burn84
Говорете Македонски
Не сакам да отворам нова тема само за феноменална поезија, ама па сметам дека ваква тема нема и искрено не ми е гајле ако ја затворат или слично.
Фасциниран сум од способноста на некој луѓе да склопуваат сликовити моменти ситуации и чуства користејќи не конвенционални зборови и изрази во својата лирика.
Ако ги извадиме зборовите сонце, месечина, ѕвезди итн... поточно не да ги извадиме еве само да ја скратиме нивната употреба 80% од светските текстописици би останале без работа и 80% од (таканречените) артисти не би постоеле. Воопшто немам почит за текстови во стилот ангел си ти...или симни ми ѕвезди, те сакам ме сакаш, те чувам во срцето бла бла пенис се тресе во грч камен ладна вода.
Морам да додадам дека веќе полека полека почнува и желудникот остро да ми реагира на стереотипните љубовни речениици и рефрени. Толку ли се нема креативност. Ова ме чуди затоа што љубовта е 90% тематика на музиката денеска-ако е веќе толку застапена не може ли барем малку креативност да се има.
Изгледа дека не може затоа што народот истото го бара а не сака да иде напред и да чуе нешто ново и подобро.
Освен тоа што нема креативиност за текстовите, ама па само љубов се обработува никој не знае за нешто друго да пише(не не зборам за насилство)
Подолу ќе ставам неколку текста и во една реченива максимум ќе опишам за што се работи. Со надеж дека некој ќе се интересира од било каков аспект: музички, литературен...whatever.
напомена: ставам текстови од музичари не од класични поети ала едгар алан по тука повеќе идеме на џим морисонци.
Фасциниран сум од способноста на некој луѓе да склопуваат сликовити моменти ситуации и чуства користејќи не конвенционални зборови и изрази во својата лирика.
Ако ги извадиме зборовите сонце, месечина, ѕвезди итн... поточно не да ги извадиме еве само да ја скратиме нивната употреба 80% од светските текстописици би останале без работа и 80% од (таканречените) артисти не би постоеле. Воопшто немам почит за текстови во стилот ангел си ти...или симни ми ѕвезди, те сакам ме сакаш, те чувам во срцето бла бла пенис се тресе во грч камен ладна вода.
Морам да додадам дека веќе полека полека почнува и желудникот остро да ми реагира на стереотипните љубовни речениици и рефрени. Толку ли се нема креативност. Ова ме чуди затоа што љубовта е 90% тематика на музиката денеска-ако е веќе толку застапена не може ли барем малку креативност да се има.
Изгледа дека не може затоа што народот истото го бара а не сака да иде напред и да чуе нешто ново и подобро.
Освен тоа што нема креативиност за текстовите, ама па само љубов се обработува никој не знае за нешто друго да пише(не не зборам за насилство)
Подолу ќе ставам неколку текста и во една реченива максимум ќе опишам за што се работи. Со надеж дека некој ќе се интересира од било каков аспект: музички, литературен...whatever.
напомена: ставам текстови од музичари не од класични поети ала едгар алан по тука повеќе идеме на џим морисонци.