Владата прави политички маневри и повеќе мисли на предвремени избори отколку на НАТО, на ЕУ и на проблемот со името на државата
Никола Груевски никогаш нема да му прости на Мендух Тачи, се разбира, ако за тоа претходно не се договориле, што овој стана поважна вест во Македонија од засадувањето два милиона дрвца. Тачи ја напушти Владата и притоа му удри уште една шлаканица на Груевски на денот на зелена Македонија кога премиерот со министрите триумфираше садејќи дрвца. Тачи излезе од Владата, како трик по договор со Груевски , или сериозно како стратегиска определба на ДПА, ќе се види за еден-два дена. Трик или не, сеедно, двете варијанти се погубни и водат кон предвремени избори. Тоа е класично бегство од историска одговорност на власта. Најзагрижувачки е што власта во Македонија упорно се занимава самата со себе си. Ја внесе земјата во длабока политичка и економска криза. И сега истите тие сакаат ново владеење. Се' друго е пропаганда и чиста козметика.
Тимот на Никола Груевски и коалиционите партнери Мендух Тачи и Тито Петковски и преостанатата ситна боранија целото свое внимание и енергија ги имаат насочено кон себе си, кон нивните внатрешни проблеми и заемни односи во поделбата на власта. Историската шанса за влез во НАТО, проблемот со името на државата и последиците од признавањето на Косово се табу тема за Владата. За тоа воопшто не се изјаснуваат најодговорните личности и функционери, или ако кажат нешто, немушто повторуваат една те иста реченица - името не го даваме. Вчера за првпат со нова иницијатива се огласи Претседателот на државата Црвенковски , кој пред студентите на правниот факултет во Скопје понуди компромис за името на државата со додавка или со придавка која нема да го загрозува националниот идентитет. Ова беше прво вакво храбро изјаснување на претсатвник на власта и тоа лично од страна на Претседателот на државата.Останува да се видат реакциите на јавноста и на Валдата. Во кабинетот на Груевски ништо не се зборува за последиците ако Македонија не стане членка на НАТО, ако мора да го смени името со најнеповолна варијанта, ако се одложат преговорите за влез во ЕУ и ако сите стратегиски интереси на Република Македонија станат неостварливи во догледно време. Нашите лидери се однесуваат како ноеви со главата во песок. Ако не ги гледаат проблемите, мислат дека тие не постојат. Едноставно, општ впечаток е дека власта прави политички маневри и повеќе мисли на предвремени избори отколку на НАТО, на ЕУ и на проблемот со името на државата.
Македонската политичка елита на власт, предводена од Никола Груевски, не излегува со нова иницијатива, со нови идеи кои можат на Македонија да и' дадат предност и да предизвикаат респект пред членките на НАТО и пред европската и светската јавност. Напротив, се молчи, се создава амбиент дека Америка и НАТО ќе бидат виновни за предлогот што ќе го дадат, дека ќе биде виновна Грција, ќе биде виновна Бугарија и Косово, ќе бидат виновни нашите Албанци со своите барања за признавање на Косово, ќе биде виновна опозицијата итн. Секогаш ќе бидат виновни другите, а ние ќе бидеме жртви на светски заговор. Ќе викаме неправда, неправда и ќе бараме надворешни и домашни непријатели и предавници. Откако ќе ги откриеме кај политичките противници, ќе одиме на избори. А со која и со каква држава ќе владеат победниците на изборите никој не се прашува.
Никола Груевски и понатаму е целосно посветен на кампањите, рекламите и на сопствениот рејтинг иако и на политички и на економски план Македонија е веќе во тотална криза. Очигледно нашиот премиер се подготвува да одглуми две главни улоги одеднаш: прво, да стане голем демократ, па да понуди широка коалиција со опозицијата за сите да бидат виновни од промената на името, а тој лично со нов лик истовремено да одглуми голем шок кога американската дипломатија со сета своја агресивност и исклучивост ќе наметне решение кое може да ја изненади повеќе македонската отколку грчката јавност. Откако опозицијата ќе одбие да влезе во таква власт, Груевски храбро ќе поднесе оставка, за пак да стане премиер. Холивудски смислено. Груевски и неговиот кабинет треба да бидат сигурни дека американскиот предлог нема да им се допадне на Македонците, а Грците ќе глумат незадоволство. Разликата е во тоа што Грција нема да го менува своето име. Нема да менува ништо. Ние сме тие што ќе менуваме. Затоа ако не сакаме друг да не' прекрстува, а сакаме да влеземе во НАТО и да ги почнеме преговорите со Европската унија, Груевски треба да престане да се подготвува за двојна улога, Тачи да изигрува сеалбански лидер, а Тито да позира загриженост и совест на лошата власт. Тие храбро, заедно со претседателот на државата Црвенковски и со опозицијата, треба да испорачаат, пред се', нови предлози и идеи кои Грција ќе ја разоткријат пред меѓународната заедница, а пред се' пред САД, дека воопшто ниту е искрена, ниту е кооперативна и дека, всушност, е најголемиот дестабилизатор во регионот. Тоа ќе им отвори можност на Америка и на ЕУ да извршат силен притисок и врз Грција. Во овој миг најдобро е Македонија да предложи неколку имиња кои би биле прифатливи за неа барем во наредните две-три децении додека како рамноправна членка на ЕУ и на НАТО не го симне од дневен ред овој светски досега незабележан и ирационален проблем. Никакви загрозувања на уставните определби нема да бидат имињата Демократска Република Македонија, Независна Република Македонија, Народна Република Македонија, Европска Република Македонија, Република Македонија - Скопје... се' се тоа имиња кои не засегаат во националниот идентитет на Македонците, ниту се судруваат со уставните определби. Ако Грција ги одбие сите овие наши предлози, а сигурно тоа и ќе го направи, тогаш ќе се види колку е таа неподготвена за соработка и за стабилизација на регионот, а колку, всушност, Македонија е подготвена да покаже кооперативност, мудрост и одговорност за својата иднина. Во тој случај најмалку што може да добие Македонија е членство во НАТО со досегашната референца Поранешна Југословенска Република Македонија, што не го затвара, секако, проблемот за името засекогаш, туку останува прашањето отворено кое кога-тогаш ќе биде решено во интерес на граѓаните на Република Македонија.
За Груевски и за власта не смее да има оправдување ако не понудат нови решенија, а на Македонија моќните светски сили и' наметнат име кое засега во македонскиот национален идентитет, чие оправдано одбивање уште неколку децении ќе не' однесе во длабок провинцијализам далеку од светските текови и глобалните интереси. Во таков случај оставка во функција на предвремени избори е очигледен трик и нов вид популистичка кампања. Политичките лидери и водачите ги бира народот во вакви историски моменти да ја преземат одговорноста и да донесат храбри одлуки во интерес на сите граѓани, а не да се занимаваат самите со себе и со најавените предвремени избори, поставувајќи си едни на други ултиматуми и интриги кои немаат ништо заедничко со историскиот миг во кој се наоѓа Република Македонија. Напротив. Антидржавни се.
ama ajde de tup narod to e
