Виж саа, братле.
Ако нјакога си пробвал да напишеш поне един ред поезија, ште знаеш, че нај-трудно е когато трјабва да пишеш по пор'чка.
Истинските поети пишат п'рво стиховете а, едва, след това заглавието.
Вазов има далеч по-хубави песни.
Не с'м аз виновен, че дјадо ми е учил в с'рбко, а баба ми в б'лгарско училиште, и, че и двете ги смјатам за пропагандно ор'жие.
Ако имаше малко повече >>македонско<< в теб нјамаше да подд'ржаш на идиотската истерија в софијските кр'гове които преди много децении се наричаха >>емигранти<< и нјамаха никакво с'мнение од к'де до к'де е тјахната родина. Аз, нјамам проблем да приема такива като теб, и ако штеш даже и предците ви, за б'лгари, но проблема е, че при теб нјама желание да приемеш истината такава каквато е.
Как тази толкова велика лјубов к'м Македонија да не може да се зарадва на прис'ствието и укрепването на една македонска етническа идентичност в МАКЕДОНСКАТА ЗЕМја????? Е, това, не мога да си објаснја.
Не е важно к'де си учил, а какво си научил. :smir:
Трјабва да можеш да четеш и между редовете, да т'рсиш, да сравнјаваш. И по често да се обр'шташ к'м с'вестта си.
Ако ти ште ми сравнјаваш Вазов с пор'чковите поети от близкото минало, нјама смис'л изобшто да разговарјаме.
Колкото до
македонската нација, мислја, че тја вече е формирана така или иначе.
И факт'т, че с'штествува д'ржава с името
Македонија е едно от нај-хубавите нешта,
които се случиха през последните години.
Само искам да си изјасним нешто - прочети пак какво си написал:
"македонска етническа идентичност в МАКЕДОНСКАТА ЗЕМја"
Всеки непредубеден човек ште се смее на това приравнјаване на етнос и нација.
К'де слагаш албанскија етнос в твојата схема? Ами другите етноси, живеешти в Македонија ?
В Швејцарија си живејат штастливо немци, французи и италианци.
Да не би да са сите от "швејцарски" етнос ?
/ Канадски етнос, Австралијски етнос, Белгијски етнос,.. ?! /
Хајде да не одим далеку. Нека погледнем с'седна Турција.
Баштата на Турската нација е
Кемал Ататјурк.
Както знаем, тој е...
македонец , родом от Солун !
Знаеш каква е по етнически произход мајка му - еврејка !
Относно Вазов, мога да кажа, че изпитвам гордост затова, че и неговијат корен е от Македонија.
Ето ви оште малко от "пор'чковите" стихове на този велик македонец:
Но аз ви питам - на што роптајте?
С'с кој народ се днес виј ругајте?
От кој народ се срамите вие,
та сте решили да се убие?
Не от тогоз ли, кој в п'т ви вкара,
кому д'лжите писмо и вјара?
От тоз народ ли, кој в старо време
бе слава, гордост на славско племе?
Дали не може с'с вас наравно
да се похвали с минало славно.
Но ако виј се гордејте главно
с'с Милутина и с крал Душана,
то тој п'к има јунак Карана
и Симеона, и Самуила,
и три Асенја - деди светила,
с'с памет славна, с'с памет мила.
.........................
Карпати голи! Полја дакијски!
Гори балкански, гори тракијски!
Ти, Черно, Бјало и Синьо море,
и ти, о, сл'нце, што грејш отгоре,
виј, паметници на вековете,
заштита наша сега станете!
Петстотин годин вериги тежки!
Петстотин годин все с'н м'ртвешки!
Зарја-надежда не бе остала,
над нас бе мрачност, под нас провала;
под два тирана жестоки, лјути
т'рпјахме м'лком беди нечути.
Р'ка отнијде не се подаде
из таја пропаст да ни извади.
Стоехме ние на тоз свјат бели,
а всјакој знајше, че сме умрели,
или не знајше, че сме живели...
Но искра светла сред туј м'ртвило
в'в д'н с'рце ни се беше скрила.
Под пепелта се жар'т таеше.
И в'рху гроб'т живот ц'фтеше.
Кр'вта, што друг п'т била в деди ни,
и днеска гордо заврја в г'рди ни.
Идеја чудна зарад свобода
в'зкр'сна веке, изгрја в народа.
Но што аз казвам?... Нас, нас обиждат!
Да ни представјат за подли иштат!
Уви! Забвенье и мрак покриват
светите кости, што днес почиват
в полјата славни, там в'в Елада2,
и подвиг свет'л немa награда.
И пак, когато от зла робија
да се избави скокнa С'рбија,
какви јунаци от нашта рода
паднаха тамо зарад свобода!
От тјахно име, што мрак потули,
за нази само остајат хули...
31 август 1876
Е добре, но ази гледам –
честно с'рце в теб не биј
и високо изповјадам,
че изменник в теб се криј.
Ако наште м'ки, рани
ти да беше споделил,
то к'м нашите тирани
толкоз нежен не би бил.
Ти не би викал: „М'лчете!
Тежкиј забравете кр'ст,
мир с'с тигрите сторете
и с убијците – с'ј'з!“
Ти разбрал би, че потока
вечно к'рвав ште се леј
и че јама зла, д'лбока
между тјах и нази зеј.
Че не може светлината
да живува с'с мрак'т,
нито правдата с л'жата,
нито агнето с в'лк'т;
нито ангела с мр'сника,
ни јунака с гнилиј труп,
нито роба с'с кр'вника,
нито ние с турчин груб!
6 декември 1876
***
http://publicistika.blogspot.com/2008/05/blog-post_22.html
***