, доверлива со пријатели, нежна спрема партнерот итн.? За да се претставиш како добра личност и да им докажеш дека ја заслужуваш нивната наклонетост.

Колку само не. Еве бе драгичка земи пример, се имаме запознаено, што фајде ако изигравам нешто пред тебе кога и така така само здраво сме си кажале, смешка две три, и толку. Животот тече даље, ќе те видам догодина некаде во 57ца можеби, ќе станам ќе ти ослободам место чисто поради култура, бонтон, а не поради тоа што сакам да оставам подобар впечаток кај тебе.

Абе не треба да глумиш и да изиграваш нешто што не си, не се работи за тоа. Се работи за тоа дека сите работиме на тоа да станеме изградени личности, со цврсти ставови, харизма, квалитети, интелигенција, се` што би не направило подобра личност. А кога истото ќе го постигнеме, ќе го уживаме добриот углед, кој сам по себе ќе си дојде.

И... не смееш да ми отстапиш место во 57ца, не би прифатила, ти си постар и имаш предност

Личностите кои што ми се блиски, ме имаат прифатено таков каков што сум. Непроменлива супстанца. Инает карактер. Дрскост до максимум. Таков сум.

Истовремено и зрел, интелигентен, свој, изграден (нафрлам доблести). Муабетот ми е, веќе си имаш изградено углед, кој ги подразбира сите твои + и - карактеристики, кои зависно од вкусовите на луѓето, на некои ќе им се допаднат, на некои не.
Важно имаш одреден углед; се држиш за своето и не се променуваш.

Личностите кои ти се блиски те имаат прифатено затоа што те почитуваат каков што си, што значи дека имаш висока репутација во тој круг на луѓе.

Секој живее за сам себе. Не живеам, не живееме за другите,и нивните мислења.

И сам знаеш дека ова не е точно баш. Претходно спомнав дека сме социјални суштества. Не можеш да опстоиш сам, зависен си од луѓето и околината, финансиски, егзистенцијално, емотивно... секако.

Според тоа, логично е да сакаш да ги освоиш симпатиите на луѓето од кои заклучивме дека зависиш, и, иако „живеам за другите“ не е најдобар избор на зборови, во суштина тоа е така.

Само ќе додадам, дека никогаш, ама баш никогаш нема да се променам себеси за да оставам впечаток кај некого, дека тогаш би бил дволичен, нешто што самиот го мразам. То ест, би требало да се мразам и себеси тогаш...

Таман работа да се менуваш. Стоењето на своето е една од поважните работи при градењето на углед.
Дури и кога тврдиш дека не ти е гајле за твојата репутација... Индиректно постојано ја градиш и одржуваш.

 

[Razorblade Kiss]

Личностите кои што ми се блиски, ме имаат прифатено таков каков што сум.

Не. Не,не,премногу добро за да биде вистинито.
Секој секого молзи од корист,и притоа не му е важно дали ти си препотентен вулгарен или што знам,се додека тој добива нешто од тебе.Материјално или духовно добро не е важно.Па макар и добро отепано време,површно друштво.
Додека другиот се наоѓа во поволна ситуација со тебе ''се тера пријателство''.
Еден ден можеби ќе прекине пријателскиот часовник,ќе се судрат карактерите,и ќе бидете просто изненадени какви црни вреќи ѓубре биле чувани за вас во подрум
Но таква е шемата. Никој никогаш не ги прифаќа твоите маани и им се восхитува на твоите доблести,и искрено ти вели дека му е мило ако си успеал,тоа е се сервирана култура и бонтон,едноставно,ти ги премолчува твоите моменти и ги складира за бричење на суво во црни денови,ако евентуално дојде до ''пукање на филм''.
Проверено

 

[Nemiseverue]

Семејството како што кажа Сатори дај боже да не дојде до тоа дереџе да ми кења за мојата репутација...а крај краева, секој умира сам. Секој живее за сам себе. Не живеам, не живееме за другите,и нивните мислења.

Семејството може да кења за твојата репутација, ама сепак брат/сестра/мајка/татко секогаш ќе те сакаат па макар се откажале од тебе преку весник. Во срж е, те растеле, те сакале.. дел од нив си.

Но, не се сложувам дека живееш сам за себе. И не се сложувам дека секој умира сам. Кога ти умираш, умира дел од оние кои те сакале. Ако одбереш да живееш буквално сам, тогаш и ќе умреш сам, да, но никој не живее сам и сам за себе. Брат ти е дел од тебе, живееш и за него, оди изневери го да те видам.
И живееш за другите, ти можеш мене да ми кажеш дека си националист, ама кога ќе почнеш да ме гледаш во очи и да ме навредуваш затоа што ете таков ти е карактерот, јас ќе си одам, како и секој друг кој ќе го навредиш, освен ако не е ментално нестабилен, а тогаш се наоѓаш во ситуација да си во друштво на лудак.

 

[Antagonist]

Eпа можеби некој не живее само со идеали да легне нешто или да плесне. Некој просто има принципи. Не пљукам по мој карактер и став за пи*ка депилирана или не. Свој сум. Тој сум.

Воопшто не беше идејата тоа да го кажам.
мислам , просто , ако ти имаш принципи , а таквите како мене немаат.
ок си е што мислиш, каков сум таков сум.
барем , немам погрешно толкување на некои најобични постови.

Мислам , ја едно кажувам, ти за друго се фаќаш.

де прочитај пак .

 

[*princess*]

Постојат такви личности чие што мислење не ме интересира од одредени причини..Но важно ми е мислењето на блиските и на оние кои ги почитувам..
На форумов не знам воопшто каков углед имам и дали имам,,но искрено ценам кога некој ќе се согласи со мене за нешто и тоа многу го почитувам,,иако не познавам никого лично,,сепак ги препознавам од постовите.. На секој пост сум искрена и се трудам да бидам таква,,затоа што сепак си го кажувам своето мислење за одредена тема,,и нема зошто да не би била таква..Секако дека сите сме различни и со различни ставови,,така да има и такви кои нема да се согласат со мене за некое мислење,,но го почитувам мислењето на сите кои го почитуваат моето..

 

[niTa]

So godini nemam nikakva reputacija , da ne zboram za potchit od tie shto gi potchituvam poishe od sebe i za koi se bi napravila ali on iza mene ne, podrshka pa ushte pomalku i taka so godini site po red me dupchea u zdrav mozok, ama sea dojde red ja malce da dupcham i gajle m ie sto sum zlobnik zasho koga bev dobra nemashe koj da vrati- sekoja chest za iskluchochi, e zatoa sea ja sum glavna drugite se dole...:tv:

 

[Luka Peruzovic]

Баш и не придавам значење на ова. Не знам каков углед имам или неуглед, каква ми е репутацијата... Се додека сме другари, се поштуеме си помагаме се викаме за излагање и клабинг нема шо да му ја мислиш и да се замараш шо ти мислат другите. Ги познавам моите маани, нажалост подобро од моите доблести, се имам прифатено себеси онаков каков што сум и воопшто не се трудам да создадам за себе некоја слика на шо-ти-ја-знам фраер или да се пувам со нешо. Најчесто правам заебанциај од моите мани. Оној/онаа која сака да види добро во мене ќе го види без особено ја да се трудам, а знаеш дека не си почитуван(дали партнер или другар) ако за сенешто гледа маана кај тебе и префрла за глупости, и покрај тоа што даваш се од себе. Иако честопати знам од инает во ситуација кога се очекува од мене да се претставам во добра слика да се однесувам како некој уличар и битанга. Онака од заебанција интересно ми е како реагираат луѓето на мене ако не ги задоволам критеримите нивни од прво глеање.
Веројатно зашо знам дека многу луѓе се оптеретени со тоа што другите ќе речат за нив или пак очекуваат да се однесуваш учтиво, културно итн.

 

[Winston]

Колку се трудите тука да оставите позитивен впечаток кај останатите членови?

ich


Колку ви е важно како ве гледаат и доживуваат другите, додека откривате дел од вас преку пишаниот збор?

ama ich

Дали се случува да преќутите нешто за да не си ја нарушите добрата репутацијата која мислите дека ја поседувате?

ne pada mi napamet

Важен ли ви е добриот углед / репутација или воопшто не се замарате со тоа, па дури и намерно знаете да се однесувате лошо, за да ве бие лош глас?

ne jas sum nekad prirodno dobar nekad prirodno losh so loshi :tv:

 

[crazy lady]

Угледот кој што го имаме кај околината која не опкружува е одраз на нашите постапки.Никој неможе да ти види што ти лежи на срце,сите ти ја гледаат устата.Ако е човек искрен,чесен,праведен луѓето околу го гледаат тоа и знаат да го наградат.А има и онакви кои и фамилијата одвај ги трпи.И да не се филмаме дека не ни е битно што мислат другите за нас затоа што ако некој е таков тогаш тој не е социјална зверка и неможе да се уклопи во ниедна средина.Нека проба некој да конкурира на ново работно место со однос ме заболе што мислите вие за мене.

Tocno e deka kolku tolku site nie se grizime za svojata reputacija i vo pravo si so ova za rabornoto mesto. Ama ne si vo pravo deka lugeto ja cenat iskrenosta bas naprotiv. Od iskustvo zboram - ako si premnogu dobar te gazat bez oko da im trepne, a ako si los i ne im dozvoluvas te cenat. Taka da denes lugeto nisto ne nagraduvaat

 

[rymz]

Не зборев за семејството, тие се твоја крв и технички немаат избор дали да те прифатат или не, секако ќе те сакаат и не се грижат за твојата репутација.

Eкзактли. Ниту јас се замарам.

Зборев за пријателите, нели ги спомна и нив, а ако се крај тебе, тоа веројатно значи дека имаат добро мислење за тебе и ти ги познаваат квалитетите кои (барем во нивните очи) ги надминуваат твоите маани; следствено: во нивните очи, ти имаш висок углед.

Никогаш не сум се лажел себеси дека секој со кого поминувам малку повеќе време ми е пријател. Вистински другари имам само двајца. Знам врз основа е изградено тоа другарство. Затоа и тврдам дека не се замарам со угледот кон некои други луѓе. Просто не ми се важни. Никогаш нема ни да ми бидат можеби.

Зошто, ако те мислат за ѓубре, немаше да бидат со тебе, без оглед на тоа што се знаете од градинка.

И не се работи за никакво име, слава, популарност и не знам што... Се работи за тоа дека сите се трудиме да бидеме подобри личности за да оставиме впечаток кај другите.

Се трудиме да бидеме подобри личности ...ДА. Но не за впечаток кај другите, просто, за себе. За моја подобра иднина, за исполнување на моите соништа.

На пример, зошто си љубезна со комшии, солидарна со соученици, доверлива со пријатели, нежна спрема партнерот итн.? За да се претставиш како добра личност и да им докажеш дека ја заслужуваш нивната наклонетост.

Љубезност кон комшии?? Хах...је, рајт. Like that will be the day.


Абе не треба да глумиш и да изиграваш нешто што не си, не се работи за тоа. Се работи за тоа дека сите работиме на тоа да станеме изградени личности, со цврсти ставови, харизма, квалитети, интелигенција, се` што би не направило подобра личност. А кога истото ќе го постигнеме, ќе го уживаме добриот углед, кој сам по себе ќе си дојде.

Tочно, изградени личности. Но никако поради тоа што сакам да имам подобар углед/репутација пред тебе, или некој друг. Кажав, просто, поради тоа што мислам дека тоа така треба.

И... не смееш да ми отстапиш место во 57ца, не би прифатила, ти си постар и имаш предност

Ах, пусти ќотек...женско си мури...

Истовремено и зрел, интелигентен, свој, изграден (нафрлам доблести). Муабетот ми е, веќе си имаш изградено углед, кој ги подразбира сите твои + и - карактеристики, кои зависно од вкусовите на луѓето, на некои ќе им се допаднат, на некои не.
Важно имаш одреден углед; се држиш за своето и не се променуваш.

Можеби имам изградено некој углед, ама искрено, најискрено, не ми е важно. Знаеш колку тоа ми значи што имам некаков углед изградено? Ништо...пак се будам сабајлето, си го пијам кафето, се спремам на работа. Ништо не ми менува во животот тој углед што го имам ете кај тебе, позитивен на пример.

Личностите кои ти се блиски те имаат прифатено затоа што те почитуваат каков што си, што значи дека имаш висока репутација во тој круг на луѓе.

И сам знаеш дека ова не е точно баш. Претходно спомнав дека сме социјални суштества. Не можеш да опстоиш сам, зависен си од луѓето и околината, финансиски, егзистенцијално, емотивно... секако.

Можеш. Се е во психата. Доколку се навикнеш да го пиеш кафето со некого, ти станува навика. Убаво ми е кафето и сам на тераса. Луѓето се променлива материја Ива. Денес не има, утре не нема. Животот тече. Жалосно, романтично, трагично, смешно, траги-комедија, како сакаш наречи го. Ја прифатив реалноста дека не можам да живеам во таков си некој свет каде што зависам од некого, на било каков начин. Бев, видов, се заебав. Сменив страна.

Според тоа, логично е да сакаш да ги освоиш симпатиите на луѓето од кои заклучивме дека зависиш, и, иако „живеам за другите“ не е најдобар избор на зборови, во суштина тоа е така.
Таман работа да се менуваш. Стоењето на своето е една од поважните работи при градењето на углед.
Дури и кога тврдиш дека не ти е гајле за твојата репутација... Индиректно постојано ја градиш и одржуваш.

Абе, можеби ја градам и одржувам, ама јас не давам никаков напор за тоа, ниту па се замарам, ниту ми значи. Тоа е ми беше и целата поента на првиот пост. Ти можеш да мислиш нешто добро/лошо за мене. Јас сепак ќе потрошам уште еден ден од мојот живот, без разлика на твоето мислење и репутацијата која ја имам кај тебе...најискрено.

Не. Не,не,премногу добро за да биде вистинито.
Секој секого молзи од корист,и притоа не му е важно дали ти си препотентен вулгарен или што знам,се додека тој добива нешто од тебе.Материјално или духовно добро не е важно.Па макар и добро отепано време,површно друштво.
Додека другиот се наоѓа во поволна ситуација со тебе ''се тера пријателство''.
Еден ден можеби ќе прекине пријателскиот часовник,ќе се судрат карактерите,и ќе бидете просто изненадени какви црни вреќи ѓубре биле чувани за вас во подрум
Но таква е шемата. Никој никогаш не ги прифаќа твоите маани и им се восхитува на твоите доблести,и искрено ти вели дека му е мило ако си успеал,тоа е се сервирана култура и бонтон,едноставно,ти ги премолчува твоите моменти и ги складира за бричење на суво во црни денови,ако евентуално дојде до ''пукање на филм''.
Проверено

А зашто бе мило чуваш вреќи ѓубре во подрум, и зашто чуваш такви личности околу тебе? И крај краева, од кај па ти знаеш какви луѓе чувам ја во моја близина, па да кажеш дали е предобро за да биде вистинито или не? Сами си одлучуваме на кого веруваме, ако носиме погрешни одлуки, проблемот е кај нас, а не кај луѓето кои не заебале. Fool me once, shame on you, fool me twice, shame on me.

Семејството може да кења за твојата репутација, ама сепак брат/сестра/мајка/татко секогаш ќе те сакаат па макар се откажале од тебе преку весник. Во срж е, те растеле, те сакале.. дел од нив си.

Aферим. Значи, боли ме патлак за репутација и углед. Имам безусловна љубов. Таа само ми треба. Крај.

Но, не се сложувам дека живееш сам за себе. И не се сложувам дека секој умира сам. Кога ти умираш, умира дел од оние кои те сакале. Ако одбереш да живееш буквално сам, тогаш и ќе умреш сам, да, но никој не живее сам и сам за себе. Брат ти е дел од тебе, живееш и за него, оди изневери го да те видам.

Пешо, не зборував за семејство, ако така звучело ок, признавам. Сакав да кажам дека не живеам за туѓи мислења, проценки, дружење и слично. Живеам за мене, мојот живот, каде што нормално е вклучена и мојата фамилија.

 

[Дивајн]

Rymz, тебе те сфаќам што сакаш да кажиш, ама или ти е интересно да се контраш или нејќеш сам да сфатиш што ти зборува Ива.
Семејството на страна, дека расчистено е со тоа колку нив никогаш не би им значел многу нашиот углед. Но што е со другите работи? На работа на пример ... таму не внимаваш каков впечаток оставаш, како се однесуваш, како разговараш со твоите претпоставени и колеги? Или со непознати луѓе со кои прв пат се гледаш. Дали не внимаваш на своето однесување? Сигурно не ги пцуеш, не им се издераваш и не ги вреѓаш. Ти си над тоа. Ете така потсвесно оставаш добар впечаток за себе и се здобиваш со добра репутација, како вработен, пријател, другар, дечко, син.
Угледот не значи да се има способност за лажење, преправање или глумење. Понекогаш и отворените луѓе како тебе, кои се однесуваат како што ти се опишуваш (со самото тоа некогаш дрско и лошо), можат да имаат добар углед или репутација, токму поради тоа.:back: